Τα εντατικά μαθήματα των καθηγητών Πληροφορικής

 

kathimerini.gr

Απόστολος Λακασάς

26.10.2020 

«Δεν ξέρω αν μπορώ να το κάνω. Δεν μπορώ να το κάνω!». Αλλοι εκπαιδευτικοί έλεγαν αυτές τις φράσεις με αγωνία, άλλοι με άγχος, μερικοί με απογοήτευση. Οπως σε καθετί καινούργιο και πρωτόγνωρο, έτσι και στην τηλεκπαίδευση στα ελληνικά σχολεία που οργανώνεται λόγω του κορωνοϊού υπήρξαν αντιδράσεις και αντιστάσεις. Στην αρχή σε κάποιους έβγαινε θυμός, παραίτηση· κάποιοι άλλοι ζητούσαν βοήθεια από συναδέλφους τους.

«Ηταν εκείνοι που ήθελαν μέσα από την καρδιά τους να κάνουν μαθήματα εξ αποστάσεως, αλλά δεν ήξεραν πώς, δεν είχαν αντιμετωπίσει κάτι ανάλογο ποτέ στην καριέρα τους», όπως λέει στην «Κ» η κ. Σίσσυ Γκίκα. Η ίδια, εκπαιδευτικός σε λύκειο της Αθήνας έως τον Αύγουστο του 2019 και έκτοτε γενική γραμματέας για την πρωτοβάθμια, τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και την ειδική αγωγή στο υπουργείο Παιδείας, μαζί με τους συνεργάτες της και εκείνους από το γραφείο της υπουργού Νίκης Κεραμέως σηκώνουν από τον περασμένο Μάρτιο το βάρος του συντονισμού των εκπαιδευτικών για την τηλεκπαίδευση. Το στρατηγείο τους, στο οποίο βρέθηκε η «Κ», εκτείνεται σε μια μεγάλη αίθουσα του υπουργείου στο Μαρούσι, με ένα κεντρικό γραφείο συσκέψεων με λάπτοπ, αλλά και σε μικρότερα γραφεία όπως εκείνα της νέας, ταλαντούχου Ελλης και της εμπειρότερης Ολγας, οι οποίες έχουν αναλάβει τη σύνταξη των οδηγιών και των κειμένων προς τα σχολεία, καθώς και τον δίαυλο επικοινωνίας με την υπουργό. Την ίδια στιγμή, παλαιότερα στελέχη του υπουργείου δηλώνουν στην «Κ» ότι σημαντική δουλειά κάνει και το νομικό επιτελείο της υπουργού, διασφαλίζοντας θεσμικά τη διαδικασία.

Ειδικότερα, οι τηλεδιασκέψεις των στελεχών του υπουργείου Παιδείας οργανώνονται, από την ανοιξιάτικη καραντίνα έως και τώρα, με ενημερώσεις σε διευθυντές εκπαίδευσης σε κάθε περιφέρεια και στις «ομάδες υποστήριξης» ανά σχολείο, οι οποίες αποτελούνται από τους καθηγητές

Πληροφορικής και τους διευθυντές των σχολείων. Οι τηλεδιασκέψεις καθημερινά είναι τέσσερις με πέντε, ενώ οι ομάδες υποστήριξης αποτελούνται συνολικά από περίπου 19.800 εκπαιδευτικούς και στις δύο βαθμίδες. Στην αρχή της καραντίνας, το σύστημα «σήκωνε» 800 με 900 εκπαιδευτικούς σε κάθε τηλεδιάσκεψη και το επιτελείο της υπουργού και της γενικής γραμματέως δεχόταν ζωντανά ερωτήσεις από τους εκπαιδευτικούς. Τώρα, πλέον, τα μέλη του άτυπου στρατηγείου έχουν φθάσει να μπορούν να έχουν σε μία τηλεδιάσκεψη περίπου 3.000 εκπαιδευτικούς.

