Προσοχή, δαγκώνουν!

 

kathimerini.gr

Τάκης Θεοδωρόπουλος

Ο σκύλος, όταν δαγκώνει, ανταποκρίνεται στις επιταγές της φύσης του, ήτοι στην κατασκευή του σώματός του. Χρησιμοποιεί το ισχυρότερο όπλο του, τα δόντια του, είτε για να αμυνθεί είτε για να επιτεθεί. Δεν ισχύει το ίδιο για τον άνθρωπο. Η σωματική του διάπλαση του δίνει τη δυνατότητα να διοχετεύσει δύναμη στα άνω και τα κάτω άκρα του. Έχει, εξάλλου, και το μυαλό του, που του επιτρέπει από αρχαιοτάτων χρόνων να κατασκευάζει αντικείμενα που πολλαπλασιάζουν τις δυνατότητες της σωματικής του διάπλασης, όπως ρόπαλα, εγχειρίδια, ξίφη, πυροβόλα κτλ. Αν ένας άνθρωπος χρησιμοποιεί την οδοντοστοιχία του ως όπλο, θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ιδιαζόντως υπερβατικός. Υπερβατικοί ήσαν και οι ήρωες της μυθολογίας μας, ο Ηρακλής και ο Θησέας. Έδωσαν πολλές μάχες, όμως δεν χρησιμοποίησαν ποτέ τα δόντια τους ως όπλο. Αν δεν κάνω λάθος, η διασημότερη δαγκωνιά στη λογοτεχνία βρίσκεται στους «Δαιμονισμένους» του Ντοστογιέφσκι, όπου ο Σταβρόγκιν δαγκώνει το αυτί του νομάρχη άνευ αποχρώντος λόγου. Ο ίδιος το διασκεδάζει για να δείξει ότι είναι ικανός για οτιδήποτε. Υπάρχει, βέβαια, και ο Χάνιμπαλ Λέκτερ, όμως ας αφήσουμε τη φρίκη κατά μέρος.

Έχοντας μόλις ξεμπερδέψει με την τρίτη δόση, άκουσα στο ραδιόφωνο ότι στη Νάουσα, άνδρας 77 ετών δάγκωσε επαγγελματία στο μάγουλο, επειδή του ζήτησε πιστοποιητικό εμβολιασμού για να τον δεχθεί στο κατάστημά του. Προφανώς, είναι ακραίος αντιεμβολιαστής, από αυτούς που φοβούνται μήπως αλλοιωθεί το DNA τους. Οφείλουμε να δείξουμε κατανόηση. Το DNA του είναι σπάνιο. Ποιος άλλος θα δάγκωνε για να εκφράσει τον θυμό του;

Με τα λίγα που ξέρω, σκέφτομαι ότι για να φτάσεις σε αυτό το σημείο, σε έχει καταλάβει κάτι σαν μανία ή λύσσα. Δεν σου φτάνει που η υπόλοιπη κοινωνία σού δίνει το δικαίωμα να μην εμβολιασθείς. Θες να στραφείς και εναντίον της. Θες να βρίσεις, να φωνάξεις, να δαγκώσεις. Αλλιώς δεν μπορείς να αιτιολογήσεις την επιλογή σου. Στην πραγματικότητα, όλοι αυτοί θυμωμένοι με τον εαυτό τους είναι, όμως δεν θέλουν να το παραδεχθούν. Κατέρρευσαν όλα τα υποτιθέμενα λογικά επιχειρήματα, ότι ο κορωνοϊός δεν είναι παρά μια γριπούλα, ότι τα εμβόλια δεν είναι δοκιμασμένα, ότι μας περνούν τσιπάκια, ότι θα αλλοιωθεί το DNA μας. Οι παπάδες που αρνούνται τον εμβολιασμό ή ο Πολάκης που τον υπονομεύει δεν υπακούν στην πίστη τους, θρησκευτική ή πολιτική. Τον χαρακτήρα τους υπερασπίζονται, το πείσμα, τη δυστροπία του «όχι σε όλα», το ακατανίκητο «εγώ» τους, το μεγαλύτερο πρόβλημα της δημοκρατίας μας.