Ό,τι το ελληνικότερον

kathimerini.gr

ΤΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ

Η φωτογραφία του με κυνηγάει από προχθές. Το πόδι ακουμπισμένο πάνω στο κενοτάφιο του Αγνώστου Στρατιώτη, το μπεγλέρι στο χέρι. Η φωτογραφία συνοδεύεται από αφορισμούς περί βεβήλωσης και εξορκισμούς για τον Οξαποδώ. Ως και η ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ τον αποκλήρωσε δηλώνοντας πως δεν είναι «συνάδελφος». Για να είμαι ειλικρινής, περιμένω και ανακοίνωση της ευζωνικής φρουράς, η οποία θα εξηγεί ότι το κενοτάφιο υπάγεται στην αρμοδιότητα της διεύθυνσης νεκροταφείων του δήμου, ως εκ τούτου δεν προβλέπεται από τον κανονισμό της η κατάλληλη φιγούρα για την απώθηση οχληρών και βεβήλων. Σε γενικές γραμμές, ο άνθρωπος αυτός παρουσιάζεται ως ανθρωπόμορφο τέρας, εξωγήινος που κρατάει μπεγλέρι για να περάσει για δικός μας. Ενα σύντομο ρεπορτάζ –διότι θέλω να γίνω ρεπόρτερ όταν μεγαλώσω– απέδειξε πως όλ’ αυτά είναι υπερβολές.

Ο άνθρωπος αυτός είναι ένας κανονικός άνθρωπος. Πήγε σχολείο, το τελείωσε, διδάχθηκε ελληνική Ιστορία, ενδεχομένως δε και να σπούδασε κάτι σε τριτοβάθμιο. Τη Μεγάλη Εβδομάδα νήστεψε από λάδι, όπως με διαβεβαίωσε η σύζυγός του, τη Μεγάλη Παρασκευή παρακολούθησε την περιφορά στην ενορία του, παίζοντας κατανυκτικά το μπεγλέρι του για να μην ενοχλεί τους υπόλοιπους πιστούς. Φροντίζει τα παιδιά του. Στην Ανάσταση έμαθε τον γιο του να πετάει βαρελότα για να τρομάζει τους άλλους χωρίς να κινδυνεύει ο ίδιος. Αγαπάει την γυναίκα του και το αυτοκίνητό του και δεν χάνει αγώνα του Τσάμπιονς Λιγκ. «Δεν έχει δώσει ποτέ δικαίωμα», δήλωσε γείτονάς του που προτίμησε να κρατήσει την ανωνυμία του.

Είναι Ελληνας και δημοκράτης. Δεν έχει σημασία τι ψηφίζει – εκεί που φτάσαμε θα μπορούσε να ψηφίζει οτιδήποτε. Πάντως, δεν δέχεται τη διπλή ονομασία της αγρίας γείτονος και έτσι του ’ρχεται να πάρει μια σημαία και να πάει να την καρφώσει στα Ιμια. Δεν διαβάζει εφημερίδες γιατί λένε όλες ψέματα, παρ’ όλ’ αυτά είναι απολύτως ενημερωμένος. Πήρε πρόωρη σύνταξη λόγω κάποιου λόγου και έχει τον χρόνο να τσακώνεται κάθε μέρα για τα μνημόνια, τη Μέρκελ και τη διαπλοκή. Εννοείται πως ήταν κι αυτός «αγανακτισμένος» και απαιτούσε να του δώσουν πίσω τη χαμένη του αξιοπρέπεια μαζί με τη δραχμή. Μπορεί να περιέκοψαν τη σύνταξή του, όμως το δικαίωμά του να παίζει το μπεγλέρι του πάνω στο κενοτάφιο του Αγνώστου Στρατιώτη δεν θα του το πάρει ποτέ κανείς. Δημοκρατία έχουμε.

Ελάτε τώρα. Μην του θυμώνετε και σουφρώνετε τα προσωπάκια σας. Οταν έχουμε δει τους ευζώνους να εγκαταλείπουν τη σκοπιά για να μην τους κάψουν δέκα βλαμμένοι με μολότοφ, όταν έχουμε δει ελληνικές σημαίες να καίγονται, το μπεγλέρι σάς πείραξε; Ξέρετε κανέναν εντιμότερο τρόπο εκτός από το μπεγλέρι για να τιμήσουμε τους πεσόντες του έθνους; «Ελληνικός – ιδιότητα δεν έχ’ η ανθρωπότης τιμιοτέραν»