Οταν ο παραλογισμός γίνεται… κανονικότητα

Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*

Πώς τα φέρνει η τύχη καμιά φορά. Την ώρα που ο γενικός γραμματέας του ΟΟΣΑ συναντούσε τον Αλέξη Τσίπρα και έβγαινε στη δημοσιότητα η έκθεση του διεθνούς οργανισμού με τις απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις, έπεφταν «βόμβες» που αποδείκνυαν ότι όχι μόνο δεν προχωράμε μπροστά, αλλά αντιθέτως γυρίζουμε για μια ακόμη φορά προς τα πίσω.

ΚΑΠΟΙΟΙ φορείς προσέφυγαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας υποστηρίζοντας πως υπάρχει δάσος στο Ελληνικό. Λίγες ώρες νωρίτερα κάτοικοι της περιοχής είχαν επίσης προσφύγει στο ΣτΕ γιατί, αν πραγματοποιηθεί το έργο, θα υποβαθμιστεί η ποιότητα της ζωής τους. Την ίδια ώρα, οι περισσότερες δημόσιες υπηρεσίες υπολειτουργούσαν καθώς ήταν… παραμονή Πρωτομαγιάς.

ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ, κάποιος που υποτίθεται πως εκτελεί καθήκοντα υπουργού Παιδείας καταργούσε για πολλοστή φορά στα λόγια τις πανελλαδικές εξετάσεις. Ενώ ο Χρήστος Σπίρτζης έδινε «άφεση αμαρτιών» σε όποιον επί της παλαιάς αντιμνημονιακής εποχής δεν πλήρωνε διόδια.

ΑΛΛΑ τουλάχιστον υπάρχουν κάποιοι που νιώθουν και νοιάζονται τους πολίτες. Ο Ευάγγελος Αντώναρος και η Κατερίνα Παπακώστα αναφέρονταν σε κείμενό τους για την Πρωτομαγιά στην «ισόρροπη και δίκαιη ανάπτυξη». Μόνο ο «μεταρρυθμιστής» Θύμιος Λυμπερόπουλος… λείπει από ένα τόσο σημαντικό πολιτικό momentum. Αραγε γιατί δεν μπαίνουν κατευθείαν στις λίστες του ΣΥΡΙΖΑ να εκλεγούν βουλευτές και δίνουν τόσο αγώνα να στηρίζουν την κυβέρνηση υποδυόμενοι ότι εκπροσωπούν κεντροδεξιούς πολίτες; Ας αφήσουμε, όμως, τις γραφικότητες και ας πάμε στα σοβαρά ζητήματα.

ΚΑΙ ποια είναι τα σοβαρά; Πρέπει να κατανοήσουμε όλοι οι πολίτες ότι υπάρχει δάσος στο παλαιό αεροδρόμιο του Ελληνικού. Κι ας μην το βλέπει κανείς. Υπάρχει. Πρέπει να κατανοήσουμε ότι οι περίοικοι έχουν εξαιρετική ποιότητα ζωής σήμερα, που διαβιούν πλάι στο μεγαλύτερο τσιμεντένιο πάρκο της Ευρώπης και αύριο θα καταστραφούν αν δημιουργηθεί εκεί το κορυφαίο τουριστικό θέρετρο της χώρας. Πρέπει να κατανοήσουμε ότι όσοι δημόσιοι υπάλληλοι γουστάρουν απλά λουκετάρουν υπηρεσίες για να κάνουν τετραήμερο. Πως όποιος είναι κορόιδο πληρώνει διόδια και όποιος δεν πληρώνει είναι… αντιστασιακός. Πως ο Γαβρόγλου σε ένα κατεστραμμένο εκπαιδευτικό σύστημα θέλει να γκρεμίσει το τελευταίο οχυρό αξιοκρατίας, τις εξετάσεις.

ΠΡΕΠΕΙ να κατανοήσουμε πολλά ακόμα. Οπως ότι αφού το λέει ο Αλέξης Τσίπρας τα Μνημόνια τελειώνουν τον Αύγουστο. Ακόμα κι αν έχουν ήδη ψηφιστεί και έρχονται προς εφαρμογή ακραία επώδυνα μέτρα, που αντιστοιχούν σε δύο… ΕΝΦΙΑ.

ΚΑΙ όλα αυτά «για το καλό μου», όπως έγραφε ο Γιάννης Μηλιώκας πριν από τριάντα και βάλε χρόνια. Κι αν συνεχίσουμε με την ίδια νοοτροπία είναι βέβαιο πως και ύστερα από τριάντα χρόνια τίποτα δεν θα έχει αλλάξει εδώ πέρα. Μόνο που θα έχει επιβεβαιωθεί ένας άλλος στίχος από το ίδιο τραγούδι: «ώσπου δεν άντεξε στο τέλος το μυαλό μου, πήρε ανάποδες στροφές». Δεν είναι καθόλου αστείο όταν ο παραλογισμός αρχίζει να γίνεται… κανονικότητα.

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου