Η Ευρώπη αλλάζει, αλλά προς τα δεξιά

kathimerini.gr

 ΠΑΣΧΟΣ ΜΑΝΔΡΑΒΕΛΗΣ

Η μόνη προεκλογική υπόσχεση (ή έστω διαπίστωση) που βγήκε αληθινή στις πρώτες εκατό ημέρες της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ ήταν εκείνη που κοσμούσε τις αφίσες του μεγαλύτερου εταίρου: «Η Ευρώπη αλλάζει. Η ελπίδα έρχεται». Βγήκε αληθινή έστω κατά 50%, διότι πραγματικά η Ευρώπη αλλάζει. Προς τα δεξιά. Με την ελληνική κυβέρνηση εκατό ημέρες τώρα στα πρωτοσέλιδα όλου του κόσμου και διαβάζοντας για τις παλαβομάρες υπουργών, στελεχών και λοιπών συριζανέλων, οι πολίτες όλης της Ευρώπης ακούν πλέον «ριζοσπαστική Αριστερά» κι αρχίζουν να φτύνουν τον κόρφο τους.

Αυτό είναι ξεκάθαρο σε ό,τι αφορά το πιο συγγενές ευρωπαϊκό κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Το Podemos άλλαξε: «από κόμμα διαμαρτυρίας μετεξελίσσεται σταδιακά σε πιο ρεαλιστικό σχηματισμό, εγκαταλείποντας τον ριζοσπαστισμό της αρχικής του ατζέντας... Αναλυτές εκτιμούν ότι η εμπειρία του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία επηρέασε τις επιδόσεις του Podemos. “Καλύτερα να μην αναφέρετε την Ελλάδα” είναι η συμβουλή τους» (Καθημερινή 8.5.2015). Και αυτοί -χαζοί είναι;- τους άκουσαν: «Κρατάμε μια απόσταση γιατί η κατάσταση στην Ελλάδα και την Ισπανία είναι διαφορετική», δήλωσε στην El Pais ο Ινίγκο Ερεχόν, ένας από τους ηγέτες του Podemos. «Το Podemos προσπαθεί να πάρει αποστάσεις από τον ΣΥΡΙΖΑ», είπε στους Financial Times ο Μανουέλ Αρίας Μαλντονάδο, πολιτικός αναλυτής στο Πανεπιστήμιο της Μάλαγας. «Το ζήτημα των γυναικών (σ.σ.: στην κατανομή των υπουργείων από την ελληνική κυβέρνηση) και των σχέσεων με τη Ρωσία είναι κάτι που δεν μπορεί να υποτιμηθεί και έχει ενοχλήσει τους Ισπανούς», προσθέτει.

Γράφαμε παλαιότερα ότι «μια διακυβέρνηση της Αριστεράς θα εξαφανίσει το τελευταίο φύλλο συκής “εμείς δεν κυβερνήσαμε ποτέ”. Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα δοξάζονται για την οπισθοδρόμηση της χώρας κρυπτόμενοι πίσω από νεφελώματα του “άλλου κόσμου”. Δεν θα μας ζαλίζουν με καταγγελίες περί πελατειακού κράτους και ταυτόχρονες καταγγελίες γιατί αυτό το κράτος δεν προσέλαβε άλλους 500.000. Δεν θα κενολογούν για την υπανάπτυξη που φέρνει ανεργία ενώ ταυτοχρόνως θα αντιτίθενται δυναμικώς σε κάθε έργο που δημιουργεί θέσεις εργασίας... Ισως να χρειάζεται ακόμη μία εθνική καταστροφή για να τελειώσει και η κυριαρχία της μεταδικτατορικής Αριστεράς και των αντιλήψεών της που κανονάρχησαν τη Μεταπολίτευση» («Λέω να ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ» 5.5.2012).

Τότε όμως δεν μπορούσαμε να φανταστούμε ότι το syriza-effect θα είχε και πανευρωπαϊκή διάσταση.

Έντυπη έκδοση