«Τώρα κυβερνάμε εμείς»

kathimerini.gr

ΜΑΡΙΑ ΚΑΤΣΟΥΝΑΚΗ

Η φράση «τώρα κυβερνάμε εμείς. Οταν κυβερνήσετε εσείς, κάντε ό,τι καταλαβαίνετε», που χρησιμοποίησε η υπουργός Διοικητικής Ανασυγκρότησης Ολγα Γεροβασίλη, στη διάρκεια χθεσινής συζήτησης στη Βουλή, ως απάντηση στην κριτική την οποία δέχθηκε από την αντιπολίτευση, για τις επιλογές της κυβέρνησης στον τομέα της στελέχωσης του Δημοσίου, έχει τη σημασία της. Για να είμαστε δίκαιοι, την αλήθεια είπε η κ. Γεροβασίλη. Και μάλιστα συνόψισε με ακρίβεια αυτό που συμβαίνει... αιώνες τώρα όχι μόνο στο ελληνικό Δημόσιο, αλλά και στην πολιτική ζωή της χώρας.

Οπως καταγράφεται στα σχετικά ρεπορτάζ, πρώτα επισήμανε η Εκθεση Συμμόρφωσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής φωτογραφικές προκηρύξεις για 22 (από 69 συνολικά) θέσεις γενικών γραμματέων σε υπουργεία, απαιτώντας την επαναπροκήρυξη των θέσεων, και στη συνέχεια η κ. Γεροβασίλη υποχρεώθηκε να δώσει συνέντευξη Τύπου και να παραδεχθεί την παρατυπία. Για να δικαιολογήσει, δε, τα αδικαιολόγητα, σφύριξε ανέμελα: «Παρατηρήσαμε και εμείς κάποιες ατέλειες ως προς τα προσόντα».

Πρόκειται προφανώς για διαρκείς «ατέλειες», μιας διαρκούς αδιαφάνειας, που στέλνει στο εξωτερικό τους καλύτερους νέους επιστήμονες και βάφει τη δημόσια διοίκηση με τα χρώματα του κόμματος που, κάθε φορά, κυβερνά. Αν, λοιπόν, ο καθένας «κάνει ό,τι καταλαβαίνει», εξυπηρετώντας τη δική του εκλογική πελατεία, κι αυτό συνεχίζει να συμβαίνει ύστερα από μια χρεοκοπία της χώρας, που έχει υποθηκεύσει το μέλλον της για πολλά χρόνια, τότε πώς, αλήθεια, «βγαίνουμε από την κρίση», όπως διατυμπανίζουν οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ; Η δημόσια διοίκηση είναι σαν Δούρειος Ιππος για την εκάστοτε πολιτική εξουσία, και καμία, μέχρι στιγμής, δεν φαίνεται διατεθειμένη να απαρνηθεί το τέχνασμα, στέλνοντας το μήνυμα της αξιοκρατίας, χωρίς την οποία δεν υφίσταται δημοκρατική λειτουργία των θεσμών.

Κι αν οι «φωτογραφικές προκηρύξεις» δεν γεμίζουν το μάτι ως θέμα πολύ σοβαρό, αρκεί να δει κανείς την αντίδραση της υπουργού για να καταλάβει ότι αυτή η ομολογία τού «τώρα κυβερνάμε εμείς», που προκάλεσε, δεν είναι αμελητέα. Μέσα από την κοινοτοπία της φράσης δηλώνεται, με κυνική έπαρση, η αποκοπή από την πραγματικότητα. Μέσα στη Βουλή οι εξουσίες εναλλάσσονται και ένας τρόπος να ανακοπεί η φόρα της επανάληψης είναι να σταματήσουν να αναπαράγονται οι στρατιές των ευνοημένων, των «φωτογραφικά» επιλεγμένων, δημόσιων λειτουργών. Πώς; Η αξιολόγηση δεν αφορά μόνο το Δημόσιο. «Αξιολογούμαστε» κι εμείς, οι πολίτες, από τις κάθε φορά επιλογές μας, από την ψήφο μας