ΑΡΓΟΣ ΟΡΕΣΤΙΚΟΝ

ΟΡΟΠΕΔΙΟ ΑΡΧΑΙΑΣ ΟΡΕΣΤΙΔΟΣ

ΣΧΟΛΙΚΑ ΓΕΥΜΑΤΑ = ΦΤΩΧΟΠΟΙΗΣΗ

Οι 300 βουλευτές δεν είναι σπατάλη για τη μικρή και πολύπαθη χώρα μας!!

Πότε, λοιπόν, θα μειωθεί ο αριθμός των Βουλευτών;


ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ

Αγαπητοί επισκέπτες του ιστολογίου μας,

Πολλές δημοσιεύσεις-αναρτήσεις μας (κείμενα-φωτογραφίες), είναι πρωτότυπες. Υπάρχουν και αναδημοσιευμένες για τις οποίες αναφέρεται η πηγή.

Επιτρέπεται η χρήση των κειμένων και των φωτογραφιών μας αρκεί να αναφέρεται η πηγή προέλευσης. Σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπουμε τη χρήση αυτών για εμπορικούς σκοπούς.

Πέμπτη 25 Απριλίου 2024

Κλωτσοπατινάδα

kathimerini.gr
Τάκης Θεοδωρόπουλος
Η κρίση του 2010 εγκαινίασε μια περίοδο οιονεί εμφυλίου για την ελληνική κοινωνία. Σαν έτοιμοι από καιρό τον περιμέναμε. Είχε και θύματα, όπως τους δολοφονηθέντες στο υποκατάστημα της Marfin. Οι ένοχοι δεν έχουν βρεθεί ακόμη. Ακόμη και το λεξιλόγιο της εποχής παρέπεμπε στον εμφύλιο της δεκαετίας του ’40. Οι λεγόμενοι «μνημονιακοί», όσοι υποστήριζαν ότι η Ελλάδα πρέπει να υπηρετήσει τις υποχρεώσεις της απέναντι στην Ευρώπη, ήσαν οι «γερμανοτσολιάδες». Οι «αντιμνημονιακοί» ταυτίζονταν με τους αντιστασιακούς της Κατοχής. Η αναπαράσταση του εμφυλίου πέτυχε πολιτικά. Έδωσε την κυβέρνηση σε ένα «εθνικοσοσιαλιστικό» μόρφωμα, τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, και έφτασε να ανατρέψει συμβολικά την ήττα του κομμουνισμού το 1949. Ήταν το δημοψήφισμα του 2015 και το υπερήφανο «Όχι» του ελληνικού λαού στις ευρωπαϊκές του υποχρεώσεις.

Έχει και η αναπαράσταση την αξία της. Μπορεί να προσθέσει νόημα στο γεγονός το οποίο αναπαριστά, όμως μπορεί και να το αποχυμώσει. Είναι αυτό που προέκυψε από την αναπαράσταση του εμφύλιου διχασμού πριν από μια δεκαετία. Σήμερα δεν υπάρχουν πια «γερμανοτσολιάδες», ούτε «αντιστασιακοί». Καμία πολιτική δύναμη δεν αμφισβητεί την ευρωπαϊκή ένταξη της Ελλάδας. Χρειάζεται πολλή δεξιότητα για να διακρίνεις στα μεγάλα θέματα τις διαφορές της αντιπολίτευσης από την κυβερνητική πλειοψηφία. Ο δημοσιογραφικός λυρισμός χαρακτηρίζει την ατμόσφαιρα «τοξική». Ένα χαστούκι εδώ, μια τηλεοπτική κλωτσοπατινάδα παρακάτω. Δεν είμαι γιατρός, αλλά υποθέτω ότι δεν έχουν όλες οι τοξίνες την ίδια επίδραση στον οργανισμό. Οι τοξικές συγκρούσεις της περασμένης δεκαετίας δεν έχουν καμία σχέση με τις συγκρούσεις του παρόντος. Σήμερα κάποιοι προσπαθούν να αναβιώσουν την αναπαράσταση του 2010, η οποία ήταν ήδη μια αναπαράσταση του εμφυλίου του ’40. Η αναπαράσταση της αναπαράστασης όπου κάθε αναπαράσταση χάνει ένα μέρος του νοήματος που μετέφερε η προηγούμενη.

Η σημερινή «τοξικότητα» δεν έχει ούτε ιδεολογικό ούτε πολιτικό πρόσημο. Είναι μια έκφραση διαφόρων υπερτροφικών «εγώ». Τι άλλο προβάλλει ο κ. Κασσελάκης εκτός από το «εγώ» του; Ακολουθεί ασθμαίνων ο κ. Ανδρουλάκης. Τρίτος ή τέταρτος ο Βελόπουλος, ο πωλητής των επιστολών του Ιησού – αλήθεια, ποια είναι η θέση της Εκκλησίας; Και όλοι αυτοί έχουν κοινό στόχο την απομείωση του Μητσοτάκη. Χαμηλά, πιο χαμηλά. Η πρώην ιδεολογική και πολιτική σύγκρουση στις ευρωεκλογές δείχνει την πραγματική της διάσταση. Μια κλωτσοπατινάδα η οποία δεν έχει να προτείνει τίποτε στην ελληνική κοινωνία, εκτός από την εγνωσμένη, και συγγνωστή ψυχολογικά, αγάπη της για τη σύγκρουση. Από αυτήν την άποψη διακρίνω ένα είδος πολιτικής νοημοσύνης. Ακόμη κι αν δεν έχουμε τι να πούμε, ας ρίξουμε ένα χαστούκι. Η μετάλλαξη της πολιτικής σύγκρουσης σε κλωτσοπατινάδα.

Τρίτη 23 Απριλίου 2024

MyCoast» η ψηφιακή εφαρμογή καταγγελιών για τις παραλίες



Οι νέοι κανόνες που βάζουν τάξη στη δημόσια περιουσία στις παραλίες, διασφαλίζουν την πρόσβαση των πολιτών στη θάλασσα και κατοχυρώνουν όρους διαφάνειας στην παραχώρηση του αιγιαλού και της παραλίας, με παράλληλη προστασία του περιβάλλοντος, εξειδικεύονται με την υπογραφή τεσσάρων Υπουργικών Αποφάσεων που προβλέπει ο νόμος 5092/2024 «Όροι αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας στις παραθαλάσσιες περιοχές». Με τις αποφάσεις αυτές:
  • Δημιουργείται Μητρώο Συμβάσεων Παραχώρησης Απλής Χρήσης Αιγιαλού και Παραλίας και η ψηφιακή εφαρμογή «MyCoast», μέσω της οποίας οι πολίτες θα μπορούν να υποβάλουν άμεσα καταγγελίες για υπέρβαση των παραχωρήσεων ή για αυθαίρετη κατάληψη παραλίας.
  • Προβλέπεται η νέα διαδικασία διεξαγωγής ηλεκτρονικών δημοπρασιών από τις Κτηματικές Υπηρεσίες για την παραχώρηση αιγιαλού και παραλίας, με τιμή εκκίνησης που προσδιορίζεται αντικειμενικά.
  • Προσδιορίζονται αναλυτικά οι υποχρεώσεις των παραχωρησιούχων για την εξυπηρέτηση των πολιτών, την ασφάλεια της παραλίας και τη διασφάλιση της προσβασιμότητας.
  • Θεσπίζονται αυστηρές ποινές για τους παραβάτες, ειδικά στις περιπτώσεις παρεμπόδισης της ελεύθερης πρόσβασης του κοινού στη θάλασσα.

Παρασκευή 19 Απριλίου 2024

12+1 δεσμεύσεις της Ελλάδας για την προστασία των θαλασσών



Τις βασικότερες δεσμεύσεις (commitments) της Ελλάδας για την προστασία των θαλασσών ανακοίνωσε ο Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, κ. Θόδωρος Σκυλακάκης, στην έναρξη των εργασιών του 9ου “Our Ocean Conference” (OOC), που φιλοξενείται στην Αθήνα (16-17/4).

Ο Υπουργός, παρουσία του πρώην Υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, κ. John Kerry, που επί θητείας του ξεκίνησε το 2014 η πρωτοβουλία του OOC, ανακοίνωσε πως η Ελλάδα λαμβάνει 21 δεσμεύσεις, συνολικού προϋπολογισμού άνω των 800 εκατ. δολαρίων, οι οποίες καλύπτουν και τους έξι βασικούς θεματικούς τομείς της Διάσκεψης, δηλαδή: 1. Θαλάσσιες Προστατευόμενες Περιοχές, 2. Βιώσιμη γαλάζια οικονομία, 3. Αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, 4. Ναυτική Ασφάλεια, 5. Βιώσιμη αλιεία και 6. Θαλάσσια ρύπανση.

Ειδικότερα, στις δεσμεύσεις του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, το οποίο και χρηματοδοτεί το OOC-9 συμπεριλαμβάνονται, οι εξής:
  1. Απαγόρευση της μηχανότρατας σε όλες τις Θαλάσσιες Προστατευόμενες Περιοχές έως το 2030, ξεκινώντας από τα Θαλάσσια Εθνικά Πάρκα έως το 2026.
  2. Διεύρυνση του δικτύου Θαλάσσιων Προστατευόμενων Περιοχών της Ελλάδας για την επίτευξη του στόχου του 30% έως το 2024.
  3. Καθιέρωση εθνικού συστήματος παρακολούθησης και επιτήρησης των Θαλάσσιων Προστατευόμενων Περιοχών
  4. Χαρτογράφηση θαλάσσιων οικοτόπων των ελληνικών Θαλάσσιων Προστατευόμενων Περιοχών
  5. Δράση για τον εντοπισμό θαλάσσιων οικοτόπων, μεταναστευτικών διαδρομών και περιοχών αναζήτησης τροφής θαλάσσιων χελωνών και ανάπτυξη ψηφιακού Συστήματος Υποστήριξης Αποφάσεων (DSS) για τον μετριασμό των επιπτώσεων της αλιείας στις θαλάσσιες χελώνες
  6. Ανάπτυξη ειδικού προγράμματος μέτρων για την επίτευξη καλής περιβαλλοντικής κατάστασης στο θαλάσσιο περιβάλλον τεσσάρων συγκεκριμένων θαλάσσιων περιοχών: Κορινθιακός, Θερμαϊκός, Σαρωνικός και Παγασητικός Κόλπος
  7. Εφαρμογή ψηφιακών τεχνικών και συνδυασμένων μεθόδων μέτρησης για τη βελτίωση της παρακολούθησης και επιθεώρησης της θαλάσσιας ρύπανσης
  8. Παρακολούθηση παράκτιων και θαλάσσιων υδάτων, μέσω τηλεπισκόπησης, για την αντιμετώπιση θαλάσσιων, οικολογικών φαινομένων
  9. Διαχείριση και χωροταξικός σχεδιασμός των ελληνικών Θαλάσσιων Προστατευόμενων Περιοχών
  10. Μέχρι το 2030 τουλάχιστον 12 λιμένες θα είναι εξοπλισμένοι με υποδομές παροχής ηλεκτρικής ενέργειας για τις θαλάσσιες μεταφορές (cold ironing).
  11. Έως το 2030, μείωση κατά 50% των πλαστικών απορριμμάτων και των μικροπλαστικών κατά 30%, σε σύγκριση με το 2019
  12. Αποκατάσταση του 30% συγκεκριμένων τύπων θαλάσσιων, οικοτόπων έως το 2030, με αύξηση του επιπέδου προστασίας των Θαλάσσιων Προστατευόμενων Περιοχών, με αύξηση του μεγέθους τους και με οριζόντια μέτρα
  13. Καθιέρωση συστήματος παρακολούθησης και έγκαιρης προειδοποίησης διερχόμενων πλοίων για την έγκαιρη αναγνώριση μεγάλων, θαλάσσιων θηλαστικών, ώστε τα πλοία που βρίσκονται στα ελληνικά χωρικά ύδατα να επιβραδύνουν και να αποφύγουν τη σύγκρουση με αυτά στην περιοχή μεταξύ Κυθήρων, ακρωτηρίου Ταινάρου και ακρωτηρίου Μαλέα.

