Στην οδό «17 Νοέμβρη»

kathimerini.gr
ΤΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ

Οταν έχεις κλείσει τα σαράντα και κοιμάσαι με το καλάσνικοφ παρά πόδα και για μαξιλάρι δυναμίτη, σημαίνει ότι έχεις πάρει τις αποφάσεις σου. Είναι κάτι παραπάνω από επαγγελματικός προσανατολισμός. Είναι υπαρξιακός προσανατολισμός. Ζεις για το επόμενο θύμα σου και για τον τρόμο που θα προκαλέσει το επόμενο χτύπημα. Εκπαιδεύεσαι, σχεδιάζεις. Τι ήταν αυτό που σε έκανε να διαλέξεις αυτόν τον δρόμο; Για την παραδοσιακή τρομοκρατία, τη «17 Νοέμβρη», η άκρη του νήματος βρίσκεται στα χρόνια της δικτατορίας. Τότε που ο «ένοπλος αγώνας» εθεωρείτο μία από τις επιλογές για την ανατροπή του καθεστώτος των συνταγματαρχών. Ο Γιωτόπουλος γεννήθηκε από τις ονειρώξεις για «αντιδικτατορικό αντιιμπεριαλιστικό αγώνα». Η δικτατορία έπεσε, όμως ο ιμπεριαλισμός δεν έφυγε. Ακόμη και κοινοβουλευτικά κόμματα, όπως το πρώτο ΠΑΣΟΚ, δεν έπαυαν να το υπενθυμίζουν σ’ ένα κοινό πρόθυμο να το ακούει. Οπότε ο Γιωτόπουλος συνέχισε τον αγώνα του, στρατολογούσε «μαχητές» και επέλεγε τα θύματά του ανάλογα με τις περιστάσεις. Μην ξεχνάμε τις μακροσκελείς προκηρύξεις του, με τις οποίες έντυνε τη γύμνια των φόνων του. Διαβάζονταν, σχολιάζονταν, θεωρούνταν καίριες αναλύσεις της ελληνικής κοινωνίας. Ελάχιστοι αναρωτιούνταν, βέβαια, πόσο αίμα στοίχιζε η κάθε φράση τους. Η παραδοσιακή τρομοκρατία είχε ιδεολογικό πρόσημο, απλώς όλοι ξέρουμε ότι δεν φτάνει η ιδεολογία για να γίνεις δολοφόνος. Χρειάζεται κι ένας ιδιαίτερος ψυχισμός, ένας κακοφορμισμένος ναρκισσισμός που σε αναγορεύει σε κριτή και τιμωρό.

Η νέα τρομοκρατία, η «Επαναστατική Αυτοάμυνα», έχει αφαιρέσει το ιδεολογικό πρόσημο απ’ το οπλοστάσιό της και στηρίζεται μόνον στον ψυχισμό των στελεχών της. Οι σαραντάρηδες που συνελήφθησαν προχθές είναι παιδιά της μεταπολίτευσης. Μεγάλωσαν, δηλαδή, στα χρόνια που η «17 Νοέμβρη» εξακολουθούσε να εμπνέει θαυμασμό σε ορισμένους κύκλους της ριζοσπαστικής Αριστεράς. Διάβασα ότι ένας απ’ αυτούς γεννήθηκε το 1974. Οταν δολοφονήθηκε ο Μπακογιάννης ήταν 15 ετών και όταν εξαρθρώθηκε η «17 Νοέμβρη» ήταν 28. Υποθέτω ότι παρακολούθησε τη δίκη και την επιχειρηματολογία των πολιτικών υπερασπιστών της. Δεν χρειάζεται και πολύ για να πειστείς πως το πολιτικό σύστημα είναι διεφθαρμένο και μαζί του ολόκληρη η κοινωνία που το ανέχεται και το υποστηρίζει. Λένε πως η διαφορά της νέας από την παραδοσιακή τρομοκρατία είναι ότι δεν επιλέγει τους στόχους της. Εχθρός της δεν είναι ο τάδε πολιτικός ή ο δείνα επιχειρηματίας. Εχθρός της είναι ολόκληρη η κοινωνία.

Τώρα ξέρουμε σε ποιον απευθυνόταν ο Κουφοντίνας όταν σουλατσάριζε στην οδό Βουκουρεστίου. Στη γιάφκα της οδού «17 Νοέμβρη». Μένει να αναρωτηθούμε τι είναι αυτό που κυκλοφορεί ανάμεσά μας και μπορεί να γεννήσει τόσο μίσος.