100 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ

Από το προσωπικό μου αρχείο

Ιστορικά στοιχεία από το ημερολόγιο του Χρήστου Τυπάδη, φαρμακοποιού της Χρούπιστας, ο οποίος έζησε τα γεγονότα και τα επιβεβαιώνει ο γιατρός Μιχάλης Τυπάδης στο δικό του ημερολόγιο.

ΠΩΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΘΗΚΕ Η ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ Η ΧΡΟΥΠΙΣΤΑ

"Τμήμα του συντάγματος του ιππικού που είχε απελευθερώσει τη Φλώρινα, διατάχθηκε να προχωρήσει προς κατάληψιν της Καστοριάς. Το τμήμα είχε είκοσι εφτά ιππείς υπό τις διαταγές των ιπιλάρχων Ιωάννη Άρτη, ελευθερωτή της Φλώρινας, Παναγιώτη Νικολαΐδη και του Καστοριανού μακεδονομάχου ανθυπιλάρχου Φιλόλαου Πηχεώνα.

Τις πρωινές ώρες της 10ης Νοεμβρίου το τμήμα αυτό έπιασε τον Απόσκεπο κι ο Άρτης έστειλε μ' ένα χωρικό μήνυμα στο μητροπολίτη Καστοριάς Ιωακείμ Λεπίδη, για να το επιδώσει στον Τούρκο διοικητή της Καστοριάς Μεχμέτ Πασά. Έλεγε ότι, αν σε μια ώρα από την επίδοση δεν παραδοθεί η πόλη στον ελληνικό στρατό, τότε θα αναγκαστεί να την βομβαρδίσει και θα την καταλάβει δι' επιθέσεως με το στρατό των 25.000 ανδρών που την πολιορκεί κι ας ήταν αυτοί μόνον 27...
          Οι Τούρκοι τρομοκρατηθέντες, από τη δυσμενή γι' αυτούς έκβαση του πολέμου, πριν ακόμη λάβουν το μήνυμα, εγκατέλειψαν την πόλη, μεταβάντες στην Κορυτσά.

Έτσι το πρωί της 11ης Νοεμβρίου 1912, ημέρα Κυριακή, του Αγίου Μηνά, η Καστοριά είναι ελεύθερη.Την ίδια μέρα απελευθερώθηκε και η Χρούπιστα (το μετέπειτα Άργος Ορεστικό)."

         Ο Χρήστος Τυπάδης γράφει:

    "Τη αυτή, λοιπόν εσπέραν ανεχώρησεν και ο ενταύθα στρατός, μετά των δικαστικών υπαλλήλων και ότε την πρωίαν της Κυριακής εξήλθομεν, μετ΄απορίας μας δεν εβλέπομεν ουδένα στρατιώτην, καθότι δεν είχομεν γνώσιν εν Καστορία λαβόντων χώραν. Τη αυτή, λοιπόν, ημέρα, 11ην δηλ. του μηνός, ημέραν Κυριακήν και ώρα 7ην ήλθεν και ενταύθα κάποιος ανθυπίλαρχος Ζαχαρακόπουλος, συνοδευόμενος υπό πέντε ιππέων. Τη επομένη δε ενώ ανεμένομεν ελληνικόν στρατόν εκ Καστορίας, ήλθον αντάρται Κρητικοί περί τους 200."

Έτσι περιγράφονται τα γεγονότα για την απελευθέρωση της Μακεδονίας μας και της ιδιαίτερης πατρίδας μας από τον τουρκικό ζυγό.

         527 έτη οι Τούρκοι κατείχαν τη Δυτική Μακεδονία.Οι πρόγονοί μας έπραξαν το προς την πατρίδα ιερό τους χρέος. Μας παρέδωσαν μετά από πολλές και μεγάλες θυσίες, μετά από ποταμούς αιμάτων, πατρίδα ελεύθερη. Τιμή και δόξα σε όλους τους επώνυμους αλλά κυρίως τους ανώνυμους, αγωνιστές του 1912.

Σήμερα, 100 χρόνια μετά, το μήνυμα που στέλνει η ηρωική γενιά των αγωνιστών του 1912, είναι πρώτα απ’ όλα, αυτό της αγάπης προς την πατρίδα. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τον τόπο αυτό κάποιοι μας τον παρέδωσαν, είναι η περιουσία μας πάνω στη γη και έχουμε χρέος, αφού τον διατηρήσουμε, να τον παραδώσουμε, ακέραιο και άθικτο, στις επόμενες γενιές. Λαός, πολιτική και στρατιωτική ηγεσία, ενωμένοι, οδήγησαν τη χώρα τότε, σε μοναδικές και πρωτοφανείς στρατιωτικές και διπλωματικές επιτυχίες, κάνοντας την Ελλάδα πανίσχυρη. Ας παραδειγματιστούν οι σημερινοί πολιτικοί ηγέτες, που εδώ και μία εβδομάδα αδυνατούν να συμφωνήσουν τα συμφωνηθέντα, διασύροντας τη χώρα διεθνώς αποδεικνύοντας τη μετριότητά τους και ας σταματήσουν, επιτέλους, να προτάσσουν το προσωπικό τους συμφέρον από το εθνικό.