«Βιώσαμε τη φοβερή εικόνα των αντιθέσεων του ελληνικού σχολείου. Λίγοι ήταν οι εκπαιδευτικοί που αντέδρασαν. Ειδικά στην αρχή υπήρξαν ορισμένοι που δυσκολεύθηκαν στην εφαρμογή της τηλεκπαίδευσης, κυρίως επειδή ανήκουν στις μεγαλύτερες ηλικιακές ομάδες και δεν ήταν εξοικειωμένοι με τις νέες τεχνολογίες. Ομως η συντριπτική πλειονότητα ήθελε να μπει στη διαδικασία. Ειδικά είδα εκπαιδευτικούς που ήθελαν μέσα από την καρδιά τους να συμμετάσχουν, αλλά δεν ήξεραν πώς. Η εξ αποστάσεως εκπαίδευση ήταν μια πρωτόγνωρη διαδικασία για πολλούς. Και όχι μόνον ως διδακτική μέθοδος αλλά και λόγω έλλειψης γνώσεων στη χρήση του υπολογιστή», παρατηρεί η κ. Γκίκα. Γι’ αυτό τονίζει ότι «οι καθηγητές Πληροφορικής δούλεψαν ηρωικά, πήγαιναν από σπίτι σε σπίτι σε εκπαιδευτικούς του σχολείου τους και τους έδειχναν πώς να χρησιμοποιούν τους κωδικούς για να ανοίξουν το “παράθυρο” της τάξης, πώς να ελέγχουν τους μαθητές, πώς να αυξομειώνουν τον ήχο». Κάποιοι, πλην της καταχώρισης των απουσιών των μαθητών στο Myschool –το ενιαίο πληροφοριακό σύστημα με στόχο τη μηχανογραφική υποστήριξη των σχολικών μονάδων και των διοικητικών δομών–, δεν γνώριζαν πολύ περισσότερα…

Και βεβαίως, υπήρξαν ελλείψεις σε εξοπλισμό. Χαρακτηριστική ήταν η περίπτωση οικογένειας δύο εκπαιδευτικών με δύο παιδιά-μαθητές, οι οποίοι διέθεταν δύο υπολογιστές στο σπίτι. Και σε αυτές τις περιπτώσεις οι… πληροφορικάριοι κάθε σχολείου –καθώς συνήθως ανανεώνουν συχνά τις συσκευές τους– έφτασαν ακόμη και να δανείσουν δικές τους, παλαιότερες, σε συναδέλφους τους. «Προχωρήσαμε σε αναβάθμιση των δικτύων και εξασφάλιση της δωρεάν πρόσβασης όλων στις πλατφόρμες που χρησιμοποιεί το υπουργείο. Επιπλέον, δρομολογείται η επίδοση στις σχολικές μονάδες περίπου 50.000 ηλεκτρονικών συσκευών μέσω ΕΣΠΑ και, μέσω δωρεών, έχουμε εξασφαλίσει περισσότερες από 20.000 συσκευές», λέει η κ. Γκίκα. 

Η ανασφάλεια των εκπαιδευτικών, βέβαια, ήταν εν πολλοίς δικαιολογημένη, διότι δεν είχε υπάρξει γενική και οργανωμένη κεντρικά επιμόρφωσή τους πάνω στη χρήση νέων τεχνολογιών στα σχολεία. Ηδη από το καλοκαίρι λειτουργούν ανοικτά διαδικτυακά μαθήματα για την ταχεία επιμόρφωση των εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στη μεθοδολογία της σχολικής εκπαίδευσης από απόσταση. Επίσης, σύμφωνα με την κ. Γκίκα, εκπονήθηκε οδηγός για τον εκπαιδευτικό σχεδιασμό τηλεμαθημάτων, ο οποίος είναι διαθέσιμος σε όλους. Παράλληλα, δρομολογείται ολοκληρωμένο πρόγραμμα ταχύρρυθμης επιμόρφωσης στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση για το σύνολο των 160.000 εκπαιδευτικών σε πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια, το οποίο εντάσσεται στο στρατηγικό πλαίσιο των επιμορφώσεων με προϋπολογισμό 2 εκατ. ευρώ μέσω ΕΣΠΑ. Ακόμη, επιμορφώσεις έκαναν και εξακολουθούν να κάνουν οι συντονιστές εκπαιδευτικού έργου σε όλους τους εκπαιδευτικούς, προκειμένου να τους συνδράμουν στην εφαρμογή της τηλεκπαίδευσης. Σε αυτή τη δουλειά πολύτιμος είναι ο ρόλος του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής. 

Τα σχολεία πλέον βιώνουν πιο ομαλά τη νέα «κανονικότητά» τους, καθώς μονάδες αναστέλλουν τη διά ζώσης λειτουργία τους λόγω κρούσματος και κάνουν εξ αποστάσεως μαθήματα. «Ξέρετε, οι εκπαιδευτικοί μας χαρακτηρίζονται από υψηλό αίσθημα επαγγελματισμού και ευθύνης απέναντι στους μαθητές τους. Είμαι εκπαιδευτικός η ίδια και δεν γνωρίζω κανέναν εκπαιδευτικό που θα ήθελε να αφήσει τα παιδιά μας χωρίς εκπαίδευση», επισημαίνει η κ. Γκίκα, τονίζοντας: «Αντίθετα, ξέρω πολλούς συναδέλφους οι οποίοι, παρά τις αντιξοότητες, υπηρετούν την εκπαίδευση με αυτοθυσία και αυταπάρνηση, βρίσκονται δίπλα στους μαθητές τους σε κάθε τους βήμα».