Το εύκολο δεν είναι πάντα και ηθικό
έθνος.gr
Γράφει ο Λυκούργος Λιαρόπουλος
Το χθεσινό θέαμα στις τράπεζες ήταν καταθλιπτικό. Η 3η ηλικία, τα πάλαι ποτέ «περήφανα γηρατειά», ξημέρωσαν στις ουρές των τραπεζών για να μάθουν «πόσα τους κόψανε». Συσσίτια στα σχολεία για πεινασμένα παιδιά και «ηττημένοι» πολίτες μέσα στη βροχή στις στάσεις λεωφορείων που απεργούν, συμπληρώνουν το αποκρουστικό θέαμα της ελληνικής κοινωνίας στις αρχές του 2013.
Αιτία, η άβουλη, ανεπαρκής και ίσως ιδιοτελής πολιτική διαχείριση της κρίσης τα τελευταία τρία χρόνια από τις κυβερνήσεις και την τρόικα. Γενεσιουργός αιτία, όμως, το γεγονός ότι για χρόνια μετατρέπαμε δανεικά σε σπίτια, αυτοκίνητα και καλή ζωή. Το 2010 μπήκαμε στα Μνημόνια με έλλειμμα 2009, 36€ δισ. Με αλλεπάλληλες εκλογές διαλυθήκαμε πολιτικό σύστημα και κοινωνία για να συμφωνήσουμε πώς θα το μηδενίσουμε και πότε. Ισως το 2013 να το πετύχουμε.
Πύρρειος νίκη, με αντίτιμο μια «στραγγισμένη», κοινωνία, αφού διαλέξαμε την εύκολη φορολογία γνωστών εισοδημάτων και κόψιμο μισθών και συντάξεων.
Με τα δύσκολα, δηλαδή τη μείωση του κράτους και τον εντοπισμό και την καταγραφή του πλούτου και της ακίνητης περιουσίας, ούτε καν ασχοληθήκαμε. Μόλις τώρα σκεφτήκαμε το αυτονόητο, την ενεχυρίαση των καταθέσεων υποδίκων και τη ρύθμιση μικρών οφειλών.
Μας λείπουν όμως ακόμη 3,2 δισ. για να «ρεφάρουμε». Για να «μαζέψεις» ένα εκατομμύριο αρκεί ένα ευρώ σε ένα εκατομμύριο συνταξιούχους.
Για να μαζέψεις τα ίδια από «πλούσιους» με φορολογία 50% χρειάζεται μόνο ένας με εισόδημα δύο εκατομμύρια. Για τα 3,2 δισ. χρειάζονται 38.000 άτομα με πραγματικό και φορολογητέο εισόδημα 200.000€.
Τόσοι μάλλον υπάρχουν, ακόμη και τώρα, αλλά το 2010 δεν «βρήκαμε» ούτε χίλιους. Υπάρχει επίσης η ακίνητη περιουσία και ο πλούτος από τη χρυσή εποχή των δανείων και των επιδοτήσεων.
Περιουσιολόγιο και κτηματολόγιο, όμως, δεν φτιάξαμε. Γιατί άραγε; Θα καταφύγουμε λοιπόν πάλι στην «ανήθικη» φορολογία όλων και αδιακρίτως. Το «όλα τα κιλά όλα τα λεφτά» μετατράπηκε σε «όλα τα τετραγωνικά», αλλά τώρα ο πολίτης και ο συνταξιούχος των 50-100 τετραγωνικών δεν έχει ούτε το ένα ευρώ.
Η αβελτηρία και η ύποπτη αδιαφορία αναμόρφωσης της φορολογικής διοίκησης στο παρελθόν, αλλά και στην κρίσιμη 3ετία 2009-2012, οδηγεί τώρα σε σπασμωδικές ενέργειες, που φτάνουν ακόμη και στα όρια του γελοίου, όταν συνδυάζονται με ανικανότητα στοιχειώδους πρόβλεψης. Για λίγες εκατοντάδες εκατομμύρια διπλασίασαν την τιμή του πετρελαίου θέρμανσης με θλιβερά αποτελέσματα. Τα χρήματα δεν συγκεντρώθηκαν, αφού ο κόσμος δεν μπορούσε να αγοράσει πετρέλαιο, αλλά, παρά το δώρο Θεού με τον καλό καιρό, κάτι έπρεπε να γίνει.
Οι εισαγωγές ηλεκτρικών συσκευών σίγουρα δεν βοήθησαν το ισοζύγιο συναλλαγών, αλλά ούτε και τα οικονομικά της ΔΕΗ. Αυξήθηκαν μόνο τα ανείσπρακτα και η «βύθιση» τάσης που διέλυσε τις ηλεκτρονικές συσκευές.
Αυξήθηκε και η λαθροϋλοτομία, ακόμη και στο Ψυχικό, αλλά ήρθαμε λίγο πιο κοντά στο Πεκίνο, τουλάχιστον σε ένα δείκτη. Την αιθαλομίχλη και το βουνό νοσηρότητας που θα δούμε στο εγγύς μέλλον.
Για λίγες εκατοντάδες εκατομμύρια διπλασιάστηκε η τιμή του πετρελαίου θέρμανσης με θλιβερά αποτελέσματα
Ο Λυκούργος Λιαρόπουλος είναι ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών
Πύρρειος νίκη, με αντίτιμο μια «στραγγισμένη», κοινωνία, αφού διαλέξαμε την εύκολη φορολογία γνωστών εισοδημάτων και κόψιμο μισθών και συντάξεων.
Με τα δύσκολα, δηλαδή τη μείωση του κράτους και τον εντοπισμό και την καταγραφή του πλούτου και της ακίνητης περιουσίας, ούτε καν ασχοληθήκαμε. Μόλις τώρα σκεφτήκαμε το αυτονόητο, την ενεχυρίαση των καταθέσεων υποδίκων και τη ρύθμιση μικρών οφειλών.
Μας λείπουν όμως ακόμη 3,2 δισ. για να «ρεφάρουμε». Για να «μαζέψεις» ένα εκατομμύριο αρκεί ένα ευρώ σε ένα εκατομμύριο συνταξιούχους.
Για να μαζέψεις τα ίδια από «πλούσιους» με φορολογία 50% χρειάζεται μόνο ένας με εισόδημα δύο εκατομμύρια. Για τα 3,2 δισ. χρειάζονται 38.000 άτομα με πραγματικό και φορολογητέο εισόδημα 200.000€.
Τόσοι μάλλον υπάρχουν, ακόμη και τώρα, αλλά το 2010 δεν «βρήκαμε» ούτε χίλιους. Υπάρχει επίσης η ακίνητη περιουσία και ο πλούτος από τη χρυσή εποχή των δανείων και των επιδοτήσεων.
Περιουσιολόγιο και κτηματολόγιο, όμως, δεν φτιάξαμε. Γιατί άραγε; Θα καταφύγουμε λοιπόν πάλι στην «ανήθικη» φορολογία όλων και αδιακρίτως. Το «όλα τα κιλά όλα τα λεφτά» μετατράπηκε σε «όλα τα τετραγωνικά», αλλά τώρα ο πολίτης και ο συνταξιούχος των 50-100 τετραγωνικών δεν έχει ούτε το ένα ευρώ.
Η αβελτηρία και η ύποπτη αδιαφορία αναμόρφωσης της φορολογικής διοίκησης στο παρελθόν, αλλά και στην κρίσιμη 3ετία 2009-2012, οδηγεί τώρα σε σπασμωδικές ενέργειες, που φτάνουν ακόμη και στα όρια του γελοίου, όταν συνδυάζονται με ανικανότητα στοιχειώδους πρόβλεψης. Για λίγες εκατοντάδες εκατομμύρια διπλασίασαν την τιμή του πετρελαίου θέρμανσης με θλιβερά αποτελέσματα. Τα χρήματα δεν συγκεντρώθηκαν, αφού ο κόσμος δεν μπορούσε να αγοράσει πετρέλαιο, αλλά, παρά το δώρο Θεού με τον καλό καιρό, κάτι έπρεπε να γίνει.
Οι εισαγωγές ηλεκτρικών συσκευών σίγουρα δεν βοήθησαν το ισοζύγιο συναλλαγών, αλλά ούτε και τα οικονομικά της ΔΕΗ. Αυξήθηκαν μόνο τα ανείσπρακτα και η «βύθιση» τάσης που διέλυσε τις ηλεκτρονικές συσκευές.
Αυξήθηκε και η λαθροϋλοτομία, ακόμη και στο Ψυχικό, αλλά ήρθαμε λίγο πιο κοντά στο Πεκίνο, τουλάχιστον σε ένα δείκτη. Την αιθαλομίχλη και το βουνό νοσηρότητας που θα δούμε στο εγγύς μέλλον.
Για λίγες εκατοντάδες εκατομμύρια διπλασιάστηκε η τιμή του πετρελαίου θέρμανσης με θλιβερά αποτελέσματα
Ο Λυκούργος Λιαρόπουλος είναι ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου