Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛ. «πέτυχε» την επιστροφή στην ύφεση χωρίς τη λήψη υφεσιακών μέτρων!
ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΥΡΤΣΟΥ
Ευρωβουλευτή της Ν.Δ.
Σύμφωνα με την επίσημη κυβερνητική προπαγάνδα, «για πρώτη φορά» η Ελλάδα διαπραγματεύεται με τους πιστωτές της, η κυβέρνηση της χώρας θέτει θέμα γερμανικών αποζημιώσεων και επιστροφής του κατοχικού δανείου, δεν εφαρμόζει μέτρα υφεσιακού χαρακτήρα κ.λπ. Εκτός από την προπαγάνδα τού «για πρώτη φορά», η οποία έχει συμβάλει στη δημοσκοπική άνθηση της κυβέρνησης λίγο πριν από την ελεύθερη πτώση της, υπάρχουν τα πραγματικά «για πρώτη φορά», τα οποία δημιουργούν δικαιολογημένο προβληματισμό.
Είναι η πρώτη φορά στη διάρκεια της μνημονιακής περιόδου, που ξεκίνησε το 2010 και θα συνεχιστεί αναγκαστικά ωσότου αποκτήσουμε τη δυνατότητα να καλύπτουμε τις χρηματοδοτικές ανάγκες μας στις διεθνείς αγορές, που η ελληνική κυβέρνηση εντάχθηκε σε πρόγραμμα-Μνημόνιο χωρίς να εξασφαλίσει την αναγκαία χρηματοδότηση. Ο Αλέξης Τσίπρας και ο Γιάνης Βαρουφάκης έβαλαν όλες τις αναγκαίες υπογραφές για την παράταση του ισχύοντος προγράμματος και προετοίμασαν το έδαφος για το επόμενο Μνημόνιο, που θα ισχύσει μετά τον Ιούνιο του 2015.
Σε φάση σύγχυσης
Επειδή κινήθηκαν σε διαμετρικά αντίθετη κατεύθυνση από αυτή που περιέγραφαν προεκλογικά -εκείνη την περίοδο έσκιζαν τα Μνημόνια και ανακοίνωναν το τέλος της λιτότητας- περιήλθαν σε κατάσταση πολιτικής και διαπραγματευτικής σύγχυσης με αποτέλεσμα να μην πιέσουν για λύση του χρηματοδοτικού προβλήματος του Ελληνικού Δημοσίου. Συμφώνησαν να καταβληθούν οι προγραμματισμένες δόσεις που έχουν ήδη εγκριθεί στα τέλη Ιουνίου και υπό αυστηρές προϋποθέσεις, αφήνοντας χρηματοδοτικά ακάλυπτο το Ελληνικό Δημόσιο και φυσικά την πραγματική οικονομία τον Μάρτιο, τον Απρίλιο και τον Μάιο.
Η κυβερνητική ηγεσία, για πρώτη φορά, δεσμεύτηκε σε μνημονιακή πορεία χωρίς να εξασφαλίσει την επαρκή και έγκαιρη χρηματοδότηση του Ελληνικού Δημοσίου.
Ο Φεβρουάριος έκλεισε με συνολική απόσυρση καταθέσεων της τάξης των 7,9 δισ. ευρώ. Ακόμη και οι συμπολίτες μας που δηλώνουν ότι υποστηρίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝ.ΕΛ. περνούν από τις τράπεζες για να πάρουν ένα μέρος από τις καταθέσεις τους και να περιορίσουν την έκθεσή τους στον πολιτικό κίνδυνο που οι ίδιοι δημιούργησαν.
Για πρώτη φορά, για να χρησιμοποιήσουμε την κυβερνητική ορολογία, συνεχίζεται η μαζική απόσυρση καταθέσεων από τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις μετά το σχηματισμό κυβέρνησης που επισήμως τουλάχιστον διαθέτει άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Οι περισσότεροι καταθέτες δεν εμπιστεύονται την κυβέρνηση και ειδικά το οικονομικό επιτελείο που καλείται να διαχειριστεί μια εξαιρετικά σύνθετη κατάσταση.
Συνήθως η απόσυρση καταθέσεων έχει σχέση με την αποσταθεροποίηση των κυβερνήσεων, την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες ή τη δημιουργία κλίματος αστάθειας μετά την εκδήλωση πολιτικής κόπωσης της κυβέρνησης και των υποστηρικτών της. Πραγματικά, για πρώτη φορά, εμφανίζονται τα φαινόμενα που οδηγούν σε μαζική απόσυρση καταθέσεων στο ξεκίνημα της πορείας μιας νεοεκλεγμένης κυβέρνησης.
Υφεση χωρίς μέτρα
Για πρώτη φορά, επιμένουν οι επικοινωνιολόγοι του Μαξίμου και ο ίδιος ο πρωθυπουργός, έχουμε κυβέρνηση που δεν εφαρμόζει υφεσιακά μέτρα κατά τη διάρκεια της περιόδου που ισχύει το πρόγραμμα-Μνημόνιο. Αυτή είναι η θεωρία, αλλά η κυβέρνηση θα κριθεί από τον τρόπο που θα διεκδικήσει την επανεκκίνηση της χρηματοδότησης του ελληνικού προγράμματος. Εάν, για παράδειγμα, στα μέτρα που θα ανακοινωθούν μέχρι τη Δευτέρα περιλαμβάνονται η αύξηση των συντελεστών του ΦΠΑ, η αύξηση της φορολογίας καπνικών προϊόντων, η διατήρηση του ΕΝΦΙΑ ή άλλου ανάλογου φόρου, θα έχουμε συγκεκριμένα υφεσιακά μέτρα.
Με αυτού του είδους τα μέτρα οι Ευρωπαίοι εταίροι και πιστωτές διεκδικούν την ενίσχυση της αξιοπιστίας του Ελληνικού Δημοσίου για να πάρουν, έστω σε βάθος χρόνου, τα λεφτά τους πίσω. Είναι διατεθειμένοι να απαντήσουν στη εφαρμογή των μέτρων με την αναχρηματοδότηση του χρέους του Ελληνικού Δημοσίου σε βάθος χρόνου και τη διευκόλυνση της εξόδου του Δημοσίου στις αγορές για να καλύψει τις ανάγκες χρηματοδότησής του με ιδιαίτερα ανταγωνιστικά επιτόκια.
Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι η σωστή εφαρμογή ορισμένων δύσκολων μέτρων -που ίσως έχουν και προσωρινή υφεσιακή διάσταση- μπορεί να οδηγήσει στη γρήγορη επιβράβευση της Ελλάδας με διευκολύνσεις από τους πιστωτές πολλαπλάσιων δισεκατομμυρίων.
Προς το παρόν, για πρώτη φορά, κυβέρνηση επιτυγχάνει το ακατόρθωτο, βάζοντας την οικονομία σε τροχιά ύφεσης χωρίς καν να παίρνει τα αναγκαία μέτρα προσαρμογής. Δύο μήνες μετά την εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ και το σχηματισμό της κυβέρνησης με τους ΑΝ.ΕΛ. η κατάσταση και η προοπτική της οικονομίας έχουν επιδεινωθεί. Οι αρχικές προγνώσεις για οικονομική ανάπτυξη της τάξης του 2,5%-2,9% για το 2015 έχουν δώσει τη θέση τους σε προγνώσεις για ανάπτυξη 1%-1,5% και προειδοποιήσεις ότι εάν δεν αλλάξει σύντομα η κυβέρνηση Τσίπρα την οικονομική πολιτική της η ελληνική οικονομία θα επιστρέψει στη στασιμότητα.
Για πρώτη φορά, λοιπόν, έχουμε ύφεση χωρίς καν να εφαρμοστούν υφεσιακά μέτρα. Η κρίση εμπιστοσύνης που προκαλούν ο Αλ. Τσίπρας, ο Γ. Βαρουφάκης και άλλα κορυφαία κυβερνητικά στελέχη αρκεί για την οικονομική αποσταθεροποίηση, ενώ η έλλειψη προγράμματος χρηματοδότησης του Ελληνικού Δημοσίου έχει οδηγήσει στον οικονομικό στραγγαλισμό του ιδιωτικού τομέα.
