Η μέρα που δάκρυσε ο Νίκος Γκάλης - «Nikos Galis Hall» το Αλεξάνδρειο

agelioforos.gr

Ακόμη κι ο σκληρός Νίκος Γκάλης δάκρυσε! Ο κορυφαίος Ελληνας μπασκετμπολίστας όλων των εποχών, ο ασύγκριτος, ασταμάτητος, ασυναγώνιστος Νίκος Γκάλης, βούρκωσε μπαίνοντας στο κατάμεστο Παλέ Ντε Σπορ από 6.000 φιλάθλους του Αρη και το μόνο που κατάφερε να ψελλίσει ήταν «Σας αγαπώ!»

Το μπιζάρισμα των φιλάθλων ήταν απίστευτο, τα συνθήματα που ακούγονταν στα χρόνια του Γκάλη ακούστηκαν ξανά, τα φώτα έσβησαν και άναψαν τα φλας και ο κόσμος απαίτησε από τον «γκάνγκστερ» να γυρίσει την μπάλα στα δάχτυλα του τραγουδώντας το κλασικό «τι την έκανε την μπάλα ο Θεός».

Μοναδικές στιγμές στη βράβευση που άργησε 19 χρόνια, αλλά ήρθε έστω κι αργά.

«Αυτό είναι το σπίτι μου. Αυτή είναι η οικογένειά μου. Είναι η πρώτη φορά που νιώθω έτσι, που είμαι τόσο συγκινημένος από τη μέρα που γεννήθηκε η κόρη μου», πρόσθεσε ο Νίκος Γκάλης, που μπήκε στο παρκέ με τη γνώριμη μουσική που έβγαινε ο Αρης στο γήπεδο τις Πέμπτες και τα Σάββατα. Μια τεράστια κίτρινη φανέλα με το νούμερο 6 σηκώθηκε στον ουρανό του Παλέ. «Δεν υπάρχει μεγαλύτερη τιμή από το να κρεμάει η αγαπημένη του ομάδα τη φανέλα του ψηλά. Κάλλια αργά παρά ποτέ. Ευχαριστώ όλους τους συμπαίκτες μου, τους προπονητές, τη διοίκηση του Αρη, τον κόσμο που πέρασε», είπε συγκινημένος ο Γκάλης, πριν τον διακόψουν ο Γιαννάκης, με τον Φιλίππου που του πάσαραν μια μπάλα για να κάνει τα μαγικά του. Στη συνέχεια ο Γκάλης έκανε το καθιερωμένος «ζντο» με τους παίκτες του Αρη και έδωσε το τζάμπολ για να αρχίσει το φιλικό 20 λεπτών του Αρη με την Λιμόζ του Παναγιώτη Γιαννάκη.

«Nikos Galis Hall» το Αλεξάνδρειο

Το Αλεξάνδρειο ή γνωστό ως Παλέ Ντε Σπορ, μετονομάζεται πλέον με απόφαση της πολιτείας, όπως ανακοίνωσε ο Υφυπουργός Αθλητισμού Γιάννης Ιωαννίδης, σε «Nikos Galis Hall». Η κεντρική σάλα δηλαδή, παίρνει το όνομα του κορυφαίου μπασκετμπολίστα.

Νωρίτερα όλοι οι παλιόφιλοι είπαν μια καλή κουβέντα για τον Νίκο Γκάλη. Ξεκίνησε η πρωταθλήτρια ομάδα του 1979 με μπροστάρηδες τους Παπαγεωργίου, Παραμανίδη, Γιαννουζάκο, που αποκάλυψε πως ο Γκάλης πήρε τη φανέλα με το 6. Ακολούθησε ο Γιάννης Ιωαννίδης που είπε ότι «σ΄αυτό το γήπεδο φάγαμε τα καλύτερα μας χρόνια» και ο Λάζαρο Λέσιτς που επανέλαβε το κλασικό πια «φάγαμε γλυκό ψωμί χάρη στον Γκάλη».

Στη συνέχεια μπήκαν στο παρκέ οι Στεργάκος, Γιατζόγλου, Κακιούσης, Πρέλεβιτς και Κόρφας. Μερίδα του κόσμου αποδοκίμασε τον Πρέλεβιτς, αλλά μαζικά ο κόσμος του Αρη απάντησε με ζεστό χειροκρότημα. «Ηταν ο καλύτερος παίκτης με τον οποίο έπαιξα ποτέ», τόνισε ο Κόρφας.

Στο παρκέ ακολούθησαν οι συμπαίκτες του Γκάλη που κατέκτησαν όλα τα τρόπαια στην Ελλάδα. Ο Παναγιώτης Γιαννάκης δάκρυσε. «Εχω ανατριχιάσει. Κάνατε το μπάσκετ με πρωτοπόρο το Νίκο ελκυστικό σε όλη την Ευρώπη είπε.

Επόμενη ήταν η χρυσή εθνική ομάδα που κατέκτησε το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 1987. Σειρά πήραν ο Σιγάλας, ο Βράνκοβιτς, ο Νόρις, ο Βιγιακάμπα, ο Ράτζα, ο Τζάμσι, ο Ομπράντοβιτς.

Ο Γκάλης στο παρκέ, η πόλη στον… αέρα!

«Αγάπησα τον κόσμο, δέθηκα με την ομάδα. Δεν ήθελα ποτέ να φύγω από τον Αρη», λέει ο «Νικ» σε συνέντευξή του στον «ΑτΚ» 

Η Πέμπτη ήταν η μέρα του. Η Θεσσαλονίκη παρέλυε, οι δρόμοι άδειαζαν, το «Παλέ» ασφυκτιούσε και η υπόλοιπη Ελλάδα στηνόταν μπροστά στην τηλεόραση. Ο Νίκος Γκάλης έβγαινε στο παρκέ, σήκωνε τη γροθιά και η παράσταση άρχιζε.

Αυτήν τη φορά ο Νικ θα πατήσει στο γήπεδο σήμερα Τρίτη. Αυτή θα είναι όμως η μοναδική αλλαγή. Τα υπόλοιπα θα είναι ίδια, σαν να μην πέρασε μια μέρα. Ούτε καν ο χρόνος που πέρασε του άφησε σημάδια στο πρόσωπο, θαρρείς κι αυτός έχει υποκλιθεί στο μεγαλείο του. Ο Γκάλης θα πιάσει ξανά την «πορτοκαλί θεά», έστω και χωρίς τα αθλητικά του, αλλά το «Παλέ ντε Σπορ» θα πάρει «φωτιά».

Δεκαέξι ώρες χρειάστηκαν να πουληθούν τα εισιτήρια για την εκδήλωση που ετοιμάζει προς τιμήν του η ΚΑΕ Αρης για να γράψει έστω και με καθυστέρηση τη σελίδα της Ιστορίας που είχε μείνει λευκή. Ο «μάγος του μπάσκετ» θα κάνει ξανά τις καρδιές των φιλάθλων του μπάσκετ να χτυπήσουν δυνατά και θα εισπράξει το μεγαλύτερο δώρο: την αγάπη των φιλάθλων του Αρη, που αδημονούν για να ξεχρεώσουν ένα κομμάτι από αυτά που τους πρόσφερε, αλλά και την αγάπη των συμπαικτών του και των αντιπάλων του. Αυτών που ακόμη και σήμερα είναι βέβαιοι ότι Γκάλης δε θα ξαναπεράσει ποτέ από το ευρωπαϊκό μπάσκετ.

Τα λόγια δεν άρεσαν ποτέ στον Νίκο Γκάλη, μιλούσε πάντα με πράξεις. Ακόμη όμως και αυτά τα λίγα λόγια του κορυφαίου Ελληνα αθλητή όλων των εποχών έχουν τη δική τους σημασία:

«Εζησα τα καλύτερα χρόνια στην Ελλάδα, δέθηκα σε απίστευτο βαθμό με την ομάδα και τον κόσμο του Αρη. Δε με εντυπωσίασε που εξαφανίστηκαν τα εισιτήρια, ήταν κάτι που το περίμενα. Αυτό όμως που μου αρέσει είναι ότι με σταματούν μικρά παιδιά στο δρόμο, 8, 10 χρόνων, που δε με είδαν να παίζω μπάσκετ, αλλά με αναγνωρίζουν. Είναι μεγάλη επιβράβευση, οι γονείς έμαθαν στα παιδιά τους την προσφορά του Νίκου Γκάλη στον Αρη και το ελληνικό μπάσκετ», λέει ο άνθρωπος που αψήφησε το νόμο της βαρύτητας.

«Υπήρχε βούληση της διοίκησης του Αρη, μίλησα με τον πρόεδρο της ΚΑΕ, Λευτέρη Αρβανίτη, και προχωρήσαμε την εκδήλωση. Με τη βοήθεια της οργανωτικής επιτροπής που δούλεψε σκληρά τους τελευταίους μήνες θα γίνει μια εκδήλωση, την οποία θα χαρούν και όσοι έρθουν στο γήπεδο, αλλά και όσοι την παρακολουθήσουν από την τηλεόραση», προσθέτει στον «ΑτΚ» ο Νίκος Γκάλης.

Σπουδαίοι παίκτες θα παρελάσουν σήμερα στις 8 το βράδι από το παρκέ του «Παλέ», για να χειροκροτήσουν τον Νίκο Γκάλη, πριν από το συμβολικό φιλικό με τη Λιμόζ του Παναγιώτη Γιαννάκη. Οι Ντίνο Μενεγκίν, Ντίνο Ράτζα, Ζέλικο Ομπράντοβιτς, Στόγιαν Βράνκοβιτς, Ντόρον Τζάμσι, Στεφάν Οστρόφσκι, Ρισάρ Ντακουρί, Φρεντερίκ Φορτέ, Αλεξάντερ Βολκόφ, Τζόρντι Βιγιακάμπα, Οντι Νόρις, Παναγιώτης Φασούλας, Νίκος Φιλίππου, Γιώργος Σιγάλας, Μπάνε Πρέλεβιτς, Αργύρης Καμπούρης, Νάσος Γαλακτερός, Κώστας Παταβούκας, Λευτέρης Κακιούσης, Μέμος Ιωάννου, Βασίλης Λυπηρίδης, Λευτέρης Σούμποτιτς, Μιχάλης Ρωμανίδης, Μάνθος Κατσούλης, Χάρης Παπαγεωργίου, Βαγγέλης Αλεξανδρής, Ντέιβιντ Στεργάκος, Στιβ Γιατζόγλου, Tζον Κόρφας θα είναι εκεί για «τον πρώτο των πρώτων».

«Θα ξανασμίξουμε με τους παλιόφιλους. Κάποιους τους έχω ξαναδεί, αλλά θα είναι μεγάλη χαρά για μένα να βρεθώ ξανά με ιερά τέρατα του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Η Λιμόζ του Παναγιώτη Γιαννάκη ήταν η καλύτερη επιλογή για την εκδήλωση. Με τον Γιαννάκη ήμασταν αχτύπητο δίδυμο και όσοι λένε για τις σχέσεις μας, πρέπει να ξέρουν ότι δε θα υπήρχε αυτή η συνεργασία στο γήπεδο, αν δεν είχαμε καλές σχέσεις», εξηγεί ο Νίκος Γκάλης κι αναφέρεται στο παρελθόν τονίζοντας με έμφαση: «Δεν ήθελα ποτέ να φύγω από τον Αρη. Ανδρώθηκα στην ομάδα και την αγάπησα, την έβαλα στην καρδιά μου».

Η παλιοπαρέα μαζεύθηκε για να τιμήσει το Γκάλη

H παλιοπαρέα συγκεντρώθηκε! Οι φίλοι του Νίκου Γκάλη έφτασαν από το απόγευμα της Δευτέρας στη Θεσσαλονίκη και ήπιαν παρέα το πρώτο ποτήρι κρασί στην υγειά του θρύλου του ελληνικού μπάσκετ!

Σε δεξίωση που πραγματοποιήθηκε στο κτήμα «Γεροβασιλείου» στην Επανομή, ο Νίκος Γκάλης υποδέχθηκε τους φίλους του και θυμήθηκαν τα παλιά.

Παναγιώτης Γιαννάκης, Στόγιαν Βράνκοβιτς, Ζέλικο Ομπράντοβιτς, Όντι Νόρις, Τζόρντι Βιγιακάμπα, Στιβ Γιατζόγλου, Ντόρον Τζάμσι, Λάζαρο Λέσιτς, Βαγγέλης Αγγέλου και Γιώργος Σιγάλας ήταν εκεί, μαζί με τον πρόεδρο της ΚΑΕ Αρης, Λευτέρη Αρβανίτη και τα μέλη της οργανωτικής επιτροπής.

«Είμαι χαρούμενος που βρίσκομαι εδώ. Είναι μεγάλη τιμή για μένα που θα είμαι παρών στο μεγάλο φιλικό. Σίγουρα ο Γκάλης έκανε τη μεγάλη διαφορά. Άλλαξε το μπάσκετ. Όποιος αναφέρεται στο μπάσκετ της Ελλάδας και της Θεσσαλονίκης, το μυαλό του πάει στο Γκάλη. Δεν υπήρχε τρόπος να τον σταματήσουμε. Ήταν εξαιρετικός παίκτης. Η παρουσία όλων εδώ, θυμίζει κάτι από τα παλιά. Είναι πολύ ευχάριστο γεγονός. Το όνομα του Γκάλη θα υπάρχει για πάντα χαραγμένο στην ιστορία του μπάσκετ και αυτό είναι το σημαντικότερο», σχολίασε ο Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς, ενώ ο Οντι Νόρις θύμισε γιατί βάφτισε Νίκο τον γιο του: «Είμαι πολύ χαρούμενος που θα συμμετάσχω στο φιλικό. Είναι τιμή μου.Έχω μεγάλη εκτίμηση και σεβασμό για το Νίκο Γκάλη. Είναι ο κορυφαίος όλων των εποχών. Θυμάμαι ένα παιχνίδι που νικήσαμε στο Παλέ και ο κόσμος είχε, πραγματικά, τρελαθεί. Επίσης, θυμάμαι μια νίκη του Άρη, μέσα στη Βαρκελώνη, όπου ο Νικ είχε σκοράρει πάνω από 40 πόντους. Ήταν απίστευτος παίκτης. Νιώθω μεγάλο σεβασμό κι εκτίμηση, γι΄ αυτό και έδωσα στο γιο μου το όνομα "Νικ". Είναι ένας τρόπος να δείξω το θαυμασμό μου προς εκείνος. Μόλις τον δω θα του πω συγχαρητήρια. Ήταν παίκτης που έγραψε ιστορία».