Η στάση της πατρίδας μας σχετικά με την κρίση στην Ουκρανία

Η στάση της πατρίδας μας σχετικά με την κρίση στην Ουκρανία

Απόσπασμα από την ομιλία του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στη Βουλή στη συζήτηση σύμφωνα με το άρθρο 142Α του Κανονισμού της Βουλής, με αντικείμενο την ενημέρωση του Σώματος σχετικά με την κρίση στην Ουκρανία και τις επιπτώσεις για την Ελλάδα:

Η στάση της πατρίδας μας σε αυτή την κρίση είναι προϊόν των δικών μας ιστορικών βιωμάτων, αλλά είναι προϊόν και των μεγάλων γεωπολιτικών μας επιλογών. Γιατί ήμασταν πάντα στην σωστή πλευρά της Ιστορίας και το ίδιο κάνουμε και τώρα. Θα το ξαναπώ, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε πει από αυτό το βήμα ότι «Ανήκομεν εις την Δύσιν». Εγώ θα προσέθετα, είμαστε και εμείς Δύση και ανήκουμε στην ελευθερία, στη δημοκρατία, στη διεθνή νομιμότητα.

• Είμαστε ένας λαός που 48 χρόνια μετά ζει ακόμα με την ανοιχτή πληγή της Κύπρου. Και που καλείται να απαντά σε συνεχείς αναφορές για υποτιθέμενες αδικίες των Διεθνών Συνθηκών σχετικά με τα νησιά του Αιγαίου. Άρα δεν μπορούμε να στεκόμαστε αδιάφορα απέναντι σε κάθε αυταρχικό ηγέτη που θέλει να ζωγραφίσει μόνος του τα σύνορα. Εδώ, συνεπώς, δεν χωρούν ίσες αποστάσεις.
• Ή είσαι με την ειρήνη και το Διεθνές Δίκαιο ή είσαι απέναντι τους. Για να το πω διαφορετικά, στο έδαφος της Ουκρανίας και ανεξάρτητα από οτιδήποτε έχει προηγηθεί, μια είναι η κυρίαρχη αναμέτρηση: μεταξύ ενός λαού που θέλει να επιλέγει πώς θα ζήσει και με ποιους θα συμμαχήσει και μιας ξένης χώρας η οποία έχει αποφασίσει να επιβάλει το δικό της τρόπο ζωής.
• Είναι, συνεπώς, μια σύγκρουση η οποία ξεφεύγει από τα τοπικά σύνορα και γίνεται -θα έλεγα- στοίχημα υπαρξιακό για την επόμενη μέρα κάθε κοινωνίας. Αν, δηλαδή, στο εξής θα ζούμε σε συνθήκες ελευθερίας ή θα είμαστε όμηροι του κάθε αυτόκλητου αυταρχικού ηγέτη.
• Άλλωστε και η δική μας πατρίδα θρηνεί ήδη θύματα, ομογενείς μας, για να αρκείται σε λίγα απλοϊκά ειρηνιστικά συνθήματα που ταυτίζουν θύτες με θύματα. Ούτε μπορώ να ακούω αφελή ερωτήματα για το πώς χάθηκαν οι άνθρωποι μας στην Μαριούπολη. Εγώ ένα ξέρω: ότι ζούσαν πριν την εισβολή και δεν ζουν μετά από αυτήν. Και αν αυτό το αναγνωρίζει ο Πρόεδρος Macron από την Γαλλία, δεν μπορεί να μην το αντιλαμβάνονται κάποιοι Έλληνες μέσα στην Ελλάδα. Στο κάτω-κάτω στα Ελληνικά έγραψε τη συμπαράσταση του.
• Για την Ελλάδα, λοιπόν, δεν υπάρχουν διλήμματα. Και στο ερώτημα για τη στάση που θα έπρεπε να τηρήσουμε απαντούν τα λόγια του Ελευθερίου Βενιζέλου στον Γερμανό Πρέσβη όταν του ζήτησε, το 1915, να υπαναχωρήσουμε από την τότε συμμαχία μας με την Σερβία: «Το έθνος μου είναι πολύ μικρό για να διαπράξει μία τόσο μεγάλη ατιμία». Η ρήση αυτή ισχύει στο ακέραιο. Είμαστε με το πλευρό της Ουκρανίας, είμαστε στο πλευρό της ειρήνης, της νομιμότητας και της δημοκρατίας.
• Ταυτόχρονα είμαστε έτοιμοι να υποδεχθούμε, όπως και όλη η Ευρώπη, πρόσφυγες πολέμου. Και με τη σειρά μου καλώ τις δεκάδες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, οι οποίες μέχρι τώρα μετείχαν πρόθυμα στην περίθαλψη των ροών εξ ανατολών, να δραστηριοποιηθούν σήμερα και προς αυτή την κατεύθυνση.

