Ανήλικοι στο δωμάτιο

kathimerini.gr

ΤΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ 

Οι προθέσεις τους ήσαν καλές, οι ικανότητές τους αδιαμφισβήτητες, όμως τους έλειπε η προετοιμασία. Είχαν όμως τα «θέλω τους» με το μέρος τους, σαν τους ανηλίκους που ονειρεύονται το μέλλον. Και, όταν θέλεις κάτι πολύ, το σύμπαν θα συνωμοτήσει για να το αποκτήσεις. Δεν ξέρω αν αυτό το είπε ο Μαρξ ή ο Κοέλιο, κάποιος σπουδαίος το είπε πάντως. Και το σύμπαν συνωμότησε. Για την ακρίβεια, ο Κουβέλης και η παρέα του –ένα σύμπαν είναι κι αυτοί– που δεν ψήφισαν Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον Δήμα, με αποτέλεσμα να γίνουν εκλογές και να τους προσφερθεί για κυρίως πιάτο η δημοκρατία. Και δεν ήξεραν τι να κάνουν. Πώς να κρατήσουν το πιρούνι, πήγαν να κόψουν το ψάρι με το μαχαίρι του κρέατος. Κι άρχισαν να κοιτούν δεξιά κι αριστερά πώς το κάνουν οι συνδαιτυμόνες, ο Μαδούρο ή το φάντασμα του αδιαμφισβήτητου ηγέτη του ελληνικού σοσιαλισμού που δεν λείπει ποτέ από δείπνο της Αριστεράς. Το είπε ο Βούτσης προχθές στην παρουσίαση του βιβλίου του Μπαλτά. «Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν έτοιμος να κυβερνήσει το 2015». Είπαμε να κάνουν αυτοκριτική, να πουν ότι είχαν κι αυτοί τις πλάνες τους, όπως κάθε αριστερός που σέβεται τον εαυτό του, όμως αυτό πια παραπάει.

Τι σημαίνει δεν ήσαν προετοιμασμένοι; Σημαίνει ότι δεν ήξεραν τι να κάνουν. Δεν ήξεραν τι να κάνουν με την κυβέρνηση, δεν ήξεραν τι να κάνουν με την οικονομία, δεν ήξεραν τι να κάνουν με τη δημοκρατία, δεν ήξεραν τι να κάνουν με τη χώρα. Πήραν την εξουσία για να μάθουν οι άνθρωποι. Τι ευγενέστερο, τι υψηλότερο απ’ την αγάπη για τη μάθηση. Κυβέρνησαν όπως ο Τσίπρας μιλάει αγγλικά, βάζει λέξεις στη σειρά, οι οποίες δεν σχηματίζουν προτάσεις και εννοείται δεν παράγουν νόημα. Στη γλωσσολογία, αν δεν κάνω λάθος, το φαινόμενο καλείται «θόρυβος». Εκαναν θόρυβο για να φτάσουν να κυβερνήσουν, κυβέρνησαν κάνοντας θόρυβο και τώρα στην αντιπολίτευση πάλι θόρυβο κάνουν. Μας το λένε κάθε μέρα και με όλους τους τρόπους: δεν ήμασταν έτοιμοι για να βρεθούμε στην αντιπολίτευση.

Θέλουν να πουν, δηλαδή, ότι η ριζοσπαστική Αριστερά, ύστερα από τόσους φρέντο και τόσες ατέλειωτες ώρες διαπραγμάτευσης με την πραγματικότητα του κόσμου μας, δεν ξέρει τι να κάνει με τη δημοκρατία; Η ριζοσπαστική Αριστερά, που έχει ταυτίσει την ύπαρξή της με τη δημοκρατία και τώρα ηγείται των λοιπών δημοκρατικών δυνάμεων, δεν ξέρει τι να κάνει με τη χώρα; Ή μήπως εννοούν πως ήξεραν τι να κάνουν, αλλά τους χρειάζονταν μερικοί ακόμη φρέντο και άλλα τόσα σκατς για να μάθουν πώς γίνεται αυτό που ήξεραν να κάνουν. Κάτι τελευταίο: επειδή βαριέμαι να διαβάσω το βιβλίο του Μπαλτά, αν κάποιος αναγνώστης το πάρει στα χέρια του, θα ήθελα να με πληροφορήσει τι λέει για τη συνεργασία με τον Καμμένο. Αν δηλαδή την εντάσσει κι αυτή στη γενικότερη στρατηγική καταδίκη της αριστείας.