Μελανσόν για Τσίπρα: «Είναι από τις πιο ελεεινές φιγούρες της πολιτικής»

NEWSROOM ELEFTHEROSTYPOS.GR

Απίστευτη επίθεση με σκληρούς χαρακτηρισμούς κατά του Αλέξη Τσίπρα, εξαπέλυσε χθες, ο επικεφαλής της Γαλλικής Αριστεράς Ζαν Λυκ Μελανσόν, χαρακτηρίζοντάς τον ως μία «από τις πιο ελεεινές φιγούρες της ευρωπαϊκής πολιτικής ζωής».

Mιλώντας στο γαλλικό δίκτυο BFMTV ο Μελανσόν απάντησε σε ένα σχόλιο του Έλληνα πρωθυπουργού, ο οποίος είχε πει «Έχω την αίσθηση ότι ο Μελανσόν δεν θέλει να κυβερνήσει» και πρόσθεσε: «Είμαι πλέον βέβαιος ότι σε περίπτωση νίκης, δεν θα ξέρει τι να κάνει. Αυτό δεν αποτελεί αριστερή θέση».

O Μελανσόν δήλωσε ότι «ο Τσίπρας εξελέγη, υποσχόμενος ένα αριστερό ριζοσπαστικό πρόγραμμα και όταν του παρουσίασαν ένα απαράδεκτο μνημόνιο το έθεσε σε δημοψήφισμα, χωρίς να αποδεχθεί τελικά τη βούληση του λαού του. Πρόδωσε το λόγο του. Γιατί ξεπουλά τη δημόσια περιουσία και καταστρέφει τη χώρα του; Δεν θέλω να υπάρχει ούτε ένας Γάλλος πολίτης που να πιστεύει πως αν εγώ αναλάβω την εξουσία θα γίνει ένας ακόμη…Τσίπρας».

Θυμίζουμε ότι το Κόμμα της Αριστεράς (PG) του Ζαν Λικ Μελανσόν είχε ζήτησε πριν από μερικούς μήνες την αποβολή του ΣΥΡΙΖΑ από το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, προκειμένου -όπως είπε- να υπάρξει «καθαρότητα απέναντι στο φιλελεύθερο μανδύα», εναντίον του οποίου αγωνίζεται.

«Για το PG, όπως αναμφίβολα και για πολλά άλλα κόμματα του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, έχει καταστεί πράγματι αδύνατον να συγχρωτίζεται, στο ίδιο κίνημα, με τον ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα», αναφέρεται χαρακτηριστικά και υποστηρίζει ότι ο πρωθυπουργός της Ελλάδας προωθεί «τη λογική της λιτότητας μέχρι του σημείου να περιορίζει το δικαίωμα στην απεργία, ανταποκρινόμενος έτσι ολοένα και πιο δουλικά στις επιταγές της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Για το PG, όπως αναμφίβολα και για πολλά άλλα κόμματα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, έχει καταστεί πράγματι αδύνατο να συγχρωτίζεται, στο ίδιο κίνημα, με τον ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα».

Επιπλέον, το PG εκφράζει τη λύπη του γιατί, όπως υποστηρίζει, ο πρωθυπουργός της Ελλάδας προωθεί «τη λογική της λιτότητας μέχρι του σημείου να περιορίζει το δικαίωμα στην απεργία, ανταποκρινόμενος έτσι ολοένα και πιο δουλικά στις επιταγές της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Εάν ένα κόμμα φτάνει στο σημείο να περιορίζει το δικαίωμα της απεργίας, αυτό ηίνεται κυρίως για να ικανοποιήσει τους πιστωτές της Ελλάδας, την ΕΕ και το ΔΝΤ».