Περιπέτειες ενός ύμνου

Τον Αύγουστο του 1939, ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Γιόαχιμ φον Ρίμπεντροπ έφτανε στη Μόσχα, με σκοπό να υπογράψει το επαίσχυντο γερμανοσοβιετικό σύμφωνο, αυτό που πολύ σύντομα θα ανάγκαζε εκατομμύρια κομμουνιστές σε όλον τον πλανήτη να δηλώνουν ότι ο πόλεμος που είχε ξεσπάσει εν τω μεταξύ «είναι ενδοϊμπεριαλιστική διένεξη, δεν αφορά το προλεταριάτο». Τον Ρίμπεντροπ υποδέχτηκε στο αεροδρόμιο ο ομόλογός του, Μολότοφ, ενώ η μπάντα του Κόκκινου Στρατού ανέκρουσε πρώτα τη «Διεθνή» και έπειτα το «Τραγούδι του Χορστ Βέσελ», ύμνο του ναζιστικού κόμματος! Η φωτογραφία είναι από επόμενη συνάντηση των δύο ανδρών, στο περιθώριο επίσκεψης του Μολότοφ (αριστερά) στο Βερολίνο, τον Νοέμβριο του 1940. [A.P. Photo]

kathimerini.gr

Ανδρέας Παππάς

Δεν ξέρω κι εγώ πόσες φορές έχω συναντήσει τη φράση «Τραγούδησαν την Τρίτη Διεθνή» ή «Η ορχήστρα έπαιξε την Τρίτη Διεθνή». Ε, λοιπόν: Δεν τραγουδιέται ούτε ανακρούεται η «Τρίτη Διεθνής», αλλά η «Διεθνής». Η σύγχυση προέρχεται κατά βάσιν από το ότι το 1918, λίγο μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση, η «Διεθνής» έγινε εθνικός ύμνος της Σοβιετικής Ρωσίας και επομένως ταυτίστηκε εν πολλοίς με το κομμουνιστικό κίνημα – το 1944, βέβαια, ο Στάλιν αντικατέστησε τη «Διεθνή», ως εθνικό ύμνο της χώρας, με τον παλαιορωσικής προέλευσης, πατριωτικού χαρακτήρα ύμνο της ΕΣΣΔ, κάθε άλλο παρά διεθνιστικής έμπνευσης και χροιάς.

Η «Διεθνής» (L’Internationale) λοιπόν και όχι η «Τρίτη Διεθνής», ποίημα γραμμένο από τον Γάλλο εργάτη Εζέν Ποτιέ και μελοποιημένο από τον Πιερ ντε Γκέιτερ, ήδη από το 1889 είχε καθιερωθεί ως ύμνος του παγκόσμιου εργατικού κινήματος. Σύντομα, ο ύμνος θα συνόδευε τις κινητοποιήσεις αλλά και τις κάθε είδους εκδηλώσεις της Αριστεράς και θα μεταφραζόταν σε δεκάδες γλώσσες.

Ως εμπειρικός μεταφρασιοδίφης (το λες και επαγγελματική διαστροφή), είχα πριν από χρόνια ψάξει τη γενικότερη παρ’ ημίν μεταφραστική τύχη του πολυτραγουδισμένου και πολυακουσμένου ύμνου. Αν και η μετάφραση που θα επικρατούσε και που γνωρίζουμε («Εμπρός της Γης οι κολασμένοι…») έγινε το 1915 από τον Πέτρο Πικρό, νεαρό σοσιαλιστή τότε, είχε προηγηθεί το 1909, στην εφημερίδα «Εργάτης» του Βόλου, μετάφραση από τον ποιητή Ρήγα Γκόλφη (τόσο το Πικρός όσο και το Γκόλφης ψευδώνυμα ήταν). Από την παράθεση των πρώτων στίχων της μετάφρασης Γκόλφη διαπιστώνει κανείς εύκολα ότι το όλον εγχείρημα μάλλον ατυχές θα μπορούσε να χαρακτηριστεί: «Σηκωθείτε παιδιά και χτυπάτε,/ καταφρόνια και πείνα ας σφίγγει,/ το μεγάλο σας δίκιο ζητήστε,/ και πατήστε του εχθρού το λαρύγγι» (μπρρ…). Ασε, καλύτερα. Μερικά χρόνια αργότερα, ο Πικρός θα μετέφραζε, σε γενικές γραμμές ικανοποιητικά θα έλεγα: «Εμπρός της Γης οι κολασμένοι,/ της πείνας οι σκλάβοι, εμπρός. Το δίκιο απ’ τον κρατήρα βγαίνει, σαν βροντή, σαν κεραυνός». Για να γίνει μάλιστα το σημερινό κείμενο και λίγο πιο παιχνιδιάρικο, ιδού και μια μετάφραση της «Διεθνούς» στα ποντιακά, από κάποιον Η. Κ. Χιώτη (ψευδώνυμο, υποθέτω): «Γνεφίστεν σεις που ουσατώρα,/ ημέραν ‘κ’ είδατεν καλόν,/ σα τέρτια πάντα και σα πόνια,/ σκωθέστεν έρθεν ο καιρός. Στον παλαιόν κόσμον φωτίαν βάλτεν,/ ας γίνεται σαχτάρ…».

Η μικρή(;) διολίσθηση

Αυτά τα ιστορικά, τα πραγματολογικά, τα μεταφραστικά. Θέλω, ωστόσο, να επιμείνω ειδικά σε μια λέξη της καθιερωμένης ελληνικής μετάφρασης, της οποίας η επιλογή παρουσιάζει ενδιαφέρον, κατά τη γνώμη μου τουλάχιστον και υπό το φως όσων έχουν έκτοτε συμβεί. Ιδού το εισαγωγικό όσο και επίμαχο τετράστιχο στα γαλλικά: «Debout, les damnés de la terre,/ debout, les forçats de la faim./ La raison tonne en son cratère,/ c’est l’éruption de la fin». Στον τρίτο στίχο, λοιπόν, ο ορθός λόγος, ο Λόγος (το γαλλικό raison) μετατρέπεται στα ελληνικά σε δίκιο, που βέβαια είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Με άλλα λόγια, ως σημείο αναφοράς και οδηγός του εργατικού κινήματος, ο ορθός λόγος αντικαθίσταται από τη λέξη «δίκιο». Πιθανότατα, οι αιτίες που οδήγησαν τον Πικρό σε αυτήν την επιλογή ήταν στιχουργικού χαρακτήρα αλλά και σχετικές με την πρόσληψη του κειμένου από τους φυσικούς αποδέκτες του. Δεν υπάρχει, άλλωστε, αμφιβολία ότι η λέξη «δίκιο» και με μεταφραστικά κριτήρια βόλευε και πιο ξεσηκωτική ήταν – και είναι. Στην αγγλική μετάφραση, πάντως, αποφεύγεται η όποια «βολική προσαρμογή», με τον στίχο να παραμένει «…reason in revolt now thunders».

Ωστόσο, κάπου εδώ, στην απάλειψη οποιασδήποτε αναφοράς στον ορθό λόγο, νομίζω ότι υπάρχει ένα «θεματάκι». Το πρόβλημα με αυτήν τη γλωσσική/μεταφραστική διολίσθηση γίνεται μάλιστα εμφανέστερο αν λάβουμε υπόψη την κακοποίηση που έμελλε να υποστεί με τα χρόνια η λέξη «δίκιο» από την κομμουνιστική και κομμουνιστογενή Αριστερά, με αποκορύφωμα ίσως το σύνθημα «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη», προϊόν και αυτό εν πολλοίς του «επαναστατικού» βερμπαλισμού των πρώτων χρόνων της Μεταπολίτευσης. Και βέβαια, αντιλαμβάνεται κανείς πόσο εύκολο είναι το πέρασμα από το «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη» στο «νόμος είναι το δίκιο του αγρότη», «νόμος είναι το δίκιο του ταξιτζή» κ.ο.κ. Με άλλα λόγια, και με τον ορθό λόγο βέβαια να υφίσταται εμφανή κακοποίηση, νόμος γίνεται ό,τι βολεύει τον καθένα ή ό,τι εξυπηρετεί τα συμφέροντά του, συντεχνιακά ή άλλα. Και όμως, η Αριστερά γεννήθηκε ως εκβλάστηση του μεγάλου δέντρου του Διαφωτισμού, και επομένως και του ορθού λόγου, κάτι που όλο και περισσότερο ξεχνιέται ή παραβλέπεται.

