Ξανά στον δρόμο που χάραξε ο Ανδρέας...

Αφού υπενθυμίσω και πάλι ότι τα λεφτά που υπάρχουν είναι ελάχιστα και ο καλπάζων χρόνος ενδέχεται να οδηγήσει σε ρήξη με τους δανειστές μας και συνεπώς σε αδυναμία πληρωμών, περιορίζομαι ελλείψει χώρου μόνο στο εξής μετεκλογικό σχόλιο: είναι ιστορικό ψεύδος ότι για πρώτη φορά ανέρχεται στην εξουσία η Αριστερά. Το 1981 ήταν η πρώτη φορά με το ΠαΣοΚ του Ανδρέα Παπανδρέου που υπερψηφίστηκε επειδή επαγγελλόταν την αριστερή Αλλαγή. Και μάλιστα με πολύ πιο ακραίο πρόγραμμα από του ΣΥΡΙΖΑ. Υπενθυμίζω. Και τη Σοσιαλιστική Διεθνή κατήγγελλε ως λακέ του καπιταλισμού, και ΕΟΚ και ΝΑΤΟ θεωρούσε το ίδιο συνδικάτο, υποσχόταν έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ενωση προτείνοντας ειδική σχέση, έξοδο από το ΝΑΤΟ και κλείσιμο των βάσεων του θανάτου. Ιδιαίτερα προσέβλεπε σε έναν τριτοκοσμικό σοσιαλισμό με πρότυπα τα καθεστώτα Χότζα, Τίτο και Καντάφι. Δηλαδή, τον τριτοκοσμικό σοσιαλισμό.
Εμβληματικές προσωπικότητες της Αριστεράς επάνδρωσαν κατά καιρούς το ΠαΣοΚ όπως ο αρχιστράτηγος του Δημοκρατικού Στρατού Μάρκος Βαφειάδης και ο σημερινός Νέστωρ του ΣΥΡΙΖΑ και «εξόριστος» στο Ευρωκοινοβούλιο Μανόλης Γλέζος, οι φωτογραφίες των ακροαριστερών επαναστατών Αρη Βελουχιώτη και Τσε Γκεβάρα κοσμούσαν τα γραφεία των πιο φανατικών στελεχών του και συνταξιοδότησε όλους τους Ελασίτες, ακόμη και τους Σλαβομακεδόνες.

Υπενθυμίζω ακόμη ότι με την κατάκτηση της εξουσίας το ΠαΣοΚ προέβη σε άλωση της δημόσιας διοίκησης από τους πρασινοφρουρούς, τις κοινωνικοποιήσεις, τον διχασμό σε πράσινα και γαλάζια καφενεία και τον ολέθριο παραμερισμό της αξιοκρατίας. Επακολούθησε όμως βαθμιαία η αναθεώρηση των αριστερών επαγγελιών του Ανδρέα και η προσχώρηση στη Σοσιαλιστική Διεθνή και στα σαλόνια του καπιταλισμού. Πριν από το τραγικό τέλος του πρόλαβε να παραδώσει στον διάδοχό του πρωθυπουργό κ. Κώστα Σημίτη ένα εξευρωπαϊσμένο πια ΠαΣοΚ.
Ο κ. Αλέξης Τσίπρας στην εύλογα γεμάτη ενθουσιασμό ομιλία του προς τα πλήθη μετά τη νίκη ολοκλήρωσε την επί καιρό οφθαλμοφανή προσπάθειά του αντιγραφής του Ανδρέα και σήκωσε τον ήλιο (του ΠαΣοΚ) στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου. Βασιζόμενος μάλιστα στο δοκιμασμένο πρότυπό του, είχε ταχύτατα μετεξελιχθεί προεκλογικά σε μετριοπαθέστερη εκδοχή του ιδρυτή του ΠαΣοΚ δηλώνοντας ευρωπαϊστής. Λησμόνησε(;) την έξοδο από το ΝΑΤΟ και προσβλέπει στα χρήματα της ΕΕ και στην ευρωπαϊκή αλληλεγγύη αλλά αρνούμενος ταυτόχρονα να σεβασθεί τις μνημονιακές δεσμεύσεις των προηγουμένων κυβερνήσεων χάρη στις οποίες γέμισαν τα δημόσια ταμεία με τα δισεκατομμύρια των δανειστών μας και εξαλείφθηκαν ταχύτατα τα ελλείμματα στον προϋπολογισμό και στο ισοζύγιο πληρωμών.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου στο κυβερνητικό του ξεκίνημα είχε προλάβει να μοιράσει αφειδώς λεφτά με αχαλίνωτο δανεισμό και να κρατικοποιήσει ό,τι πρόλαβε. Δυστυχώς για τον κ. Τσίπρα, μολονότι φαινομενικά λιγότερο αριστερός από το πρότυπό του, είμαστε πια στην ευρωζώνη και στις αυστηρές συνθήκες της, λεφτά δεν υπάρχουν και οι αγορές έπαψαν να μας δανείζουν.
Το όντως αξιόλογο οικονομικό επιτελείο του καλείται να προλάβει το ατύχημα, αν μπορέσει να λειτουργήσει το νέο αριστεροδεξιό πολύπλοκο και δυσλειτουργικό κυβερνητικό σχήμα, λησμονώντας το προηγηθέν ανάλογο αποτυχημένο πείραμα του Γιώργου Παπανδρέου, μοιραίο για το ΠαΣοΚ και την οικογενειακή δυναστεία.  

Του Γ. Μαρίνου από το Βήμα της 01/02/2015