Η πασαρέλα του θράσους

kathimerini.gr

ΤΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ

Το υπουργείο Παιδείας δεν είναι ικανό να δώσει τα χρήματα που υποσχέθηκε στους πυροπλήκτους ξεσπιτωμένους φοιτητές στο Ηράκλειο της Κρήτης. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι φταίει το υπουργείο Παιδείας. Ο υπουργός του δήλωσε υπευθύνως πως φταίει η κοινωνία του Ηρακλείου. Εκαναν έρανο για τα παιδιά και όσοι ανταποκρίθηκαν έδωσαν μόνον από εκατό ευρώ ο καθένας. Τα κοίταξε ο υπουργός, έλεγξε τη γνησιότητά τους και, αφού τα μέτρησε, απεφάνθη. «Α τους gipsies» – το γράφω αγγλιστί για να μην κατηγορηθώ για υποκίνηση σε ρατσιστική βία, αφού η λέξη, αν δεν κάνω λάθος, δεν έχει διαγραφεί από τα αγγλικά λεξικά. «Μόνον εκατό! Και γιατί όχι διακόσια, πεντακόσια, χίλια; Αφού τους είπαμε ότι δεν θα κόψουμε συντάξεις φέτος». Ομως δεν φταίει μόνον η κοινωνία για τον κ. Γαβρόγλου – ως μαρξιστής και πανεπιστημιακός διαθέτει συνολική άποψη για τα θέματα. Φταίνε και οι ξενοδόχοι που δεν δέχονται να τους παραχωρήσουν δωμάτια κι ας τους εγγυήθηκε ο ίδιος προσωπικά ότι θα τους πληρώσει το ενοίκιο. Το καλοκαίρι, μετά το ομαδικό έγκλημα στο Μάτι, δεν έφταιγε ούτε η πυροσβεστική, ούτε η αστυνομία, ούτε η περιφέρεια, ούτε η πολιτική προστασία. Εφταιγαν τα ίδια τα θύματα.

Θα μπορούσε να υποστηρίξει κανείς ότι το θράσος τους οφείλεται στον χαρακτήρα τους. Ο Γαβρόγλου, ο Σπίρτζης, ο Καμμένος, η Δούρου είναι άνθρωποι ευαίσθητοι και δυσκολεύονται να σηκώσουν το βάρος των ευθυνών τους. Δεν φταίνε αυτοί αν ο κυρίαρχος λαός τούς επέλεξε για να αναλάβουν ευθύνες που δεν έχουν καμία διάθεση να αναλάβουν. Τόση ευαισθησία μαζεμένη σε μια κυβέρνηση δεν είδαμε ποτέ. Ελπίζω δε να μην ξαναδούμε τώρα που καταλάβαμε, όσοι καταλάβαμε, πως το θράσος είναι η μετάφραση στην καθημερινότητά μας του περίφημου ηθικού πλεονεκτήματος. Η εμμονή στο παρελθόν δεν είναι μόνον σύμπτωμα της ιδεολογικής αντίληψης της Αριστεράς, της στενομυαλιάς, της κοινής ευήθειας. Εχει και την πονηράδα της, τι σόι κουτοπόνηροι θα ήσαν. Οι ηττημένοι του εικοστού αιώνα είναι πεπεισμένοι πως η ήττα τους οφείλεται στην αθωότητά τους και στην ενοχή των κοινωνιών που δεν την αναγνώρισαν. Και αυτήν την αθωότητα προβάλλουν όποτε βρεθούν αντιμέτωποι με την ανικανότητά τους. Φταίνε οι Μυτιληνιοί που ενοχλούνται από τους μετανάστες, φταίνε οι νεκροί που κάηκαν στο Μάτι, φταίει η κοινωνία του Ηρακλείου για τους ξεσπιτωμένους φοιτητές.

Η Δεξιά πολιτεύθηκε στη μεταπολίτευση με τις ενοχές της δικτατορίας και του μετεμφυλιακού κράτους. Και αυτές οι ενοχές τής επέτρεψαν να εκδημοκρατισθεί. Η Αριστερά πολιτεύθηκε με την αθωότητα του ηττημένου. Και αυτό το αίσθημα της αθωότητας την αποξένωσε από τη δημοκρατία. Και μετέτρεψε την κυβέρνηση σε πασαρέλα θράσους.Έντυπη