Δεν υπάρχει Δεξιά και Αριστερά

kathimerini.gr

ΤΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ

Κοινότοπον θα μου πείτε, πλην όμως καλόν είναι να το θυμόμαστε, ιδιαιτέρως δε όταν πλησιάζουν εκλογές. Το τέλος της διχοτομίας Δεξιά - Αριστερά δεν σημαίνει ότι όλες οι πολιτικές δυνάμεις είναι ίδιες και ισότιμες, όπως οι πολιτισμοί κατά τη μετανεωτερική αντίληψη. Δεν σημαίνει επίσης ότι δεν υπάρχουν ρήγματα που πυροδοτούν συγκρούσεις. Δεν υποστηρίζω επ’ ουδενί ότι με την απάλειψη της διχοτομίας Δεξιά και Αριστερά, που είναι η μόνη ιστορική προσφορά του ΣΥΡΙΖΑ, η πολιτική μας ζωή οφείλει να μετατραπεί σε ένα κοκτέιλ πάρτι καλό για δημόσιες σχέσεις και χρήσιμες γνωριμίες. Απλώς η σύγκρουση έχει μετατοπισθεί.

Υπάρχουν δυνάμεις οι οποίες θεωρούν ότι η κοινοβουλευτική δημοκρατία και οι θεσμοί της, με όλα τα στραβά τους και τις αναπηρίες τους, είναι το καλύτερο δυνατό σύστημα – ελλείψει άλλου καλύτερου. Και κάνουν ό,τι μπορούν για να το προστατεύσουν και να το βελτιώσουν. Εννοείται ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά, ούτε τόσο ειδυλλιακά. Πάντως αυτές, είτε αυτοπροσδιορίζονται ως κεντροδεξιές είτε ως κεντροαριστερές, τοποθετούνται εντεύθεν της μεθορίου, εντός της επικράτειας της δημοκρατίας. Η Ν.Δ., το ΚΙΝΑΛ, το Ποτάμι και ορισμένα από τα λοιπά των δημοσκοπήσεων. Υπάρχουν άλλες δυνάμεις οι οποίες θεωρούν ότι η κοινοβουλευτική δημοκρατία τούς δίνει τη δυνατότητα να τη μετασχηματίσουν τόσο ώστε να τη μετατρέψουν σε ένα άλλο πολιτικό σύστημα. Στο καταστατικό του ΚΚΕ αναφέρεται πως στόχος είναι η εγκαθίδρυση σοσιαλιστικού καθεστώτος, με άλλα λόγια η ανατροπή της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Η συνετή του συμπεριφορά όλα αυτά τα χρόνια οφείλεται στο ετερόφωτον της πολιτικής του. Το ΚΚΕ, ιστορικά, ήξερε να δρα βάσει των εντολών της Μόσχας, από τότε δε που εξέλιπε ο εντολέας του, χειμάζει.

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το αποπαίδι του ΚΚΕ. Κατηγορώντας συλλήβδην το πολιτικό σύστημα για την κατάντια της χώρας, στην πραγματικότητα κατηγορούσε την κοινοβουλευτική δημοκρατία. Σε πρώτη φάση προσπάθησε να την ανατρέψει, όχι βέβαια με επανάσταση, αλλά με την αποκοπή της χώρας από το διεθνές περιβάλλον, που, εκτός των άλλων, διασφάλιζε και τους δημοκρατικούς θεσμούς. Η α λα Casa de Papel σκέψη περί κατάληψης του νομισματοκοπείου εγκαταλείφθηκε, όμως η ιδέα παρέμεινε ενεργή. Επί μία τετραετία ο Τσίπρας αξιοποίησε την ευρωπαϊκή ασυλία για να υπονομεύει τους δημοκρατικούς θεσμούς, από την ενημέρωση ώς τη Δικαιοσύνη. Oσοι πιστεύουν ότι μπορεί να μεταμορφωθεί μαζί με την παράταξή του ας τον βοηθήσουν, αν μπορούν. Και η Χρυσή Αυγή; Σίγουρα συγκαταλέγεται στη δεύτερη κατηγορία, απόδειξη η ασυλία που της προσέφερε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Απλώς κι αυτή καλείται να αποδείξει ότι είναι πολιτικό κόμμα και όχι ένα μόρφωμα, γέννημα θρέμμα του υποκόσμου και της νύχτας.