Οι τυμβοθήρες, η ανάπτυξη και οι ελίτ

kathimerini.gr

ΤΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ

Οταν είσαι «διάτρητος», αν και δεν μεγάλωσες με τη «δαμόκλειο σπάθη» του πατέρα σου, είναι μάλλον φυσιολογικό να εχθρεύεσαι τους «τυμβοθήρες». Δεν αντιλαμβάνομαι το ξάφνιασμα. Αυτά ξέρει ο άνθρωπος, αυτά λέει. Επειδή δε το μεγάλο κοινό χειροκροτά όταν στο τηλεπαιχνίδι ο διαγωνιζόμενος απαντά «Αθήνα» στην ερώτηση «Ποια είναι η πρωτεύουσα της Ελλάδας;», ας μην παριστάνουμε τους αφελείς. Σ’ αυτό το κοινό απευθύνεται ο πρωθυπουργός, στα παιδιά της ημετέρας παιδείας, και αν ακόμη του έχει μείνει κάποιο ακροατήριο είναι επειδή μιλάει τη γλώσσα τους. Πόσοι αντιλαμβάνονται τη διαφορά ανάμεσα στο «διάτρητος» και «διάφανος» και πόσοι αναρωτιούνται πού το βρήκε εκείνο το «τυμβοθήρες». Εξ ου και η άνεση με την οποία ο κ. Τσίπρας επιδεικνύει την άγνοιά του. Αραδιάζει λέξεις που μοιάζουν με λέξεις, με την ίδια άνεση και την ίδια αμέλεια που επιμένει να βλέπει μια οικονομική ανάπτυξη την οποία κανείς άλλος δεν βλέπει. Απ’ την «τυμβοθηρία» στην κατά φαντασίαν ανάπτυξη η απόσταση μοιάζει ελάχιστη. Η γλωσσική αμέλεια, η απρέπεια της συμπεριφοράς, το ανοιχτό πουκάμισο και η αδυναμία προσοχής ακόμη και στην ανάκρουση του Εθνικού Υμνου συνθέτουν το ανθρώπινο σύμπαν του.

Το πρόβλημα δεν είναι η αμορφωσιά του κ. Τσίπρα. Το πρόβλημα είναι ότι ο πρωθυπουργός επιδεικνύει την αμορφωσιά του ανενδοίαστα διότι τη θεωρεί προτέρημα, γνωρίζοντας ότι απευθύνεται σε ένα κοινό που δεν την αντιλαμβάνεται. Η γλωσσική ευπρέπεια είναι για τις ελίτ. Αυτός μιλάει τη γλώσσα του «λαού», έτσι όπως την έχει φτιάξει στο μυαλό του και θέλει να την επιβάλει. Θα μου πείτε όταν η εκπαίδευση κάνει ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατόν για να αποξενώσει τους Ελληνες από τη γλώσσα τους γιατί απορείς που τα ελληνικά έχουν γίνει σαν τα διατηρητέα κτίρια; Την έρμη τη γλώσσα κανένας νόμος δεν την προστατεύει, όμως θυμίζει τα διατηρητέα επειδή χρειάζεται τη φροντίδα μας και το κυριότερο, είναι οι εξαιρέσεις σ’ ένα κοινωνικό περιβάλλον που τους γυρνάει την πλάτη. Ως εκ τούτου, προτείνω να κηρυχθεί και επισήμως διατηρητέα, γλώσσα μιας ελίτ που εξακολουθεί να υπακούει στους νόμους της και οι υπόλοιποι, η δημοκρατική πλειονότης, να απελευθερωθεί από τους περιορισμούς και να λέει ό,τι της κατέβει, όπως της κατέβει. Ούτως ή άλλως και σήμερα έτσι γίνεται.

Την καταστροφή που θα αφήσουν πίσω τους ο Τσίπρας και η παρέα του δεν τη δημιούργησαν οι ίδιοι. Αυτοί απλώς καλλιέργησαν όλες τις κακοτεχνίες και όλες τις δυσπλασίες της ζωής μας και τις ανέδειξαν σε πρότυπο πολιτικής. Και το χειρότερο: προσπάθησαν να πείσουν τους Ελληνες πως αυτές οι κακοτεχνίες και αυτές οι δυσπλασίες είναι η δύναμή τους.