stegasi.gov.gr: μέσα σε λίγα κλικ όλα τα προγράμματα απόκτησης, ανακαίνισης επισκευής ή αναβάθμισης κατοικίας

Ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης προήδρευσε σε σύσκεψη στην οποία παρουσιάστηκε η νέα ψηφιακή πύλη stegasi.gov.gr, όπου οι πολίτες μπορούν εύκολα, με λίγα κλικ, να βρουν όλα τα προγράμματα απόκτησης, ανακαίνισης επισκευής ή αναβάθμισης κατοικίας που ταιριάζουν στο προφίλ τους, όπως και τις επιδοτήσεις, φοροελαφρύνσεις ή διευκολύνσεις που παρέχονται σε ιδιοκτήτες και ενοικιαστές.

• Στη νέα πύλη συγκεντρώνεται για πρώτη φορά, με τρόπο φιλικό προς τον πολίτη, αναλυτική ενημέρωση για τις 43 δράσεις που υλοποιεί η κυβέρνηση σχετικά με τη στέγαση, συνολικού προϋπολογισμού 6,5 δισεκατομμυρίων ευρώ. Κατ’ αυτόν τον τρόπο οι ενδιαφερόμενοι μπορούν, χωρίς κόπο ή ταλαιπωρία, να συγκεντρώσουν όλα τα στοιχεία που χρειάζονται, μέσω μίας ακόμα υπηρεσίας του ψηφιακού κράτους.
• Στις δράσεις συγκαταλέγονται 21 στεγαστικά προγράμματα, όπως το «Σπίτι μου 1», το «Σπίτι μου 2», το «Ανακαινίζω – Νοικιάζω», η επιστροφή ενός ενοικίου κάθε Νοέμβριο και όλα τα προγράμματα ενεργειακής αναβάθμισης, 11 φορολογικές ρυθμίσεις, όπως η μείωση του ΕΝΦΙΑ και η απαλλαγή φόρου για ακίνητα που μεταφέρονται σε μακροχρόνια μίσθωση και 11 ρυθμιστικές ή πολιτικές πρωτοβουλίες, όπως οι προσωρινοί περιορισμοί στις βραχυχρόνιες μισθώσεις και η αύξηση του ελάχιστου ορίου επένδυσης για την απόκτηση golden visa.
• Κάθε επισκέπτης της πύλης stegasi.gov.gr μπορεί να συμπληρώσει λίγα προσωπικά στοιχεία και η πλατφόρμα θα ετοιμάσει εξατομικευμένο κατάλογο προγραμμάτων για τα οποία πληροί όλα τα κριτήρια και είναι εν δυνάμει δικαιούχος.
• Η πλατφόρμα υπολογίζει επίσης το ποσό που μπορεί να εξοικονομήσει κάθε ενδιαφερόμενος εάν ενταχθεί σε οποιοδήποτε πρόγραμμα που ταιριάζει στο προφίλ του, ενώ ο χρήστης από την πλευρά του μπορεί να ρυθμίσει διάφορες παραμέτρους ώστε να προσαρμόσει τις παροχές του προγράμματος στις ανάγκες του. Τέλος, ο επισκέπτης έχει τη δυνατότητα να αρχίσει την υποβολή αίτησης συμμετοχής.
• Η διαδικασία αναζήτησης προγραμμάτων που ταιριάζουν στο προφίλ κάθε πολίτη θα γίνει ακόμα απλούστερη και ταχύτερη το επόμενο διάστημα, καθώς θα ολοκληρωθεί η διασύνδεση της πύλης stegasi.gov.gr με τη βάση δεδομένων της ΑΑΔΕ.