Τρίτη 16 Απριλίου 2024

Ευρωεκλογές: Όσο πιο ισχυρή η NΔ, τόσο πιο σταθερή η χώρα



Από την ομιλία του Πρωθυπουργού και Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκου Μητσοτάκη στην παρουσίαση του ψηφοδελτίου της Νέας Δημοκρατίας για τις ευρωπαϊκές εκλογές της 9ης Ιουνίου:
  • Η Νέα Δημοκρατία σήμερα είναι το μεγαλύτερο κόμμα στην πατρίδα μας και ένα από τα ισχυρότερα, αν όχι το ισχυρότερο κεντροδεξιό κόμμα στην Ευρώπη.
  • Στο ευρωψηφοδέλτιο συναντώνται άνθρωποι από διαφορετικές διαδρομές, εκπροσωπώντας διαφορετικούς επαγγελματικούς χώρους, εκπροσωπώντας όλες τις γωνιές της πατρίδας μας, αλλά και κάθε γωνιά του ελληνισμού παγκοσμίως. Άνθρωποι που μπορούν να συστεγάζονται κάτω από την ίδια πολιτική στέγη, η οποία συνενώνει διαφορετικά ρεύματα σε αυτή τη μεγάλη κοίτη του δημοκρατικού εκσυγχρονισμού και του προοδευτικού πατριωτισμού.
  • Το 2024 δεν είναι 2019. Μεγάλες γεωπολιτικές αστάθειες, η πατρίδα μας βρίσκεται σε μια ταραγμένη γειτονιά, μεγάλες οικονομικές προκλήσεις, μεγάλες προκλήσεις που αφορούν αυτή τη δίδυμη τεχνολογική επανάσταση και κλιματική κρίση την οποία καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε.
  • Στις εκλογές της 9ης Ιουνίου ψηφίζουμε για μια ισχυρή Νέα Δημοκρατία σε μια Ευρώπη που αλλάζει. Για να εξακολουθούμε να δίνουμε, -εγώ στο επίπεδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, οι συνάδελφοι Υπουργοί στα Συμβούλια που εκπροσωπούν την πατρίδα μας, αλλά και οι ευρωβουλευτές μας στο Ευρωκοινοβούλιο- τις μεγάλες μάχες όπως τις δώσαμε σε ευρωπαϊκό επίπεδο και την περασμένη 5ετία.
  • Στη Νέα Δημοκρατία υπάρχει μια επιλογή: είναι αυτή η επιλογή της σταθερότητας και της δυναμικής συνέχειας των μεταρρυθμίσεων.
  • Το ξέρουμε πολύ καλά ότι στις ευρωεκλογές δεν ψηφίζουμε μόνο για την Ελλάδα στην Ευρώπη. Οι ευρωεκλογές είναι μία εθνική κάλπη. Είναι μια κάλπη η οποία εκ των πραγμάτων θα έχει πολιτικό αντίκτυπο και στην εσωτερική πολιτική κατάσταση.
  • Θέλω να το πω όσο πιο απλά γίνεται: όσο πιο ισχυρή είναι η Νέα Δημοκρατία το βράδυ της 9ης Ιουνίου, τόσο πιο σταθερή θα είναι η χώρα και τόσο πιο γρήγορα και τολμηρά θα μπορούμε να προχωρήσουμε τις μεγάλες αλλαγές για τις οποίες εσείς μας δώσατε εξουσιοδότηση να προχωρήσουμε τον Ιούνιο του 2023.

Δευτέρα 15 Απριλίου 2024

Άρθρο του Κυριάκου Μητσοτάκη στην «Κ»: Η προστασία του περιβάλλοντος είναι και γαλάζια

Ανεμογεννήτρια με φόντο το ηλιοβασίλεμα σε νησί του Αιγαίου. Η χώρα μας είναι στην τέταρτη θέση στην Ευρώπη ως προς το ποσοστό παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από τον ήλιο και τον άνεμο. [INTIME NEWS]


Στη συζήτηση που διεξάγεται για την προστασία του περιβάλλοντος, συχνά ξεχνάμε πως τα 7/10 της επιφάνειας του πλανήτη μας καλύπτονται από θάλασσες και ωκεανούς. Όπως και το ότι η Ελλάδα με τα νησιά της διαθέτει την 11η μεγαλύτερη ακτογραμμή στον κόσμο.
Είναι παράδοξο, λοιπόν, το γεγονός ότι, αν και είμαστε μια χώρα θαλασσινή, στην πολιτική μας για τη φύση προτάσσουμε μονοσήμαντα κυρίως την προστασία του «πρασίνου». Όχι, όμως, εξίσου και τη διαφύλαξη του «απέραντου γαλάζιου» που μας περιβάλλει.

Γι’ αυτό, ακριβώς, την επόμενη εβδομάδα η Ελλάδα διοργανώνει το φετινό «Our Ocean Conference». Τη σημαντικότερη ετήσια διεθνή διοργάνωση για την προστασία της θαλάσσιας βιοποικιλότητας και τη διαφύλαξη του αγαθού των νερών σε όλα τα πεδία.

Στο πλαίσιό της, κάθε χρόνο, αντιπροσωπείες από δεκάδες κράτη καλούνται να αναλάβουν συγκεκριμένες δεσμεύσεις. Έτσι, η Αθήνα θα φιλοξενήσει 120 κυβερνητικές αποστολές. Σε μία συνάντηση όπου παγκόσμιοι ηγέτες, φορείς της λεγόμενης «μπλε οικονομίας», αλλά και εκπρόσωποι της κοινωνίας των πολιτών θα εξετάσουν από κοινού τις συνέπειες της κλιματικής κρίσης στους ωκεανούς και στις θάλασσες. Ώστε όλοι να αναλάβουμε δράση.

Ήδη η πατρίδα μας προωθεί 21 πρωτοβουλίες, συνολικού προϋπολογισμού 780.000.000 ευρώ, ως μέρος μιας δομημένης, πλέον, στρατηγικής: για την προστασία της ελληνικής θαλάσσιας βιοποικιλότητας. Για τον καθαρισμό ακτών και θαλασσών στην επικράτεια. Και για τη διαμόρφωση δύο μεγάλων θαλάσσιων πάρκων, στο Ιόνιο και στο Αιγαίο, τα οποία καλύπτουν περίπου το 32% των εθνικών μας υδάτων.

Παράλληλα, δημιουργούμε ένα νέο σύστημα παρακολούθησης των προστατευόμενων θαλάσσιων περιοχών, απαγορεύοντας αλιευτικές πρακτικές που καταστρέφουν τον βυθό. Αναπτύσσουμε, επίσης, ειδικές εκστρατείες για την απομάκρυνση των πλαστικών. Ενώ η πολιτεία χρηματοδοτεί την κατασκευή υποδομών φόρτισης σε 12 λιμάνια της χώρας, ώστε να ενισχυθεί η ηλεκτροκίνητη ακτοπλοΐα.

Αθόρυβα αλλά μεθοδικά, λοιπόν, η Ελλάδα πρωταγωνιστεί στην άμυνα απέναντι στις δραματικές κλιματικές μεταβολές, που αποδεδειγμένα επηρεάζουν κάθε περιοχή και κάθε δραστηριότητά της. Από την αγροτική παραγωγή και τον τουρισμό μέχρι την ασφάλεια και την υγεία των πολιτών. Με βάση μία Εθνική Στρατηγική 4 πυλώνων.

Ο πρώτος είναι η επιτάχυνση της πράσινης μετάβασης. Βρισκόμαστε ήδη στην τέταρτη θέση στην Ευρώπη ως προς το ποσοστό παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από τον ήλιο και τον άνεμο. Και με ευρωπαϊκούς πόρους προωθούμε διαρκώς επενδύσεις σε ΑΠΕ, οι οποίες σταδιακά θα μας επιτρέψουν να καλύπτουμε τις ανάγκες μας σε ηλεκτρισμό από φυσικές πηγές. Φέτος σε ποσοστό 60% και το 2030 κατά 80%. Με στόχο, αμέσως μετά, όχι μόνο να είμαστε αυτόνομοι με καθαρή και φθηνή ενέργεια, αλλά και να την εξάγουμε.

Αθόρυβα αλλά μεθοδικά η Ελλάδα πρωταγωνιστεί στην άμυνα απέναντι στις δραματικές κλιματικές μεταβολές που αποδεδειγμένα επηρεάζουν κάθε περιοχή και κάθε δραστηριότητά της. Από την αγροτική παραγωγή και τον τουρισμό μέχρι την ασφάλεια και την υγεία των πολιτών. Με βάση μία Εθνική Στρατηγική 4 πυλώνων.

Ταυτόχρονα, συνδέουμε τα νησιά μας με το ηπειρωτικό δίκτυο, προωθώντας καινοτόμες λύσεις που αλλάζουν την εικόνα τους. Και δίνουμε κίνητρα για τη μετάβαση στην πράσινη οικονομία στη βιομηχανία, στη γεωργία και στην κτηνοτροφία μας. Πρόκειται για μέτρα τα οποία εξοικονομούν ενέργεια και περιορίζουν το κόστος παραγωγής χωρίς να στερούν από τους τομείς αυτούς την ανταγωνιστικότητά τους. Ο εκσυγχρονισμός της οικονομίας συναντάει, έτσι, την προστασία του περιβάλλοντος και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής.

Τίποτα, ωστόσο, δεν μπορεί να αποκλείσει επιθέσεις της φύσης και θεομηνίες όπως ο «Daniel». Περισσότερους καύσωνες, πυρκαγιές, ξηρασία και πλημμύρες. Συνεπώς, ο δεύτερος πυλώνας της στρατηγικής μας αφορά την ανθεκτικότητα του τόπου και του κράτους σε καταστροφικά φαινόμενα.

Είναι γνωστή η προσπάθεια που καταβάλλεται για την οργάνωση, τη στελέχωση και τον εξοπλισμό της Πολιτικής Προστασίας με τα πιο σύγχρονα μέσα. Όπως είναι γνωστό και το πρόσφατο σχέδιο της πολιτείας για τον καθαρισμό των δασών από καύσιμη ύλη και την παραγωγική της αξιοποίηση. Και, τέλος, βρίσκεται πλέον σε εξέλιξη και η χάραξη ενός συνολικού προγράμματος διαχείρισης των υδάτων της Θεσσαλίας.

Μία προσπάθεια την οποία θα παρακολουθεί μία νέα Ανεξάρτητη Ρυθμιστική Αρχή στα πολλά που πρέπει να γίνουν σε πολλά επίπεδα. Για την πιο αποτελεσματική ύδρευση και άρδευση. Για την προσαρμογή των καλλιεργειών, της κτηνοτροφίας και της αλιείας στις προκλήσεις της κλιματικής αλλαγής. Και βέβαια, για τη στήριξη αγροτών, κτηνοτρόφων και αλιέων ώστε να κερδίσουν τα στοιχήματα της νέας εποχής.

Ο τρίτος πυλώνας είναι η τάξη στον δημόσιο χώρο και στο δομημένο περιβάλλον. Γιατί, πράγματι, η αυθαιρεσία δεν αλλοιώνει μόνο τοπία και στερεί δικαιώματα από τον πολίτη. Αλλά δημιουργεί και πρόσθετα προβλήματα, τα οποία συντείνουν στις καταστροφές.

