Γράμμα σε ένα παιδί…

ΠΗΓΗ: psychology.gr

Αρθρογράφος: Ελπίδα Παπαδανιήλ
Σύμβουλος Ψ.Υγείας

Γλυκό μου παιδί,

καταλαβαίνω ότι όλα αυτά που προσπαθώ να σου διδάξω έρχονται σε αντίθεση με την πραγματικότητα αυτού του κόσμου. Τίποτα δεν είναι αγγελικά πλασμένο, οι δυσκολίες πολλές, ακόμη και στις καθημερινές, δεδομένες μας συναναστροφές. Ψάχνω να βρω τρόπο να δώσεις βαρύτητα στα λόγια μου και να μην τα θεωρείς απλές, συνηθισμένες, μαμαδίστικες, όπως συχνά λες, διδαχές.

Είναι πολύ δύσκολο να σε μυήσω σε αξίες που δυστυχώς φθίνουν στις μέρες μας. Είναι πολύ δύσκολο να σε πείσω για την τιμιότητα και την ειλικρίνεια, όταν τα βιώνεις με τελείως διαφορετική όψη. Όταν μεγαλώνεις μέσα στο ψέμα, την υπερβολή και τη δήθεν ευτυχία. Όταν, ακόμη και στην αυλή του σχολείου και στο πάρκο αυτό που κυριαρχεί είναι η εξαπάτηση και η προσβολή μεταξύ σας και έτσι γνωρίζεις πως η γλώσσα των ανθρώπων και ο λόγος τους γίνονται το καμίνι μας. Είναι βέβαιο ότι τα λόγια και οι πράξεις των ανθρώπων κρύβουν ένα από τους πιο επικίνδυνους πειρασμούς, την αγάπη για τον έπαινο που ζητιανεύει ψήφους για να κερδίσει υπεροχή.

Όλα αυτά σου τα λέω από αγάπη για την αγάπη σου.

Θα σου μιλήσω για όσα γνωρίζω αλλά και όσα αγνοώ

Όσα γνωρίζω, τα είδα όταν μου πρωτογέλασες και όσα αγνοώ, τα ανακάλυψα όταν γέμισες τη ψυχή μου φως με τη μοναδική αγκαλιά σου, όπως ζεστά και έντονα φωτίζει ο μεσημεριανός ήλιος. Αναμφίβολα τη ζωή τη βλέπουμε αινιγματικά, μέσα από ένα καθρέφτη και όχι πρόσωπο με πρόσωπο και για αυτό, όσο μπορώ θα είμαι δίπλα σου, θα συνταξιδεύω μαζί σου για να κάνουμε τη πιο μαγική ανακάλυψη, αυτό που υπάρχει πίσω από τον καθρέφτη.

Πως να σου μιλήσω για το υπέρτατο αγαθό της φιλίας όταν αυτό που συναντάς στις σχέσεις σου είναι το βόλεμα και το συμφέρον;

Πως να σε πείσω να σέβεσαι και να στηρίζεις τους φίλους σου, όταν εκείνοι γελούν και κοροϊδεύουν πίσω από την πλάτη σου;

Δυστυχώς η κοινωνία μας μας θέλει τέλειους στην επιφάνεια και με πολλά προβλήματα και ελαττώματα στη μέσα, απόκρυφη ζωή μας. Μαθαίνεις ότι σημασία έχει το «φαίνεσθε» και όχι το «είναι». Και δυστυχώς από αυτό κινδυνεύεις, από σχέσεις επιφανειακές, επιπόλαιες, σχέσεις κυριευμένες από το συμφέρον και τη δολιότητα. Αυτό όμως δεν είναι ευτυχία!!

Πως να σε πείσω να είσαι ο εαυτός σου σε ένα κόσμο που δεν σε αποδέχεται έτσι όπως είσαι;

Και είσαι μοναδικό και υπέροχο παιδί.

Οι περισσότεροι μας θέλουν έτσι όπως τους αρέσει και τους βολεύει. Κανένας δεν κάνει τον κόπο να προσπαθήσει να σε γνωρίσει λίγο περισσότερο, να δει τι κρύβεις μέσα στη ψυχή σου, να χαϊδέψει απαλά τις πληγές σου. «Ή θα γίνεις σαν και εμάς ή βγαίνεις από το κοπάδι.» Αλήθεια, ποιο κοπάδι; Ποιος το ορίζει το κοπάδι και με ποια κριτήρια; Ποιος είναι αυτός που αποφασίζει εάν είσαι καλός ή όχι, ικανός ή όχι; Γιατί ζητούν να τους πεις ποιος είσαι εσύ, αυτοί που δεν θέλουν να ξέρουν ποιοι είναι οι ίδιοι;

Όλα ξεκινούν από εμάς, τους σοφούς ενήλικες

Δυστυχώς όμως όλα ξεκινούν από εμάς, τους σοφούς ενήλικες, που αφού καταστρέψαμε τις δικές μας ζωές τώρα σειρά έχετε εσείς, τα παιδιά μας. Θα πρέπει να σας κάνουμε ίδιους με εμάς, ομοίωμα του εαυτού μας. Να σου πω όμως μια μεγάλη αλήθεια; Τίποτα δεν καταφέραμε με αυτές τις συμπεριφορές. Δυστυχισμένοι είμαστε και μπλεγμένοι σε ένα μεγάλο φαύλο κύκλο, από τον οποίο δεν ξέρουμε πως να βγούμε. Και το χειρότερο όλων, δεν αναγνωρίζουμε καν τη δυστυχία μας, δεν αναγνωρίζουμε ότι βαλτώνουμε σε ευτελή και ασήμαντα πράγματα και χάνουμε το νόημα και τη γοητεία των σημαντικών.

Λυπάμαι που δεν μπορώ να σε πείσω για την ομορφιά και τη μοναδικότητα αυτής της ζωής!

Το μόνο που μπορώ όμως να σου εγγυηθώ είναι ότι εκεί έξω υπάρχουν άνθρωποι με ωραίες, τρυφερές ψυχές, άνθρωποι που ξέρουν να αγαπούν, που δεν εκμεταλλεύονται την αγάπη, αλλά την τιμούν, τη σέβονται και τη θεωρούν ευλογία. Και είναι, παιδί μου, ευλογία η αγάπη. Αλλά για να την αποκτήσεις πρέπει να περάσεις από όλα τα δύσβατα και κακοτράχαλα μονοπάτια του κόσμου τούτου. Η αγάπη είναι ένα ταξίδι, από τα ωραιότερα και τα σημαντικότερα της ζωής μας.

Μη χάνεις το δρόμο σου

Πίστευε στον εαυτό σου και στις δυνάμεις σου. Και δεν χρειάζεται να ζεις όπως οι άλλοι. Θα σου θυμίσω τους στίχους ενός μεγάλου ποιητή, του Ανδρέα Κάλβου «Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία»!

Ζήσε ελεύθερος παιδί μου, ελεύθερος από τα άθλια δεσμά αυτού του κόσμου. Κατέκτησε την ευτυχία του εαυτού σου και μοίρασε την αγάπη που γεμίζεις.

Άλλωστε όπως έλεγε και ο Καβάφης, η Ιθάκη είναι το ταξίδι και όχι ο προορισμός. Αναζήτησε τα δικά σου ταξίδια αλλά πρώτα εντόπισε τον προορισμό μέσα σου. Μη θυσιάζεις τις αξίες σου για καμία ευτελή Ιθάκη που θα σου τάξουν. Μην σκορπάς τον αυτοσεβασμό σου και την αξία σου στα άγρια σκυλιά που απλά σε θέλουν μικρό, ασήμαντο και φοβισμένο, λιγότερο από αυτούς.

Θα είμαι πάντα δίπλα σου για να σου θυμίζω την ομορφιά της ψυχή σου, την καλοσύνη που λάμπει στο βλέμμα σου, το σεβασμό που δείχνεις στους ανθρώπους.

Γιατί η ζωή, παιδί μου, ξέρει να χαρίζει αλλά και να παίρνει πίσω από αυτούς που δεν τη σέβονται.

Η μαμά σου

Αφιερωμένο σε όλες τις ηρωίδες μαμάδες, που σε αντίθεση με την πραγματικότητα του κόσμου αυτού προσπαθούν να γνωρίσουν στα παιδιά τους την ομορφιά της ζωής.