«Πολιτεία που δεν έχει σαν βάση της την παιδεία, είναι οικοδομή πάνω στην άμμο.» Αδαμάντιος Κοραής

Η μόρφωση και η εκπαίδευση των ανθρώπων αποτελούν «γέφυρες» στους δύσκολους κόμβους της ζωής. Η εκπαίδευση είναι δικαίωμα όλων, που συντελεί, όχι μόνο στην ανέλιξη της προσωπικής μας ζωής, αλλά και στην προαγωγή μιας ποιοτικής κοινωνίας. Όπως, πολύ σωστά επισημαίνει ο Αριστοτέλης: «Αυτοί που μελέτησαν προσεκτικά τον τρόπο διακυβέρνησης των ανθρώπων, πρέπει να έχουν πεισθεί πως η τύχη των εθνών εξαρτάται από την εκπαίδευση των νέων».

Και ενώ όλοι έχουμε καταλήξει στη σπουδαίοτητα της εκπαίδευσης, έχει μπει στο στόχαστρο το επάγγελμα των εκπαιδευτικών. Οξύμωρο, θα μπορούσαμε να πούμε, γιατί χωρίς αυτούς, πώς θα προαχθεί η εκπαίδευση;

Κατά καιρούς, έχω ακούσει ότι οι δάσκαλοι δουλεύουν μόνο λίγες ώρες καθημερινά, ότι υπάρχουν πολλές σχολικές αργίες στη χώρα μας, ότι η δουλειά τους είναι εύκολη… Διερωτώμαι, λοιπόν: πώς είναι  δυνατόν να συγκρίνουν το ωράριο ενός εκπαιδευτικού  με το ωράριο άλλων επαγγελμάτων, όταν σύμφωνα με μελέτη της UNESCO κάθε ώρα διδακτικού έργου ενός δασκάλου αντιστοιχεί σε 4 ώρες εργασίας γραφείου; Καθώς επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι οι ώρες εργασίας ενός εκπαιδευτικού συνεχίζονται και μετά το σχολείο. Για το πόσο εύκολο είναι να διδάξεις ένα παιδί, ας θυμηθούμε την παιδική μας ηλικία όπου τότε δε θεωρούσαμε δεδομένες και εύκολες τις νέες γνώσεις! Όσον αφορά, τις σχολικές αργίες, αρκετές ευρωπαϊκές χώρες (Γερμανία, Γαλλία, Ελβετία κ.α.) ξεπερνούν την Ελλάδα στις ημέρες των διακοπών.

Αντί λοιπόν, να λασπολογούμε κατά των εκπαιδευτικών, καλό θα ήταν να καταλάβουμε πόσο σημαντικό και απαραίτητο είναι, να ξοδεύεται χρόνος και χρήμα:

·      στη βελτίωση της κατάρτισής τους,

·      στην παροχή πλούσιου εκπαιδευτικού υλικού στις σχολικές μονάδες, ώστε οι μαθητές να έχουν τα κατάλληλα ερεθίσματα,

·      στην τοποθέτηση δασκάλων σε ΟΛΑ τα σχολεία της ημεδαπής, γιατί όλα τα παιδιά έχουν δικαίωμα στην παιδεία.

Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε, επιτέλους, πόσο αναγκαίο είναι να σταματήσει η εξαθλίωση του επαγγέλματος, διότι η εξαθλίωση των εκπαιδευτικών οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην εξαθλίωση της εκπαίδευσης.

Γι’ αυτό, όταν ορισμένοι κατακρίνουν τους ανθρώπους που τους έμαθαν “γράμματα”, ας σκεφτούν πρώτα πού αποσκοπεί ο πόλεμος κατά των εκπαιδευτικών. Ας θυμηθούν ότι κάθε δάσκαλος βλέπει τους μαθητές του σαν αστέρια και προσπαθεί διακαώς να τους κάνει να λάμψουν. Κάθε πλήγμα που δέχεται ο χώρος της εκπαίδευσης αποδυναμώνει τις προσπάθειες, την υπομονή και επιμονή των εκπαιδευτικών. Και τα αστέρια σιγά-σιγά σβήνουν...

Ουρανός χωρίς αστέρια…ΣΚΟΤΑΔΙ…

Μπαχτσιαβάνου Κωνσταντίνα

Εκπαιδευτικός Ειδικής Αγωγής

 για το Ειδικό Δ.Σ. Καστοριάς