Χωρίς ίχνος ντροπής
Για πρώτη φορά μια νέα κυβέρνηση δεν τηρεί καν τα προσχήματα στη διαχείριση του δημόσιου συμφέροντος. Οι κυβερνήσεις που προηγήθηκαν είχαν πάντοτε κάποιο αφήγημα για να καθησυχάσουν τους ανήσυχους και προβληματισμένους πολίτες.
Ο Κώστας Καραμανλής υποσχέθηκε την επανίδρυση του κράτους, στη συνέχεια όμως έχασε το διοικητικό και διαχειριστικό έλεγχο, με αποτέλεσμα να έχουμε περισσότερο αντί για λιγότερο κράτος το 2009 έναντι του 2004. Ο Γιώργος Παπανδρέου πρόβαλε το πείραμα του e-government σε μια προσπάθεια να πείσει ότι η κυβέρνησή του θα δώσει έμφαση στην αξιοκρατία και ότι θα απέφευγε τις παραδοσιακές μεθόδους βολέματος και νομής της εξουσίας.
Η σημερινή κυβέρνηση δεν κρύβει τις κακές πολιτικές διαθέσεις της στο ξεκίνημα της τετραετίας. Ολοι οι πολιτευτές που δεν κατάφεραν να εκλεγούν με τον ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝ.ΕΛ. προωθούνται σε σημαντικές θέσεις της δημόσιας διοίκησης, των δημόσιων οργανισμών και του ευρύτερου δημόσιου τομέα της οικονομίας. Για πρώτη φορά το κομματικό βόλεμα και η νομή της εξουσίας γίνονται με τόσο μεθοδικό τρόπο, χωρίς καν να τηρούνται τα προσχήματα.
Για πρώτη φορά, στη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών, έχουμε μια κυβέρνηση που επιδιώκει τη μεγέθυνση του κράτους παρά τη φανερή αδυναμία χρηματοδότησής της. Τα ανώτατα κυβερνητικά στελέχη προωθούν την επαναπρόσληψη των απολυθέντων στο Δημόσιο, την πρόσληψη πολλών χιλιάδων νέων υπαλλήλων για την κάλυψη των κενών οργανικών θέσεων σε συγκεκριμένους τομείς, την αύξηση των δημόσιων δαπανών, την ανάπτυξη της γραφειοκρατίας του ευρύτερου δημόσιου τομέα της οικονομίας, τη ματαίωση των περισσότερων ιδιωτικοποιήσεων κ.ά.
Για πρώτη φορά, στις τελευταίες δεκαετίες, έχουμε μια κυβέρνηση που δεσμεύεται να μεγαλώσει κι άλλο το κράτος και να μας στείλει τον οικονομικό και κοινωνικό λογαριασμό.
Κυβερνητική μοναξιά
Για πρώτη φορά επίσης έχουμε μια νέα ελληνική κυβέρνηση που αντιμετωπίζεται με καχυποψία από το σύνολο των κυβερνήσεων της ευρωζώνης και των κορυφαίων εκπροσώπων των ευρωπαϊκών θεσμών. Υποστηρίζουν ότι σε διάστημα λίγων εβδομάδων από το σχηματισμό της κυβέρνησης δημιουργήθηκε έλλειμμα εμπιστοσύνης, το οποίο οφείλεται, μεταξύ των άλλων, στην πολιτική διγλωσσία του πρωθυπουργού και στην εκκεντρική συμπεριφορά του υπουργού Οικονομικών.
Οι επικριτές των χειρισμών αυτών ζητούν αλλαγή πορείας που θα εκφραστεί μέσα από συγκεκριμένες αποφάσεις και την άμεση εφαρμογή τους, προκειμένου να πειστούν ότι υπάρχει περιθώριο συνεννόησης με την κυβέρνηση Τσίπρα. Για πρώτη φορά το διεθνοπολιτικό κεφάλαιο μιας νέας ελληνικής κυβέρνησης είναι τόσο περιορισμένο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου