Ο πανικός της κ. Γεροβασίλη

kathimerini.gr

ΤΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ

«​​Ακραίοι κύκλοι που ήθελαν να εμπλουτίσουν ένστικτα που δεν έχουν σχέση με τη δημοκρατία». Fragmentum από τη δήλωση της κυρίας Γεροβασίλη για τις αποδοκιμασίες με τις οποίες την υπεδέχθη ομάδα κατοίκων της Πτολεμαΐδας. Ο «εμπλουτισμός των ενστίκτων» προδίδει πλούτο γλωσσικού αισθήματος που επιδαψιλεύει με νοηματικό βάθος απλούστερες και λαϊκότερες εκφράσεις, όπως «ακροδεξιοί» ή το δόκιμο «φασιστική εκτροπή» και τάγματα εφόδου; Ενδεχομένως. Aλλος, πάλι, θα έλεγε ότι, αν κάποιος καταφεύγει σε τέτοιες εκφράσεις, τελεί σε σύγχυση. Ποίων τα ένστικτα; Εαυτών ή αλλήλων. Ως προς τη φύση της συγχύσεως οι γνώμες ποικίλλουν. Πρόκειται για ένδεια γλωσσική; Διανοητική; Πολιτική; Ή μήπως όλα αυτά μαζί; Πάντως, πυκνώνει όλο και περισσότερο η συχνότητα με την οποία οι πρωταγωνιστές του θιάσου που μας κυβερνά καταφέρουν εκχυμώσεις στο πρόσωπο της γλώσσας μας. Προχθές ήταν η απεύθυνση, χθες τα ένστικτα. Ως αύριο κάτι θα υπάρξει ακόμη. Ας μη λεπτολογώ. Η ανωμαλία που προκαλείται στη λογική ροή του λόγου προδίδει σύγχυση, η δε σύγχυση είναι σύμπτωμα πανικού. Αμέσως μετά, η ίδια κυρία Γεροβασίλη μετέθεσε σύσσωμο το τμήμα Ασφαλείας Δράμας, διότι έκρινε ότι δεν αντέδρασε επαρκώς στις αποδοκιμασίες με τις οποίες υποδέχθηκαν κάτοικοι τον κ. Τσακαλώτο. Φαντάσου να έχεις τον Τσακαλώτο να φωνάζει εν εξάλλω καταστάσει στο τηλέφωνο. Εκεί να δεις γλωσσική σύγχυση. Ο άνθρωπος δίνει την εντύπωση ότι γεννήθηκε πανικόβλητος.

Η κ. Γεροβασίλη είναι εμβληματικό στέλεχος από όλες τις απόψεις, και από άποψη ευφυΐας και από άποψη επάρκειας και πολιτικής εντιμότητας. Αποκαλεί «τάγματα εφόδου» μερικούς πολίτες και αντιμετωπίζει την τρομοκρατική δράση του «Ρουβίκωνα» ως παρέμβαση συλλογικότητας. Ο πανικός της είναι ένα καλό μέτρο για τον πανικό του όλου ΣΥΡΙΖΑ. Εν μέρει οφείλεται στην προοπτική της τριπλής τους ήττας, και στις αυτοδιοικητικές και στις ευρωεκλογές και στις βουλευτικές.

Χειρότερο όμως είναι η αμηχανία που τους προκαλεί η διαχείριση της ήττας τους. Η διαχείριση της νίκης τους παρ’ ολίγον να οδηγήσει την Ελλάδα στην απόλυτη καταστροφή. Η διαχείριση της ήττας τους ενδέχεται να οδηγήσει τους ίδιους στην απόλυτη καταστροφή, αφού ημέρα με την ημέρα διαπιστώνουν πως το κύριο όπλο τους, το όπλο της διαμαρτυρίας, ξαφνικά στρέφεται εναντίον τους. Οι πολιτικοί τους αντίπαλοι έχουν εθιστεί στην αντιμετώπιση του θορύβου που προκαλούν οι μειοψηφίες. Η κ. Γεροβασίλη, όμως, πιστεύει ότι ακόμη κι όταν περιφέρει την αποτυχία της ανά την επικράτεια κανείς δεν θα τολμήσει να την αποδοκιμάσει. Και επειδή η ίδια και οι συν αυτή δίδαξαν τη χρήση του όπλου στην ελληνική κοινωνία και ξέρουν πόσο ύπουλο είναι, τους πιάνει πανικός.