kathimerini.gr
ΤΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ
Είχα σκοπό να μην αναφερθώ στη χθεσινή συζήτηση στη Βουλή. Θεωρώ ότι τα επιχειρήματα γύρω από την απελευθέρωση των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων από τον νόμο περί ασύλου έχουν εξαντληθεί. Η Αριστερά και οι συνοδοιπόροι της έχουν χάσει την πολιτική ηγεμονία, και η κατάργηση του «ασύλου» σφραγίζει και την απώλεια της κοινωνικής της ηγεμονίας. Η αντίδρασή της για τον νόμο του ασύλου είναι αντανακλαστικό της νεκροφάνειάς της. Είναι, από την άλλη, θλιβερό να ακούς έναν πρώην πρωθυπουργό να απολογείται για τις σπουδές του. Εάν μετά τα σαράντα επικαλείσαι το πανεπιστημιακό σου δίπλωμα, σημαίνει πολύ απλά ότι στο ενδιάμεσο δεν κατάφερες να κάνεις τίποτε που να δικαιολογεί την αξία του. Θλιβερή και η κ. Γεννηματά, που προσπαθεί να τηρήσει ίσες αποστάσεις σαν να γράφει έκθεση με θέμα: «Πώς πέρασα την Κυριακή». Ευτυχώς μετά τη χθεσινή ψηφοφορία το «άσυλο» αποτελεί ιστορικό κειμήλιο της Τρίτης Ελληνικής Δημοκρατίας. Περιμένουμε με αμείωτο ενδιαφέρον τα αποτελέσματα.
«Αν πήγαινα να κάνω μια ομιλία στο πανεπιστήμιο, θα χρειαζόμουν αστυνομική προστασία». Ηταν η αποστροφή από την ομιλία του Αδ. Γεωργιάδη που προκάλεσε το ενδιαφέρον μου. Θυμήθηκα ότι ο Κουφοντίνας είχε συνομιλήσει μέσω Skype για το βιβλίο του στους φιλομαθείς φοιτητές του Αθήνησι. Αυτόν τον προστάτευαν οι δεσμοφύλακες του Κορυδαλλού. Δεν θυμάμαι πόσες φορές είχε πυρποληθεί το βιβλιοπωλείο του κ. Γεωργιάδη στην οδό Σόλωνος. Εξαιτίας της επαναστατικής φλόγας των μολότοφ, αναγκάστηκε να το κλείσει. Και εδώ αναδεικνύεται ένα ζήτημα που προκύπτει από τον εθισμό στο άσυλο, τη νικοτίνη της δημοκρατίας μας. Είναι η μετάφραση του διαλόγου σε τραμπουκισμό. Η περίφημη σύγκρουση ιδεών στο πανεπιστήμιο λυνόταν με το απόλυτο φιλοσοφικό όπλο, τον τραμπουκισμό. Το «άσυλο» μετέτρεψε τον τραμπουκισμό σε εθιμικό δίκαιο. Οι συνθήκες που δημιούργησαν το πανεπιστημιακό άσυλο δεν αφορούν μόνον το πανεπιστήμιο. Αφορούν την ελληνική κοινωνία.
Μετά τη δικτατορία δεν μας περνούσε απ’ το μυαλό ότι μπορείς να κινδυνεύσεις σε παρουσίαση βιβλίου ή ομιλία για ζητήματα πνευματικά. Υπήρχαν πάντα τα ψώνια, όμως αυτά ήταν αναμενόμενα και αβλαβή. Κι όμως τα τελευταία χρόνια το ζήσαμε κι αυτό. Προσωπικά, το έχω ζήσει σε κεντρικά βιβλιοπωλεία της Αθήνας. Σε μία από τις δύο περιπτώσεις ήταν ένα δικό μου βιβλίο. Και στις δύο μπροστά στην είσοδο ήταν σταθμευμένο περιπολικό της αστυνομίας. Το πανεπιστημιακό άσυλο νομιμοποίησε τον τραμπουκισμό ως εργαλείο παρέμβασης στην πνευματική, ιδεολογική και πολιτική σύγκρουση των απόψεων και των ιδεών. Η κατάργησή του έχει, εκτός των άλλων, και συμβολική αξία. Σαν την απελευθέρωση απ’ τον εθισμό στη νικοτίνη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου