«Εχεις καταλάβει ότι από τη Δευτέρα η ζωή μας θα αλλάξει πολύ;»

kathimerini.gr

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ

Ιανουάριος του 2016, και πολύ σύντομα η Νέα Δημοκρατία θα στήσει ξανά κάλπες. Είναι ο δεύτερος γύρος της περιπετειώδους εσωκομματικής διαδικασίας, όπου πρόκειται να αναμετρηθούν το «φαβορί» Βαγγέλης Μεϊμαράκης και το «αουτσάιντερ» Κυριάκος Μητσοτάκης. Η απόσταση που τους χωρίζει είναι σχεδόν δέκα μονάδες, αλλά ο πρώην υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης είναι βέβαιος για τη νίκη του. Βρίσκεται στην Αρτα, τελευταίο σταθμό της περιοδείας του, και διανυκτερεύει σε ένα όμορφο χωριό στα Τζουμέρκα. Εχει πέσει νύχτα, κάνει παγωνιά, αλλά ο Κυριάκος Μητσοτάκης με τη σύζυγό του, Μαρέβα Γκραμπόφσκι, δεν χάνουν την ευκαιρία για έναν ιδιωτικό περίπατο, εκμεταλλευόμενοι τη σπάνια ηρεμία της ώρας. Κουβεντιάζουν χαμηλόφωνα για το ένα και μοναδικό γεγονός των επόμενων ημερών και κάποια στιγμή ο Κυριάκος Μητσοτάκης σταματάει και γυρίζει προς τη σύντροφό του: «Εχεις καταλάβει ότι από τη Δευτέρα η ζωή μας θα αλλάξει πολύ;».

Εχει περάσει σχεδόν ένας χρόνος από την ανάδειξη του Κυριάκου Μητσοτάκη στην προεδρία της Νέας Δημοκρατίας και αναλογίζομαι πόσα άλλαξαν για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Συναντάω τον πρόεδρο της ΝΔ στα νέα γραφεία της οδού Πειραιώς και καθώς η κουβέντα μας έχει πάει πίσω σε εκείνο το κρύο βράδυ στα Τζουμέρκα, είναι η κατάλληλη στιγμή να τον ρωτήσω αν η σύζυγός του ήταν εξαρχής θετική στην υποψηφιότητα, από τη στιγμή που ένα θετικό αποτέλεσμα θα έβαζε την οικογονειακή τους ζωή σε μια εντελώς διαφορετική τροχιά. «Ασφαλώς. Και δεν θα το έκανα αν δεν είχα την απόλυτη στήριξή της. Κοιτάξτε, δεν μπορείς να κάνεις αυτή τη δουλειά αν δεν έχεις τη στήριξη της οικογένειάς σου κι ένα κουκούλι ασφάλειας και ηρεμίας πίσω σου. Δεν υπάρχει περίπτωση να πας πολύ μπροστά χωρίς αυτό. Και η Μαρέβα συμμετείχε ενεργά στην προεκλογική μου εκστρατεία, ήταν παρούσα σε πολλές ομιλίες, πάντα διακριτικά, πάντα με τον κόσμο, πάντα πίσω. Ξέρετε, η Μαρέβα είναι ένας πολύ δυναμικός άνθρωπος και ταυτόχρονα πολύ διακριτική, δεν αισθάνεται την ανάγκη να είναι στην “πρώτη γραμμή”. Αντίθετα, της αρέσει να είναι “backstage” και να παρατηρεί τα πράγματα χωρίς πολύς κόσμος να γνωρίζει ποια είναι».

Αλλά, επιμένω, πού βάσιζε την πίστη του στη νίκη, από τη στιγμή που όλες οι δημοσκοπήσεις τον έδειχναν τρίτο και με διαφορά; «Εβλεπα την ενέργεια του κόσμου. Εβλεπα τις συγκεντρώσεις μας, έβλεπα ότι ερχόταν κόσμος που μου έλεγε ότι εγώ δεν ανήκω στη Νέα Δημοκρατία και ότι θα γραφτώ στη Νέα Δημοκρατία για να ψηφίσω εσένα, για να αλλάξει κάτι, επιτέλους”. Ηξερα ότι, αν στηριζόμουν στον παραδοσιακό κομματικό μηχανισμό της Νέας Δημοκρατίας, δεν θα είχα τύχη, άρα έπρεπε να “ανοίξω” το ακροατήριό μου. Και η μεγάλη ομορφιά αυτής της εκλογής ήταν ότι πολύς κόσμος που δεν ήταν ταυτισμένος με τη Νέα Δημοκρατία ήρθε και ψήφισε. Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι και σε αυτούς οφείλω τη νίκη μου. Είναι οι άνθρωποι που έκαναν στο τέλος τη διαφορά. Και το πιο συγκινητικό για μένα ήταν την πρώτη Κυριακή: άνθρωποι που στάθηκαν στις ουρές για δύο και για τρεις ώρες και παρά τις τεχνικές δυσκολίες και το κρύο, χωρίς να πολυγκρινάζουν, για να ασκήσουν ένα προαιρετικό δικαίωμα. Οταν, δε, το βράδυ είδα τα αποτελέσματα, βεβαιώθηκα για το πού πηγαίνει η κατάσταση. Συνοπτικά, πίστευα ότι αν ο Μεϊμαράκης ήταν κάτω από το 45%, θα τον κέρδιζα. Ηταν λίγο πάνω από το 40%, επομένως το αποτέλεσμα είχε λίγο-πολύ κριθεί από την πρώτη Κυριακή».

