ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΕΔΡΩΝ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ -"Ο ΚΟΜΠΟΣ ΕΦΤΑΣΕ ΣΤΟ ΧΤΕΝΙ"

        Την περασμένη Δευτέρα 11 Οκτωβρίου, πραγματοποιήθηκε η ολομέλεια των προέδρων στην Αθήνα.  Μέχρι σήμερα ο πρόεδρος της ΔΟΕ δεν εξέδωσε ούτε ένα δελτίο τύπου με τις αποφάσεις του σώματος. Τι αποφασίσθηκε και τι δεν αποφασίσθηκε το πληροφορηθήκαμε από τα ΜΜΕ. Εδώ και ένα χρόνο, ο πρόεδρος,  μας δίνει την αίσθηση ότι βρίσκεται σε αμηχανία αλλά και σε κάποια "σύγχυση". Είναι τόσο δύσκολο να συνταχθεί ένα δελτίο τύπου, ώστε να έχουμε έγκαιρη και έγκυρη ενημέρωση; Επιτέλους θα πρέπει η ηγεσία της ΔΟΕ να βρει τρόπο να οδηγήσει τον κλάδο σε νέους αγώνες και, κυρίως, σε νέες μορφές κινητοποιήσεων, ώστε να  εξασφαλίσει τη συμμετοχή των συναδέλφων, γιατί το πρόβλημα της συμμετοχής στις καθιερωμένες απεργίες είναι υπαρκτό και απόλυτα κατανοητό.

Το 2010 για τους Δασκάλους και Νηπιαγωγούς ήταν έτος άγριας, βάρβαρης και ανελέητης λιτότητας. Από τις προεκλογικές υποσχέσεις ότι "χρήματα υπάρχουν" φθάσαμε ένα χρόνο μετά τις εκλογές στη γελοία ομολογία ότι τα "φάγαμε όλοι μαζί". Τι άλλο θα ακούσουμε; Σιγά μην μας παραπέμψουν και σε εξεταστική των πραγμάτων επιτροπή!!!

Συναδέλφισσες - Συνάδελφοι,

Η κοροϊδία και ο εμπαιγμός  δεν έχoυν όρια. Δηλώνουν σήμερα ότι νέα μέτρα δεν θα υπάρξουν. Αλήθεια, υπάρχει κάποιος νοήμων σε αυτή τη χώρα, που, παρά τις διαβεβαιώσεις, πιστεύει ότι δεν έρχεται νέα καταιγίδα μέτρων; Πίκρα, απογοήτευση και οργή...

Είναι αδιανόητο και φαντάζει τελείως εξωπραγματικό το θράσος τους  να μας θεωρούν συνυπεύθυνους και συνένοχους στην προχειρότητα, στους πειραματισμούς, στην ανευθυνότητα, στην έλλειψη αξιοκρατίας και προγραμματισμού και, κυρίως, στη διασπάθιση του δημοσίου χρήματος , στη "ρεμούλα". Θα το επαναλάβω για μια ακόμη φορά ότι, σε αυτή τη χώρα, έχει χαθεί το "μέτρο" .

 Το έλλειμμα  στην ειλικρίνεια, το σεβασμό και τη συνέπεια είναι σοβαρότερο από το οικονομικό έλλειμμα....

Μετά από όλα αυτά τι περιμένεις κ. πρόεδρε της ΔΟΕ; Θα βγεις να μας ανακοινώσεις επιτέλους τι σκέφτεσαι να πράξεις; Γιατί κάλεσες τους προέδρους σε ολομέλεια; Ξέχασες ότι για λίγα ευρώ το 2006 οδήγησες -και καλώς έπραξες- τον κλάδο σε 42 ημέρες απεργίας; Σήμερα, που οι απώλειες του εισοδήματός μας είναι τεράστιες και "σταματημό" δεν έχουν, καταθέτεις προτάσεις για αγώνες που, εκ των προτέρων γνωρίζεις το αποτέλεσμα, μιας και οι οικονομικές τους συνέπειες είναι δυσβάσταχτες για τους συναδέλφους. Είναι να απορεί κανείς τι συμβαίνει.

Μήπως τα αιτήματά μας ικανοποιήθηκαν;
Από όσα γνωρίζω:

1. Ο μισθός μας μειώθηκε. 

2. Τα όρια ηλικίας για σύνταξη αυξήθηκαν. 

3. Το ωράριο των δασκάλων δεν μειώθηκε ενώ αντίθετα στους νηπιαγωγούς αυξάνεται. 
4. Διορισμοί δασκάλων και νηπιαγωγών ειδικής αγωγής πάλι δεν έγιναν. 

5. Στα ολιγοθέσια σχολεία οι συνάδελφοι δεν αποζημιώνονται για τις υπερωρίες. 

6. Τα ολοήμερα υπολειτουργούν.

7. Αποσπάσεις συναδέλφων δεν ικανοποιήθηκαν ενώ την ίδια στιγμή γίνονται προσλήψεις αναπληρωτών και  
8. Η ακρίβεια "τραβά" την ανηφόρα.

Αγαπητέ, πρόεδρε, ήρθε η ώρα να θυμηθείς τον καλό σου εαυτό, του 2006, και να τραβήξεις μπροστά, οδηγώντας τον κλάδο σε νέες μορφές κινητοποιήσεων για την ανάκτηση της αξιοπρέπειάς του, γιατί "ο κόμπος έφτασε στο χτένι".