Παντοπωλείον ο ΣΥΡΙΖΑ

kathimerini.gr
Τάκης Θεοδωρόπουλος

Εδώδιμα και αποικιακά. Δεν σας αρέσουν οι ιδέες μας; Έχουμε κι άλλες. Νομίζω ότι είναι ατάκα του Μαρξ, του γνήσιου, του Γκράουτσο – ελπίζω να μην κάνω λάθος όπως τις προάλλες με τον Σπίλμπεργκ. Φταίει το γερασμένο πολιτικό προσωπικό της Αριστεράς; Φταίει ο ουδέτερος λόγος της κ. Αχτσιόγλου, που μπερδεύει τη δημοκρατική ευπρέπεια με την κοινοτοπία; Ή μήπως φταίνε τα κοινωνικά δίκτυα, οι τύραννοι του αφρού των ημερών που προβάλλουν Κασσελάκη; Δεν βοηθάνε και οι συνθήκες, βλέπετε. Από τότε που εγκατέλειψε την ιδέα της ανατροπής του καπιταλισμού και αναγκάστηκε να παίξει με κανόνες κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, η Αριστερά ψάχνει πολιτικό προϊόν. Μετανάστες σε ρόλο προλεταριάτου, αντιφασισμός χωρίς φασισμό, αντιρατσισμός με τη νοσταλγία του ρατσισμού, ισλαμοφιλία σε συνδυασμό με φεμινισμό και δικαιώματα των ομοφυλοφίλων, πολιτική ορθότητα. Ένα παντοπωλείο όπου κάθε αγαθή ψυχή μπορεί να βρει αυτό που έχει ανάγκη η συνείδησή της. Το πρόβλημα δεν είναι μόνον ελληνικό. Ισχύει για όλον τον δυτικό κόσμο. Από τη στιγμή που η Κεντροδεξιά αναγνώρισε την αξία του κοινωνικού κράτους, ακόμη και η σοσιαλδημοκρατία ψάχνει το αζιμούθιό της. Όσο για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων, τους πήρε την μπουκιά από το στόμα ο Μητσοτάκης που νομιμοποίησε γάμους και σύμφωνα συμβίωσης. Η πελατεία του παντοπωλείου άρχισε να το εγκαταλείπει και ο ιδρυτής του αποφάσισε να το εκσυγχρονίσει. Βρήκε μάνατζερ εξ Αμερικής, που θα το μετατρέψει σε σούπερ μάρκετ. Θα υπάρχει και τμήμα παραδοσιακών προϊόντων, φέτα βαρελίσια, ελιές Καλαμών χύμα –που τις λατρεύω– και γνήσιος μαρξισμός, του Καρόλου, όχι του Γκράουτσο. Υπεύθυνος ο Φίλης ή ο Τσακαλώτος.

Αυτή είναι η μία εκδοχή. Η άλλη είναι οι πωλητές των παραδοσιακών προϊόντων να φύγουν, να ανοίξουν δικό τους παντοπωλείο για λίγους αλλά εκλεκτούς πελάτες, που ξέρουν να εκτιμούν τη γνησιότητα της γεύσης. Τρως την ίδια φέτα που έτρωγε κι ο Αρης στο βουνό. Εδώ η γνήσια Αριστερά των αγώνων, οι άλλοι πουλάνε συσκευασμένα. Εδώ τα ωραία μολότοφ. Το ωραιότερο με το φαινόμενο Κασσελάκη, διότι περί φαινομένου πρόκειται, είναι ότι τον κατηγορούν οι παλιοί ιδιοκτήτες του παντοπωλείου πως είναι προϊόν επικοινωνίας. Ενώ ο Τσίπρας ήταν ένας αγνός ιδεολόγος που είχε την επαναστατική τόλμη να παραστεί στην κηδεία του Κάστρο και να υμνήσει τον Τραμπ. Η επικοινωνία στον κόσμο μας μεταμορφώνεται και οφείλω να αναγνωρίσω στον Τσίπρα ότι επέλεξε ως διάδοχό του τον Κασσελάκη. Είναι αυτός που θα ήθελε να γίνει ο ίδιος, αλλά δεν τα κατάφερε. Η Αριστερά δεν πρόκειται να μεταμορφωθεί, είτε με τον Κασσελάκη είτε με την Αχτσιόγλου. Εκτός κι αν βρουν οι ίδιοι τον λόγο για τον οποίον πολιτεύονται και μας τον πουν για να καταλάβουμε κι εμείς.