Τι θυμάται από εκείνο το απόγευμα της ανέλπιστης, για πολλούς, νίκης; Το ημερολόγιο έγραφε 10 Ιανουαρίου 2016. «Ημουν στο πολιτικό μου γραφείο στο Παγκράτι με τους φίλους μου από το σχολείο και την οικογένειά μου, κανέναν άλλο. Μετά επισκέφτηκα τον πατέρα μου, ο οποίος, όπως μπορείτε να καταλάβετε, ήταν πολύ συγκινημένος, και στη συνέχεια κατέβηκα στην οδό Χαλκοκονδύλη, όπου ήταν συγκεντρωμένοι όλοι οι εθελοντές μας, ερχόταν διαρκώς κόσμος. Εκανα τη δήλωσή μου, χαιρέτησα τον κόσμο, έφαγα μια πίτσα και πήγα και κοιμήθηκα».

Τον ρωτάω για το 2017. «Μακάρι να είναι η χρονιά που θα τελειώσει αυτή η περιπέτεια, έξι χρόνια ήταν πάρα πολλά». Πιστεύει ότι τα Χριστούγεννα του 2015 πολύ λίγοι θα διακινδύνευαν την πρόβλεψη ότι η Νέα Δημοκρατία θα ήταν σήμερα μπροστά με διψήφιο ποσοστό και ότι ο ίδιος θα προηγούνταν επίσης καθαρά του Αλέξη Τσίπρα στην καταλληλότητα για την πρωθυπουργία. «Ανεξάρτητα από τις δημοσκοπήσεις, έχω εμπιστοσύνη στο προσωπικό μου αισθητήριο και αυτό που βλέπω είναι ότι υπάρχει σημαντική μεταστροφή από τον Σεπτέμβριο και μετά. Το βλέπω, το αισθάνομαι. Ως προς τη Νέα Δημοκρατία, έγιναν πάρα πολλά, πολλά περισσότερα ίσως από αυτά που αντιλαμβάνεται ο κόσμος. Ηταν μια δουλειά σε βάθος, με σημαντικές αλλαγές στα οργανωτικά, με άνοιγμα σε καινούργιο κόσμο, δεν ήταν μόνο το κτίριο. Οι προκλήσεις φυσικά δεν σταματούν εδώ. Πρέπει να συνεχίσουμε δυναμικά, να εκπέμψουμε ένα θετικό μήνυμα και αυτό το μήνυμα είναι ότι αυτή η χώρα αξίζει κάτι πολύ καλύτερο από αυτό που έχει».

Δεν θεωρεί ότι οι εκλογές θα είναι περιπέτεια; «Αν πίστευα ότι η χώρα βάδιζε κουτσά-στραβά προς τη σωστή κατεύθυνση, θα μπορούσαμε να περιμένουμε. Αλλά δεν το πιστεύω αυτό. Επομένως, εκλογές το συντομότερο δυνατό». Κι αν ο ξένος παράγοντας δεν συμφωνεί μαζί σας;

«Του ξένου παράγοντα δεν του πέφτει λόγος, για να το πω πολύ απλά. Η μεγάλη διαφορά με το 2014 είναι ότι εμείς είμαστε μια μεταρρυθμιστική δύναμη που έμαθε από τα λάθη της και κατά συνέπεια δεν νομίζω ότι τρομάζουμε κανέναν».

Τα λίγα λεπτά που έχουμε στη διάθεσή μας περνάνε πολύ γρήγορα. Η πόρτα ανοίγει και από τον προθάλαμο ακούγονται φωνές. Σε λίγα δευτερόλεπτα ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα αφηνόταν σε ένα άλλο, πολύ διαφορετικό σύμπαν: στην αγκαλιά των παιδιών του