Πού οδηγεί η θεωρία για νέα ρήξη με την Ευρώπη;

anoixtoparathyro.gr

Του Γ. Λακόπουλου

Είναι καιρός τώρα που στους κόλπους της κυβέρνησης διακινείται η θεωρία για την επιστροφή στις “κόκκινες γραμμές” της περασμένης άνοιξης, που οδήγησαν στην καταστροφή του καλοκαιριού και το τρίτο Μνημόνιο. Το επιχείρημα που στηρίζει αυτή τη θεωρία είναι ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί να υλοποιήσει τις δεσμεύσεις που ανέλαβε γιατί η Βουλή δεν θα τις εγκρίνει και θα πέσει.

Συνδέεται δηλαδή η παραμονή του Σύριζα στην εξουσία με την ανάγκη να φανεί αυτή τη φορά η χώρα συνεπής προς τις υποχρεώσεις της. Το κομματικό συμφέρον υπερισχύει της προοπτικής να οδηγηθεί η Ελλάδα σε ξαφνικό θάνατο.

Αυτές οι διεργασίες δεν φαίνεται να είναι περιφερειακές. Ήδη ο Πρωθυπουργός σε κάποιες περιπτώσεις έχει αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο να επιστρέψει στο καταστροφικό παιχνίδι που έκανε μόλις ανέλαβε. Μόλις πρόσφατα δήλωσε ότι «είναι έτοιμος να ξανασυγκρουστεί”. Ανακινώντας το θέμα της σύσκεψης των πολιτικών αρχηγών επανέφερε τη θεωρία του “εθνικού μετώπου έναντι των δανειστών” που ισοδυναμεί με τη θεωρία των «κόκκινων γραμμών». Και μόλις προχθές στη ΕΡΤ άνοιξε θέμα αναμέτρησης με αντικείμενο τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα διάσωσης.

Αν ληφθεί υπόψη η προϊστορία της κυβέρνησης Τσίπρα κάτι κακό πρόκειται να συμβεί. Προφανώς η κυβέρνηση θεώρησε ότι ψηφίζοντας κάποιoυς νόμους –που ακόμη δεν έχει εφαρμόσει- και μετακινώντας για το μέλλον τις σοβαρότερες υποχρεώσεις της, όπως είναι το ασφαλιστικό, τα εργασιακά και η φορολογία των αγροτών έσπρωξε τα σκουπίδια κάτω από το χαλί ώστε να περάσει τον προϋπολογισμό. Και αφού τον πέρασε αναζητά τρόπο να μην ασχοληθεί με τον σκληρό πυρήνα των υποχρεώσεων που ανέλαβε.

Ο πιο πρόσφορος τρόπος γι αυτό είναι να ανακαλύψει πάλι ότι οι δανειστές είναι ανάλγητοι και ότι θέλουν να ρίξουν την κυβέρνηση και επιστρέψει στις συγκρουσιακές πρακτικές. Ο κίνδυνος να μείνει η χώρα στο κενό είναι αυτή τη φορά μεγαλύτερος από κάθε προηγούμενο. Ύστερα από όσα προηγήθηκαν δεν υπάρχουν περιθώρια για αναβολές και προσχηματικές συζητήσεις.

Δεν πρόκειται να επανέλθει το φαινόμενο με τις αλλεπάλληλες συνεδριάσεις του Γιούρογκρουπ και του Συμβούλιου Κορυφής για να κάνει ο Αλέξης Τσίπρας τον σκληρό διαπραγματευτή. Αυτή τη φορά οι εταίροι απλώς θα κατεβάσουν τα ακουστικά. Θα πάψουν να ασχολούνται. Ούτε απειλές ή αποφάσεις για έξοδο της χώρας από την Ευρωζώνη, ούτε συζητήσεις για το φύλο των αγγέλων. Θα κατεβούν τα μολύβια. Τα ελληνικά θέματα δεν θα μπαίνουν στη ατζέντα. Και η κυβέρνηση θα χάσει κάθε βήμα για να προβάλει προσχήματα. Έτσι κι αλλιώς, υπάρχουν πολλοί που την έχουν ξεγραμμένη.

Αυτό είναι ότι χειρότερο μπορεί να συμβεί. Η επιστροφή του συστήματος Τσίπρα στη σύγκρουση με την Ευρώπη δεν θα απολήξει σε Μνημόνιο. Θα απολήξει σε τίποτε. Και η χώρα θα μείνει μόνη να φάει τις σάρκες της. Γι” αυτό αν υπάρχουν σοβαροί άνθρωποι στην κυβέρνηση πρέπει να αποτρέψουν αυτό το παρανοϊκό σενάριο της επιστροφής σε μια πρακτική την οποία ήδη πληρώνουμε.