kathimerini.gr
ΤΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ
Εμαθα πολλά παρακολουθώντας την εκπομπή «Ρουά Ματ» στον ΣΚΑΪ προχθές το βράδυ. Θα μάθαινα ακόμη περισσότερα αν η παρουσιάστρια Νίκη Λυμπεράκη δεν διέκοπτε με τις αδιάκριτες ερωτήσεις της τον λαγαρό λόγο της κ. Παπακώστα. Ενώ η υπουργός μιλούσε για την αγάπη της για την τέχνη, η δημοσιογράφος τη ρωτούσε αν μπορούν να πάνε αστυνομικοί στα Εξάρχεια. Πρόκειται προφανώς για επαγγελματική διαστροφή της κ. Λυμπεράκη, την οποία ευτυχώς η κ. Παπακώστα έχει καταφέρει να τιθασεύσει. Ενώ είναι υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη, δεν παύει να είναι πριν απ’ όλα η Κατερίνα Παπακώστα, έτσι όπως την ξέρουμε και την αγαπάμε. Μια απλή γυναίκα που της αρέσει να παρακολουθεί θεατρικές παραστάσεις στα Εξάρχεια, να βλέπει εκθέσεις ζωγραφικής και στον, δυστυχώς λιγοστό, ελεύθερο χρόνο της να πίνει καφέ, πάντα στα Εξάρχεια, με τους καλλιτέχνες φίλους της συζητώντας για τέχνη, για ποίηση και για την άνοιξη. Ετσι μας εξομολογήθηκε. Στην κορύφωση του δράματος –κάθε εξομολόγηση κρύβει και το δράμα μιας συνείδησης– μας απεκάλυψε πως είναι πολιτικός, και δη αρχηγός κόμματος, και επειδή είναι πολιτικός έχει και όραμα για τον τόπο. Ευτυχώς διότι το πρώτο πράγμα που σκέφτεσαι όταν τη βλέπεις ή την ακούς είναι: «Αραγε έχει όραμα για τον τόπο;». Δεν μας είπε αν ακούει και φωνές. Θα μου πείτε, εδώ άλλοι νομίζουν πως είναι Ναπολέοντες.
Η συζήτηση αφορούσε τα Εξάρχεια και το άβατο της ανομίας, το οποίο η κ. Παπακώστα δεν το αναγνώρισε. Είχα έναν φίλο που δεν αναγνώριζε τον νόμο της βαρύτητας. Δυστυχώς τον χάσαμε νωρίς, διότι πήδηξε από την ταράτσα στο κενό. Αντιθέτως, το αναγνώρισε μια κυρία, κάτοικος Εξαρχείων, η οποία έχει χάσει το ένα της μάτι από μολότοφ που έριξαν μέσα στο σπίτι της. Ομως όταν είσαι πολιτικός, όπως η κ. Παπακώστα, όταν έχεις όραμα για τον τόπο και αγαπάς την τέχνη, όπως η κ. Παπακώστα, έχεις και τη δύναμη να σταθείς πάνω από «τες περιστάσεις», ειδικά αν δεν αναγνωρίζεις τον νόμο της βαρύτητας. Η εξομολόγησή της πάντως αποστόμωσε τους πολιτικούς της αντιπάλους. Ο κ. Δένδιας και ο κ. Καμίνης, που συμμετείχαν στη συζήτηση, μετά το πέρας της εξομολόγησης αρνήθηκαν να σχολιάσουν. Οπως πρόδιδε το ύφος τους, είχαν και οι δύο περιπέσει σε ένα είδος κατάθλιψης. Μάλλον τους βασάνιζε η ίδια σκέψη που κρεμόταν σαν δαμόκλειος σπάθη πάνω από το διάτρητο μυαλό μου: «Εχουμε μπλέξει άσχημα. Αντε να δούμε πώς θα ξεμπλέξουμε».
Ολοι ξέρουμε ποια είναι η κατάσταση στα Εξάρχεια και πως τα τελευταία χρόνια τα κοκτέιλ μολότοφ έχουν αναβαθμισθεί σε καλάσνικοφ. Εκείνο που δεν θα μάθουμε ποτέ είναι πώς λειτουργεί το μυαλό της κ. Παπακώστα. Σαν νυχτερινή πορεία χωρίς όργανα σε αχαρτογράφητα νερά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου