Μήπως είμαι διαφορετική;

kathimerini.gr

Αριστέα Κοντραφούρη

Τον βλέπεις αυτόν τον κίτρινο καθρέφτη; Μου τον χάρισε η νονά μου τα Χριστούγεννα. Τον έχω παρατήσει κάτω από το κρεβάτι μου, γιατί δεν ξέρω τι να τον κάνω... Ο καθρέφτης στην πίσω πλευρά του έχει τους Επτά νάνους και τη Χιονάτη. Τώρα, γιατί διάλεξε ένα τέτοιο δώρο για μένα δεν μπορώ να καταλάβω… 

Σε ένα μήνα περίπου θα κλείσω τα 8 και αυτό που μπορώ να σας πω είναι ότι δε μου αρέσουν τα παραμύθια με αυτές τις κοκαλιάρες πριγκίπισσες με τα μακριά μαλλιά, αλλά ούτε και τα παντελόνια. Θα μου πείτε, από τη μια δε σου αρέσουν οι πριγκίπισσες και από την άλλη φοράς μόνο φορέματα; Και ποιος σας είπε ότι, αν συμβαίνει το ένα, πρέπει να συμβαίνει και το άλλο;

Στο σχολείο δεν έχω πολλούς φίλους, δεν ανήκω στην παρέα της Μαργαρίτας, που την έχουν σαν θεά όλα τα άλλα κορίτσια. Αυτό δε μου αρέσει. Το δύσκολο, πάντως, είναι ότι τώρα πρέπει να καθίσω και στο ίδιο θρανίο μαζί της. Το είπε η δασκάλα. Δεν ξέρω γιατί το έκανε. Οι μεγάλοι κάνουν πράγματα που δεν τα καταλαβαίνω. Εγώ έχω τρεις φίλες που τις αγαπώ και περνάω καλά μαζί τους. Δε μοιάζουμε πολύ μεταξύ μας, αλλά είμαστε διαφορετικές τόσο όσο να μπορούμε να παίζουμε και το παιχνίδι έτσι να μας αρέσει ακόμη πιο πολύ. Η άλλη παρέα μάς γυρίζει την πλάτη, γιατί εμένα μου αρέσει να παίζω ποδόσφαιρο φορώντας φορέματα και στις φίλες μου αρέσει να συλ-λέγουν παράξενα πραγματάκια που βρίσκουμε στην αυλή. Ούτε σε αυτές αρέσουν οι καθρέφτες. Τα κορίτσια της άλλης παρέας κλείνονται συχνά στην τουαλέτα και περνάνε όλο το διάλειμμα κοιτάζοντας το πρόσωπό τους στον καθρέφτη.

Η Έρση η κολλητή μου έχει λίγο μεγάλη μύτη και γι’ αυτό, λέει, δε θέλει να κοιτάζεται στον καθρέφτη. Η Φωτεινή κοιτάζεται μόνο όταν χτενίζεται, λέει. Η Ελένη νομίζω ότι δε μας λέει την αλήθεια... Μάλλον της αρέσει να κοιτάζεται, αλλά, επειδή εμείς δεν το κάνουμε, το κρύβει. Την έπιασα μια μέρα που είχε πάει στις τουαλέτες του σχολείου και έβαζε βούτυρο κακάο στα χείλη, παίρνοντας μια παράξενη πόζα. Εγώ δεν έχω πρόβλημα να της αρέσει ο καθρέφτης. Καθένας έχει δικαίωμα να του αρέσει ό,τι θέλει.

Αυτόν, πάντως, τον καθρέφτη δεν ξέρω τι να τον κάνω. O Χαρούμενος, o Σοφός, o Γκρινιάρης, ο Συναχωμένος, ο Χαζούλης, ο Ντροπαλός, ο Υπναράς και η Χιονάτη στη μέση… Η Χιονάτη στη μέση και αυτοί γύρω-γύρω… Εντάξει, δεν μπορείς να τους πεις και όμορφους, συμπαθητικοί είναι, βοήθησαν τη Χιονάτη όλοι μαζί, καθένας με τον τρόπο του. Καθένας μόνος κάποιες φορές και άλλες όλοι μαζί... Με τον τρόπο του ο καθένας... Πλάκα έχω τώρα που κοιτάζω τον εαυτό μου στον καθρέφτη και γύρω μου βρίσκονται όλοι αυτοί! Είμαστε όλοι διαφορετικοί. Δεν είναι και άσχημα! Τώρα που κοιτάζω τη Χιονάτη, μου θυμίζει τη Μαργαρίτα. Εγώ, η Μαργαρίτα και οι Επτά νάνοι… Θα προσπαθήσω να καθίσω με τη Μαργαρίτα στο ίδιο θρανίο, και ας μην κάνω παρέα μαζί της, και ας είμαστε διαφορετικές. Απλώς θα συνεργαζόμαστε. Σήμερα με βοήθησε λίγο στα Αγγλικά και εγώ της έδειξα κάτι στη Ζωγραφική. Και μετά πήγε καθεμία και έπαιξε με την παρέα της. Μήπως να ξαναδιαβάσω τη «Χιονάτη με τους Επτά νάνους»;