Επάγγελμα σοσιαλιστής

 

kathimerini.gr

Τάκης Θεοδωρόπουλος

Ήταν το έμβλημα του ανέμελου σοσιαλισμού. Η σκιά του αείμνηστου, το πρόσωπο που εξέφραζε καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον αυτό που και σήμερα ακόμη αποκαλείται «βαθύ ΠΑΣΟΚ». Φέρθηκε στη χώρα του σαν να ήταν ιδιοκτήτης της. Κέρδισε πολλά. Δεν ξέρω τι έδωσε. Στο τέλος της ζωής του τα έχασε όλα. Τη φήμη του, την πολιτική του τιμή και υποθέτω ένα μεγάλο μέρος των κερδών που είχε αποκτήσει ασκώντας το επάγγελμα του σοσιαλιστή. Δεν ήταν ο μόνος. Αυτός όμως τιμωρήθηκε. Θα μπορούσα να πω πολλά ακόμη για το πολιτικό ύφος της αυθαιρεσίας, για την αδίστακτη κολακεία της ημιμάθειας, για την απολογία του νεοπλουτισμού, για την τριτοκοσμική περιφρόνηση της δημοκρατίας. Κληροδοτήματα που χαράχτηκαν βαθιά στο κοινωνικό υποσυνείδητο. Δημιούργησαν σύνδρομα και συμπλέγματα που ακόμη μας ταλαιπωρούν. Παρ’ όλ’ αυτά, με απώθησε η σκόνη της χαιρεκακίας που ξεσήκωσε η πτώση του. Και βρήκα εξοργιστικό τον τρόπο με τον οποίον αντιμετωπίστηκε η σύζυγός του, στην κυριολεξία θύμα των περιστάσεων. Το ερώτημα δεν είναι τι είχε κάνει το αδύναμο γεροντάκι που το συνόδευαν στην κλούβα. Εύκολο να απαντηθεί. Το ερώτημα είναι για ποιον λόγο ο Άκης Τσοχατζόπουλος πρωταγωνίστησε στη δημόσια ζωή του τόπου. Αυτό είναι πιο δύσκολο να απαντηθεί. Ποια υλικά της μεταπολίτευσης έβγαλαν στον αφρό χαρακτήρες σαν τον Τσοχατζόπουλο; Ποιος σοσιαλισμός έβγαλε επαγγελματίες σαν τον Τσοχατζόπουλο και τον Μπετίνο Κράξι;

Το ΠΑΣΟΚ δεν ήταν μόνο ο Τσοχατζόπουλος. Ήταν και ο Σημίτης. Το αποτύπωμα του Τσοχατζόπουλου ανέλαβε να το αναπαραγάγει ο ΣΥΡΙΖΑ και τα πασοκικά περιτρίμματα που τον στελέχωσαν μεταλαμπαδεύοντας τη νοοτροπία του. Το αποτύπωμα του Σημίτη είναι το κληροδότημα μιας Κεντροαριστεράς που παραμένει ζητούμενο στο πολιτικό σκηνικό. Το σίγουρο είναι ότι το υπηρετεί πολύ καλύτερα ο σημερινός κεντροδεξιός Μητσοτάκης από τη μικρή περιθωριακή ομάδα που αυτοαποκαλείται Κεντροαριστερά. Αυτή που δεν χάνει ευκαιρία να μας υπενθυμίσει την πολιτική της μικρότητα. Στη συλλυπητήρια ανακοίνωσή του, το ΚΙΝΑΛ διευκρίνισε ότι ενώ ο Τσοχατζόπουλος ήταν από τα ιδρυτικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, αυτό «τα τελευταία χρόνια είχε διαχωρίσει –με βάση τις αρχές και τις αξίες του– πλήρως και ριζικά τη θέση του απέναντί του». Λες και αισθάνονται ένοχοι για το παρελθόν τους και την ιστορία τους, που είναι και το μόνο τους κεφάλαιο. Η κ. Γεννηματά υπάρχει ως κληρονόμος του ΠΑΣΟΚ, όπου πρωταγωνιστούσε ο Τσοχατζόπουλος. Ο Σημίτης δεν νιώθει την ανάγκη να το κάνει. Διότι πολύ απλά κανείς δεν θα σκεφτόταν να συνδυάσει τη δική του ιστορία με αυτήν του Τσοχατζόπουλου.

Το ΠΑΣΟΚ δεν ήταν μόνο ο Τσοχατζόπουλος. Και ο Τσοχατζόπουλος δεν ήταν μόνον ΠΑΣΟΚ. Υπήρξε ένας από τους πιο ολοκληρωμένους χαρακτήρες μιας κοινωνίας που ζούσε για να κερδίσει το δικαίωμα στο «πρώτο τραπέζι πίστα».