Τέλος εποχής για την ιδιοκτησία ακινήτων λόγω της κρίσης και των υψηλών φόρων

Ας καμαρώνουν με υπερηφάνεια, οι βουλευτές και οι υπουργοί, για τα επιτεύγματά τους!

Οκτώ χρόνια τώρα ζητούν την ψήφο μας γα να ψηφίζουν μνημόνια...

kathimerini.gr

ΝΙΚΟΣ ΡΟΥΣΑΝΟΓΛΟΥ

«Βιώνουμε το τέλος εποχής για την ιδιοκτησία στην Ελλάδα, καθώς τα νοικοκυριά δεν μπορούν πλέον να αποταμιεύσουν, επομένως και να αγοράσουν ακίνητο». Με τη φράση αυτή, ο επικεφαλής της CBRE Αξίες, Νίκος Χατζητσόλης, καταδεικνύει τη θεμελιώδη αλλαγή που συντελείται στην αγορά κατοικίας κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης. Μάλιστα, η μετάβαση αυτή δεν αφορά μόνο τα νέα νοικοκυριά που δημιουργούνται και εκ των πραγμάτων αδυνατούν να αγοράσουν το δικό τους σπίτι, εκτός και αν η οικογένειά τους διαθέτει ένα τέτοιο ακίνητο. Αντιθέτως, αφορά και υφιστάμενους ιδιοκτήτες, οι οποίοι αποχωρούν από το ιδιοχρησιμοποιούμενο ακίνητό τους, προκειμένου να νοικιάσουν.

«Περίπου 70% των ιδιοκτητών γίνονται ενοικιαστές, επειδή επιλέγουν να πωλήσουν το ακίνητό τους, προκειμένου να αποπληρώσουν οφειλές τους, όπως π.χ. ένα στεγαστικό δάνειο, ή οφειλές σε εφορία/κάρτες κτλ. Εφόσον περισσέψουν χρήματα, δεν τα επανεπενδύουν για την απόκτηση ακινήτου, όπως συνέβαινε στο παρελθόν, αλλά μισθώνουν κάποιο άλλο διαμέρισμα. Ουσιαστικά, το όραμα της ιδιοκατοίκησης που έθρεψε τις προηγούμενες γενιές λαμβάνει σήμερα τέλος», τονίζει ο κ. Λευτέρης Ποταμιάνος, αντιπρόεδρος του Συλλόγου Μεσιτών Αθηνών-Αττικής.

Ο «ελιγμός»

Ενα ακόμα σημαντικό ποσοστό ιδιοκτητών επιλέγει τη μίσθωση, για εντελώς διαφορετικό λόγο. Νέοι οικογενειάρχες που διαπιστώνουν ότι οι στεγαστικές τους ανάγκες αυξάνονται (π.χ. με την έλευση ενός ακόμη παιδιού) ή που επιθυμούν να μείνουν σε περιοχή με καλύτερα σχολεία ή μεγαλύτερη ασφάλεια, προτιμούν να μισθώσουν το υφιστάμενο ιδιοχρησιμοποιούμενο ακίνητό τους σε κάποιον τρίτο και με τη σειρά τους να μισθώσουν για τους ίδιους ένα άλλο, μεγαλύτερο διαμέρισμα σε καλύτερη περιοχή από αυτήν που ήδη διαμένουν. «Τέτοιες περιπτώσεις έχουν αρχίσει να πολλαπλασιάζονται το τελευταίο διάστημα στην αγορά κατοικίας. Δεδομένου ότι η τιμή πώλησης είναι πλέον πολύ χαμηλή και δύσκολα βρίσκεται άμεσα αγοραστής, αρκετοί ιδιοκτήτες προτιμούν να νοικιάσουν το ακίνητό τους και να νοικιάσουν ένα άλλο για τους ίδιους, καθώς είναι και εξαιρετικά δύσκολη η λήψη τραπεζικής χρηματοδότησης για αγορά νέου ακινήτου. Ορισμένοι μάλιστα κινούνται σε περιοχές και για να δοκιμάσουν το κατά πόσον καλύπτουν τις ανάγκες τους. Με την ενοικίαση υπάρχει αυτή η ευελιξία, ώστε αν για οποιονδήποτε λόγο δεν ικανοποιηθούν, να υπάρχει η δυνατότητα μετακίνησης σε άλλη περιοχή», αναφέρει ο κ. Ποταμιάνος. Από την άλλη πλευρά, η συντριπτική πλειονότητα των νέων νοικοκυριών επιλέγει την ενοικίαση ως μονόδρομο, καθώς θεωρούν ότι η αγορά ακινήτου δεν προσφέρει κανένα πλεονέκτημα. «Ακόμα και καθαρά οικονομικά να το εξετάσει κανείς, σήμερα, δεν συμφέρει να είναι κάποιος ιδιοκτήτης. Αντιθέτως, όσοι νοικιάζουν αποφεύγουν πρόσθετα φορολογικά κόστη (π.χ. ΕΝΦΙΑ, τεκμήριο διαβίωσης) και παράλληλα δεν είναι ευάλωτοι στην αστάθεια του φορολογικού πλαισίου για τα ακίνητα, που αποτελεί, δεδομένα, πια, εργαλείο πολιτικής, με αποτέλεσμα ουδείς φορολογούμενος να μπορεί να γνωρίζει τι μέλλει γενέσθαι», τονίζει ο κ. Χατζητσόλης.

Ταυτόχρονα, σύμφωνα με τον ίδιο, εκ των πραγμάτων ένα νέο νοικοκυριό αδυνατεί να εισέλθει πλέον στην αγορά κατοικίας, καθώς δεν διαθέτει αποταμιεύσεις, κάτι που δεν ίσχυε στο παρελθόν. Παράλληλα, η φορολογία των ακινήτων είναι πλέον σοβαρός ανασταλτικός παράγοντας για την απόκτηση ακινήτου, π.χ. για λόγους επένδυσης. «Οι προηγούμενες γενιές θεωρούσαν ότι οι κατοικίες είναι και ένα είδος επένδυσης. Αυτό πλέον έχει αλλάξει και δεν ισχύει, βλέπουμε δηλαδή μια αλλαγή νοοτροπίας στις νέες γενιές», σημειώνει ο κ. Χατζητσόλης.

Παράλληλα, υπάρχουν και άνθρωποι που είναι εγκλωβισμένοι σε ακίνητα. «Γνωρίζω περίπτωση ιδιοκτήτη, ο οποίος κληρονόμησε μια μονοκατοικία στην Εκάλη, της οποίας ο ετήσιος ΕΝΦΙΑ είναι 80.000 ευρώ. Στην καλύτερη περίπτωση, το εν λόγω ακίνητο θα μπορούσε να του αποφέρει 50.000 ευρώ από την ενοικίασή του. Ο άνθρωπος αυτός λοιπόν καλείται κάθε χρόνο να καλύψει ζημία 30.000 ευρώ, κάτι που όπως αντιλαμβάνεστε είναι αδύνατο και αδιέξοδο», τονίζει ο κ. Χατζητσόλης. Κατά τον ίδιο, ουσιαστικά, ο συγκεκριμένος ιδιοκτήτης-κληρονόμος υποχρεώνεται να πωλήσει το ακίνητό του. Τέτοιες περιπτώσεις είναι πλέον συνηθισμένες και γι’ αυτό παρατηρείται και έκρηξη του φαινομένου των αποποιήσεων κληρονομιών τα τελευταία χρόνια.