Το 1994, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, είχε προβλέψει την προσφυγή της χώρας στο ΔΝΤ

Από τις πιο χαρακτηριστικές στιγμές της χθεσινής εκδήλωσης ήταν η στιγμή της μετάδοσης ενός μικρού βίντεο με στιγμές από την πολιτική σταδιοδρομία του κ. Μητσοτάκη με χαρακτηριστικότερη μία ομιλία του στη βουλή το 1994 όταν απευθυνόμενος προς την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ προέβλεψε ότι με την πολιτική που παράγει χρέη και ελλείμματα σε λίγα χρόνια η Ελλάδα δεν θα μπορούσε να δανειστεί και αναγκαστικά θα πιεζόταν για να καταφύγει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

 Στο Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού βρέθηκαν τέσσερις γενιές πολιτικών  χθες το απόγευμα, στην παρουσίαση του βιβλίου του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη υπό τον τίτλο «Μπροστά από την εποχή της. Η κυβέρνηση της ΝΔ 1990-1993» το οποίο επιμελήθηκε ο στενός του συνεργάτης και υπουργός Οικονομικών επί των ημερών του Γιάννης Παλαιοκρασσάς. 

Πολυπληθές αλλά ετερόκλητο το ακροατήριο της παρουσίασης που κατάφερε να «ενώσει» στις πρώτες σειρές των καθισμάτων δίπλα δίπλα τους Γ. Καρατζαφέρη, Π. Καμμένο, Φ. Κουβέλη, Κ. Μητσοτάκη, Ε. Μεϊμαράκη, Γ. Καμίνη και Μ. Γλέζο. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης είχε προσκαλέσει στην εκδήλωση όλους τους πολιτικούς αρχηγούς εκτός από τη Χρυσή Αυγή για την οποία έκανε ειδική αναφορά στην ομιλία του κρούοντας των κώδωνα του κινδύνου για το φαινόμενο. Ηχηρές πάντως ήταν οι απουσίες τόσο του Αντώνη Σαμαρά όσο και του Κώστα Καραμανλή καθώς αμφότεροι επέλεξαν να μην παραβρεθούν στην παρουσίαση ενός βιβλίου που εν πολλοίς ρίχνει ευθύνες σε όλες τις κυβερνήσεις για ατολμία και επένδυση στην πολιτική των δανειών εκτός από ένα κομμάτι της πρώτης θητείας του Κώστα Σημίτη. 

Το «καραμανλικό» στοιχείο είχε έντονη παρουσία από τις πρώτες κιόλας ώρες της προσέλευσης του κοινού: Αχιλλέας Καραμανλής, Πέτρος Μολυβιάτης, Δημήτρης Σιούφας, Θόδωρος Ρουσόπουλος, Ευριπίδης Στυλιανίδης, Βαγγέλης Αντώναρος, Προκόπης Παυλόπουλος, Γιάννης Παπαθανασίου, Γιώργος Αλογοσκούφης, Νικήτας Κακλαμάνης, Γιάννης και Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης. 

Αναιμική χαρακτηρίστηκε η παρουσία μελών της κυβέρνησης καθώς εκτός από τον υπουργό Εσωτερικών στην εκδήλωση παραβρέθηκαν μόνον οι υπουργοί Ανάπτυξης Κωστής Χατζηδάκης, Υγείας Ανδρέας Λυκουρέντζος και ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας. 

Η παρουσία που προκάλεσε τις περισσότερες συζητήσεις στα «πηγαδάκια» εκτός αίθουσας ήταν αυτή του Κωστή Στεφανόπουλου – σε μία από τις πιο σπάνιες κοινές εμφανίσεις των δυο ανδρών των οποίων οι σχέσεις ήταν απολύτως εχθρικές λόγων της διαμάχης εντός της ΝΔ αμέσως μετά την παραίτηση Αβέρωφ. Οι κοινές τους εμφανίσεις μέχρι χθες είχαν περιοριστεί στις εκδηλώσεις της Προεδρίας της Δημοκρατίας επί Στεφανόπουλου με τυπικές χειραψίες και «παγωμένα» χαμόγελα. 

Συζητήσεις προκάλεσε επίσης η παρουσία του Γιώργου Βουλγαράκη που έφτασε από τους πρώτους στην εκδήλωση αλλά και του πρώην περιφερειάρχη Παναγιώτη Ψωμιάδη ο οποίος όμως αυτή τη φορά έφτασε χωρίς τις… τυμπανοκρουσίες και τα χαμόγελα του παρελθόντος. 

Αμέσως μετά την εκδήλωση, για την οποία πάντως ακούστηκαν πολλές γκρίνιες από τον κόσμο που έφτασε στην αίθουσα την οποία είδε γεμάτη με στελέχη και κομματικούς παράγοντες, οι περισσότεροι εκπρόσωποι του πολιτικού κόσμου δεν πέρασαν μπροστά από τις κάμερες. Και λίγο πριν αναχωρήσει ο Αχιλλέας Καραμανλής είχε ένα θερμό τετ α τετ με τον πρόεδρο των Ανεξάρτητων Ελλήνων Πάνο Καμμένο και τον εκπρόσωπο του κόμματος Τέρενς Κουίκ σε χαλαρούς τόνους μακριά από τις τηλεοπτικές κάμερες και τους φωτογράφους. 

Και η Αριστερά εκπροσωπήθηκε στην εκδήλωση καθώς παρόντες ήταν ο Μανώλης Γλέζος, που έφτασε από τους πρώτους και ο Σπύρος Χαλβατζής ενώ το παρόν έδωσε και ο Μίμης Ανδρουλάκης. 

«Χαμένοι» μέσα στο πλήθος η Ντόρα και ο Κώστας Μπακογιάννης, ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η Αλεξία Μπακογιάννη προσπαθούσαν να χαιρετήσουν τους πάντες φροντίζοντας παράλληλα για τη σκηνοθετική κάλυψη της εκδήλωσης.

Ο κ. Μητσοτάκης χειροκροτήθηκε πολλές φορές κατά τη διάρκεια της ομιλίας του η οποία είχε βαθιά προσωπικό τόνο με έντονο το στοιχείο της νουθεσίας προς την κυβέρνηση την οποία κάλεσε να προχωρήσει σε πάταξη της φοροδιαφυγής αλλά και σε απολύσεις από το δημόσιο προκειμένου να μικρύνει το κράτος.