Στην Μπέχελ από τη Χριστοδουλοπούλου

kathimerini.gr

Τάκης Θεοδωρόπουλος

Εντέλει η Ολλανδή δημοσιογράφος έχει περισσότερο ενδιαφέρον από όσο προκάλεσε με την πρώτη της εντυπωσιακή εμφάνιση στη δημόσια σκηνή. Στη δεύτερη τηλεοπτική της εμφάνιση χαρακτήρισε ρατσιστές και Χρυσαυγίτες τους κατοίκους της Ύδρας όπου διαμένει εδώ και χρόνια. Ας αφήσουμε κατά μέρος την επιθετικότητα, θα έχει τους λόγους της η γυναίκα. Και ας σταθούμε στην ουσία. Στην πραγματικότητα, αυτό που λέει είναι ότι οι κάτοικοι του νησιού κουβαλούν στους ώμους τους το βάρος της ενοχής. Είναι ένοχοι γιατί είναι ρατσιστές. Είναι ένοχοι γιατί υποστηρίζουν μια εγκληματική οργάνωση. Όπως ο πρωθυπουργός είναι ένοχος γιατί λέει ψέματα. Πολλοί αναλυτές έχουν αποκαλέσει τη στάση αυτή ως νεο-προτεσταντισμό. Είναι ένας συνδυασμός του κλασικού θρησκευτικού προτεσταντισμού –το ψέμα είναι αμάρτημα– και της νέας θρησκείας, της πολιτικής ορθότητας – ο ρατσισμός είναι αμάρτημα. Συγκλίνουν στην ενοχή. Και μάλιστα μια ενοχή συλλογική, αφού σε βαραίνει επειδή ανήκεις σε μια κοινωνία. Δεν σε λυτρώνει ούτε η βάπτιση ούτε η εξομολόγηση. Ο μόνος τρόπος για να ξεφύγεις είναι να πάψεις να ανήκεις σε αυτήν την αμαρτωλή κοινωνία. Πολλοί χρησιμοποιούν τον όρο νεο-προτεσταντισμός για να χαρακτηρίσουν την ιδεολογία του woke, της «αφύπνισης», η μετα-προτεσταντική εκδοχή των «αναγεννημένων χριστιανών». Είσαι ένοχος όσο αποδέχεσαι τις αξίες του δυτικού πολιτισμού. Ειδικά εμάς τους Έλληνες που μιλάμε τη γλώσσα του Πλάτωνα –κι ας μην τον διαβάζουμε– δεν μας σώζει τίποτε. Ασε πια τα αγάλματα που αποτυπώνουν το κάλλος της λευκής φυλής και είναι και λευκά.

Δεν είναι η πρώτη φορά που σηκώνουμε το βάρος της συλλογικής μας ενοχοποίησης. Το 2015, τότε που ακόμη υπήρχαν πρόσφυγες και όχι μόνον μετανάστες, οι πληθυσμοί των νησιών του Αν. Αιγαίου καταδικάσθηκαν σε αιδήμονα σιωπή από τους κήρυκες του ανθρωπισμού. Το αίσθημα της ενοχής ανάγκασε τους «ιθαγενείς» σε ολόκληρες περιοχές του κέντρου της Αθήνας να αποδεχθούν τον εποικισμό αδιαμαρτύρητα. Κανείς δεν τολμούσε να διαμαρτυρηθεί, γιατί κανείς δεν ήθελε να κριθεί ένοχος. Μην ξεχνάμε ότι την ενοχή των Ελλήνων ιθαγενών την είχε υιοθετήσει η κυβέρνησή μας. Πρέπει να αποδείξουμε ότι δεν είμαστε ρατσιστές. Θα τα καταφέρουμε μόνον αν αφήσουμε τους μετανάστες να λιάζονται στην πλατεία Βικτωρίας, όσο οι πρόσφυγες από τη Συρία ταξιδεύουν για τη Γερμανία.

Η εμφάνιση της κυρίας από την Ολλανδία αν μη τι άλλο μάς βοήθησε να αντιληφθούμε τι έχει αλλάξει από το 2015. Τότε αυτά μας τα έλεγε η κ. Χριστοδουλοπούλου. Γραφική μεν υπουργός δε. Σήμερα μας τα λέει μια Ολλανδέζα δημοσιογράφος. Δημοσιογράφος μεν, γραφική δε. Και διάφοροι δικοί μας έσπευσαν να την υπερασπιστούν για να αποδείξουν ότι η δημοσιογραφία δεν απέχει από τη γραφικότητα.