Η Ακροδεξιά του Τσίπρα

kathimerini.gr

ΤΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ

Τ​​η βλέπει στα όνειρά του. Μια εθνικολαϊκιστική Ακροδεξιά που θα δικαίωνε επιτέλους τον αριστερό εθνικολαϊκισμό του. Ηταν το σκιάχτρο, αν θυμάστε, που ο Βαρουφάκης κράδαινε στους Ευρωπαίους συνομιλητές του για να του χαριστούν. Ο Βαρουφάκης έφυγε από τη μέση, όμως το όνειρο δεν έσβησε. Δεν έχουν πάψει ούτε στιγμή να δουλεύουν για να το κάνουν πραγματικότητα. «Τα στοιχήματα πρέπει να υλοποιούνται», είπε ο Τσίπρας στο Ζάππειο. Να κερδίζονται μάλλον ήθελε να πει, αλλά και το «υλοποιούνται» ρήμα είναι. Προσπάθησε να κερδίσει το στοίχημα ανοίγοντας στο Σκοπιανό. Ηλπιζε πως η Ν.Δ. θα διχαζόταν και επιτέλους θα έσκαγε μύτη η Δεξιά της Δεξιάς. «Η Δεξιά επιτέλους έδειξε το αληθινό πρόσωπό της», θα δήλωνε στο Ζάππειο. Κατάφερε μόνον να χάσει ό,τι διεκδικούσε, υποτίθεται, στη διαπραγμάτευση. Οι διαδηλωτές στις Πρέσπες δεν φτάνουν για να κάνουν το όνειρο πραγματικότητα. Τώρα θυμήθηκε ξαφνικά το θέμα του διαχωρισμού Κράτους και Εκκλησίας. Περιμένει πώς και πώς να δει μαυροφορεμένους στο Σύνταγμα για να βρει επιτέλους έναν αντίπαλο στα μέτρα του. Ο Μακιαβέλι θαύμαζε τους πολιτικούς που ξέρουν να χτυπούν γρήγορα και δυνατά. Του Τσίπρα του φθάνει να χτυπάει. Η ταχύτητα και η δύναμη δεν τον απασχολούν. Σηκώνει αφρούς ελπίζοντας πως κάποιο κατακάθι θα αφήσουν στο τέλος.

Η αριστερή πολιτεία ανέχεται και προστατεύει την αναρχική τρομοκρατία –η Ελλάδα πρωτεύει στην Ευρώπη και επισήμως στο άθλημα– για να καταγγείλει τις φωνές που ζητούν ασφάλεια ως ακροδεξιές. Η αριστερή πολιτεία καταργεί τα σύνορα, γεμίζει τη χώρα με μετανάστες, τους στοιβάζει σε πλατείες και σε στρατόπεδα που ξεχειλίζουν και απειλούν τη ζωή των κατοίκων, όπως στη Μυτιλήνη ή στη Χίο, για να καταγγείλει όποιον τολμήσει να διαμαρτυρηθεί για ρατσισμό, ξενοφοβία και ισλαμοφοβία. Βγάζουν κάθε τόσο τη Χ.Α. από το ψυγείο, όπως στην περίπτωση Μπαρμπαρούση, όμως ξέρουν και οι ίδιοι ότι η Χ.Α. δεν πείθει πλέον ως φόβητρο. Οι συμμορίες των τραμπούκων με την εμφάνιση και την άνεση του υπόκοσμου διαδραμάτισαν τον ρόλο τους στην αντιμνημονιακή συμμαχία του δημοψηφίσματος, όμως δεν ξέρουν από πολιτική. Η Ακροδεξιά που περιμένει ο Τσίπρας για να τον βγάλει από το πολιτικό αδιέξοδό του, ο προνομιούχος αντίπαλός του στις επικείμενες εκλογές πρέπει να μιλάει τη γλώσσα της ευρωπαϊκής Ακροδεξιάς. Κι ας μην την ξέρει παραπάνω από όσο ξέρει ο Τσίπρας τη γλώσσα της ευρωπαϊκής Ακροαριστεράς.

Αφήνω κατά μέρος τις τεχνικές κουτοπονηριές του, την αποτροπή αυτοδυναμίας από τη Ν.Δ. και τις νέες εκλογές με απλή αναλογική και τον «Ρουβίκωνα» να αλωνίζει στην ακυβέρνητη χώρα. Το ουσιώδες είναι πότε η πολιτική ζωή θα ξεφύγει από το δίχτυ με τα στερεότυπα του προοδευτισμού, που την έριξαν στη σημερινή ακινησία της.