Νέο Σύνταγμα – Νέα Μεταπολίτευση – Νέα Ελλάδα, επομένως "Νέα Δημοκρατία"...

Τις υλικές ζημιές στη Θεσσαλονίκη ποιος θα τις πληρώσει; Πάντως, όχι,  ο πρωθυπουργός.

Η  εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο ωραιότατο και πολιτισμένο προαύλιο της Βουλής, ενώ  το προαύλιο του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου 10 μέρες τώρα, είχε μετατραπεί σε ελεύθερο και ανεξέλεγκτο κάμπινγκ, με τους κατασκηνωτές να έχουν καταλάβει κτίρια διαφόρων σχολών του ιδρύματος και το "μεταρρυθμιστή"πρωθυπουργό να μην αντιδρά!

Εξοχότατε, κ. πρωθυπουργέ, με φιέστες, ωραιολογίες, εξωραϊσμούς και επικοινωνιακά τεχνάσματα, προσπαθείτε να αποκρύψετε την ολομέτωπη, άγρια, και άδικη επίθεση στα εισοδήματά μας. Πρόκειται για επίθεση με την ίδια αδιέξοδη συνταγή της φορολογικής εξόντωσης των πολιτών και των συνεχών περικοπών, η οποία εφαρμόστηκε με το πρώτο μνημόνιο και απέτυχε παταγωδώς!!!

 

Με το σύνθημα «Νέο Σύνταγμα – Νέα Μεταπολίτευση – Νέα Ελλάδα», ο πρωθυπουργός παρουσίασε χθες τις προτάσεις της κυβέρνησης για τη συνταγματική αναθεώρηση, σε ειδική εκδήλωση στο Προαύλιο της Νότιας Πτέρυγας της Βουλής, ξεχνώντας να προτείνει και τη δραστική μείωση του αριθμού των Βουλευτών!

• Η Απλή Αναλογική θα ισχύσει από τις μεθεπόμενες εκλογές και η Βουλή που θα προκύψει τότε, θα υπόκειται στις ρυθμίσεις ενός Νέου Συντάγματος.
• Εποικοδομητική ψήφος δυσπιστίας. Η υποχρέωση δηλαδή η πρόταση δυσπιστίας εναντίον της κυβέρνησης, να συνοδεύεται και από πρόταση για νέο Πρωθυπουργό.
• Δυνατότητα άμεσης εκλογής του ΠτΔ απο το εκλογικό σώμα, όσο και τη δυνατότητα διενέργειας δημοψηφισμάτων για κρίσιμα ζητήματα με λαική πρωτοβουλία. Πιο συγκεκριμένα, σε ό,τι αφορά τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας προτείνει τη δυνατότητα εκλογής του από το κοινοβούλιο, μόνο αν εξασφαλίζεται η μέγιστη συναίνεση των δύο τρίτων της Βουλής στο πρόσωπό του. Διερεύνηση που πρέπει να εξαντλείται σε δύο διαδοχικές ψηφοφορίες. Αν αποβούν άκαρπες, τότε η τρίτη ψηφοφορία θα ανήκει στο εκλογικό σώμα, που θα αποφασίζει την εκλογή του Προέδρου με καθολική ψηφοφορία που θα διεξάγεται ανάμεσα στους δύο πλειοψηφήσαντες υποψηφίους της τελευταίας ψηφοφορίας στο κοινοβούλιο.
• Λελογισμένη αύξηση των αρμοδιοτήτων του χωρίς να διακόπτεται η θητεία της κυβέρνησης και να διαλύεται η Βουλή.
• Το δικαίωμα του Προέδρου να απευθύνεται στη Βουλή για σπουδαίο λόγο.
• Να συγκαλεί το Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών.
• Αλλά και να παραπέμπει ψηφισμένο νόμο σε ειδικό γνωμοδοτικό όργανο, αποτελούμενο αποκλειστικά από δικαστες για να κρίνει επί της συνταγματικότητας του - κατά τον τρόπο που ειδική σύνθεση του ΣτΕ γνωμοδοτεί για τα Προεδρικά Διατάγματα.
• Κανένας Βουλευτής να μην μπορεί να εκλέγεται για πάνω από δύο συνεχόμενες κοινοβουλευτικές περιόδους ή για οκτώ συνεχόμενα έτη.
• Υποχρέωση Πρωθυπουργός, εκτός φυσικά των υπηρεσιακών, να ορίζεται αποκλειστικά αιρετός από το λαό, δηλαδή μόνο εν ενεργεία Βουλευτής.
• Υποχρέωση κύρωσης με δημοψήφισμα, οποιασδήποτε συνθήκης μεταβιβάζει κυριαρχικές αρμοδιότητες του Κράτους.
• Τη δυνατότητα διενέργειας Δημοψηφίσματος με λαϊκή πρωτοβουλία και συλλογή άνω των 500.000 υπογραφών για εθνικά θέματα.
• Τη δυνατότητα διενέργειας Δημοψηφίσματος με λαϊκή πρωτοβουλία και συλλογή άνω του 1 εκατομμυρίου υπογραφών, για ψηφισμένο νόμο, με εξαίρεση νόμους που αφορούν τα δημοσιονομικά.
• Τη δυνατότητα διενέργειας Δημοψηφίσματος με λαϊκή πρωτοβουλία και συλλογή άνω του 1 εκατομμυρίου υπογραφών για νομοθετική πρωτοβουλία από τους ίδιους τους πολίτες.
• Να καταργηθεί το ακατανόητο προνόμιο της ασυλίας και οι Βουλευτές να αντιμετωπίζονται ποινικά όπως κάθε πολίτης, με την πιθανή εξαίρεση για αδικήματα που σχετίζονται άμεσα με την εκτέλεση των καθηκόντων τους ως μελών της εθνικής αντιπροσωπείας.
• Να τροποποιηθεί ριζικά η διάταξη που ρυθμίζει τα περί της ευθύνης των Υπουργών.
• Ειδική πρόβλεψη για αντίστοιχες περιπτώσεις ώστε οι Ανεξάρτητες Αρχές να συγκροτούνται με νόμιμο τρόπο, ακόμα και με μικρότερες πλειοψηφίες σε περίπτωση που τα 4/5 δεν συγκεντρωθούν σε συγκεκριμένη προθεσμία.
• Ρητή κατοχύρωση της θρησκευτικής ουδετερότητας του Κράτους με διατήρηση όμως για ιστορικούς και πρακτικούς λόγους της αναγνώρισης της Ορθοδοξίας ως κρατούσας Θρησκείας.
• Ρητή απαγόρευση άρσης του δημόσιου ελέγχου των αγαθών του νερού και της ηλεκτρικής ενέργειας.
• Σαφής και αποτελεσματική κατοχύρωση των συλλογικών διαπραγματεύσεων ως του μοναδικού μέσου για τον προσδιορισμό του μισθού.
• Συνταγματική κατοχύρωση της υποχρεωτικότητας της διαιτησίας.