Θυμίζω ότι πέρυσι δώσαμε τη μάχη για τις παραλίες, που φέτος έχει οργανωμένη μορφή. Θεσπίσαμε, επίσης, τα «απάτητα βουνά» και τις «απάτητες ακτές», αποκλείοντας κάθε οικονομική δραστηριότητα σε περιοχές ιδιαίτερης περιβαλλοντικής αξίας. Και τώρα προωθείται στη Βουλή ένα συγκροτημένο πλάνο για την αυθαίρετη δόμηση. Με ρυθμίσεις που θα συνοδεύει ένα σοβαρό σύστημα παρακολούθησης και αστυνόμευσης, ώστε να μπει τέλος στο παράνομο και το καταχρηστικό. Ο δημόσιος χώρος θα μείνει δημόσιος. Ενώ η δόμηση θα ακολουθεί, πλέον, τους κανόνες που θα ορίζει ο νόμος.

Κλείνω με τον πυλώνα με τον οποίο ξεκίνησα για την προστασία των θαλασσών και των υδάτων μας. Μία προτεραιότητα που παίρνει ισότιμα τη θέση της δίπλα στους άλλους εθνικούς στόχους. Δεν υπάρχει, άλλωστε, οικονομική και κοινωνική ευημερία αν δεν βρίσκεται σε αρμονία με τη φύση και το περιβάλλον. Και κυρίαρχο φυσικό στοιχείο ήταν, είναι και θα είναι το νερό. Στην εποχή της κλιματικής κρίσης, λοιπόν, το προστατεύουμε.

Σε μία Ελλάδα πράσινη, αλλά και γαλάζια.

Ως γέρων συντηρητικός


kathimerini.gr
Τάκης Θεοδωρόπουλος
Τα πάθη της κοινωνίας μας είναι γνωστά σε όλους. Τα ζούμε στην καθημερινότητά μας. Αφήνω κατά μέρος το πρόβλημα της ακρίβειας. Δεν έχω ιδέα από οικονομικά, οπότε δεν μπορώ να κρίνω παρά μόνον από όσα πληρώνω στο σούπερ μάρκετ. Παρ’ όλ’ αυτά, δικαιούμαι να απορώ κι εγώ πώς είναι δυνατόν, παρά τη δυσπραγία, να είναι γεμάτα τα εστιατόρια, ακόμη και στις καθημερινές, και με την παραμικρή αργία να γεμίζουν τα ξενοδοχεία. Ας το αποδώσω στο ελληνικό θαύμα. Παρ’ όλ’ αυτά, και πέρα απ’ αυτά, η ελληνική κοινωνία πάσχει.

Πάσχει από ανασφάλεια. Και αναφέρομαι στην απλή ανασφάλεια της καθημερινότητας. Χωρίς να υπολογίζω την εγκληματικότητα, χαμηλή ή υψηλή, μιλώ για την απλή διάβαση ενός κεντρικού δρόμου της Αθήνας. Πόσο μπορείς να είσαι σίγουρος ότι περιμένοντας στη στάση το λεωφορείο, δεν θα πέσει πάνω σου ένα αυτοκίνητο; Συνέβη προ ημερών στη Βέροια. Νεκρές δύο γυναίκες, αν δεν κάνω λάθος. Και αυτό το «αν δεν κάνω λάθος» αναδεικνύει και το πρόβλημα: είναι τόσο κοινότοπο πια, που δεν θυμάσαι. Φταίει η πλημμελής αστυνόμευση; Σίγουρα φταίει. Όμως, δεν μπορεί να ερμηνεύσει το φαινόμενο. Πίσω από το σύμπτωμα ελλοχεύει η ασθένεια: το αίσθημα της αυθαιρεσίας απέναντι στον δημόσιο χώρο που μας υποβάλλει η εκπαίδευση από την πιο τρυφερή ηλικία.

Είναι θέμα παιδείας; Αυτή η υπέροχη κοινοτοπία που θεραπεύει πάσα νόσο. Διάφοροι «ειδικοί» λένε ότι πρέπει να διδάσκουμε στα παιδιά μας τροχαία συμπεριφορά. Όμως μήπως η τροχαία συμπεριφορά είναι ένα υποσύνολο της κοινωνικής συμπεριφοράς; Οι πατεράδες μας συνήθιζαν να λένε ότι ο Έλληνας όταν οδηγεί γίνεται άλλος άνθρωπος. Χάνει την ευγένειά του. Λυπάμαι, αλλά και ως πεζός συμπεριφέρεται με τον ίδιο τρόπο.

Διδάσκει η μέση εκπαίδευση κοινωνική συμπεριφορά; Ο άρχων της τάξης δεν είναι ο δάσκαλος. Είναι ο μαθητής, ο οποίος έχει την υποστήριξη της οικογένειας.

Πάσχει από ελλειμματική εκπαίδευση. Ας παρακάμψω τα προφανή: την προσχηματική διδασκαλία της λογοτεχνίας, άρα της ελληνικής γλώσσας, ή την τυπολατρική διδασκαλία της Ιστορίας. Και ας πάω στα ουσιώδη. Διδάσκει η μέση εκπαίδευση κοινωνική συμπεριφορά; Ελάτε τώρα. Ας μην κοροϊδευόμαστε. Ο δάσκαλος παραλαμβάνει το παιδί από την οικογένεια και δεν τολμάει να συγκρουσθεί με όσα η οικογένεια του έχει μάθει. Ο άρχων της τάξης δεν είναι ο δάσκαλος. Είναι ο μαθητής, ο οποίος έχει την υποστήριξη της οικογένειας.

Δεν θα μιλήσω για τα πολιτικά. Γιατί το πρόβλημα δεν είναι πολιτικό. Το πρόβλημα είναι κοινωνικό. Με δυο λόγια, δεν με ενδιαφέρουν οι Βελόπουλοι ή οι Κασσελάκηδες του κόσμου τούτου. Με ενδιαφέρουν ποιοι είναι αυτοί που τους ψηφίζουν. Το ίδιο μπορώ να πω και για τον Μητσοτάκη ή τον Ανδρουλάκη προς αποφυγήν παρεξηγήσεων. Πώς συμπεριφέρεται μια κοινωνία η οποία αισθάνεται ανασφαλής; Και η οποία εκφράζει την ανασφάλειά της με τη βία; Αν σε όλ’ αυτά προσθέσουμε και τη μετανάστευση, το τοπίο γίνεται δυστοπικό.

Μιλώ ως γέρων συντηρητικός, θα μου πείτε. Τι να κάνουμε; Ασχέτως ηλικίας, θεωρώ ότι η ελληνική κοινωνία χρειάζεται μια συντηρητική μεταρρύθμιση αν θέλει να επιβιώσει. Ξέρω ότι η λέξη «συντηρητικός» είναι παράνομη. 'Ομως, μήπως ήρθε η ώρα, μπουχτισμένοι απ’ την πολλή σοκολάτα της προόδου, να την ξανασκεφτούμε;

Σάββατο 13 Απριλίου 2024

Εύσημα στην ελληνική οικονομία απένειμε ο Επίτροπος Οικονομίας της Ε.Ε. Πάολο Τζεντιλόνι



Εύσημα στην ελληνική οικονομία απένειμε ο Επίτροπος Οικονομίας της Ε.Ε. Πάολο Τζεντιλόνι κατά τη συνάντηση που είχε με τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη στο Μέγαρο Μαξίμου εν όψει του 9ου Οικονομικού Φόρουμ των Δελφών, σημειώνοντας χαρακτηριστικά: “Στην Ευρώπη έχουμε έναν μέσο όρο ανάπτυξης 0% και κάτι, ενώ στην Ελλάδα έχετε έναν μέσο όρο ανάπτυξης 2% και κάτι, γεγονός που κάνει τη διαφορά”. Ο κ. Τζεντιλόνι επεσήμανε την αύξηση των επενδύσεων στην Ελλάδα και σε στρατηγικούς τομείς όπως η έρευνα, η ανάπτυξη και η εκπαίδευση, υπογραμμίζοντας ταυτόχρονα την αύξηση των ελληνικών εξαγωγών για τις οποίες τόνισε ότι “είναι ένα πολύ σημαντικό μήνυμα”.

Από την πλευρά του ο Κυριάκος Μητσοτάκης αφού υπογράμμισε στον Ευρωπαίο Επίτροπο ότι “η Ελλάδα τα πηγαίνει αρκετά καλά” καθώς “έχουμε καταφέρει κάτι που φαίνεται ότι είναι περίπλοκο για τα περισσότερα κράτη-μέλη, και αυτό είναι οι υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης”, σημείωσε με έμφαση ότι “η χώρα μας είναι σταθερά προσηλωμένη στη δημοσιονομική υπευθυνότητα”. Στο πλαίσιο αυτό, μάλιστα, έστειλε το μήνυμα ότι “συνεχίζουμε με τη μέγιστη ταχύτητα, ανεξάρτητα από τον εκλογικό κύκλο, να εφαρμόζουμε αυτές τις μεταρρυθμίσεις”.

Μερικά αδιαμφισβήτητα δεδομένα για την ελληνική οικονομία
  • Ο ρυθμός ανάπτυξης στην Ελλάδας είναι πενταπλάσιος από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.
  • Την περίοδο 2019-2023, το πραγματικό κατά κεφαλήν ΑΕΠ έχει αυξηθεί κατά 9,9%, ποσοστό υπερδιπλάσιο από τον μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που είναι 4,8%.
  • Τα έτη 2021, 2022, 2023, η σωρευτική αύξηση του πραγματικού κατά κεφαλήν εισοδήματος στην Ελλάδα, βρίσκεται στο εντυπωσιακό 18,6%. Είναι η τρίτη υψηλότερη επίδοση στην Ε.Ε. και, βέβαια, πολύ πάνω από τον μέσο όρο της Ευρώπης που είναι 9,4%.
  • Τα κόκκινα δάνεια μειώνονται και το εξυπηρετούμενο ιδιωτικό χρέος είναι σταθερά αυξανόμενο. Από το 2021 από τα 98 δισεκατομμύρια μειώθηκαν στα 73 δισεκατομμύρια.
  • Καταγράψαμε την μεγαλύτερη εισροή κεφαλαίων από όλες τις χώρες της Ευρώπης σε όρους ΑΕΠ 16,88%.
  • Το ποσοστό εκταμιεύσεων από το Ταμείο Ανάκαμψης ανήλθε σε 8,14% ως προς το ποσοστό του ΑΕΠ το 2021
  • Προχωρήσαμε σε δέκα μεγάλες αποκρατικοποιήσεις σε εννέα μήνες με έσοδα 7,1 δις ευρώ.
  • Αυξήθηκαν οι καταθέσεις κατά 50 δις ευρώ από το 2019 μέχρι σήμερα.
  • Πάνω από 400.000 Έλληνες βρήκαν δουλειά.
  • Σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ έξι στις δέκα νέες θέσεις εργασίας που δημιουργήθηκαν μεταξύ τρίτου τριμήνου του 2019 μέχρι το 2023, ήταν θέσεις υψηλών δεξιοτήτων με ταυτόχρονη αύξηση των απασχολούμενων, που παίρνουν πάνω από τον κατώτατο μισθό.
  • Σύμφωνα με τα στοιχεία του συστήματος ΕΡΓΑΝΗ, ο μέσος μισθός στην Ελλάδα ανήλθε στα 1.258 ευρώ στο τέλος του 2023, έναντι 1.046 ευρώ το 2019, ενώ οι ιδιωτικοί υπάλληλοι που αμείβονται με 901-1.200 ευρώ, δηλαδή βρίσκονται σε μερικά από τα πρώτα κλιμάκια πάνω από τον βασικό μισθό, αυξήθηκαν κατά περισσότερους από 175.800 μεταξύ του 2022 και του 2023.