Σχετικά με στους μύθους του ΣΥΡΙΖΑ για τον λιγνίτη

• Ο σταδιακός περιορισμός της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από λιγνίτες έχει ξεκινήσει εδώ και μια δεκαετία. Το 2010 έκλεισε η μονάδα “Πτολεμαΐδα 1”. Το 2011 έκλεισε η μονάδα “Πτολεμαΐδα 2”, η “Μεγαλόπολη 1 και 2”. Το 2014 έκλεισε η “Πτολεμαΐδα 3 και 4”. Τον ίδιο δρόμο ακολούθησε και ο ΣΥΡΙΖΑ. Το 2019 επί Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ έκλεισαν οι δυο πρώτοι σταθμοί της Καρδιάς. Το 2020 επί δικής μας Κυβέρνησης έκλεισε το “Αμύνταιο 1, 2” και το ’21 η “Καρδιά 3, 4”. Έκλεισαν γιατί πολύ απλά είχαν φτάσει στη λήξη της ζωής τους και ήταν αδύνατο να ανανεωθούν οι περιβαλλοντικοί τους όροι. Εάν ο ΣΥΡΙΖΑ πίστευε ότι οι μονάδες αυτές έπρεπε να εξακολουθούν να συνεισφέρουν ενέργεια στο εθνικό σύστημα, γιατί στα 4 χρόνια δεν ανανέωσε τους περιβαλλοντικούς όρους;
• Η απολιγνιτοποίηση της χώρας είναι μια δρομολογημένη διαδικασία η οποία δεν επιβάλλεται μόνο για περιβαλλοντικούς, αλλά και για οικονομικούς λόγους. Ο λιγνίτης είναι ένα εξαιρετικό ακριβό καύσιμο αν συνυπολογίσει κανείς στο κόστος του και την τιμή του διοξειδίου του άνθρακα το οποίο σήμερα βρίσκεται πάνω από 90 ευρώ τον τόνο. Αυτό σημαίνει ότι και σήμερα, με τις τιμές του φυσικού αερίου εκεί που βρίσκονται, ο λιγνίτης δεν είναι ανταγωνιστικό καύσιμο. Το πρόστιμο που πληρώνει κάθε παραγωγός ρεύματος στην Ευρωπαϊκή Ένωση για την χρήση λιγνίτη είναι 95 ευρώ ο τόνος (από 30 ευρώ το 2019). Η Δ.Ε.Η. ακόμη και μετά το κλείσιμο παλαιών ρυπογόνων μονάδων “μπαίνει μέσα” περίπου 200 εκατ. ευρώ κατ’ έτος, από τη χρήση του λιγνίτη. Ακόμη και τον Δεκέμβριο που οι τιμές του Φυσικού Αερίου βρέθηκαν σε ιστορικά υψηλά, η παραγωγή ρεύματος από φυσικό αέριο κόστιζε σχεδόν όσο και η παραγωγή από λιγνίτη.
• Η αγορά ηλεκτρικής ενέργειας είναι ένα σχετικά σύνθετο αντικείμενο. Είναι άλλο πράγμα οι στρατηγικές εφεδρείες της χώρας, η δυνατότητά δηλαδή να παράγει ενέργεια όταν το χρειάζεται -όταν μπορεί να της λείπει ένα καύσιμο, να πέσει μια διασύνδεση με το εξωτερικό ή να χρησιμοποιηθεί πρόσθετη παραγωγική δυνατότητα για ακραίους εξωγενείς λόγους- να βάλει μπροστά μια λιγνιτική μονάδα λίγες ώρες ή ημέρες το χρόνο και άλλο να συνεισφέρει ο λιγνίτης σταθερά στο ενεργειακό μίγμα της χώρας.
• Είναι ψέματα ότι φταίει δήθεν η απολιγνιτοποίηση για τις ακριβές τιμές. Το λένε δυο άρθρα τα οποία αναφέρονται στην ίδια μελέτη του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης: Ο μύθος του φτηνού λιγνίτη στην παραγωγή ρεύματος. Γιατί η Ελλάδα πρέπει να στηριχθεί αποκλειστικά στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. Το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης πιστοποιεί ότι η συνεισφορά των ΑΠΕ στο μείγμα της ηλεκτρικής ενέργειας το Δεκέμβριο -που είναι σχετικά περιορισμένη διότι τα ηλιακά μας δεν λειτουργούν με τη δυναμικότητα που έχουν το καλοκαίρι- μείωσε τη μέση τιμή ανά μεγαβατώρα στα 235 ευρώ από τα 300 τόσα που θα ήταν αν δεν είχαμε ΑΠΕ.
• Σε ό,τι αφορά τη Δ.Ε.Η.. Ο ΣΥΡΙΖΑ παρέδωσε μια επιχείρηση στα όρια της χρεοκοπίας. Αν είχε μείνει 6 μήνες παραπάνω στην εξουσία, η ΔΕΗ θα είχε χρεοκοπήσει. Η Κυβέρνηση στήριξε τη Δ.Ε.Η., κάνοντας αύξηση κεφαλαίου, πούλησε το 49% του ΔΕΔΔΗΕ. Και ακριβώς αυτές οι κινήσεις επέτρεψαν στη Δ.Ε.Η. να μπορέσει σήμερα να στηρίξει τους καταναλωτές προσφέροντας τις μεγαλύτερες εκπτώσεις και συμπαρασύροντας και τους υπόλοιπους προμηθευτές ενέργειας να κάνουν αντίστοιχες κινήσεις. Είναι ψέμα ότι η Δ.Ε.Η. θα βγάλει κέρδη 200 εκατομμύρια φέτος. Ψέματα. Δεν θα βγάλει καθόλου κέρδη φέτος ή θα βγάλει οριακά κέρδη. Και αυτό για τον απλούστατο λόγο ότι όλη της η κερδοφορία αξιοποιήθηκε για να στηρίξει νοικοκυριά και επιχειρήσεις. Θα μπορούσε να το κάνει η χρεοκοπημένη Δ.Ε.Η. επί των ημερών του ΣΥΡΙΖΑ; Προφανώς και όχι.