Τρεις ποιητές και μία Ακαδημία

kathimerini.gr

Τάκης Θεοδωρόπουλος

Οι εκλέκτορες έκριναν πως κανείς από τους τρεις δεν άξιζε να φέρει τον τίτλο του Ακαδημαϊκού. Ούτε ο Τίτος Πατρίκιος, ούτε ο Νάσος Βαγενάς, ούτε ο Μιχάλης Γκανάς. Δυσκολεύομαι, ειλικρινά, να αντιληφθώ το πνεύμα τους. Προσωπικά αν είχα να επιλέξω θα δυσκολευόμουν να αποφασίσω. Oμως εγώ είμαι ένας κοινός θνητός και προφανώς εκείνοι, ως αθάνατοι, κάτι θα ξέρουν περισσότερο από εμένα. Ο Πατρίκιος έχει κλείσει τα 94. Θα μπορούσαν να τον εκλέξουν για να τον τιμήσουν στα στερνά του βίου του που εύχομαι να κρατήσουν για πολλά χρόνια ακόμη. Είναι η δεύτερη φορά που τον αποκλείουν και λέγεται πως ορισμένοι τον παρότρυναν να ξαναθέσει υποψηφιότητα για να επανορθώσουν το λάθος της προηγουμένης. Λες και του έκαναν πλάκα. Iσως είναι ο τρόπος των ακαδημαϊκών να αισθάνονται νέοι. Η καλλιέργεια του Βαγενά ανταποκρίνεται πλήρως στις προδιαγραφές του Ακαδημαϊκού, όπως και η ποιητική ποιότητα του Γκανά. Δεν ξέρω ποιον πήχυ είχαν κατά νου οι ακαδημαϊκοί για να τους απορρίψουν και τους τρεις και να κηρύξουν άγονη την ψηφοφορία. Παλιότερα η Ακαδημία αντιμετωπιζόταν ως προπύργιο του πολιτικού «συντηρητισμού», βλέπε δεξιά – αν και πληροφορήθηκα ότι στους κύκλους των Αθανάτων ορισμένοι θυμήθηκαν ότι ο Τίτος Πατρίκιος υπήρξε Ελασίτης για να τον καταψηφίσουν. Χωρίς να είναι αυτό το ζητούμενο απλώς θα έπρεπε να πληροφορηθούν ότι την κριτική που έχει ασκήσει ο Πατρίκιος στην αριστερά ούτε που την έχουν διανοηθεί οι ίδιοι.

Ναι, η Ακαδημία οφείλει να είναι συντηρητική. Οφείλει όμως να υπερασπίζεται τις συντηρητικές της αξίες μέσω της αριστείας. Η μετριότητα, είτε είναι συντηρητική είτε υπηρετεί το μεγάλο καρκίνωμα της εποχής μας, τη θρησκεία της προόδου, παραμένει μετριότητα. Ας μην κοροϊδευόμαστε. Η άρνηση των ακαδημαϊκών να δεχθούν έναν από τους τρεις ποιητές στην ευγενή ομήγυρη θίγει το δικό τους κύρος. Ας σημειωθεί πως πιστεύω ότι η Ακαδημία Αθηνών έχει σημαντικό ρόλο να παίξει στους καιρούς μας, ειδικά για τον μεγάλο ασθενή μας τα ελληνικά. Οι θεράποντες θεσμοί, όπως η παιδεία, αδυνατούν να την βγάλουν από τη μηχανική υποστήριξη. Μια ζωντανή και δυναμική Ακαδημία είναι σήμερα περισσότερο απαραίτητη παρά ποτέ.

Μην περιµένετε να σχολιάσω την εκλογή του Προκόπη Παυλόπουλου. Πρώτον, έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου να μην ασχοληθώ ξανά με συνταγματολόγους, σε οποιαδήποτε μορφή. Και δεύτερον, διότι αισθάνομαι ότι οφείλω να τον συγχαρώ. Ο Κωστής Στεφανόπουλος, ως πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας, έγινε επίτιμο μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Χωρίς να το επιδιώξει. Ο Προκόπης Παυλόπουλος έγινε τακτικό μέλος διότι είχε το θάρρος και τη δύναμη να το επιδιώξει.