Δευτέρα 8 Απριλίου 2024

Μητσοτάκης:Προχωρούμε με μεγάλα, τολμηρά αλλά και ασφαλή βήματα σε νέες και διαρκώς εξελισσόμενες συνθήκες


Από την ομιλία του Πρωθυπουργού και Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκου Μητσοτάκη στη λήξη του 15ου Συνεδρίου της Νέας Δημοκρατίας:


  • Δεν θα κουραστώ να επαναλαμβάνω τα λόγια του Κωνσταντίνου Καραμανλή από την πρώτη Διακήρυξη της παράταξης. Αυτό το οποίο γράφτηκε το 1974 κοιτάξτε πόσο σημαντικό και πόσο επίκαιρο είναι: «Επιλέγουμε να συντηρούμε από την παράδοση μόνο όσα ο χρόνος απέδειξε σωστά και χρήσιμα. Προχωρούμε με μεγάλα, τολμηρά αλλά και ασφαλή βήματα σε νέες και διαρκώς εξελισσόμενες συνθήκες». Τα αληθινά συμφέροντα του έθνους υπηρετούμε, «πέρα και πάνω από παραπλανητικές ετικέτες δεξιάς, κέντρου και αριστεράς»…. Αυτό το κείμενο, 50 χρόνια πριν, εξακολουθεί σήμερα, σε αυτές τις συγκυρίες, να είναι τόσο επίκαιρο. Αυτές τις κατευθύνσεις τις επικαλούμαι γιατί τελικά δεν έχουν χρονικό όριο, δεν έχουν επίκαιρη σκοπιμότητα. Αποτελούν, όμως, ένα νήμα, ένα τόξο πάνω στο οποίο κινήθηκε, κινείται και θα κινείται το κόμμα μας. Ένα κόμμα το οποίο απέδειξε ότι μπορεί να ανανεώνεται σε ιδέες και σε στελέχη, με ικανότητα να μεγαλώνει τη δική του επιρροή πέραν των στενών κομματικών «τειχών».
  • Εμείς είμαστε το μεγάλο λαϊκό κόμμα, που αντιπροσωπεύει τους πόθους και τις προσδοκίες όλων των Ελληνίδων και όλων των Ελλήνων. Και αυτή είναι μια βαριά σκυτάλη. Έχουμε καθήκον να την πάμε ακόμα πιο μπροστά -τονίζω, για ακόμα μία φορά- χωρίς καμία αλαζονεία, παρά μόνο με σκληρή δουλειά. Έτσι, άλλωστε, η Νέα Δημοκρατία αποδείχθηκε ο ανθεκτικότερος σχηματισμός της Μεταπολίτευσης. Δεν διστάσαμε μπροστά σε τολμηρές αλλαγές, δεν διστάσαμε όμως να παραδεχθούμε λάθη, που για εμάς πάντα το λάθος είναι ένα κάλεσμα να το διορθώσουμε.
  • Θα το ξαναπώ και σε όσους εντός της Νέας Δημοκρατίας μάς ασκούν καλόπιστη κριτική: καμία επιμέρους διαφωνία δεν νοείται να οδηγεί σε συνολική απόρριψη. Και κανένα μικρό παράπονο, όσο δικαιολογημένο και αν είναι, δεν αξίζει το ίδιο με τη μεγάλη συλλογική πρόοδο. Ας τα ζυγίσουμε, λοιπόν, όλα με το πραγματικό τους βάρος.
  • Μαζί με όλα τα παραπάνω, λοιπόν, το Συνέδριο προσδιορίζει και τα καθήκοντά μας για το άμεσο διάστημα: να απλωθούμε σε όλη την Ελλάδα, σε κάθε πόλη, σε κάθε χωριό, εξηγώντας τη σημασία αυτής της εκλογικής σύγκρουσης. Να μιλήσουμε ειλικρινά για το έργο που γίνεται, γι’ αυτό που έχει δρομολογηθεί, χωρίς να αρνούμαστε αστοχίες.
  • Πρώτος εγώ θα το πω: ψήφος στη Νέα Δημοκρατία στις ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου σημαίνει «ναι» στη σιγουριά, τη σταθερότητα και την πρόοδο της πατρίδας. Σημαίνει όμως και κάτι ακόμα: σημαίνει «ναι» σε μια καλύτερη Ευρώπη, η οποία θα βρεθεί δίπλα στην πατρίδα μας, όπως βρέθηκε τα τελευταία πέντε χρόνια.

Κυριακή 31 Μαρτίου 2024

Η Βουλή όπως την αγαπήσαμε

kathimerini.gr
Τάκης Θεοδωρόπουλος

Ήταν μια γυναικεία φωνή που πεταγόταν από τα ορεινά της Βουλής όσο μιλούσε ο κ. Μητσοτάκης. Γνώριμη φωνή, που σε περιέβαλλε με τη θαλπωρή της νοσταλγίας. Ο κ. Τασούλας, αντιλαμβανόμενος τη σημασία που έχει η φωνή για την εθνική μας μνήμη, την παρότρυνε: «Κυρία Κωνσταντοπούλου, πιο δυνατά. Δεν ακούγεστε». Η έκκλησή του εισακούσθηκε και στην επόμενη παρέμβασή της εκείνη πρόσθεσε ένταση. Όμως και η ανθρώπινη φωνή έχει τα όριά της, ακόμη κι αν είναι της κ. Κωνσταντοπούλου. Με αποτέλεσμα να μην καταλάβω τι έλεγε στον κ. Μητσοτάκη, ο οποίος συνέχισε απτόητος την ομιλία του. Ήταν ένα από τα επεισόδια στην τριήμερη συζήτηση της πρότασης δυσπιστίας, που με καθησύχασε. Η αλήθεια είναι ότι τους τελευταίους μήνες είχα αρχίσει να φοβάμαι πως η δημοκρατία μας έχασε το νεανικό της σφρίγος, τη γοητευτική της κακοφωνία. Προχθές ξαναβρήκαμε όλοι, όσοι ενδιαφερθήκαμε να παρακολουθήσουμε τις συνεδριάσεις –από την τηλεόραση εννοείται– τη Βουλή που αγαπήσαμε.

Την ευκαιρία μάς την έδωσε η ομιλία του κ. Μητσοτάκη. Μιλάει ο πρωθυπουργός της χώρας. Σου αρέσει δεν σου αρέσει που είναι πρωθυπουργός, όμως είναι πρωθυπουργός. Η ομιλία του έχει ως κεντρικό θέμα μια εθνική τραγωδία. Προ ημερών δεν εμφανίστηκε στη Βουλή, στη συζήτηση του πορίσματος της εξεταστικής επιτροπής. Τον εγκάλεσες γι’ αυτό. Και τώρα τον έχεις απέναντί σου, για να σου εξηγήσει τις θέσεις του και τους χειρισμούς της κυβέρνησής του και των υπευθύνων για την τραγωδία. Τις προηγούμενες ημέρες σού έχει δοθεί η ευκαιρία να εκθέσεις τις δικές σου απόψεις. Μίλησες για μπάζωμα, για συγκάλυψη και βάφτισες την τραγωδία σε δολοφονία. Χωρίς να αντιλαμβάνεσαι με τα ελάχιστα ελληνικά σου ότι η δολοφονία προϋποθέτει δόλο. Ο Βελόπουλος το απέδωσε στο λαθρεμπόριο υλικών των εμπορικών σιδηροδρόμων. Ο πρωθυπουργός οφείλει να γνωρίζει τι περιέχουν τα βαγόνια ή τα κοντέινερ που φτάνουν στα λιμάνια; Όμως επειδή αισθάνεσαι ότι όλα αυτά δεν φτάνουν, θεωρείς υποχρέωσή σου να τα διανθίσεις με παρεμβάσεις στη διάρκεια της ομιλίας του. Με αποτέλεσμα να διαγωνίζεσαι στην τέχνη της κακοφωνίας. Η καλύτερη εικόνα της κακοφωνίας: η κυρία που μετέδιδε σε νοηματική έχει παραδώσει τα όπλα και περιμένει να τελειώσει ο θόρυβος για να συνεχίσει ο κ. Μητσοτάκης.

Δεν είμαι πολιτικός αναλυτής. Μην περιμένετε από μένα να σας πω ποιος είναι ο κερδισμένος και ποιος ο χαμένος από την πρόταση δυσπιστίας. Ως παρατηρητής των ηθών μας, το μόνο που έχω να πω είναι ότι η δημοκρατία μας παραμένει πιστή στις παραδόσεις της. Και χωρίς να θέλω να αθωώσω την κυβέρνηση από τις κακοτεχνίες της, δεν μπορώ να μην εντοπίσω το πρόβλημα στην αντιπολίτευση. Στην αδυναμία της να οργανώσει έναν αποτελεσματικό λόγο, μια σοβαρή εναλλακτική πρόταση για τη διαχείριση της χώρας. Η τριήμερη συζήτηση στη Βουλή αυτό έδειξε, δυστυχώς.

Αρθρο Νίκου Αλιβιζάτου στην «Κ»: Η Ελλάδα παραμένει κράτος δικαίου



Το γνωστό ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και η υπό συζήτηση πρόταση μομφής των κομμάτων της αντιπολίτευσης έχουν εκτοξεύσει στο επίκεντρο της επικαιρότητας την έννοια του κράτους δικαίου. Παραμένει η Ελλάδα ευρωπαϊκό κράτος δικαίου; Ή μήπως η σημερινή κυβέρνηση τη σπρώχνει στον κατήφορο της δικαιοκρατικής ανυποληψίας;

Ας ξεκαθαρίσουμε, κατ’ αρχάς, για τι ακριβώς μιλάμε: παραδοσιακά, κράτος δικαίου θεωρείται εκείνο στο οποίο οι κυβερνώντες περιορίζονται από κανόνες δικαίου. Οι κανόνες αυτοί, ωστόσο, πρέπει να θεσπίζονται όπως ορίζει το Σύνταγμα και, επιπλέον, να μην αντιβαίνουν σε αυτό. Σε ένα κράτος δικαίου, με άλλα λόγια, το Σύνταγμα δεσμεύει τους κυβερνώντες και διαδικαστικά και ουσιαστικά: οι κυβερνώντες δεν μπορούν να νομοθετούν αυθαίρετα, ούτε όμως και να θέτουν κανόνες δικαίου κατά περιεχόμενο αντισυνταγματικούς.

Εγγυητής του κράτους δικαίου είναι τα δικαστήρια, η ανεξαρτησία των οποίων προστατεύεται, και η πρόσβαση στα οποία κατοχυρώνεται συνταγματικά. Στις μέρες μας είναι και οι ανεξάρτητες αρχές, η σημασία των οποίων, ειδικά στο πεδίο των δικαιωμάτων, διαρκώς αναβαθμίζεται. Δικαστήρια και ανεξάρτητες αρχές είναι τα σπουδαιότερα θεσμικά αντίβαρα στη σύγχρονη συνταγματική δημοκρατία.

Μπορώ λοιπόν να βεβαιώσω ότι, με αυστηρή εφαρμογή των κριτηρίων της Επιτροπής της Βενετίας, η χώρα μας δεν αποκλίνει από τους ευρωπαϊκούς μέσους όρους σε ό,τι αφορά τα περισσότερα από αυτά. Από το 1974, η Ελλάδα είναι κράτος δικαίου, όπως δεν ήταν ποτέ στη νεότερη ιστορία μας και μάλιστα βελτιώνεται. Κάτι που μόνον αφελείς και ανιστόρητοι τολμούν να αμφισβητήσουν. Σε ορισμένα πεδία, μάλιστα, όπως, για παράδειγμα, η ποιότητα των εκλογών, προηγού-μαστε. Δεν είναι πολλές οι χώρες στις οποίες θα μπορούσαν να πραγματοποιηθούν κυβερνητικές εναλλαγές σε κλίμα τόσο μεγάλης οξύτητας, όπως σ’ εμάς, το 1989, το 1993, το 2015 ή το 2019, χωρίς να ανοίξει ρουθούνι.

Ελλείμματα του κράτους δικαίου στη χώρα μας ασφαλώς και υπάρχουν. Σε μερικές περιπτώσεις, μάλιστα, είναι σοβαρά. Είναι όμως εντοπισμένα. Θα σταθώ σε μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα. Πάνω πάνω θα ιεραρχούσα τις καθυστερήσεις στην απονομή της δικαιοσύνης, οι οποίες, σε αρκετές περιπτώσεις, αγγίζουν το όριο της αρνησιδικίας. Οι υποκλοπές, εξάλλου, αποτελούν την άλλη μείζονα σκιά του κράτους δικαίου, με την παρατεινόμενη ατιμωρησία των υπευθύνων του γνωστού σκανδάλου να είναι αδικαιολόγητη.

Η Επιτροπή της Βενετίας (Venice Commission, Commission de Venise), το συμβουλευτικό όργανο του Συμβουλίου της Ευρώπης, το οποίο, από το 1990, αποφαίνεται με εμπεριστατωμένες εκθέσεις για την κατάσταση της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου στην Ευρώπη, έχει εκδώσει από το 2016 έναν πολύ ενδιαφέροντα κατάλογο κριτηρίων για το κράτος δικαίου (the Rule of Law Checklist). Toν κατάλογο αυτόν, τον οποίο έχει εκδώσει στα ελληνικά το Iδρυμα της Βουλής με τίτλο «Κράτος δικαίου. Κριτήρια ελέγχου», (μτφ. Απ. Βλαχογιάννη, 2022), χρησιμοποιεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την ετήσια αξιολόγηση των κρατών-μελών από τη σκοπιά του κράτους δικαίου. Σε αυτόν, εξάλλου, όπως και στις εκθέσεις της Επιτροπής της Βενετίας για ειδικά θέματα, παραπέμπουν συστηματικά τα δικαστήρια τόσο του Στρασβούργου όσο και του Λουξεμβούργου.

Τα κριτήρια ελέγχου της Επιτροπής της Βενετίας εντάσσονται σε πέντε μεγάλες ενότητες, τις ακόλουθες: (α) Την υπεροχή του νόμου, (β) την ασφάλεια δικαίου, (γ) τις εγγυήσεις κατά της κατάχρησης εξουσίας, (δ) την ισότητα ενώπιον του νόμου και (ε) την πρόσβαση στη Δικαιοσύνη. Καθεμιά από αυτές περιλαμβάνει επιμέρους κριτήρια, όπως η απαγόρευση της αναδρομικότητας των νόμων, η σύγκρουση συμφερόντων, το τεκμήριο αθωότητας, η ανεξαρτησία όχι μόνον των δικαστηρίων αλλά και των δικηγορικών συλλόγων και άλλα.

Με βάση τα κριτήρια αυτά, πού στέκεται η Ελλάδα;

Ας μου επιτραπεί στο σημείο αυτό να επικαλεστώ την προσωπική μου εμπειρία: τα τελευταία χρόνια, από τις υποκλοπές και τη νομότυπη ανάδειξη των ανεξάρτητων αρχών έως την αστυνομική βία, είχα προσωπικά άμεση εμπλοκή σε περιστατικά παραβιάσεων της νομιμότητας, είτε ως νομικός παραστάτης των θυμάτων είτε ως ανεξάρτητος παρατηρητής και εμπειρογνώμονας. Από το 2014, εξάλλου, με ένα διάλειμμα το 2018-2019 –όταν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ανανέωσε τη θητεία μου– είμαι και μέλος της Επιτροπής της Βενετίας. Eχω, ως εκ τούτου, μια συνολική εικόνα για το πού βρίσκεται το κράτος δικαίου σήμερα στη χώρα μας, σε σύγκριση με τους ευρωπαϊκούς μέσους όρους.

Το ίδιο και η πεισματική άρνηση της κυβέρνησης να θεσπίσει βασικές εγγυήσεις για την προστασία του απορρήτου. Εξίσου ψηλά, τέλος, θα τοποθετούσα την ατιμωρησία των υπευθύνων σε υποθέσεις αστυνομικής βίας.

Το κακό με τη σημερινή κυβέρνηση είναι ότι αντιμετωπίζει τα θέματα αυτά, ακόμη και την τραγωδία των Τεμπών, ως παρωνυχίδες. Επικαλούμενη την ευνοϊκή γι’ αυτήν ετυμηγορία της κάλπης, δεν δείχνει την αναγκαία ενσυναίσθηση και, το κυριότερο, δεν προχωρεί με τόλμη στις απαραίτητες τομές.

Oσο για την αντιπολίτευση, αντί να σταθεί στα ελλείμματα αυτά και να επικεντρώσει σε αυτά την κριτική της, ενδίδει στην ευκολία της ανέξοδης γενίκευσης. Μπορεί να αποκομίζει από αυτήν βραχυπρόθεσμα οφέλη, χάνει όμως στο κεφάλαιο της αξιοπιστίας.

* Ο κ. Ν. Κ. Αλιβιζάτος είναι ομότιμος καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Τετάρτη 27 Μαρτίου 2024

Ο φόβος της αξιολόγησης

kathimerini.gr
Τάκης Θεοδωρόπουλος
Δεν ξέρω αν εσάς σας διαφώτισε η συζήτηση στη Βουλή για τις αιτίες του δυστυχήματος στα Τέμπη. Εμένα πάντως δεν με διαφώτισε. Δεν έμαθα κάτι που δεν ήξερα έως τώρα επειδή το είχα διαβάσει ή ακούσει. Υπάρχουν πολιτικές ευθύνες; Και βέβαια υπάρχουν πολιτικές ευθύνες. Ο κ. Καραμανλής τις ανέλαβε παραιτούμενος από υπουργός, αν και προσωπικά θεωρώ ότι όφειλε να αποχωρήσει από την πολιτική, αν μη τι άλλο για να τιμήσει το βαρύ του όνομα. Για τις ποινικές ευθύνες δεν έχω άποψη. Είναι θέμα των δικαστηρίων και όχι του «κοινού περί δικαιοσύνης αισθήματος». Όμως οι πολιτικές ευθύνες είναι τμήμα μιας πυραμίδας που έχει κορυφή, σώμα και βάση. Και αναρωτιέμαι αν όλοι αυτοί οι κήνσορες της ηθικής και της ευαισθησίας που αγόρευσαν στη Βουλή είναι έτοιμοι να τις αναλάβουν. Πώς θα αντιδρούσαν και τι θα ψήφιζαν αν η κυβέρνηση θεωρούσε ότι οι νεκροί στα Τέμπη μάς επιβάλλουν την ανάγκη αξιολόγησης των δημοσίων υπαλλήλων μας. Και βέβαια η αξιολόγηση έχει και τις συνέπειές της, την ενδεχόμενη απόλυση. Να το πάρω αντίστροφα: φταίει ο υπουργός, αλλά φταίει και ο σταθμάρχης. Τελευταίος τροχός της αμάξης, όμως και ο πιο κρίσιμος. Εντέλει όλα σ’ αυτόν καταλήγουν. Είναι προφυλακισμένος, δεν έχω αντίρρηση, όμως πόσοι από τους συναδέλφους του θα δέχονταν να αξιολογηθούν για τις ικανότητές τους να ανταποκριθούν στο καθήκον τους; Αστεία πράγματα. Η αξιολόγηση είναι ταμπού.

Προχθές κάποιος συνδικαλιστής εκπαιδευτικός ανακοίνωσε σαρανταοκτάωρη απεργία κατά της αξιολόγησης. Τα επιχειρήματά του ήταν συντριπτικά: οι εκπαιδευτικοί στο Δημόσιο εργάζονται υπό άθλιες συνθήκες, χαμηλοί μισθοί, πολλά κτίρια δεν έχουν αντισεισμικό πιστοποιητικό, άλλα δεν έχουν θέρμανση κ.τ.λ., κ.τ.λ. Δεκτά όλ’ αυτά και απαράδεκτα. Όμως δεν έχουν σχέση με το εκπαιδευτικό τους έργο. Τι παράγουν και πώς το παράγουν δεδομένων των συνθηκών. Όταν μια σχολική τάξη μετατρέπεται σε εργαστήριο βίας της οποίας θύμα μπορεί να είναι και ο ίδιος ο εκπαιδευτικός, αυτός έχει ευθύνη ή όχι; Και δεν πρέπει να αξιολογηθεί βάσει της ικανότητάς του να διατηρήσει ή να αποκαταστήσει την τάξη; Όπως επίσης και ο διευθυντής του σχολείου ο οποίος δεν θέλησε ή δεν μπόρεσε να τον βοηθήσει.
Και ας πάμε στα υψηλά. Αξιολόγηση των δικαστικών, αξιολόγηση των πολιτικών. Θα μου πείτε, αυτούς τους τελευταίους τους αξιολογούν οι ψηφοφόροι. Μου θυμίζει αυτό που κάποτε είχε πει ένας βετεράνος εκπαιδευτικός, ο οποίος επισήμανε στους συναδέλφους του ότι δεν του φτάνει όταν τους ακούει να λένε πως τους αξιολογούν τα παιδιά που τους κοιτούν στα μάτια. Η πολιτική ελίτ θα πρέπει να μάθει την τέχνη της αυτοαξιολόγησης ή της αυτοκάθαρσης. Όσο για τη δικαστική, εκεί η επιστήμη σηκώνει τα χέρια της ψηλά.

Η αξιολόγηση είναι ταμπού. Κι αυτό είναι μια βασική μειονεξία της ελληνικής κοινωνίας. Φοβόμαστε να μας αξιολογήσει κάποιος και ως εκ τούτου φοβόμαστε να αξιολογήσουμε. Μην κρίνεις ίνα μη κριθείς. Η αξιολόγηση είναι ο μεγαλύτερος φόβος της ελληνικής κοινωνίας. Δεν αποκαλύπτει μόνον την έλλειψη εμπιστοσύνης στις δικές μας δυνατότητες. Αποκαλύπτει και την έλλειψη εμπιστοσύνης στις δυνατότητες του διπλανού μας. Με δυο λόγια αποκαλύπτει το μαλακό υπογάστριο της κοινωνικής μας συνθήκης, την έλλειψη εμπιστοσύνης.

Μπορεί η πολιτική τάξη να αποκαταστήσει την έλλειψη εμπιστοσύνης, την ανασφάλεια που διακατέχει την ελληνική κοινωνία; Σίγουρα δεν αρκούν οι οικονομικοί δείκτες ή οι διεθνείς συμμαχίες της χώρας. Η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στη συνύπαρξή μας απαιτεί απτά αποτελέσματα, όπως αυτά που αφορούν τη δημόσια τάξη και την εκπαίδευση. Μεγάλο εμπόδιο η αδυναμία αξιολόγησης. Κι έτσι επιστρέφουμε στην αρχή. Σε τι οφείλεται η αδυναμία αξιολόγησης; Στην έλλειψη εμπιστοσύνης. Και σε τι οφείλεται η έλλειψη εμπιστοσύνης; Στην αδυναμία αξιολόγησης.

Η αξιολόγηση του δημόσιου τομέα είναι ένα από τα μεγάλα ταμπού της κοινωνίας μας. Στον ιδιωτικό τομέα εφαρμόζεται με όλα της τα ελαττώματα, προσωπικές αντιδικίες που συγχέονται με την αποτελεσματικότητα, ενδεχόμενες αδικίες αλλά και δίκαιες απαιτήσεις. Η λατρεία του Δημοσίου την οποία υπηρετεί ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας, ίσως το μεγαλύτερο, οφείλεται στο ταμπού της αξιολόγησης. Γι’ αυτό, παρότι το ελληνικό Δημόσιο κατέρρευσε παταγωδώς το 2010, παρασύροντας ολόκληρη την ελληνική κοινωνία, εξακολουθεί να διατηρεί την αίγλη του. Εκεί βρίσκουν καταφύγιο η ανασφάλειά μας και ο φόβος μας για την αξιολόγηση.

Δευτέρα 25 Μαρτίου 2024

ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΣ!



Σε γνωρίζω από την κόψη του σπαθιού την τρομερή,

σε γνωρίζω από την όψη που με βία μετράει τη γη. 

Απ' τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά,

και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

Η Διχόνοια που βαστάει ένα σκήπτρο η δολερή

καθενός χαμογελάει, "πάρ' το", λέγοντας, "και συ".


"Διονύσιος Σολωμός"

Κυριακή 24 Μαρτίου 2024

Λόγος Καστορίας Καλλινίκου στὴν Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας: Δόξα τῷ Θεῷ, ὑπάρχει ἡ Ἐκκλησία!




Δόξα τῷ Θεῷ, ὑπάρχει ἡ Ἐκκλησία!

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας σήμερα, κατά τήν ὁποία ἑορτάζουμε τήν ἀναστήλωση τῶν ἱερῶν Εἰκόνων καί τόν θρίαμβο τῆς ὀρθόδοξης πίστης.

Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας σήμερα, καί ἑορτάζει ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία.

Ὀρθοδοξία «εἶναι ἀψευδής ἀντίληψη γιά τόν Θεό καί τήν κτίση ἤ ἀληθινή ἔννοια γιά ὅλα ἤ γνώση τῶν ὄντων ὅπως ἀκριβῶς εἶναι», σύμφωνα μέ τόν ἅγιο Ἀναστάσιο τόν Σιναΐτη.

Πράγματι, ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία διαφυλάσσει, διδάσκει καί ὁμολογεῖ τήν ἀλήθεια γιά τόν Θεό, τόν ἄνθρωπο καί τά ὄντα.

Ἡ Ἐκκλησία λέει τήν ἀλήθεια γιά τόν Θεό Δημιουργό, πού δημιούργησε τόν ἄνθρωπο ἀπό ἀγάπη καί δημιούργησε τόν κόσμο ὡς οἰκία τοῦ ἀνθρώπου.

Γιά τόν Θεό πού ἔγινε ἄνθρωπος, Κύριος Ἰησοῦς Χριστός, καί ἑνώθηκαν οἱ δύο φύσεις, θεία καί ἀνθρώπινη, ἀτρέπτως, ἀχωρίστως, ἀδιαιρέτως, ἀναλλοιώτως. Ἐνηνθρώπησε γιά νά φανερώσει τό πρωτόκτιστο κάλλος τῆς εἰκόνας, σύμφωνα μέ τήν ὁποία εἶναι πλασμένος ὁ ἄνθρωπος, καί νά λυτρώσει τόν ἄνθρωπο ἀπό τόν θάνατο.

Λέει τήν ἀλήθεια ὅτι ὁ ἄνθρωπος εἶναι πλασμένος κατ᾽ εἰκόνα καί καθ᾽ ὁμοίωση Θεοῦ καί ἔχει σκοπό καί νόημα ζωῆς τήν κατά χάρη θέωση, ἀφοῦ πρῶτα ἐφαρμόσει τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ, ἀνώτερη ἀπό τίς ὁποῖες εἶναι ἡ πίστη στήν ἐνανθρώπηση τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ καί ἡ ἀγάπη πρός τόν Θεό καί τόν ἄνθρωπο.

Εἶναι ἡ μόνη πού διδάσκει ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν μπορεῖ νά ἀγαπήσει, ὅσο εἶναι δουλωμένος στά πάθη του, καί γι᾽ αὐτό χρειάζεται παιδεία καί θεραπεία.

Ἑρμηνεύει ἡ Ἐκκλησία ὀρθῶς τόν θάνατο, ὡς τό ἀποτέλεσμα τῆς ἀπομάκρυνσης τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τόν Θεό, καί διδάσκει ὅτι ὁ θάνατος νικήθηκε ἀπό τόν Χριστό μέ τήν Ἀνάστασή Του καί θά καταργηθεῖ γιά ὅλους τούς ἀνθρώπους κατά τήν Δευτέρα Παρουσία Του.

Λέει τήν ἀλήθεια ὅτι ἔχουμε ἐλευθερία ἐπιλογῆς ἀλλά ὄχι ἐλευθερία αὐτοπροσδιορισμοῦ τῆς ὕπαρξης, καί ἄρα δέν μποροῦμε νά κάνουμε καί νά εἴμαστε ὅ,τι θέλουμε καί ὅ,τι δηλώσουμε, ἀλλά καλλιεργοῦμε ὅ,τι μᾶς δόθηκε ὡς δῶρο ἀπό τόν Θεό.

Λέει τήν ἀλήθεια ὅτι εἴμαστε θνητοί καί ὅτι θά λογοδοτήσουμε δικαίως γιά τίς πράξεις μας.

Διαφυλάσσει καί ἀναδεικνύει τήν ἀλήθεια γιά τήν σχέση θεολογίας καί ἱστορίας.

Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία στηρίζεται στήν ἀποκαλυπτική ἀλήθεια, γι᾽ αὐτό καί δέν ψεύδεται οὔτε παλινωδεῖ. Δέν στηρίζεται στήν πεπερασμένη ἀνθρώπινη λογική, τήν ὁποία χρησιμοποιεῖ μέν γιά τήν διοίκηση τῶν αἰσθητῶν, ἀλλά δέν τήν ἀπολυτοποιεῖ οὔτε τήν θεοποιεῖ.

*

Ἡ Πατρίδα μας ἡ Ἑλλάδα εἶναι χώρα Ὀρθόδοξη, ἀπό τήν ἄποψη ὅτι ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἶναι ἀναπόσπαστα συνδεδεμένη μέ τήν ἱστορική της πορεία καί ἡ πλειονότητα τῶν κατοίκων της εἶναι Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί. Εἶναι ἁγιοτόκος, ἔχει ἀναδείξει πλῆθος ἁγίων Πατέρων, Μαρτύρων, Ὁσίων. Μάλιστα οἱ Ἑλληνόφωνοι Πατέρες ἀποτελοῦν τήν δόξα τῆς Ἐκκλησίας, ἔχοντας προσφέρει στήν οἰκουμένη μεγάλο πλοῦτο ὀρθόδοξης θεολογίας.

Γι᾽ αὐτό καί ἡ Ἐκκλησία μας ἑορτάζει τήν Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας πανδήμως καί μέ ἰδιαίτερη λαμπρότητα.

Ἡ ἑορτή τῆς Κυριακῆς τῆς Ὀρθοδοξίας δέν ἐπηρεάζεται ἀπό ἐξωτερικές περιστάσεις, γιατί ἡ ὀρθόδοξη θεολογία ἀναφέρεται καί νοηματοδοτεῖ ὅλη τήν ζωή τοῦ ἀνθρώπου. Σέ καιρό εἰρήνης ἤ πολέμου, εὐτυχίας ἤ δυστυχίας, εὐημερίας ἤ ἀνέχειας, χαρᾶς ἤ πένθους, ἡ Ἐκκλησία ἑορτάζει, γιατί ἡ ἀλήθεια παραμένει ἀλήθεια σέ ὅλες τίς περιστάσεις, χωρίς νά ἀλλοιώνεται.

Εἰδικά, ὅμως, ἐφέτος, δικαιολογεῖται ἴσως μιά αἴσθηση λύπης στόν ἑορτασμό τῆς Κυριακῆς τῆς Ὀρθοδοξίας, ὄχι γιατί ἔπαθε κάτι ἡ πίστη μας ἤ ἡ ἀλήθεια, ἀλλά γιατί σέ ὅλον τόν κόσμο διακηρύχθηκε ἀπό τόν ξένο τύπο, ὅτι ἡ Ἑλλάδα, ἡ χώρα τῆς φιλοκαλίας, τῶν Ἁγίων, τῶν σοφῶν καί τῶν ἡρώων, «ἔγινε ἡ πρώτη ὀρθόδοξη χώρα πού νομιμοποίησε τούς γάμους ὁμοφύλων», κατά τήν ἔκφρασή τους, δηλαδή νομιμοποίησε μιά κατάσταση πού εἶναι προκλητικά ἀντίθετη μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἀλλά καί μέ τήν φύση καί μέ τήν λογική.

Καί αὐτή ἡ θλιβερή πρωτιά εἶναι αἰτία λύπης γιά τήν Ἑλλάδα. Γιατί ὅλος ὁ Ὀρθόδοξος κόσμος, καί ὄχι μόνον, ἐκτιμοῦσε τήν Ἑλλάδα καί τήν εἶχε ὡς παράδειγμα ἤ τοὐλάχιστον ὡς ἀντικείμενο μελέτης γιά τήν ἱστορία της, τήν θεολογία της, τήν λατρεία της, τήν παράδοσή της.

*

Παρά ταῦτα, ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία παραμένει ἡ Μητέρα πού ἀγαπᾶ τά παιδιά της καί αὐτή πού γνωρίζει καί κηρύσσει τήν ἀλήθεια γιά τόν Θεό, τόν ἄνθρωπο, τήν δημιουργία, τά ὄντα, τό νόημα τῆς ὕπαρξης, τόν θάνατο, τά μετά τόν θάνατο. Εἶναι ἡ αὐτή πού λέει τήν ἀλήθεια, σέ ἕναν σύγχρονο κόσμο, ὁ ὁποῖος ἀρνεῖται καί τήν δυνατότητα νά ὑπάρχει ἀλήθεια καί τήν θεωρεῖ ὡς μιά ἁπλή σύμβαση.

Καί ἡ Ἐκκλησία μας ὁμολογεῖ αὐτήν τήν ἀλήθεια μέ ὁποιαδήποτε θυσία καί κόστος, γιά ὅσες ψυχές ἀναζητοῦν καί ἐπιθυμοῦν νά γνωρίζουν καί νά ζοῦν τήν Ἀλήθεια. Δέν ὑπολογίζει κανένα κόστος, γιατί εἶναι ἀνεκτίμητη ἡ ἀξία τῆς ἀνθρώπινης ψυχῆς.

Γι᾽ αὐτό, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ἄς εὐχαριστήσουμε τόν Ἅγιο Τριαδικό Θεό, τόν Πατέρα καί Ὅν ἀπέστειλε Ἰησοῦ Χριστό, καί τό Πανάγιο Πνεῦμα, γιά ὅσα μᾶς χαρίζει.

Ἄς χαροῦμε καί ἄς εὐελπιστοῦμε, γιατί «δόξα τῷ Θεῷ ὑπάρχει ἡ Ἐκκλησία!».

Καί ἄς ψάλλουμε στό τέλος τῆς ἱερᾶς λιτανείας τῶν ἱερῶν εἰκόνων καί καθ᾽ ὅλη τήν σημερινή μεγάλη ἡμέρα τῆς Κυριακῆς τῆς Ὀρθοδοξίας, μέ ὅλη τήν ἐσωτερική μας δύναμη: «Τίς Θεός μέγας ὡς ὁ Θεός ἡμῶν!»

Μέ θερμές πατρικές εὐχές

Ὁ Μητροπολίτης

† Ὁ Καστορίας Καλλίνικος

Πέμπτη 14 Μαρτίου 2024

Ξεκινούν οι αιτήσεις για το πρόγραμμα «Τουρισμός για όλους 2024»



Ξεκινά την Πέμπτη 14 Μαρτίου στις 14:00 η υποβολή αιτήσεων για το πρόγραμμα «Τουρισμός για όλους 2024» το οποίο περιλαμβάνει για πρώτη φορά αυξημένο κουπόνι διακοπών (voucher) αξίας έως και 400 ευρώ. Δικαίωμα υποβολής έχουν μέχρι και τη Δευτέρα 1 Απριλίου 23:59 όλοι οι δυνητικοί δικαιούχοι που καλύπτουν τα κριτήρια (δείτε https://vouchers.gov.gr/tourism4all-2024).
  • Οι δικαιούχοι μπορούν να εκδώσουν μια άυλη ψηφιακή χρεωστική κάρτα, την οποία θα χρησιμοποιήσουν για τη διαμονή τους σε όποιο ξενοδοχείο ή κατάλυμα της χώρας επιλέξουν.
  • Το Πρόγραμμα που αποτελεί την αναβαθμισμένη ψηφιακή εκδοχή του Προγράμματος «Τουρισμός για όλους 2022», προβλέπει :-Αυξημένη επιδότηση 200€ ανά δικαιούχο (από 150€ που προβλέπονταν στο προηγούμενο Πρόγραμμα),
-Ποσό ύψους 300€ σε φυσικά πρόσωπα:
1.άγαμα ή σε κατάσταση χηρείας με προστατευόμενα τέκνα, βάσει τελευταίας εκκαθαρισμένης κατά την υποβολή της αίτησης Δήλωσης Φορολογίας Εισοδήματος Φυσικών Προσώπων 2022,
2.έγγαμα ή μέρη συμφώνου συμβίωσης με τρία προστατευόμενα τέκνα και άνω, βάσει τελευταίας εκκαθαρισμένης κατά την υποβολή της αίτησης κοινής ή χωριστής Δήλωσης Φορολογίας Εισοδήματος Φυσικών Προσώπων 2022. Σημειώνεται ότι η επίκληση της ύπαρξης του ανωτέρω αριθμού τέκνων για τη λήψη της επαυξημένης ενίσχυσης είναι δυνατή άπαξ.
3.Συνταξιούχους όλων των Ταμείων με οριστική απόφαση απονομής σύνταξης λόγω γήρατος έως 31.12.2022, που πληρούν τις οριζόμενες στη σχετική Κοινή Υπουργική Απόφαση και πρόσκληση προϋποθέσεις.
-Ειδική πρόβλεψη για υψηλότερη επιδότηση 400€ για ΑμεΑ με αναπηρία από 67% και άνω και δικαιούχους με τέκνα ΑμεΑ με αναπηρία από 67% και άνω.
-Ανέπαφη πληρωμή και εξαργύρωση του ποσού της ψηφιακής χρεωστικής κάρτας, σε κάθε πάροχο διαμονής (ξενοδοχεία, καταλύματα κ.ά.) και σε κάθε προορισμό της χώρας, χωρίς γεωγραφικούς περιορισμούς,.
-Άμεση αποζημίωση των παρόχων, γεγονός που βάζει τέλος στην αναμονή και στις χρονοβόρες γραφειοκρατικές διαδικασίες.
-Ανάλωση του ποσού εφάπαξ ή σε δόσεις μέχρι και τον Δεκέμβριο του 2024, ώστε να υποστηριχθεί και η επιλογή διακοπών εκτός υψηλής τουριστικής περιόδου.

Στο νέο Πρόγραμμα δεν μπορούν να λάβουν μέρος επιλεγέντες ως δικαιούχοι στο πλαίσιο του Προγράμματος «Κοινωνικός Τουρισμός 2024» της Δ.Υ.Π.Α. – ανεξαρτήτως από το εάν έκαναν χρήση ή όχι της παροχής – καθώς και οι κληρωθέντες του Προγράμματος «Τουρισμός για όλους 2022», ανεξαρτήτως από το εάν έκαναν χρήση ή όχι της παροχής.

Μητσοτάκης: Η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ έβαλε την Ελλάδα στην Ευρώπη...



Η Νέα Δημοκρατία είναι το κόμμα της Ευρώπης

Από τη συνέντευξη του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στην εκπομπή «Αταίριαστοι» του τηλεοπτικού σταθμού ΣΚΑΪ και στους δημοσιογράφους Χρήστο Κούτρα και Γιάννη Ντσούνο:

Οι ευρωεκλογές είναι ευρωεκλογές. Ψηφίζουμε για ευρωβουλευτές. Ψηφίζουμε για τη θέση της Ελλάδας στην Ευρώπη στον επόμενο πενταετή κύκλο. Ψηφίζουμε για αυτούς οι οποίοι θα μπορέσουν να διεκδικήσουν από την Ευρώπη αυτά τα οποία η πατρίδα μας δικαιούται να διεκδικήσει.
  • Θέλω να θυμίσω ότι εμείς είμαστε το κόμμα της Ευρώπης -αυτό δεν νομίζω ότι αμφισβητείται-, ταυτισμένοι στη συνείδηση του κόσμου. Προς Θεού, δεν λέω ότι τα άλλα κόμματα είναι κατά της Ευρώπης, αλλά σίγουρα η Νέα Δημοκρατία είναι το κόμμα που έβαλε την Ελλάδα στην Ευρώπη, την κράτησε στην Ευρώπη όταν κάποιοι έπαιξαν με τη φωτιά.
  • Το βασικό: ο επόμενος ευρωπαϊκός κύκλος έχει πολύ σημαντικά ανοιχτά ζητήματα. Ο ρόλος της Ευρώπης στην ενιαία αμυντική πολιτική, η Ελλάδα πρέπει να διεκδικήσει τη θέση της σε αυτό το τραπέζι. Θέματα μετανάστευσης, θέματα τα οποία έχουν να κάνουν με την Κοινή Αγροτική Πολιτική.
  • Για εμένα το ζήτημα δεν είναι μόνο το ποσοστό, είναι ο αριθμός των ευρωβουλευτών, γιατί το ζητούμενο τελικά είναι ποιοι ευρωβουλευτές θα εκλεγούν. Είμαστε με σταυρό, θέλουμε να έχουμε ένα ψηφοδέλτιο το οποίο να είναι πολυσυλλεκτικό και να εκπροσωπεί διαφορετικές κοινωνικές τάξεις, διαφορετικές περιφέρειες της χώρας, πάντα όμως με γνώμονα οι άνθρωποι που θα εκλεγούν να μπορούν να υπηρετήσουν την Ελλάδα και τη Νέα Δημοκρατία στην Ευρώπη.
  • Και βέβαια, μην το ξεχνάμε, θέλω να το ξαναπώ: επιστολική ψήφος. Πολύ σημαντική μεταρρύθμιση. Δεν αφορά μόνο τους συμπολίτες μας εκτός Ελλάδας. Αφορά και τους συμπολίτες μας στην Ελλάδα: παιδιά που δουλεύουν σεζόν, που δεν θα μπορούν, φοιτητές οι οποίοι ενδεχομένως να δίνουν πανελλαδικές, ανάπηροι, υπερήλικες. Η πλατφόρμα είναι ανοιχτή μέχρι τα τέλη Απριλίου και για πρώτη φορά έχουμε και αυτή τη θεσμική εναλλακτική για να ενισχύσουμε το πρόβλημα της χαμηλής συμμετοχής στις ευρωπαϊκές εκλογές.
Πώς απαντάμε στο ζήτημα της ακρίβειας

Έχετε δίκιο να αναδεικνύετε το ζήτημα της ακρίβειας ως το πρώτο πρόβλημα που αντιμετωπίζει σήμερα το μέσο ελληνικό νοικοκυριό. Δεν χρειάζεστε καμία έρευνα για να το διαπιστώσετε. Υπάρχει όντως μια συσσωρευμένη αύξηση τιμών η οποία πιέζει τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς. Πώς απαντάμε σε αυτό; Με πολλούς διαφορετικούς τρόπους.
  • Ο πρώτος είναι με αυξήσεις μισθών. Θα επιμείνω σε αυτό, διότι έχουμε θέσει έναν στόχο, και αποτελεί προεκλογική μας δέσμευση, ο μέσος μισθός στη χώρα να φτάσει στα 1.500 ευρώ και ο κατώτατος στα 950 ευρώ το 2027. Θα τον πετύχουμε τον στόχο αυτόν. Ήδη από το 2019 οι μισθοί στη χώρα έχουν αυξηθεί κατά λίγο παραπάνω από 20%. Πέφτει η ανεργία, υπάρχει περισσότερος ανταγωνισμός, οι επιχειρήσεις πρέπει να πληρώσουν περισσότερο για να προσελκύσουν εργαζόμενους. Αυτή, λοιπόν, είναι η διαρθρωτική απάντηση στο ζήτημα των οικογενειακών προϋπολογισμών και της αντιμετώπισης της ακρίβειας. Προφανώς δεν φτάνει όμως μόνο αυτό.
-Η αύξηση του κατώτατου μισθού, η οποία θα ανακοινωθεί εντός του Μαρτίου και θα τεθεί σε εφαρμογή από την 1η Απριλίου, συμπαρασύρει επιδόματα, συμπαρασύρει τριετίες. Δηλαδή δεν είναι μόνο ο κατώτατος μισθός τον οποίο θα δείτε. Θα είναι πάνω από 800 ευρώ.
  • Θέλω να θυμίσω το «Καλάθι του Νοικοκυριού». Κάναμε πολλές παρεμβάσεις. Γιατί όμως τώρα κάναμε μία πιο δραστική παρέμβαση στην ίδια τη λειτουργία της αγοράς; Για να έχουμε μεγαλύτερη ορατότητα και να μην κρύβονται μέσα από ένα πολυδαίδαλο σύστημα υψηλών τιμών καταλόγων και πολλών προσφορών, ουσιαστικά ανατιμήσεις τις οποίες καρπώνονταν και οι εταιρείες και τα σούπερ μάρκετ. … Γι’ αυτό και η παρέμβαση γίνεται τώρα και έχει ήδη δείξει αποτελέσματα σε ταχέως κινούμενα καταναλωτικά προϊόντα: απορρυπαντικά, σαμπουάν, 4.000 κωδικοί, στο βρεφικό γάλα κάναμε ακόμα πιο δραστική παρέμβαση, γιατί καταλαβαίνουμε την επιβάρυνση για μία νέα οικογένεια.
  • Θέλω να θυμίσω ότι αυξήσαμε και το επίδομα γέννας, αναδρομικά μάλιστα. Άρα, και οι οικογένειες που απέκτησαν παιδί το 2023 θα πάρουν πρόσθετη οικονομική ενίσχυση, για να καλύψουμε τα αυξημένα έξοδα τα οποία συνεπάγεται η ανατροφή ενός μικρού παιδιού. Άρα, όλες αυτές οι παρεμβάσεις συνθέτουν, θα έλεγα, ένα συνολικό πλέγμα το οποίο σηματοδοτεί τη βούληση της κυβέρνησης να παρέμβει στην αγορά -και με πρόστιμα.
  • Είδα κάποιες εταιρείες οι οποίες παραπονιόντουσαν για τα πρόστιμα. Λυπάμαι, όποιος παραβιάζει τον νόμο θα «φάει» πρόστιμο. Έχουμε βάλει πρόστιμα τα οποία ξεπερνούν τα 16 εκατομμύρια ευρώ. Δεν είναι και μικρό ποσό.

Τρίτη 12 Μαρτίου 2024

31,878 εκατ. ευρώ στον ερασιτεχνικό αθλητισμό




31,878 εκατ. ευρώ στον ερασιτεχνικό αθλητισμό

Άρχισε η καταβολή 22.315.000 ευρώ, στα συνολικά 6.533 ερασιτεχνικά σωματεία, τα οποία είναι εγγεγραμμένα στο Μητρώο Αθλητικών Σωματείων 2023 του Υπουργείου Αθλητισμού, από τον μόνιμο μηχανισμό χρηματοδότησης, μέσω της φορολογίας των κερδών των παικτών τυχερών παιγνίων. Συνολικά, το ποσό που αντιστοιχεί στον ερασιτεχνικό αθλητισμό ανέχεται στα 31.878.000 ευρώ, με τα υπόλοιπα 9.563.400 ευρώ να αφορούν τις εθνικές ομάδες όλων των ηλικιακών κατηγοριών, όλων των Ομοσπονδιών (Ολυμπιακών αθλημάτων και μη, αλλά και Παραολυμπιακών Αθλημάτων), την Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή και την Ελληνική Παραολυμπιακή Επιτροπή, για τις προ-Ολυμπιακές και προ-Παραολυμπιακές ομάδες.

Υπενθυμίζεται ότι, βάσει της Κοινής Υπουργικής Απόφασης που υπέγραψαν ο αναπληρωτής υπουργός Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού, Γιάννης Βρούτσης, και οι υφυπουργοί Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, Χάρης Θεοχάρης και Θάνος Πετραλιάς, έχουν ήδη διατεθεί 31.878.000 ευρώ στον επαγγελματικό αθλητισμό (21.039.480 ευρώ στις ΠΑΕ της Super League, 3.028.410 ευρώ στις ΠΑΕ της Super League 2, 5.100.480 ευρώ στις ΚΑΕ της Basket League και 2.709.630 ευρώ στα ΤΑΑ της Volley League) και από από 1.122.000 ευρώ στις Οργανωτικές Επιτροπές Διοργανώσεων του ΕΚΟ Ράλλυ Ακρόπολις (Motorsport Greece) και του ΔΕΗ Διεθνή Ποδηλατικού Γύρου Ελλάδας (Cycling Greece). Το συνολικό ποσό της χρηματοδότησης του ελληνικού αθλητισμού μέσω της φορολογίας των κερδών των παικτών τυχερών παιγνίων, ανέρχεται για το 2024 στα 66 εκατ. ευρώ.

Για πρώτη φορά στα κριτήρια ενίσχυσης λαμβάνεται υπόψη η νησιωτικότητα ως προτεραιότητα. Τα σωματεία ανά την Επικράτεια που εδρεύουν σε νησιά (και δεν έχουν οδική σύνδεση με την ηπειρωτική Ελλάδα, όπως π.χ. οι Κυκλάδες, τα Δωδεκάνησα, του Ιονίου -πλην της Λευκάδας- η Λέσβος, η Σάμος, οι Σποράδες, η Κρήτη κ.λπ.) λαμβάνουν χρηματοδότηση προσαυξημένη κατά 50%. Επιπλέον, για σωματεία νησιών με λιγότερους από 3.100 κατοίκους, όπως και για σωματεία ΑμεΑ, το μίνιμουμ ποσό ενίσχυσης ανέρχεται στα 1.700 ευρώ, ενώ για όλα τα άλλα σωματεία προσδιορίστηκε στα 1.000 ευρώ.

 

Μητσοτάκης: Η Ελλάδα έχει ανάγκη από συνέχεια στην πρόοδο



Η Ελλάδα έχει ανάγκη από συνέχεια στην πρόοδο
Από την ομιλία του Πρωθυπουργού και Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκου Μητσοτάκη στο Προσυνέδριο του Κόμματος στη Θεσσαλονίκη:
  • Φτάνουμε, λοιπόν, στο τώρα και στο πρώτο εξάμηνο της νέας κυβερνητικής τετραετίας, μετά τη μεγάλη διπλή εκλογική επικράτηση των εκλογών του Μαΐου και του Ιουνίου του 2023. Οι στόχοι μας είναι και πάλι δύσκολοι και καθόλου αυτονόητοι. Είναι πρωτίστως εστιασμένοι στο ξερίζωμα των παθογενειών που μας κρατούν ακόμα πίσω.
-Με τρεις βασικές προτεραιότητες: στήριξη του εισοδήματος απέναντι στην ακρίβεια, αξιοπρεπή υγεία, σύγχρονη παιδεία, σε ένα κράτος ανθρώπινο και ψηφιακό που θα προσφέρει σιγουριά, εξυπηρέτηση και ασφάλεια στον πολίτη.
  • Φίλες και φίλοι, ωστόσο, ο στόχος μου σήμερα δεν είναι ο απολογισμός του κυβερνητικού μας έργου. Στόχος είναι άλλος: είναι η προετοιμασία της παράταξης για την πολιτική μάχη που έχουμε μπροστά μας, τις ευρωεκλογές του Ιουνίου. Είναι μια αναμέτρηση πολύ σημαντική, διπλά σημαντική θα έλεγα:
-Από τη μία πλευρά θα κρίνει αν η χώρα θα συνεχίσει να έχει αυτή την πολυπόθητη σταθερότητα, πολιτική σταθερότητα, την οποία με τόσο κόπο οικοδομήσαμε. Αν θα μείνει στο δρόμο των αλλαγών, αν θα πετύχει τελικά τους στόχους για τους οποίους μίλησα με ορίζοντα το 2027.
-Και από την άλλη, οι ευρωκάλπες πρέπει να αναδείξουν την πολιτική δύναμη που επιθυμούν οι Έλληνες ψηφοφόροι να τους εκπροσωπεί στην Ευρώπη.
  • Υπάρχει όμως και μία ακόμα διάσταση στην επιλογή του Ιουνίου. Έχει και αυτή την ξεχωριστή της σημασία. Δεν είναι άλλη από την ανάγκη να στείλουμε ένα μήνυμα σε αυτούς που επιμένουν και σήμερα ακόμα να διασύρουν τη χώρα διεθνώς. Μόλις πρόσφατα, για παράδειγμα, ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ευρωβουλευτές του δεν δίστασαν να ζητήσουν, προσέξτε, μέχρι και τη διακοπή της ευρωπαϊκής χρηματοδότησης προς την Ελλάδα.
  • Τον Ιούνιο, τέλος, η χώρα θα κληθεί να στείλει και ένα μήνυμα σταθερότητας σε ένα πολύ δύσκολο, σε ένα πολύ ασταθές διεθνές περιβάλλον, με έναν πόλεμο να μαίνεται στην Ουκρανία, με τη Μέση Ανατολή να αιμορραγεί ξανά, με τον ανατολικό μας γείτονα, παρά τη σημαντική βελτίωση των σχέσεών μας, να παραμένει απρόβλεπτος. Η Ελλάδα, συνεπώς, έχει ανάγκη από συνέχεια στην πρόοδο μέσα στα σύνορά της, παράλληλα όμως οφείλει να είναι παρούσα και έξω από αυτά ως δύναμη ειρήνης και ασφάλειας.
-Φίλες και φίλοι, να γιατί οι κάλπες των ευρωεκλογών δεν προσφέρονται για αδράνεια: γιατί η αμφισβήτηση, η όποια αμφισβήτηση του πολιτικού σκηνικού μπορεί να κλονίσει κατακτήσεις που τώρα θεωρούνται δεδομένες, περιορίζοντας την ορμή του τόπου προς τα εμπρός.
-Ούτε ασφαλώς και είναι κάλπες που πρέπει να γίνουν αφορμή τυφλής διαμαρτυρίας. Διότι σε τέτοιες περιπτώσεις άλλο σήμα θέλει συχνά να στείλει ο ψηφοφόρος και άλλο είναι τελικά αυτό που επιστρέφεται με το αποτέλεσμα.

Όλοι ξέρουμε ποιο κόμμα είναι αυτό που υπηρετεί με έργα και όχι με λόγια την Ελλάδα. Είναι η Νέα Δημοκρατία που επέλεξε πάντοτε τη σωστή πλευρά της ιστορίας. Είναι η Νέα Δημοκρατία που με τον ιδρυτή της, τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, έβαλε τη χώρα στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Και όταν κινδύνεψε η χώρα, την κράτησε εκεί, μέσα στην Ευρώπη, μακριά από περιπέτειες. Είναι το κόμμα που τώρα πρωταγωνιστεί στην κοινή πορεία, ξέροντας να παρεμβαίνει, να προτείνει, να χτίζει διεθνείς συναινέσεις, παράλληλα όμως να αντιστέκεται και να διεκδικεί όταν η πατρίδα αυτό απαιτεί.

Δευτέρα 11 Μαρτίου 2024

Κλιματική αλλαγή: «Καταστροφικοί» οι κίνδυνοι στην Ευρώπη, προειδοποιεί νέα έκθεση



Η Ευρώπη κινδυνεύει να υποστεί «καταστροφικές» συνέπειες από την κλιματική αλλαγή αν δεν λάβει επείγοντα και αποφασιστικά μέτρα για να αντιμετωπίσει τους κινδύνους, προειδοποιεί σήμερα μια νέα ανάλυση της ΕΕ.

Περιοχές της νότιας Ευρώπης κινδυνεύουν περισσότερο, όπως προειδοποιεί η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Περιβάλλοντος (EEA) στην πρώτη της έκθεση για τους κλιματικούς κινδύνους που αντιμετωπίζει η ήπειρος.

Οι κίνδυνοι περιλαμβάνουν τις πυρκαγιές, τη λειψυδρία και τις επιπτώσεις τους στη γεωργική παραγωγή, ενώ οι παράκτιες περιοχές απειλούνται από πλημμύρες, αποσάθρωση και εισχώρηση θαλασσινού νερού.

«Πολλοί από αυτούς τους κινδύνους έχουν ήδη αγγίξει κρίσιμα επίπεδα και θα μπορούσαν να αποβούν καταστροφικοί χωρίς επείγουσες και αποφασιστικές ενέργειες», υπογραμμίζει η Υπηρεσία.

Αυτό δεν σημαίνει ότι η βόρεια Ευρώπη δεν βιώνει τις αρνητικές επιπτώσεις όπως έχει φανεί από τις πλημμύρες στη Γερμανία και τις δασικές πυρκαγιές στη Σουηδία τα τελευταία χρόνια.

«Η ακραία ζέστη, η ξηρασία, οι δασικές πυρκαγιές και οι πλημμύρες, όπως καταγράφονται τα τελευταία χρόνια, θα επιδεινωθούν στην Ευρώπη ακόμη και με τα πιο αισιόδοξα σενάρια υπερθέρμανσης του πλανήτη και επηρεάζουν τις συνθήκες διαβίωσης σε όλη την ήπειρο», προειδοποιεί η ΕΕΑ.

Η έκθεση καταγράφει 36 κινδύνους που συνδέονται με το κλίμα στην Ευρώπη, 21 εκ των οποίων απαιτούν πιο άμεσες ενέργειες και οκτώ είναι «ιδιαίτερα επείγοντες».

Στην κορυφή της λίστας βρίσκονται οι κίνδυνοι για τα οικοσυστήματα, κυρίως τα παράκτια και τα θαλάσσια.

Για παράδειγμα, ο συνδυασμός καυσώνων καθώς και η οξίνιση και η μείωση του οξυγόνου αλλά και άλλοι οφειλόμενοι στην ανθρώπινη δραστηριότητα παράγοντες -όπως η μόλυνση και ο ευτροφισμός (Σ.τ.Σ: Ο ευτροφισμός είναι το περιβαλλοντικό φαινόμενο κατά το οποίο η υπέρμετρη αύξηση της συγκέντρωσης θρεπτικών στοιχείων συνεπάγεται τη μείωση του διαλυμένου οξυγόνου στο νερό και κατά συνέπεια την αλλοίωση της βιοποικιλότητας σε αυτό) και η αλιεία απειλούν τα θαλάσσια οικοσυστήματα, επισημαίνει η έκθεση.

Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και πληθυσμοί θα πρέπει να αναγνωρίσουν ομόφωνα τους κινδύνους και να συμφωνήσουν ότι προτεραιότητά τους θα είναι να κάνουν περισσότερα και ταχύτερα, καταλήγει η EEA.

«Πρέπει να κάνουμε περισσότερα, να έχουμε ισχυρότερες πολιτικές», τόνισε η διευθύντρια της Υπηρεσίας Λίνα Ιλα-Μόνονεν.

Παρά το συναγερμό, η Υπηρεσία αναγνώρισε επίσης, «σημαντική πρόοδο» που έχει επιτευχθεί «στην κατανόηση των κλιματικών κινδύνων που αντιμετωπίζει ο κόσμος και στην προετοιμασία για την αντιμετώπισή τους» ανάμεσα στις χώρες μέλη.

«Αυτά τα γεγονότα είναι η νέα κανονικότητα. Θα πρέπει να είναι ο κώδωνας κινδύνου. Η τελευταία αφύπνιση», τόνισε η ίδια σε συνέντευξη Τύπου ενόψει της δημοσιοποίησης της έκθεσης.

Πηγή: ΑΠΕ-AFP