Λίγες σκόρπιες σκέψεις για την ξεχασμένη πλέον επέτειο της ημέρας του Μακεδονικού Αγώνα.

Να θυμηθούμε και πρέπει να πούμε και θα εξακολουθήσουμε να λέμε προς πάσα κατεύθυνση – εκείνη τη μεγάλη κουβέντα που ο πατέρας της ιστορίας ο Ηρόδοτος, πρόλαβε να καταγράψει στην «Ιστορία του». Είναι ο λόγος τον οποίο είπε ο Αλέξανδρος ο Α΄ στρατηγός και βασιλιάς των Μακεδόνων πρόγονος του Μεγ. Αλεξάνδρου, τη νύχτα εκείνη της ανοίξεως του 479π.Χ., όταν διολισθαίνοντας από το στρατόπεδο των Περσών, των οποίων υπήρξε ουσιαστικά αιχμάλωτος, προς την πλευρά των Αθηναίων και Σπαρτιατών, είπε εκείνη τη μεγάλη κουβέντα που εμείς οι Μακεδόνες επαναλαμβάνουμε εις τους αιώνες. «Εγώ είμαι Έλληνας το γένος απ’ τα παλιά και δεν θα επέτρεπα ποτέ στον εαυτό μου να δω την Ελλάδα δούλη στους Πέρσες, αντί για ελεύθερη.»

Τη νύχτα εκείνη, λοιπόν, οι Μακεδόνες του κόσμου, στο πρόσωπο του Αλεξάνδρου του Α,΄ έδωσαν την απάντηση που εμείς, οι μακρινοί απόγονοί τους, δεν θα πάψουμε να επαναλαμβάνουμε, ότι είμαστε Έλληνες.

Εδώ γεννάται όμως το ερώτημα:

Ποια στοιχεία θα μπορούσαν να προσκομίσουν οι γείτονές μας, σημερινοί Σλάβοι, προκειμένου να υποστηρίξουν τις απόψεις τους; Τι είναι εκείνο που τους κάνει τόσο θρασείς; Νομίζω πως μόνο ένα πράγμα τους δίνει αυτό το δικαίωμα: Η δική μας αδράνεια, που φθάνει μέχρι αναισθησίας. Το επιβεβαιώνει η κακοδαιμονία των σχολικών μας βιβλίων με τις εγκληματικές κατά της αντικειμενικής ιστορικής αλήθειας παραλείψεις, ιδιαίτερα σε τόσο κρίσιμα εθνικά θέματα – όπως είναι η ελληνικότητα της Μακεδονίας και μια γνήσια αντιπαράθεση, σ’ όλα τα επίπεδα, σε πανεθνικό και παγκόσμιο επίπεδο και με κάθε μέσο, ενάντια προς όσους απεργάζονται τη συρρίκνωση του ελληνισμού.

Με παράπονο το λέω, για να δούμε σήμερα και αύριο το βράδυ, αν τα τηλεοπτικά κανάλια της χώρας μας ασχοληθούν με κάποιο ρεπορτάζ για την επέτειο του Μακεδονικού Αγώνα.

Τελειώνω αυτό το ασήμαντο αφιέρωμα, τιμώντας όλους εκείνους που πάλεψαν για την ελευθερία της Μακεδονίας, με τα λόγια της ευγενέστερης, ίσως μορφής του νέου ελληνισμού, εκ Βογατσικού ορμώμενου, του Ίωνα Δραγούμη: "Να τρέξουμε να σώσουμε τη Μακεδονία, η Μακεδονία θα μας σώσει, αν τρέξουμε να σώσουμε τη Μακεδονία, εμείς θα σωθούμε"