Τι εμποδίζει τον Κυριάκο Μητσοτάκη να υποσχεθεί κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, αύξηση του αφορολόγητου στις 18 χιλιάδες και μείωση της φορολογίας του εισοδήματος στο 10%; Τίποτα. Το μόνο που τον εμποδίζει είναι ότι δεν μπορούν να γίνουν. Η την αντιπολιτευτική τακτική του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι μια παρτίδα σκακιού που δεν έχει ξαναπαιχτεί. Το gambit μονάδων δημοσκόπησης στην πίστη ότι οι υποσχέσεις που μπορούν να τηρηθούν θα του δώσουν το end game. Ότι οι Έλληνες θα βγάλουν την ΝΔ κυβέρνηση αρκούμενοι σε αυτά που τους υποσχέθηκε, πιστεύοντας ότι αυτά ρεαλιστικά ήταν όσα μπορούσαν να γίνουν. Μια πίστη στην κρίση των πολιτών που πηγαίνει ενάντια στην άποψη ότι ο κόσμος είναι ένα κοπάδι από γίδια που τρώει το σανό που το ταΐζουν και το κομμάτι των οπαδών της ΝΔ, που θα ήθελε μια «σκληρότερη αντιπολίτευση».
Άλλο ότι για τους περισσότερους το «σκληρότερη αντιπολίτευση» δεν σημαίνει κάτι το συγκεκριμένο. Δεν σημαίνει τίποτα περισσότερο από το «να τους τα πει» από κάποιον που βρίζει επειδή έχουν μαδήσει στους φόρους και θέλει τον αρχηγό του να βρίζει μαζί του. Υπάρχουν βέβαια και αυτοί που θα ήθελαν τα σκληρά. Τον Κυριάκο να κηρύσσει τον νέο αντικομουνιστικό αγώνα. Άλλο ότι η φαντασία ξεπερνάει τι θα μπορούσε να είναι αυτό, εκτός από την ΝΔ να βρίσκει μία Σοφία Βέμπο για να προκαλέσει την Μποφίλιου να ανεβούνε στο βουνό και να παλέψουν μέχρι το τελευταίο ρεφραίν.
Μια ενδιαφέρουσα κατηγορία είναι αυτοί που κάνουν psy-op. Οι κομάντος των psychological operations που στόχος τους είναι η δημιουργία κλίματος αμφισβήτησης. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πάει καλά, αλλά με τον Κυριάκο δεν γίνεται τίποτα». Αφού «δεν είναι δυναμικός», «ο Τσίπρας τον έχει εύκολα», «θα έπρεπε να έχει την ΝΔ 15 μονάδες μπροστά» και πάει λέγοντας. Το αντικείμενο δεν είναι ο Κυριάκος, αφού αν ήταν ο Μεϊμαράκης το πρόβλημα θα ήταν ότι ήταν «παλιομοδίτης», ο Καραμανλής τεμπέλης και ο Σαμαράς «ακροδεξιός». Το αντικείμενο είναι ο αρχηγός της ΝΔ όποιος και αν αυτός είναι και το κλίμα της αμφισβήτησης που αν είναι δυνατόν θα εξελιχθεί σε διχόνοια. Παρενθετικά όσοι ενδιαφέρονται τους προτείνω το εξαιρετικό βιβλίο του Peter Watson, War on the mind.
Τέλος η πιο επικίνδυνη κατηγορία αυτή που αμφισβητεί την ίδια την δημοκρατία είναι αυτή που ζητάει από τον Μητσοτάκη να πει περισσότερα ψέματα από τον Τσίπρα. Η κατηγορία που πιστεύει ότι είναι η crème de la crème και ζητάει από τον Μητσοτάκη σε stage whisper να φλομώσει τον λαουτζίκο στην παπάτζα αφού μόνο αυτά καταλαβαίνει. Είναι η πιο επικίνδυνη αφού αν πράγματι οι έλληνες πολίτες είναι στην πλειοψηφία του ηλίθιο, σημαίνει ότι το ίδιο θα είναι και οι επιλογές τους. Ότι για να πάει η Ελλάδα μπροστά κάποιος πρέπει προεκλογικά να τους παραμυθιάζει και μετά άστους να φωνάζουνε ότι τους κοροϊδέψανε. Μέχρι να πουν ότι όλοι οι πολιτικοί είναι ίδιοι και να ψάχνονται για τον « λοχία που θα βάλει τάξη στην χώρα». Όπως έγινε πριν από το 1967 και θα γινότανε με τους Αγανακτισμένους το 2011 με τις παπαριές «Να καεί, να καεί το μπουρδέλο η Βουλή» που κάποιοι ηλίθιοι νόμιζαν ότι ήταν κραυγή για περισσότερη δημοκρατία .
Ο αρχηγός ενός κόμματος κρίνεται από την πίστη στην γραμμή του. Στο συνέδριο της ΝΔ ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα μιλήσει σε πολίτες που θα κρίνουν έναν υποψήφιο πρωθυπουργό και όχι σε πρόβατα που ψάχνουν για βοσκό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου