Είμαστε σοφότεροι από το 2015;

kathimerini.gr

Τάκης Θεοδωρόπουλος

Η χειρότερη προοπτική. Από τα εκατομμύρια των Αφγανών που εγκαταλείπουν τη χώρα, ένα μέρος προωθείται στην Τουρκία. Η Ελλάδα θεωρεί την Τουρκία ασφαλή χώρα. Ασφαλής, πλην όμως απρόβλεπτη. Πώς θα διαχειρισθεί όσους θα θελήσουν πάση θυσία να περάσουν σε κάποια ευρωπαϊκή χώρα; Θα τους χρησιμοποιήσει για να διαπραγματευθεί με την Ε.Ε. Κάνα δυο δισ. ευρώ παραπάνω και, βέβαια, ανθρώπινα πυρομαχικά, που ανά πάσα στιγμή μπορούν να δημιουργήσουν πίεση στα σύνορα της Ελλάδας, χερσαία και θαλάσσια. Σε τέτοια περίπτωση η Ελλάδα θα αντιδράσει, όπως αντέδρασε στις αρχές του 2020 στον Έβρο. Θα προστατεύσει τα σύνορά της με ό,τι μέσο διαθέτει. Στην καλύτερη περίπτωση και με βοήθεια από άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Αυστρία. Οι επαγγελματίες των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, εγχώριοι και αλλοδαποί, θα την καταγγείλουν. Με μια διαφορά. Τα πράγματα δεν είναι όπως το 2015, όταν εκμεταλλεύονταν τους πρόσφυγες και τους μετανάστες για να εμπορευθούν τον ανθρωπισμό τους αποκομίζοντας πολιτικά και υλικά οφέλη. Και εδώ αρχίζει και προβάλλει η καλύτερη προοπτική της χειρότερης προοπτικής. Η κατάσταση επιδεινούται βελτιούμενη, όπως έλεγε και ο μακαρίτης Δημήτρης Δεσποτίδης. Ή μήπως βελτιούται επιδεινούμενη;

Το 2015, ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Αλέξης Τσίπρας είχε δηλώσει πως δεν υπάρχουν θαλάσσια σύνορα. Το 2021, οι ελληνικές δυνάμεις τα προστατεύουν αποτελεσματικά, σε συνεργασία με τον Frontex. Το ερώτημα είναι τι θα γίνει αν αντιμετωπίσουν μια μαζική εισβολή, είτε στο Αιγαίο είτε στον Έβρο. Το 2015, η κ. Μέρκελ είχε δηλώσει πως τα σύνορα της Ευρώπης είναι ανοικτά για να υποδεχθούν τους Σύρους πρόσφυγες. Ο πολιτικός χρόνος που κύλησε εν τω μεταξύ δεν νομίζω ότι μπορεί να επιτρέψει μια τέτοια στάση σε αυτήν ή στον διάδοχό της. Αν και ποτέ δεν ξέρεις. Το 2015, οι ΜΚΟ είχαν υποσκελίσει το κράτος και δρούσαν ανεξέλεγκτες. Το 2021, οι παρανομίες πολλών από αυτές τις έχουν ξεδοντιάσει. Οι υπόλοιπες υποτίθεται ότι έχουν πάρει το μάθημα. Αν και ποτέ δεν ξέρεις. Το 2015, οι ντόπιοι πληθυσμοί βρέθηκαν αντιμέτωποι με ένα πρωτόγνωρο φαινόμενο και τη συστηματική ενοχοποίησή τους. Όποιος τολμούσε να αντιδράσει, αυτομάτως καταδικαζόταν ως ρατσιστής και ξενόφοβος. Έξι χρόνια μετά και με την εμπειρία της συμβίωσης με τις κοινότητες των μεταναστών, ξέρουν ότι δεν είσαι ρατσιστής μόνο και μόνο επειδή θέλεις να διασφαλίσεις την κοινή ευπρέπεια της δικής σου ζωής.

Δεν χωράει αμφιβολία ότι το καθεστώς των Ταλιμπάν είναι μια μαύρη τρύπα στον πολιτισμό μας. Κάποιοι πρέπει να φροντίσουν για την περίθαλψη όσων παλεύουν να ξεφύγουν από τη βαρβαρότητα. Όμως και κάποιοι πρέπει να προστατεύσουν την ευπρέπεια της ζωής στην Ευρώπη, μια από τις ελάχιστες βιώσιμες περιοχές του θυμωμένου πλανήτη μας.