Οι κάπηλοι του ξυλολίου

kathimerini
Τάκης Θεοδωρόπουλος

Εν αρχή ην το ξυλόλιο. Για να είμαι ειλικρινής δεν γνώριζα την ύπαρξη του χημικού αυτού σκευάσματος, ούτε την αξία του που του επέτρεπε να γίνει αντικείμενο λαθρεμπορίου. Το ξυλόλιο που υποτίθεται ότι μετέφερε η εμπορική αμαξοστοιχία ήταν υπεύθυνο για την περίφημη πυρόσφαιρα, η οποία στοίχισε τη ζωή σε τόσα παιδιά. Πώς βρέθηκε εκεί, ποιοι το έβαλαν, από πού ξεκίνησε και ποιος ήταν ο προορισμός του ήταν άγνωστο. Κάποιοι είχαν φροντίσει για τη «συγκάλυψη» των στοιχείων. Η χημική ουσία και η συγκάλυψη που φρόντισε να εξαφανίσει την ύπαρξή της υποτίθεται ότι θα μας βοηθούσαν να αποκωδικοποιήσουμε το μυστήριο της νύχτας εκείνης. Το τραγικό δυστύχημα αναβαθμίστηκε σε «έγκλημα» με ενδεχόμενο δόλο αφού πίσω του κρύβονταν διάφορες σκοτεινές δυνάμεις. Πώς δρούσαν αυτές και ποιοι τις αποτελούσαν δεν είχε τόση σημασία. Ο καθένας μπορούσε να φτιάξει τη δική του θεωρία. Τον βοηθούσαν οι ιστοσελίδες, οι τηλεοράσεις, τα ραδιόφωνα, οι εφημερίδες με την ελάχιστη δύναμή τους και εννοείται όσοι πολιτικοί έκαναν σερφ στον αφρό των ημερών. Οι υποψίες γονιμοποιούν τη φαντασία, σε αντίθεση με τα στοιχεία της πραγματικότητας που την προσγειώνουν. Και οι Αρχές, δύο χρόνια μετά την τραγωδία, είχαν παραμελήσει την αναζήτηση των στοιχείων, με αποτέλεσμα ακόμη και ο ίδιος ο πρωθυπουργός να δηλώσει δημόσια ότι ενδέχεται να υπήρχε το περίφημο παράνομο φορτίο. Τα μεγάλα συλλαλητήρια του περασμένου Φεβρουαρίου πανικόβαλαν την κυβέρνηση. Στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα κυριαρχούσε η πεποίθηση ότι στα Τέμπη έγινε ένα έγκλημα. Έμενε να βρεθούν τα κίνητρα και οι ένοχοι.

Εν τω μεταξύ, το ίδιο το δυστύχημα είχε ξεχαστεί. Κανείς δεν αναρωτιόταν τι ήταν αυτό που οδήγησε τους δύο συρμούς να βρεθούν ο ένας απέναντι στον άλλον και να συγκρουσθούν, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν τόσοι άνθρωποι. Ίσως γιατί κατά βάθος το ξέραμε, ίσως επειδή κατά βάθος δεν θέλαμε να το παραδεχθούμε. Τηρουμένων όλων των δυνατών αναλογιών επρόκειτο για ένα θανατηφόρο δυστύχημα, σαν αυτά που συμβαίνουν καθημερινά στους δρόμους μας. Ένας συνδυασμός εγκληματικής αμέλειας, ανευθυνότητας, κοινής βλακείας και διαφθοράς ενός κρατικού μηχανισμού που μπορεί να σκοτώσει. Οι αιτίες που οδήγησαν στα Τέμπη δεν διαφέρουν και πολύ από αυτές που πριν από λίγα χρόνια σκότωσαν άγρια τόσους συμπολίτες μας στο Μάτι. Πότε θα παραδεχθούμε ως κοινωνία ότι οφείλουμε να αναλάβουμε τις ευθύνες απέναντι στον εαυτό μας; Να σταματήσουμε να κυνηγάμε ξυλόλια και φαντάσματα που βολεύουν τους κάπηλους του πένθους και του πόνου. Το πόρισμα του ανακριτή κ. Μπακαΐμη, που αποκλείει τις θεωρίες συνωμοσίας, πέρασε σχεδόν απαρατήρητο. Κι από την εποχή εκείνη έχουν μείνει μόνον τα κεράκια μπροστά στον Άγνωστο Στρατιώτη. Τιμούν τη μνήμη των θυμάτων ή μήπως την εκμεταλλεύονται προς όφελος των ζωντανών;