Η θλιβερή εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ στο συνέδριο

Διαβάζοντας ή μαθαίνοντας κανείς όλα όσα συμβαίνουν στο 1ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ σίγουρα τον πιάνει θλίψη διότι η αξιωματική αντιπολίτευση, το κόμμα που βρίσκεται ένα βήμα από την εξουσία παρουσιάζει μια θλιβερή εικόνα.

Όχι γιατί υπάρχουν διαφορετικές απόψεις που εκφράζονται ανοιχτά. Αυτό αν θέλετε είναι καλό, μακάρι να το έκαναν και τα άλλα κόμματα. Αλλά γιατί μέσα στο κόμμα αυτό υπάρχουν επικίνδυνοι άνθρωποι, άφρονες πολιτικοί, «τζάμπα μάγκες» με τις πλάτες των άλλων και το κυριότερο πάρα πολλοί φυγόμυαλοι.

Κι όσο κι αν η παρούσα κυβέρνηση δεν πάει καλά, όσο κι αν κάνει λάθη και προκαλεί οργή πολλές φορές, ρίχνοντας μια ματιά κανείς στον ΣΥΡΙΖΑ λέει: «Υπάρχουν και χειρότερα. Κι αν δεν υπήρχε η παρούσα κυβέρνηση θα έπρεπε να την εφεύρουμε».

Το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ ευτυχώς που έγινε. Διότι κατέδειξε τι είναι αυτό που ψηφίζουμε στις δημοσκοπήσεις και τι είναι αυτό που κάποιοι θέλουμε να έρθει στην εξουσία. Μοιάζει τόσο πολύ με κόμμα – Φρανκεστάιν. Έχει μαζέψει διάφορα κομμάτια από αριστερά, από δεξιά, από κέντρο, από ακροαριστερά και από τον αναρχικό χώρο κι έχει δημιουργηθεί αυτό το τέρας. Κι όμως, κάποιοι μέσα στο συνέδριο πιστεύουν ότι το να έχεις τόσες πολλές απόψεις είναι καλό, είναι πολυσυλλεκτικό και δείχνει δημοκρατικό. Θα ήταν έτσι, αν οι πιο πολλές από τις απόψεις δεν ήταν επικίνδυνες. Ο ένας λέει μερική διαγραφή του χρέους και επαναδιαπραγμάτευση, ο άλλος λέει ολική διαγραφή χρέους και στάση πληρωμών, ο τρίτος δε θα είχε πρόβλημα να συνεργαστεί με όλα τα κόμματα εκτός της Χρυσής Αυγής. Και ο τέταρτος δε θα είχε πρόβλημα να κάνει υπουργό Δημόσιας Τάξης τον Σάββα Ξηρό και υφυπουργούς τα παλικάρια των «Πυρήνων της Φωτιάς».

Για σκεφτείτε έστω για μια στιγμή να ορκιζόταν αύριο κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Πρωθυπουργός ο ημιμαθής Αλέξης Τσίπρας που άκουσε για τον «Γκρεμιστή και τον Χτίστη» του Παλαμά και το χρησιμοποίησε στην ομιλία του. Σκεφτείτε υπουργούς τον Λαφαζάνη, τον Στρατούλη, τον Διαμαντόπουλο, τον Κοτσακά (έχει και εμπειρία), τον Τσακαλώτο και τη Ρένα Δούρου να διαπραγματεύεται για την ΑΟΖ.

Σκεφτείτε πρόεδρο της ΔΕΗ τον… Νίκο Φωτόπουλο, στην ΕΡΤ (που θα ξανανοίξει φυσικά με 6.000 εργαζόμενους) πρόεδρο τον Καλφαγιάννη ενώ δήμαρχος θα γίνει… ο Μπαλασόπουλος.

Σκεφτείτε στη Δημόσια Τάξη τον Σκουρλέτη να βρίσκει οπλοστάσιο τρομοκρατών και να επιμένει ότι είναι είδη οικιακής χρήσης. Φανταστείτε τον να βγάζει μέσα σε μια νύχτα τους… πολιτικούς κρατούμενους των Πυρήνων της Φωτιάς. Αλλά σκεφτείτε και τον ίδιο τον Τσίπρα να κατεβαίνει στους δρόμους της Αθήνας και να λέει στους λαθρομετανάστες: «Ελάτε στην αγκαλιά μου. Όλοι χωράνε στον τόπο αυτό».

Μέσα σε δύο ημέρες γκρεμίστηκαν όλα. Ο Μ. Γλέζος, που δεν έχει μάθει να υποστέλλει σημαίες όταν του το ζητούν, σήκωσε αντάρτικο και είπε: Άμα θέλεις Αλέξη εσύ αυτοδιαλύσου.

Ο Αντώνης Νταβανέλος, άξιο συνδικαλιστικό τέκνο των δημοσιογράφων, βγήκε και είπε ότι η Διεθνιστική Εργατική Αριστερά (τι ΄ναι τούτο πάλι;) δεν θα αυτοδιαλυθεί. «Εμείς εικονική αυτοδιάλυση, αυτοδιάλυση τάχαμου, δεν πρόκειται να κάνουμε».

Ο Π. Λαφαζάνης, είπε «βάλτε φωτιά σε όλα». Ολική διαγραφή χρέους κι όποιον πάρει ο χάρος.

Κι έπεται συνέχεια στο θίασο του Ταε Κβο Ντο.

Θα έλεγε κανείς: «Κόψτε την κινδυνολογία, δε θα είναι έτσι ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση». Μπορεί να έχει δίκιο. Όταν όμως για να πάρει μια απόφαση, αυτή του να γίνει ενιαίο κόμμα, είναι έτοιμοι να διαλυθεί, σκεφτείτε τι θα γίνει για μια απόφαση από την οποία κρίνεται το μέλλον της Ελλάδας.

Γι’ αυτό λέμε ότι ακόμη κι αυτή την προβληματική κυβέρνηση που έχουμε, θα έπρεπε να την εφεύρουμε.