Η αλήθεια περπατάει με τα χέρια

kathimerini.gr

Τάκης Θεοδωρόπουλος

Απειλούσε την Ουκρανία και έλεγε ότι τον απειλεί η Ουκρανία. Πρόφαση, η ενδεχόμενη ένταξή της στο ΝΑΤΟ και η γενοκτονία των ρωσόφωνων. Εννοείται ότι δεν ενδιαφέρεται να καταθέσει αποδείξεις για τη «γενοκτονία». Φτάνει ότι το λέει, αφού η αλήθεια είναι ό,τι λέει ο μοναδικός της φορέας, ο δικτάτορας. Χλευάζει τους δυτικούς, που θεωρούν ότι θα εισβάλει στην Ουκρανία. «Δεν μας είπαν την ώρα». Και τρεις ημέρες μετά εισβάλει στην Ουκρανία. Για να απελευθερώσει τον λαό από τους νεοναζί που τον κυβερνούν ή τους «εθνικιστές», όπως είπε χθες στον πρόεδρο Μακρόν. Όπως ο Χρουστσόφ εισέβαλε στην Ουγγαρία και ο Μπρέζνιεφ στην Τσεχοσλοβακία για να σώσουν τους λαούς τους, που τους απειλούσε ο καπιταλισμός. Απειλεί με χρήση πυρηνικών, και ο Λαβρόφ λέει πως η Δύση απειλεί με χρήση πυρηνικών. Οπως οι Σοβιετικοί κήρυσσαν πολέμους, πάντα στο όνομα της ειρήνης και της απελευθέρωσης των λαών. Ζητάει σεβασμό από τη Δύση, ενώ αυτός περιφρονεί τις πολιτικές της ηγεσίες. Ερώτηση κρίσεως: Τα πιστεύει όλ’ αυτά ή εμπορεύεται την προπαγανδιστική του πραμάτεια; Δεν αμφιβάλλω πως πολλοί στη Ρωσία τα πιστεύουν. Εδώ οι παρ’ ημίν προοδευτικοί πίστευαν ότι την Πορτοκαλί Επανάσταση την υποκινούσαν νεοναζί. Αλήθεια, πού πήγαν οι υπογραφές που με τέτοια γενναιοδωρία μάς μοίραζαν ακόμη και για τον τρομοκράτη Οτσαλάν; Μάλλον έχουν βυθιστεί σε κατάθλιψη, επειδή τους στέρησαν το Μπολσόι την Κυριακή.

Το χθεσινό άρθρο του Τόμας Φρίντμαν, που δημοσίευσε η «Κ», τελειώνει με το συμπέρασμα ότι αν φτάσει να ισοπεδώσει το Κίεβο «ο Πούτιν και οι σμπίροι του θα βρεθούν κρατούμενοι σε μια τεράστια φυλακή, τη Ρωσία». Και γιατί να μην είναι αυτή η επιθυμία του Πούτιν; Να αποκαταστήσει τις συνθήκες του Σιδηρού Παραπετάσματος; Σκέφτεται την ευημερία των Ρώσων; Ελάτε τώρα. Τη σκέφτεται όσο τη σκεφτόταν ο Μπρέζνιεφ, που έφτιαχνε πυρηνικές κεφαλές ενώ οι Ρώσοι δεν είχαν παπούτσια.

Με όλ’ αυτά σκέφτομαι τον θεό της Ελλάδας. Φαίνεται ότι τον διασκεδάζουμε με τις παλαβομάρες μας και δεν θέλει να μας χάσει. Χωρίς τους Ελληνες η αθανασία είναι πληκτική. Την πρώτη φορά μάς έσωσε το ’49. Τη δεύτερη στην μπουρλέσκ επανάσταση των Συριζανέλ το 2015. Φαντασθείτε τότε ο Πούτιν να είχε δεχθεί να βοηθήσει την Ελλάδα να βγει από το ευρώ και να τυπώσει δραχμές που θα εξαρτιόνταν απ’ το ρούβλι; Θα είχαμε γλιτώσει απ’ το Σιδηρούν Παραπέτασμα για να βρεθούμε στο Πουτινικό. Σκέφτομαι και το ρωσόφιλο κόμμα, αριστεροδέξιο, που ίδρυσε ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και έχει βαθιές ρίζες στο συλλογικό ασυνείδητο. Ισως κάποιοι απ’ αυτούς αντιληφθούν ότι το «ξανθό γένος» έχει χάσει τις θαυματουργικές του ιδιότητες. Αντί για θαύματα παράγει φρίκη.