Ο Κ. Ζουράρις τα είπε “χύμα” στη Βουλή για τα σχολικά βιβλία

esos.gr

Σκληρή κριτική για το περιεχόμενο των σχολικών βιβλίων άσκησε ο Βουλευτής Κώστας Ζουράρις,

στο 4λεπτο της ομιλίας του στη Βουλή, κατά τη συζήτηση των Προγραμματικών Δηλώσεων, τονίζοντας τα εξής:

• Τα βιβλία τα οποία μπήκαν στη μεταρρύθμιση του 2006, τα τέσσερα του Δημοτικού και τα τρία του Γυμνασίου, πρόκειται περί μικρασιατικής καταστροφής της ελληνικής γλώσσας. Το ξέρουμε όλοι, τουλάχιστον από τον Σοφιστή του Πλάτωνος, ότι λόγος και διάνοια ταυτόν.
• Σε αυτά τα βιβλία δεν υπάρχει λόγος και μάλιστα σε έναν πολιτισμό που παρήγαγε τον λόγο, τους αντιρρητικούς λόγους, τους εριστικούς λόγους, τους δισσούς λόγους, τους αντιθετικούς λόγους, τους διαξιφιστικούς λόγους -και θα σας δώσω ελάχιστα παραδείγματα- αλλά θα σας πω το εξής:
• Ξέρετε πώς διδάσκουν για παιδάκια δεκατριών ετών στην ΣΤ΄ Δημοτικού –σας παρακαλώ- την προστακτική των ρημάτων;
• Πώς;
• Δεν είναι δυνατόν, θα πάθετε τέσσερα εγκεφαλικά:
• Με οδηγίες χρήσεως μιας ηλεκτρικής καφετιέρας.
• Στη μια σελίδα υπάρχει η εικόνα της καφετιέρας και στην άλλη υπάρχουν οι οδηγίες χρήσεως «ανεβάζουμε, στρίβουμε, κάνουμε κ.λπ».
• Καφέ, δώδεκα χρονών τα παιδιά! Αυτό το βλακόμετρον του τότε Παιδαγωγικού Ινστιτούτου είναι και τώρα εν χρήσει.
• Βεβαίως ευτυχώς πάρα πολλοί δάσκαλοι δεν το εφαρμόζουν.
• Θα σας δείξω και μερικά άλλα παραδείγματα. Ξέρετε ότι, ευτυχώς μέχρι το 2006, στις τέσσερις αυτές τάξεις του Δημοτικού και στις τρεις του Γυμνασίου είχαμε σαράντα τέσσερα δημοτικά τραγούδια.
• Δεν θα παραβιάσω ανοιχτές θύρες βεβαίως εάν σας πω ότι η βάση της σημερινής δημοτικής γλώσσας είναι το δημοτικό τραγούδι, όχι μόνο για την υπέροχη ομορφιά του δημοτικού τραγουδιού, αλλά και για το εκπληκτικό ήθος.
• «Όταν η Δέσπω κάνει πόλεμο με νύφες και μ’ αγγόνια», «όταν στα τάρταρα της γης στα κρυοπαγωμένα», όταν έχεις αυτήν την ανεκλάλητη ομορφιά, έρχονται είκοσι επτά συνταγές μαγειρικής!
• Όλα στον ενεστώτα χρόνο βεβαίως, γιατί τι θα πεις;
• «Πήρα τον μαϊντανό, χτύπησα τρία αυγά, έκανα ομελέτα σαν τα μυαλά του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου» και μετά τι έκανα; Την πέταξα, βεβαίως, διότι δεν θα μπορείς να την φας.
• Τόλμησαν να κάνουν –είχαν τολμήσει κι άλλοι προηγούμενοι- λογοκρισία στον Κολοκοτρώνη.
• Στη Β΄ Γυμνασίου έχουν τον υπέροχο ύμνο, τον λόγο προς τα παιδιά στην Πνύκα, του Κολοκοτρώνη. Είναι ιδρυτικός λόγος του νεοελληνικού πολιτισμού ο λόγος του Κολοκοτρώνη στα παιδιά στην Πνύκα.
• Μετά τη φράση «ύστερα ήλθαν οι μουσουλμάνοι», κύριε Υπουργέ, το κόψανε οι φωστήρες της «τρισηλίου μαυσωλογίας» του Ινστιτούτου.
• Ξέρετε γιατί το κόψανε;
• Διότι έπρεπε να είναι πολιτικώς ορθό, διότι λέει «ήλθαν οι Τούρκοι, οι μουσουλμάνοι, και θέλησαν να αλλάξουν την πίστη του λαού και κόβανε τις γλώσσες του λαού.
• Μία γλώσσα κόβανε και ο άλλος ερχόταν κι έκανε τον σταυρό του».
• Δεν μας άρεσε αυτό, διότι δεν είναι μετανεωτερικόν, αυτό το μπουρδολόγιον της μετανεωτερικότητος.
• Σαράντα τέσσερα δημοτικά τραγούδια τα έχουν εξαφανίσει με συνταγές μαγειρικής!
• Να σας δώσω τώρα κι ένα υπόδειγμα μπουρδιστάν καταπληκτικό.
• Προσέξτε, είναι το εξής, είναι οκτώ φράσεις, είναι όλα σε παρατακτικό λόγο, δηλαδή δεν έχει καθ’ υπόταξιν λόγο.
• Δεν υπάρχει ουσιαστικά ανάπτυξη της σκέψης χωρίς τον καθ’ υπόταξιν λόγο, όταν μάλιστα εδώ παρήχθη αυτός, βρε αδερφέ, ο καθ’ υπόταξιν λόγος.
• Προσέξτε. Πώς μιλούσε ο Σημίτης;
• Εγώ σήμερα ο Πρωθυπουργός Σημίτης, αύριο πήγα εκεί, μετά κατέβηκα, μετά ανέβηκα, φύγαμε».
• Παρατακτικός λόγος, προσέξτε, και βλακόμετρον βεβαίως, και θα δείτε ότι πάλι με τον Κολοκοτρώνη τα έχει.
• «Τέλεια! Σήμερα στο μάθημα της μουσικής ήταν τέλεια!» για παιδιά δώδεκα ετών, τα οποία πρέπει να μάθουν τον καθ’ υπόταξιν λόγο της δημοτικής γλώσσας και της ενιαίας ελληνικής γλώσσας.
• «Γιατί από αύριο αρχίζουμε πρόβες για τη γιορτή της 25ης Μαρτίου. Θα κάνουμε πρόβες με τη χορωδία, θα χάνουμε μαθήματα».
• Αυτά μπορούμε να τα λέμε εμείς μεταξύ μας.
• Σε παιδί δώδεκα χρόνων δεν επαίρεσαι επειδή θα χάσεις μαθήματα. Μεταξύ μας να τα λέμε, ναι, οι ενήλικες.
• «Έχουμε μία κάπως μικρή χορωδία στο σχολείο και καμιά τριανταριά άτομα και έχει πλάκα. Το ρεπερτόριο θα είναι το συνηθισμένο: Ελεύθεροι πολιορκημένοι και δώσ’ του».
• Αυτός που έγραψε αυτή τη φράση «Ελεύθεροι πολιορκημένοι και δώσ’ του» έπρεπε να ξέρει ότι από αυτούς τους ελεύθερους πολιορκημένους έχει την άνεσ και να γράφει αυτά τα πράγματα.
• Και το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, όμως, τα γράφει και τα εγκρίνει.
• «Άγγελε, μόνο στο όνειρο μού δίνεις τα φτερά σου;»