Ρεπούσια ιστορία

του Απόστολου Διαμαντή

protagon.gr

Το πρόβλημα με τις κατά καιρούς δηλώσεις της κας Ρεπούση δεν είναι τόσο το περιεχόμενό τους, εάν δηλαδή έγινε ή όχι ο χορός του Ζαλόγγου, εάν υπήρξε ή όχι κρυφό σχολειό, εάν η επανάσταση του '21 έγινε στις 25 ή στις 23 Μαρτίου κ.λπ. Αυτά είναι εντελώς ασήμαντα ιστορικά ζητήματα, διότι εάν ο χορός των γυναικών υπήρξε ή είναι θρύλος λαϊκός, αυτό τι σημασία έχει; Μήπως αναιρεί την ουσία των ιστορικών γεγονότων στο Σούλι; Εάν η επανάσταση άρχισε στις 23 Μαρτίου, τι σημαίνει; Ότι πρέπει να σφυρίξει ο Γιάχος την έναρξη των πυροβολισμών και να λήξει ο αγώνας στο '90, ώστε να ικανοποιηθούν οι θετικοί επιστήμονες;

Ή μήπως έχει σημασία το ερώτημα περί Κρυφού Σχολειού; Σχολεία επίσημα, στους πρώτους δύο αιώνες της τουρκοκρατίας, δεν υπήρξαν. Επομένως, το ζήτημα δεν είναι το Κρυφό Σχολειό, είναι ότι δεν υπήρξε φανερό σχολειό. Και εφόσον δεν υπήρξε, παρά μόνον μια νυχτερινή διδαχή στις εκκλησίες, για τις ανάγκες της αναπαραγωγής της λατρείας, τότε κάθε κερί μπροστά σε ένα ψαλτήρι είναι, ουσιαστικά, ένα Κρυφό Σχολειό. Διότι έτσι επέλεξε να το ονομάσει κάποια στιγμή ο λαός, που είδε κι έπαθε να βγει από την Τουρκοκρατία. Ο ιστορικός του 2013 τι πρόβλημα, ακριβώς, έχει;

Φυσικά και έχει. Πολιτικό πρόβλημα. Διότι από το 2000, για τις ανάγκες της ελληνοτουρκικής προσέγγισης, φτιάχτηκαν ελληνοτουρκικές επιτροπές για την αλλαγή των βιβλίων της Ιστορίας, ώστε να γίνουν λάιτ. Είχαμε, δηλαδή, μια προσπάθεια κατασκευής κρατικής ιστορίας, στην οποία πρώτοι και καλύτεροι έσπευσαν κάποιοι «Αριστεροί» ιστορικοί, υπό την αιγίδα των ευρωπαϊκών και τραπεζικών ιδρυμάτων.

Αυτά, όμως, δεν είναι Ιστορία. Είναι πολιτική. Πολιτική, λοιπόν, κάνει η κα Ρεπούση όταν αποκαλεί την Καταστροφή της Σμύρνης "συνωστισμό", διότι γνωρίζει, φυσικά, τα γεγονότα. Πολιτική κάνει όταν λέει ότι δεν έγινε η Γενοκτονία των Ποντίων, ότι δεν έγινε ο χορός του Ζαλόγγου και όλα αυτά τα συναφή.

Επομένως, η κα Ρεπούση δεν υφίσταται διώξεις από δήθεν φανατικούς ακροδεξιούς, που δήθεν δημιουργούν μύθους. Φανατικός ακροδεξιός ήταν ο Γύζης όταν ζωγράφιζε τον υπέροχο πίνακα "Κρυφό Σχολειό"; Ή μήπως ήταν της Χρυσής Αυγής ο Πολέμης για το ποίημά του; Από το νου τους τα έβγαλαν όλα αυτά; Όχι, βεβαίως. Όλη η ιστοριογραφία, από την εποχή του Διαφωτισμού και μετά, μιλάει για τις ολέθριες συνέπειες της Τουρκοκρατίας στην εκπαίδευση και, φυσικά, για την οικονομική και πολιτική εξαθλίωση των κατακτημένων ελληνορθόδοξων πληθυσμών.

Αλλά έχει και ένα δίκιο η κα Ρεπούση: ό,τι και να γράφει κάποιος, πρέπει να είναι ελεύθερος να διατυπώνει την άποψή του και όχι να τον συλλαμβάνει σήμερα ο Ρουπακιώτης και αύριο ο Μιχαλολιάκος. Αυτά δεν είναι σοβαρά πράγματα. Δόθηκαν μάχες, χύθηκε αίμα για την ελευθερία του ατόμου και της γνώμης του. Τέτοια άθλια νομοσχέδια, που εμποδίζουν την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών, μας πάνε πίσω και από τη νεωτερικότητα ακόμα, στην εποχή της Ιεράς Εξέτασης, όπου απαγορεύονταν η λεκτική αμφισβήτηση της επίσημης Θεολογίας.

Τι σημαίνει ακριβώς ο όρος «Ολοκαύτωμα» των Εβραίων; Εάν κάποιος δεν αποκαλέσει έτσι τη μαζική θανάτωση εκατομμυρίων Εβραίων στους θαλάμους των αερίων και το πει "εξόντωση" ή "θάνατο" ή "γενοκτονία" ή "τελική λύση", ή "έγκλημα" ή όπως θέλει, τι σημασία έχει; Πρέπει να πάει φυλακή; Και γιατί δεν είναι Ολοκαύτωμα η εξόντωση 10 εκατομμυρίων Ρώσων αμάχων από τα ναζιστικά στρατεύματα; Ή ο μαζικός αποτρόπαιος θάνατος εκατοντάδων χιλιάδων αμάχων στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι και η καταδίκη σε θάνατο των επιγόνων; Τι πρέπει να γίνει, δηλαδή; Να ασκήσουμε ποινική δίωξη στον τάδε Αμερικάνο πρόεδρο, ο οποίος δηλώνει ότι η βόμβα ήταν απαραίτητη για να τελειώσει ο πόλεμος; Μήπως πρέπει να φυλακίσουμε και τον Κλιντ Ίστγουντ που αποκαλεί τους Κινέζους "ψαροκέφαλους" και "σχιστομάτηδες", όπως η μεγάλη πλειοψηφία της αμερικανικής αστυνομικής λογοτεχνίας; Ή και τον Κουτσούμπα, που λέει ότι "οι Αμερικάνοι είναι φονιάδες των λαών"; Τι σημαίνει "έκφραση μίσους"; Ότι θα μπούμε στην πολιτική διαμάχη με απλή καθαρεύουσα και δεν θα έχουμε μίσος; Θα ποινικοποιήσουμε και το μίσος; Τι σημαίνει μίσος; Θα φωνάξουμε τον Μπαμπινιώτη ή μήπως θα μας δικάζει απευθείας η συναγωγή των Εβραίων και το τζαμί των μουσουλμάνων; Δεν είναι μίσος ο σιωνισμός και η τζιχάντ του Κορανίου, που καλεί σε φυσική εξόντωση των απίστων; Τότε γιατί δεν κλείνουμε όλα τα τζαμιά;

Όλα αυτά είναι τόσο θλιβερά, τόσο σκοταδιστικά, τόσο αυταρχικά, που δεν αντέχουν σε σοβαρή κριτική. Ο Μιχαλολιάκος έχει το αναφαίρετο δικαίωμα να λέει ό,τι θέλει για τους Πόντιους, τους Εβραίους, τους Έλληνες και τους Τούρκους. Και η αστυνομία έχει το δικαίωμα να τον φυλακίσει εάν παραβεί τον ποινικό νόμο με τις πράξεις του, όχι με τις απόψεις του. Έτσι λέει η δημοκρατική παράδοση των τελευταίων 3 αιώνων.

Εκτός και αν δεν μας αρέσει αυτή η παράδοση και αρχίσουμε τις διώξεις των απόψεων. Αλλά τότε, γιατί να μην κάνει το ίδιο και ο Μιχαλολιάκος, εάν έρθει στην εξουσία;

*Ο Απόστολος Διαμαντής είναι πανεπιστημιακός και συγγραφέας.