Ο κίνδυνος του ελληνόμετρου

kathimerini.gr

ΤΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ

Το συλλαλητήριο κατάφερε να μαζέψει πλήθος. Δεν ξέρω αν ήταν 470.000, όπως μέτρησε ο κ. Γεωργιάδης, στριμώχνοντας δύο Eλληνες ανά τετραγωνικό, αδυνατισμένους λόγω κρίσης. Σίγουρα δεν μπορούν όλοι οι συμμετέχοντες να πιστωθούν στη Χρυσή Αυγή. Χρυσαυγίτες, όμως, άρπαξαν την ευκαιρία για να βεβηλώσουν το μνημείο του Ολοκαυτώματος. Συμβολική ασχήμια, έτι αποκρουστικότερη, αφού έγινε από ανθρώπους που ήταν εκεί για να υπερασπιστούν το δικό τους σύμβολο, το όνομα «Μακεδονία». Φώναζαν «Η Μακεδονία είναι ελληνική». Ποιος το αμφισβήτησε; Χειροκρότησαν ομιλητές που μιλούσαν για τα ιερά και τα όσια, για την πατρίδα που θα υπερασπιστεί τον εαυτό της απέναντι σε οποιαδήποτε απειλή. Ποιος την απείλησε; «Το κράτος των Αθηνών»; Καιρό είχα να το ακούσω. Κανείς δεν μπορεί να την απειλήσει όταν «η Κρήτη είναι παρών» – (sic)– και όταν την υποστηρίζει ένας απόστρατος στρατηγός που δεν είναι «ριψάσπις» – (sic ομοίως). Και γιατί να ακούσω και να χειροκροτήσω ανθρώπους που ομνύουν στο έθνος, πλην όμως δεν σέβονται την εθνική του γλώσσα; Αν μπορούσαμε να εξάγουμε τον θόρυβο και τη μεγαλοστομία που παράγουμε, η Ελλάδα θα ήταν πλούσια.

Οποτε ο πυρετός ανεβαίνει, το ελληνόμετρο βγαίνει στη φόρα. Οποιος δεν μούντζωνε τη Βουλή και δεν θεωρούσε τη Μέρκελ ναζί επί «Αγανακτισμένων» ήταν Ελληνας με υποθερμία, με το ένα πόδι στον τάφο. Παρομοίως και όσοι ψήφισαν «Ναι», οι «μενουμευρωπαίοι» των πατριωτών στα χαρακώματα του «Οχι». Το ερώτημα είναι αν το Μακεδονικό θα διχάσει, όπως διχάζει το ελληνόμετρο όποτε χρησιμοποιείται ως πολιτικό εργαλείο. Το ερώτημα είναι επίσης ποιος πυρετός το επανενεργοποίησε. Είναι η ανάγκη ενός κόσμου να φωνάξει για οτιδήποτε επειδή δεν αντέχει άλλο τη βουβαμάρα με την οποία έχει υποδεχθεί την εξαπάτηση και την υποβάθμιση της ζωής του τα τελευταία τρία χρόνια; Αν είναι αυτό, δείχνει μια ροπή προς τα δεξιά, βουβή αλλά διόλου αμελητέα. Αν είναι έτσι, δεν πρέπει να ανησυχούν μόνον ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Καμμένος, αλλά και η Χρυσή Αυγή, αφού η συγκέντρωση έδειξε ότι ο τραμπουκισμός δεν είναι ο μόνος τρόπος πολιτικής εκπροσώπησης της εθνικιστικής Δεξιάς.

Είναι το «εθνικό» θέμα; Αν είναι έτσι, το πρώτο συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι η ελληνική κοινωνία αισθάνεται ανασφαλής απέναντι στην ίδια της την ταυτότητα. Φοβάται μην της κλέψουν τα σύμβολα, διότι η ίδια έχει ταυτίσει την ελληνική της ταυτότητα με τα σύμβολα. Χωρίς να παραγνωρίζω τη συναισθηματική αξία των συμβόλων, θεωρώ ότι η ταυτότητα, η καλλιέργεια και η παιδεία μόνον μπορούν να δώσουν ζωή στα σύμβολα. Το ελληνόμετρο είναι επικίνδυνο εργαλείο. Διχάζει, σχηματοποιεί, ναρκώνει την πολιτική κρίση.