 

Πόρισμα ΕΜΠ: Ου γαρ πείσεις μηδ’ ήν πείσης

kathimerini.gr
Βασίλης Αγγελικόπουλος

TΟ ΕΧΟΥΜΕ από τον Αριστοφάνη: «Ου γαρ πείσεις μηδ’ ήν πείσης» ή, σε παραλλαγή, «Ου με πείσεις καν με πείσης» – τουτέστιν «Δεν με πείθεις ακόμα κι αν με πείσεις». Δεν πα’ να μού κατεβάσεις όχι το Πόρισμα Καρώνη του ΕΜΠ, αλλά ακόμη και τις πλάκες του Μωυσή με τις 12 Εντολές. Από Ανδρουλάκη μέχρι Ζωή –και τέρμα εδώ, δεν έχει παραπέρα– η απόρριψη του πολυαναμενόμενου πορίσματος ήταν έτοιμη από καιρό, όχι όμως και καλοψημένη πάντα.

ΠΟΙΟΣ ΕΧΕΦΡΩΝ θα έβαζε στοίχημα το πρωί Τρίτης, οπότε δημοσιοποιήθηκε (ως φέιγ βολάν) το πόρισμα του εμπειρογνώμονα καθηγητή του ΕΜΠ, ότι θα υπήρχε κόμμα της αντιπολίτευσης που δεν θα το απέρριπτε ασυζητητί, αδιαβαστί και παραχρήμα. Οιονδήποτε κόμμα πάσης αντιπολιτεύσεως – σοβαρό (λέμε τώρα), ασόβαρο (τελεία πρέπει εδώ· αλλά ας αρκεστούμε στην άνω κι ας συνεχίσουμε χάριν παιδιάς – «και γλαφυρότητας!» θα πρόσθετε άσπονδος φίλος), κόμμα κυρ-αλοιφικό, παλαιοημερολογίτικο, «πισωγυρισμένο» ιλιγγιωδώς στο προπατορικό 3%, κόμμα απτέρου Νίκης και λοιπών ρεταλίων. Από το αμήχανο Πασόκ, που πήγε να ξεφύγει αρπαγμένο από αποστροφή του Μαρινάκη σχετικά με τις ευθύνες Ανδρουλάκη για την Τεμπωρυχία, μέχρι την Ζωή την Εισαγγελογέννητη, η οποία εξέβρασε ό,τι εξέβρασε κατά του πορίσματος αορίστως, εκτός μιας απειλής που εκτόξευσε σαφώς μεν κατά Καρώνη αλλά δήθεν γενικά εναντίον «αυτών που απεργάζονται την αλλοίωση στοιχείων γύρω από (sic) κακουργήματα», απειλή ότι αυτή η αλλοίωση «στοιχειοθετεί αυτοτελές έγκλημα». Οχι, περίμενε κανείς ότι από τον εισαγγελικό λόγο και τρόπο του πατρός Κωνσταντόπουλου επί προεδρίας του στον Συνασπισμό θα φύτρωνε κάτι καλύτερο από μια Εισαγγελογέννητη;

Η συνήγορός της παίζει ρόλο μετροπόντικα στην Τεμπωρυχία ανοίγοντας διάφορα τούνελ.

Η ΚΑΡΥΣΤΙΑΝΟΥ, ως ήτο φυσικόν και αναμενόμενον, ανέλαβε να κρεμάσει κανονικά στα μανταλάκια τον καθηγητή Καρώνη του Πορίσματος. Δεν είναι τρόπος του λέγειν «τον κρέμασε στα μανταλάκια»· κρέμασε ευμέγεθες πορτρέτο του (φωτογραφία) στο Διαδίκτυο, αφού τον έλουσε πατόκορφα μ’ έναν «φευγάτο», ως συνήθως, λίβελο. Και τον απείλησε επίσης –αυτή ότι θα τον διασύρει διεθνώς σε όλα τα επιστημονικά φόρα. Διότι ως γνωστόν η Μαρία Καρυστιανού τα ξέρει εκ των προτέρων όλα και επιπλέον διαθέτει και το ακαταδίωκτο. Δεν θα βρεθεί, βρε αδελφέ, υβριζόμενος ή και συκοφαντούμενος να μηνύσει μητέρα θύματος. Την συμβουλεύει άλλωστε γενικώς και ειδικώς η συνήγορός της· η οποία παίζει ρόλο μετροπόντικα στην υπόθεση της Τεμπωρυχίας, ανοίγοντας συνεχώς διάφορα τούνελ. Που την έχουν βγάλει μέχρι τώρα στην «άλλη μεριά της Κακιάς Σκάλας», αλλά και που καθόλου δεν αποκλείεται να την βγάλουν αίφνης στα απόκρημνα άντρα του Προκρούστη. Ηδη κατακρημνίζονται βράχια στην επέλασή της.

ΤΟ ΡΕΠΕΡΤΟΡΙΟ της Τεμπωρυχίας εμπλουτίστηκε πάντως με νέα στοιχεία χάρη στο Πόρισμα του ΕΜΠ. (Ετσι, ως Πόρισμα ΕΜΠ, θα το έχει προσέξει ο αναγνώστης, δεν το αναφέρει κανείς της αντιπολίτευσης. Τους βολεύει χωρίς το κύρος ΕΜΠ, αλλά μόνο με ένα άγνωστο στους πολλούς επώνυμο, να υποβαθμίζουν / υβρίζουν / απειλούν – όπως ακριβώς πράττει αλληλοσυμπληρούμενο το δίδυμο Ζωή – Καρυστιανού). Τέλος, άλλο ήθελα να πω: Το πόρισμα έδωσε την ευκαιρία σε αντιπολιτευόμενους μεν, «μετριοπαθείς» δε, όπως ο βουλευτής του Σύριζα Μαμουλάκης, να προσφέρουν και άλλα εργαλεία στους Αγωνιστές της Τεμπωρυχίας: η Βιβλιογραφία, λ.χ., που παραθέτει ο εμπειρογνώμων καθηγητής στο πόρισμά του είναι «πεπαλαιωμένη» αφού δεν αναφέρει κανένα επιστημονικό σύγγραμμα πέραν του 2003.

ΚΙ ΥΣΤΕΡΑ σου λένε ότι είναι τεμπελαρία οι περισσότεροι βουλευτές και αποφεύγουν να διαβάζουν πολυσέλιδα πορίσματα κ.λπ. Ναι, αλλά την βιβλιογραφία στο τέλος, ε;!

Έναρξη καθολικής εφαρμογής της νέας ψηφιακής πλατφόρμας του ΕΣΥ για τον Εθνικό Ηλεκτρονικό Φάκελο Υγείας

Ξεκίνησε τη Δευτέρα 26 Μαΐου, η καθολική εφαρμογή της νέας ψηφιακής πλατφόρμας του ΕΣΥ MyHealth για τον Εθνικό Ηλεκτρονικό Φάκελο Υγείας (ΕΗΦΥ), η οποία ενσωματώνει τα ιατρικά δεδομένα των πολιτών σε μία ασφαλή και εύχρηστη πλατφόρμα, φέρνοντας ένα σύγχρονο, διαλειτουργικό σύστημα που εξυπηρετεί τον πολίτη και τον γιατρό.

Μέσω του https://citizen.ehealthrecord.gov.gr, οι πολίτες έχουν πλήρη πρόσβαση στον ατομικό φάκελο υγείας τους, με όλες τις διαγνώσεις, τις συνταγές φαρμάκων, τα αποτελέσματα εξετάσεων και τις νοσηλείες, συγκεντρωμένα σε ένα σημείο. Μέσω του https://doctor.ehealthrecord.gov.gr, οι ιατροί έχουν άμεση πρόσβαση στο πλήρες ιατρικό ιστορικό των ασθενών τους, διευκολύνοντας την παροχή εξατομικευμένων υπηρεσιών υγείας. Ειδικότερα:

Οφέλη για τους πολίτες

• Πλήρης πρόσβαση στο ιατρικό ιστορικό: Συγκεντρωμένες όλες οι πληροφορίες υγείας σε ένα ασφαλές ψηφιακό περιβάλλον.
• Ευκολία και ταχύτητα: Πρόσβαση στα δεδομένα από οπουδήποτε και οποτεδήποτε μέσω της εφαρμογής MyHealth και της πλατφόρμας ehealthrecord.gr.
• Ενδυνάμωση και αυτοδιαχείριση: Καλύτερος έλεγχος της υγείας και ενεργός ρόλος στη λήψη αποφάσεων.
• Βελτιωμένη επικοινωνία: Άμεση και αποτελεσματική επικοινωνία με τους ιατρούς.
• Ψηφιακοί βοηθοί: Υποστήριξη από τεχνολογία Τεχνητής Νοημοσύνης για την καλύτερη διαχείριση της υγείας.

Οφέλη για τους γιατρούς

• Ολοκληρωμένη εικόνα του ασθενούς: Άμεση πρόσβαση σε όλο το ιατρικό ιστορικό των ασθενών (διαγνώσεις, φαρμακευτική αγωγή, νοσηλείες, επεμβάσεις) συγκεντρωμένα σε ένα σημείο.
• Βελτίωση της κλινικής πρακτικής: Εξοικονόμηση πολύτιμου χρόνου.
• Ενίσχυση της συνεργασίας: Εύκολη και ασφαλής ανταλλαγή πληροφοριών με άλλους γιατρούς για συντονισμένη και αποτελεσματική φροντίδα.

• Ψηφιακοί βοηθοί: Υποστήριξη από τεχνολογία Τεχνητής Νοημοσύνης για τη διαχείριση του συστήματος και την άντληση πληροφοριών.Ενιαία πρόσβαση στα ιατρικά δεδομένα: Πρόσβαση σε όλα τα δεδομένα των ασθενών από όλους τους παρόχους υγείας, σε όλες τις βαθμίδες του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.

Η Ευρώπη ξέχασε τον Θουκυδίδη

kathimerini.gr

Τάκης Θεοδωρόπουλος

Ο ελληνιστής Ρόμπερτ Νοξ έγραψε κάποτε ότι η κλασική παιδεία ήταν, για τη Βρετανία, το διαβατήριο των ελίτ για τη δημόσια διοίκηση. Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, όπως λέει ο ίδιος, η κλασική παιδεία έγινε το διαβατήριο για το ταμείο ανεργίας. Στον Α΄ Παγκόσμιο, στα λεωφορεία του Λονδίνου υπήρχαν φράσεις του Θουκυδίδη για να εμψυχώσουν τους στρατιώτες που θα έφευγαν για το μέτωπο. Σήμερα τις έχουν αντικαταστήσει διαφημίσεις για εσώρουχα, κινητά ή ηλιόλουστα τοπία για τις διακοπές. Αλήθεια, έχουμε αναρωτηθεί ποτέ πόσο ρόλο έπαιξε η κλασική παιδεία του Τσώρτσιλ για να σώσει την Ελλάδα από το ανατολικό μπλοκ που είχε καταλάβει τις βαλκανικές χώρες; Από πολιτική άποψη η χώρα μας ήταν η απόφυση της βαλκανικής χερσονήσου. Και μάλιστα, μια χώρα που ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού της είχε προσχωρήσει στο κομμουνιστικό κίνημα και πίστευε ότι το μέλλον της ανήκε στη Σοβιετική Ενωση. Για φαντασθείτε πού θα ήμασταν σήμερα εάν πετύχαινε η απόπειρα δολοφονίας του Τσώρτσιλ στη «Μεγάλη Βρεταννία» όταν επισκέφθηκε την Αθήνα; Ευτυχώς οι «επαναστάτες» αποδείχθηκαν ερασιτέχνες. Σε αντίθεση με τον Τσώρτσιλ, ο οποίος ήταν αποφασισμένος να σώσει την Ελλάδα από την παράδοσή της στο Σιδηρούν Παραπέτασμα. Δεν ήταν μόνο γεωστρατηγικό το θέμα· ήταν και πολιτισμικό. Η Ελλάδα δεν μπορούσε παρά να ανήκει στη Δυτική Ευρώπη, διότι ήταν στον πυρήνα της παιδείας της. «Ως πότε θα σας σώζουν οι πρόγονοί σας». Το είχε πει ο Οκταβιανός Αύγουστος όταν οι Αθηναίοι τάχθηκαν με τον Μάρκο Αντώνιο, πέφτοντας ως συνήθως έξω. Δεν το είπε όμως ο Τσώρτσιλ όταν υπερασπίστηκε την Ελλάδα απέναντι στον σοβιετικό ολοκληρωτισμό. Και δεν το είπε ούτε ο Βαλερί Ζισκάρ ντ’ Εστέν, μερικές δεκαετίες αργότερα, όταν υπερασπίστηκε την ένταξη της Ελλάδας στην τότε ΕΟΚ. Το θεώρησαν φυσιολογικό. Η Ελλάδα ήταν ένα μεγάλο κεφάλαιο της παιδείας τους. Μάλλον το βασικό.

