ΣΥΡΙΖΑ σε νευρική κρίση

kathimerini.gr

Τάκης Θεοδωρόπουλος

Ζητεί σύγκληση του συμβουλίου πολιτικών αρχηγών. Πολύ καλά. Ζητεί δημιουργία μιας εθνικής επιτροπής για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Ακόμη καλύτερα, λες. Σε τέτοιες περιπτώσεις η συνεννόηση θωρακίζει. Και ενώ όλα δείχνουν να πηγαίνουν κατ’ ευχήν στον καλύτερο των κόσμων, να σου πετιέται από την αρχή η παρέα της ρωμιοσύνης. Αγριεμένη όσο δεν πάει άλλο, ξαναμμένη από τα τσίπουρα, λιγωμένη από τα κοψίδια. Στο κέντρο ο βουλευτής. Σιγά μην έλειπε ο βουλευτής από την παρέα της ρωμιοσύνης. Ο Παύλος Πολάκης σε περιβάλλον ευωχίας. Γιατρός είναι, λέει ο Τσίπρας, και έχει κάνει τεστ και είναι καθαρός. Ετοιμος να τον εκπροσωπήσει στην εθνική επιτροπή για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Τον φαντάζεσαι να συνομιλεί με τον Τσιόδρα και λες κάτι δεν πάει και τόσο καλά στον καλύτερο των κόσμων. Εκτός κι αν δεν είναι ο Πολάκης και είναι ο Μυλόπουλος, ο συνοδοιπόρος, πρώην πρύτανης που έγραψε για εκείνη τη γνωστή του την οποία έβγαλαν θετική χωρίς να της κάνουν τεστ. Τον μήνυσε ο ΕΟΔΥ, αυτό όμως δεν τον εμποδίζει να συμμετάσχει στην επιτροπή. Οσο για το συμβούλιο πολιτικών αρχηγών, μην πάτε μακριά. Θα πρέπει οπωσδήποτε ο Μητσοτάκης να ακούσει τον Βαρουφάκη και τον Κουτσούμπα, που επιμένουν να γίνει η πορεία του Πολυτεχνείου. Ο ιός δεν θα κάμψει το αγωνιστικό φρόνημα του λαού. 

Όταν η αντιπολίτευση δεν μπορεί να ανταποκριθεί στον ρόλο της, η δημοκρατία πάσχει. Το λες, το γράφεις, το διαβάζεις, όμως άλλο είναι να το βλέπεις. Ειδικά όταν βλέπεις πώς αντιμετωπίζει η αντιπολίτευση ένα πρόβλημα που δοκιμάζει την ίδια την ύπαρξη της κοινωνίας. Ναι, όντως χρειάζεται εθνική συνεννόηση, όμως πώς να συνεννοηθείς με τον Πολάκη ή τον Βαρουφάκη; Και πώς να συνεννοηθείς με έναν ΣΥΡΙΖΑ που έχει ρίξει ό,τι πολιτικό βάρος τού έχει απομείνει στην αποτυχία των μέτρων αντιμετώπισης της πανδημίας; Ευτυχώς, είναι ελλιποβαρής. Και όμως, χρειάζεται η αντιπολίτευση. Η σοβαρή διαφωνία οδηγεί σε σοβαρό διάλογο και ο σοβαρός διάλογος βοηθά τη σοβαρότητα των αποφάσεων. Και για να είναι σοβαρή η διαφωνία πρέπει να υπάρχει κοινός στόχος. Στόχος δεν είναι ο τραυματισμός της κυβέρνησης με ανταρτοπόλεμο κατά των μέτρων. Στόχος είναι η αντιμετώπιση της πανδημίας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ τελεί σε καθεστώς παρατεταμένης νευρικής κρίσης. Ακόμη δεν έχει αντιληφθεί ότι δεν έχασε την εξουσία επειδή είναι Αριστερά. Ούτε επειδή τον πολέμησε το σύστημα. Αν καθηλώθηκε στην αντιπολίτευση, αν το μέλλον του διαγράφεται αβέβαιο και ομιχλώδες, αυτό οφείλεται στην έλλειψη σοβαρότητας που τον διέκρινε όταν ήταν στην κυβέρνηση. Και συνεχίζει να τον χαρακτηρίζει στην αντιπολίτευση. Και όσο σοβαρότερα είναι τα προβλήματα τόσο πιο ανάγλυφα διαγράφεται η αναπηρία του.