Νεκρά κύτταρα στο Ευρωκοινοβούλιο

kathimerini.gr

ΤΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ

Γιατί δεν ψήφισαν την καταδίκη του Μαδούρο οι Ελληνες ευρωβουλευτές της Αριστεράς και της Χρυσής Αυγής; Μα είναι πολύ απλό. Γιατί αυτοί δεν πέφτουν στις παγίδες που στήνει η αστική δημοκρατία στους γνήσιους δημοκράτες, όπως ο πρόεδρος της Βενεζουέλας. Κάποιος μάλιστα εξ αυτών, ο λαλίστατος Παπαδημούλης, αν δεν κάνω λάθος, δήλωσε ότι ένα τέτοιο ψήφισμα θα όξυνε ακόμη περισσότερο την κατάσταση στη δημοκρατία της Λατινικής Αμερικής, όπου θεωρεί ότι τα προβλήματα θα λυθούν καλύτερα με συναίνεση και διάλογο. Ακόμη καλύτερα θα λυθούν εάν η αντιπολίτευση σταματήσει να αντιπολιτεύεται και αφήσει τον Μαδούρο να κάνει τη δουλειά του με την ησυχία του. Είναι η λογική Γαβρόγλου: με ένα ρωμαλέο φιλομαδουρικό κίνημα η Βενεζουέλα θα ησυχάσει. Και καλά η Χρυσή Αυγή και το ΚΚΕ: εχθρεύονται την Ευρώπη όπως εχθρεύονται τη δημοκρατία. Τη δέχονται μόνον κατά παραχώρηση. Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ όμως; Του κόμματος της Αριστεράς που θέλει να εμφανίζεται ως ευρωπαϊκό και που ορισμένοι προσδοκούν την ανάστασή του στον ουρανό της σοσιαλδημοκρατίας; Ελάτε τώρα.

Ας μη γελιόμαστε. Η ελληνική Αριστερά σήμερα είναι πιο μακριά από την Ευρώπη παρά ποτέ. Χωρίς πραγματικούς συμμάχους, χωρίς συνομιλητές, εκτός από όσους μοιράζονται μαζί της τις αποστάσεις της από την Ευρώπη. Ανάμεσά τους και η Χρυσή Αυγή και οι υπόλοιποι λαϊκιστές. Κοινό τους χαρακτηριστικό: ο απομονωτισμός. Και δεν υπάρχει πιο εύγλωττη εικόνα για την απομόνωσή της από τη στάση των ευρωβουλευτών της απέναντι στο αντιδημοκρατικό καθεστώς του Μαδούρο. Δυστυχώς για μας αυτή η Αριστερά εκπροσωπεί σήμερα τη χώρα μας. Κι αν κάποιος απομονώνεται δεν είναι ο Τσίπρας, ο Παπαδημούλης του και οι λοιποί κομπάρσοι της πολιτείας του. Είναι η ίδια η Ελλάδα, ο πολύπαθος και γραφικός εταίρος.

Μήπως ήρθε η ώρα να αναρωτηθούμε πώς θα βρεθεί μια θέση για τη χώρα μας στον ευρωπαϊκό διάλογο; Τι έχει να πει η Ελλάδα ακόμη και στους σοβαρούς ευρωσκεπτικιστές, σε όσους αναζητούν τι δεν πάει καλά στην Ευρωπαϊκή Ενωση, και πώς μπορεί, αν μπορεί, να διορθωθεί; Τίποτε. Προσφέρει μια δουλική συμπεριφορά στους θεσμούς της, ένα «ναι σε όλα», και, όταν έρθει η στιγμή για σοβαρή συζήτηση, απλώς σιωπά μουτρωμένη στην κουζίνα, όπου την έχουν βάλει να φάει κάτι κι αυτή. Δεν μας αξίζουν τέτοιοι εκπρόσωποι; Μα εμείς τους ψηφίσαμε. Δεν μας αξίζει τέτοια θέση; Ας το αποδείξουμε κι ας διεκδικήσουμε μια καλύτερη.

Η Ευρώπη είναι καταδικασμένη να αλλάξει αν θέλει να συνεχίσει την πορεία της. Και πολύ φοβούμαι ότι με τέτοια συμπεριφορά εμείς θα έχουμε την τύχη των νεκρών κυττάρων του οργανισμού