Η συντριβή του Τσίπρα

kathimerini.gr

ΤΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ

Για τους γνήσιους αριστερούς η μεσαία τάξη, ή τα μεσαία στρώματα, ήταν κάτι σαν την κατάρα της κοινωνίας. Ηταν χειρότεροι κι απ’ τους μοβόρους καπιταλιστές, οι οποίοι, αν μη τι άλλο, επέτρεπαν στο προλεταριάτο να αποκτήσει ταξική συνείδηση και να επαναστατήσει. Η μεσαία τάξη πάντα θόλωνε τα νερά της ταξικής πάλης. Ο Λένιν το είχε ήδη επισημάνει στα γραπτά του. Ο μικροαστός που θέλει να γίνει μεγαλοαστός και φοβάται μη γίνει προλετάριος παλεύει να κρατηθεί από τα ελάχιστα προνόμιά του και ταυτίζεται με τους εκμεταλλευτές. Μετά τον Λένιν το επανέλαβε ο Κατρούγκαλος. Ο γνήσιος λενινιστής, με τη διαυγή σκέψη, είπε ότι προορισμός του επί γης είναι να πάρει τα χρήματα από όσους τα έχουν για να τα δώσει σε όσους δεν έχουν. Τον πήχυ του πλούτου ο Μανώλης Γλέζος τον είχε ανεβάσει πολύ ψηλά. Αν θυμάμαι καλά, θεωρούσε ότι εύπορος είναι όποιος έχει εισόδημα πάνω από 20.000 ευρώ ετησίως. Είναι πολλά λεφτά, δεν λέω, και όλοι περιμέναμε να μπουν κάποια όρια στην ασυδοσία του πλούτου. Ηταν η ελπίδα που έφερε ο ΣΥΡΙΖΑ πότε με τον λιτό βίο του Βαρουφάκη, πότε με τη βαθιά περιφρόνηση του μεγαλοαστού Τσακαλώτου, πότε με το κότερο του Τσίπρα.

Η ήττα της μεσαίας τάξης δεν μετριέται μόνον με το 1.000.000 λογαριασμούς που έχει κατασχέσει η πολυχρονεμένη ΑΑΔΕ. Μετριέται και με τη διάλυση της μέσης και της ανώτατης εκπαίδευσης που κατάφερε ο νεομπολσεβίκος Γαβρόγλου. Μετριέται και με την αποσάθρωση του δημόσιου συστήματος υγείας, μετριέται με τη διάλυση της αστυνομίας. Τα μεσαία στρώματα έχουν ανάγκη από το δημόσιο σχολείο, το δημόσιο νοσοκομείο, και τα μεσαία στρώματα νιώθουν στην καθημερινότητα την ανασφάλεια. Είναι τα θύματα της κρίσης, οι πραγματικοί νεόπτωχοι, το πλήθος. Είναι και κάτι άλλο: η μεσαία τάξη, τα μεσαία στρώματα, είναι και ο βασικός πυλώνας της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Μπορεί να είναι γιατροί και δικηγόροι, μικροί και λιγότερο μικροί επιχειρηματίες ή ταξιτζήδες, δημόσιοι υπάλληλοι ή αγρότες. Οι μετακινήσεις τους είναι αυτές που κρίνουν το αποτέλεσμα των εκλογών. Δεν χρειάζεται να υπενθυμίσω ότι ιστορικά η μεσαία τάξη δημιούργησε την κοινοβουλευτική δημοκρατία.

Ο ΣΥΡΙΖΑ αντιμετώπισε τη μεσαία τάξη με την ίδια περιφρόνηση που αντιμετωπίζει ο αχρείος με τις μολότοφ τον μικρομαγαζάτορα. Σπάει με βαριοπούλα τη βιτρίνα, αρπάζει ό,τι βρει και μετά βάζει και φωτιά. Με τον πανικό που τον έχει καταβάλει μπροστά στην επερχόμενη συντριβή, ο Τσίπρας τη θυμήθηκε μόλις προχθές. Στις ευρωεκλογές αναφερόταν στους «πολλούς». Δεν καταλάβαινε όμως –αναρωτιέμαι τι καταλαβαίνει πια– πως αυτοί οι «πολλοί» είναι τα μεσαία στρώματα που τέσσερα χρόνια τώρα έκανε ό,τι μπορούσε για να σβήσει από τον χάρτη. Το ερείπιο που έστησε πέφτει τώρα στο κεφάλι του.