ΣΥΡΙΖΑ: Το ακαταλόγιστο ως ιδεολογία

kathimerini.gr

Τάκης Θεοδωρόπουλος

Ο Πολάκης διεκδικεί το ακαταλόγιστο. Μπορεί να λέει ότι ο Κολοκοτρώνης και ο Μακρυγιάννης ήσαν αριστεροί. Μπορεί να λέει ότι η Ν.Δ. είναι η παράταξη των δωσίλογων και των μαυραγοριτών. Και μπορεί να απειλεί ότι η δεύτερη φορά θα είναι αλλιώς. Ούτως ή άλλως, δεν αισθάνεται υπόλογος ούτε στην Ιστορία ούτε στη Δημοκρατία, στο πολίτευμα που ο ίδιος θεωρεί ότι του έχει εκχωρήσει το δικαίωμα στο ακαταλόγιστο. Από αυτή την άποψη και ασχέτως λούμπεν προσωπικού ύφους και ήθους, ο Πολάκης είναι ο γνήσιος ιδεολογικός εκφραστής του ΣΥΡΙΖΑ. Η δημοκρατία δεν υπάρχει χωρίς τον καταλογισμό ευθυνών. Το καθεστώς που αποπειράθηκε να οργανώσει ο ΣΥΡΙΖΑ στηρίχθηκε στην ενοχή των αντιπάλων του και στη δική του «αθωότητα». Και όταν είσαι «αθώος» δεν δίνεις λόγο σε κανένα. Έτσι σχεδίαζε να καταλάβει το νομισματοκοπείο, έτσι έκλεισε τις τράπεζες, έτσι προσπάθησε να ελέγξει την ενημέρωση και έτσι παρ’ ολίγον να καταστρέψει το σημαντικότερο επίτευγμα της σύγχρονης ελληνικής Ιστορίας, την ευρωπαϊκή μας ένταξη. Δεν απολογήθηκε ποτέ για όλα αυτά. Γιατί; Γιατί δεν του ζητήθηκε.

Η Ν.Δ., όταν κέρδισε τις εκλογές, επέλεξε την οδό της ήπιας προσαρμογής στη δημοκρατική ομαλότητα. Ίσως κάποιοι εκεί πέρα να πίστεψαν ότι ο Τσίπρας, με την κατάλληλη ανατροφή, θα μπορούσε να ενταχθεί στο δημοκρατικό τόξο και να παρασύρει και το κόμμα του. Γι’ αυτό δεν καταλόγισε τις ευθύνες της τετραετίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ αυτό το εξέλαβε ως αδυναμία. Και πολιτεύθηκε στην αντιπολίτευση με το θράσος του ακαταλόγιστου που τον διέκρινε ως κυβέρνηση. Έχουν κρατήσει πολλά διδάγματα από τον σταλινισμό που θαυμάζουν. Εκείνο που μας αφορά περισσότερο, όμως, είναι η περιφρόνηση στους κανόνες του πολιτεύματος που εμείς αποκαλούμε δημοκρατία και αυτοί «αστική δημοκρατία». Έτσι, έχουν το θράσος να ζητούν να σταματήσει η Βουλή τη λειτουργία της όσο δεν τους επιτρέπεται να τα σπάσουν με την ησυχία τους. Ο δε Φίλης να επιμένει ότι όσοι συμμετέχουν στον διαγωνισμό για τα rapid test είναι ένοχοι συνεργασίας με τη Ζίμενς, μέχρι να αποδείξουν ότι δεν είναι. Σε τι διαφέρει από τη συνωμοσία της Νοβάρτις και σε τι διαφέρει από τον Πολάκη;

Ήταν λάθος η ανεκτικότητα της Ν.Δ.; Κατά τη γνώμη μου, ναι. Νομίζω ότι δεν είμαι ο μόνος που θα ήθελα να ξέρω πώς φθάσαμε να κλείσουν οι τράπεζες το 2015 και πόσο κοντά βρεθήκαμε στον Τρίτο Κόσμο. Δεν έχω την ψευδαίσθηση ότι θα χάσουν το θράσος του ακαταλόγιστου. Θα συνεχίσουν να παραβαίνουν τα μέτρα κατά του κορωνοϊού για να κατηγορούν την κυβέρνηση για πλημμελή εφαρμογή τους. Θα τρίζουν τα δόντια για να σωθεί ο Παππάς και ο ίδιος ο Τσίπρας. Όμως εμείς οι υπόλοιποι θα καταλάβουμε ότι το ακαταλόγιστο είναι ασύμβατο με τη δημοκρατία. Έτσι, για τα επόμενα 200 χρόνια.