Η κυρά της οδού Στουρνάρη

kathimerini.gr

ΤΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ

Εκεί κατά τα ξημερώματα, την ώρα που οι πολεμιστές αποσύρονται στα έμπεδα και τις καταλήψεις τους, εμφανίζεται στην είσοδο της πολυκατοικίας της η κυρά της οδού Στουρνάρη. Γηραιά, με την ακοή της χτυπημένη από τις συνεχείς εκρήξεις και την όραση ταλαιπωρημένη από τα χημικά, παραμένει ευκίνητη και το βήμα της δεν πτοείται ούτε από τους καμένους κάδους, ούτε από τα καδρόνια και τα λοιπά υλικά που περίσσεψαν από τις ολονύχτιες μάχες. Σε αντίθεση με το ίνδαλμά της, την κυρά της Ρω, αυτή είναι ντυμένη αστικά, αν και τα τελευταία χρόνια έχει υποκύψει στη γοητεία των sneakers. Τα λέει «λαστιχένια» και «σπορτέξ», όπως τα έμαθε στα νιάτα της. Στο δεξί της κραδαίνει μπαστούνι. Και εις την αριστερή πλευρά φέρει επ’ ώμου κοντό με διπλωμένη την ελληνική σημαία. Οι αστυνομικοί τής φωνάζουν από μακριά να προσέχει, δηλώνοντας υπευθύνως ότι δεν θα μπορέσουν να επέμβουν αν της επιτεθούν οι οχτροί. Κι αυτή απαντάει: «Τέτοια ώρα τα βλαμμένα έχουν πάει για ύπνο». Και συνεχίζει απτόητη τον δρόμο της έως την πλατεία Εξαρχείων, όπου λαμβάνει χώρα η τελετή: η έπαρση της ελληνικής σημαίας. Μετά στέκει προσοχή και κάτι ψιθυρίζει.

Συνομιλεί με το πνεύμα του πατέρα της και της μητέρας της, με τις δικές της αναμνήσεις. Ενενηκοντούτις και βάλε, έζησε την εποχή που ο Χορν και η Λαμπέτη γύριζαν το «Κυριακάτικο ξύπνημα» κάπου εκεί κοντά, έζησε ακόμη και τα χρόνια που το φοιτηταριό την είχε μετατρέψει σε εργαστήριο φραπέδων και άχρηστων ιδεών. Προβληματίσθηκε κι αυτή μαζί τους για την ύπαρξη του Θεού, γεύθηκε τις θεωρίες περί πάλης των τάξεων σαν να ρουφάει γρανίτα φράουλα και, με δυο λόγια, ό,τι έζησε και δεν έζησε εκεί το έζησε. Υπάρχουν κι άλλα πολλά που ούτε η ίδια δεν τα ομολογεί στον εαυτό της, εννοείται, όμως, τα σκέφτεται κάθε πρωί όταν στέκει μπροστά στη σημαία. Τη σημαία που συμβολίζει τη ζωή της. Ξέρει πως το μεσημέρι, μόλις ξυπνήσουν τα βλαμμένα, θα την κατεβάσουν, όμως όσο ζει, έχει οδηγό τη Σκάρλετ Ο’ Χάρα: «Αύριο είναι μια άλλη μέρα».

Μελό; Ελάτε τώρα. Ας πάει κάποιος να στήσει ελληνική σημαία στην πλατεία Εξαρχείων και θα δείτε τι έχει να γίνει. Οταν ούτε ασθενοφόρο δεν μπορεί να περάσει τα σύνορα. Ο υπουργός θα μιλήσει για πρόκληση. Οι παρατρεχάμενοι προοδευτικοί θα καλέσουν σε διάλογο για συναίνεση.

Ανησυχούμε, και καλά κάνουμε, για τη Ρω και τις βραχονησίδες μας. Και δεν βλέπουμε, ως πρεσβύωπες, αυτό που έχουμε μπροστά στα μάτια μας. Από τα Εξάρχεια έως το Ζεφύρι και την Ομόνοια, περιοχές ολόκληρες έχουν αποκοπεί από την επικράτεια του ελληνικού κράτους. Είτε από μπαχαλάκηδες, είτε από Ρομά (ex gipsies), είτε από τις μαφίες των μεταναστών.