Αναρωτιόμαστε γιατί οι σημερινές ευρωπαϊκές ηγεσίες δεν μπορούν να σταθούν με αξιοπρέπεια απέναντι στις προκλήσεις μιας παγκοσμιότητας που βυθίζεται στο χάος. Η πρώτη εξήγηση είναι ότι οι σημερινές ελίτ αντιμετωπίζουν την Ευρώπη ως δεδομένο που κληρονόμησαν και όχι ως κατάκτηση. Καταναλώνουν την περιουσία της, τα κεκτημένα της, τα δικαιώματά της, τη μακροχρόνια ειρήνη της, σαν υπνοβάτες. Οι δημοκρατίες της παθαίνουν πανικό όταν κάποιοι εμφανίζονται να τις απειλούν. Ακροδεξιοί ή ακροαριστεροί. Το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να καταγγέλλουν. Η δεύτερη εξήγηση είναι ότι δεν έχουν τα διανοητικά όπλα για να σταθούν απέναντι στις προκλήσεις του κόσμου μας. Τους λείπει η κλασική παιδεία. Αν είχαν ακούσει τον Θουκυδίδη, θα είχαν καταλάβει ότι η δημοκρατία δεν είναι κεκτημένο. Είναι μια κοινωνική δυναμική που τρέφεται από την έμπνευση την οποία οι ελίτ μπορούν να διοχετεύσουν στην κοινωνία.

Θουκυδίδης είπατε; Ελάτε τώρα. Η ευρωπαϊκή παιδεία έχει εξορίσει τις κλασικές καταβολές της. Της επιτρέπει να απαλλαγούν από τις ενοχές της υπεροχής της απέναντι στους άλλους πολιτισμούς με τους οποίους επιθυμεί να συνυπάρξει. Η ιδεολογία της πολυπολιτισμικής κοινωνίας, διότι περί ιδεολογίας πρόκειται, δεν ανέχεται την κλασική παιδεία. Την έχει εξορίσει απ’ την εκπαίδευση, την έχει εξορίσει απ’ τη διαμόρφωση των ελίτ της. Πώς να ανεχθεί τη θέση του Θουκυδίδη «έως αν η αυτή φύσις ανθρώπων ή» όταν η ευρωπαϊκή ιδεολογία έχει προτάξει τα δικαιώματα των LGBT+ τα οποία δεν αναγνωρίζουν τα όρια της ανθρώπινης φύσης;

Παραπονιόμαστε ότι οι σημερινές ευρωπαϊκές ελίτ δεν μπορούν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων. Ποιος έχει εμπιστοσύνη ότι η Κάγια Κάλας ή η Ούρσουλα Φον ντερ Λάιεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τον αλλοπρόσαλλο Τραμπ ή τον αδηφάγο Πούτιν; Θα μου πείτε τι σχέση έχουν όλ’ αυτά με την έλλειψη της κλασικής παιδείας τους; Ισως αν είχαν διαβάσει Θουκυδίδη θα είχαν μάθει ότι οι σχέσεις δύναμης και αδυναμίας δεν είναι θέμα αρχών. Ούτε ευγενών προθέσεων. Το ίδιο ισχύει και για τους πραγματικούς ηγέτες της Ευρώπης, όπως είναι ο Μακρόν ή ο Μερτς.

Μάλλον δεν είναι τυχαίο ότι η Ευρώπη έχασε τη δυναμική της για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι ότι ανέλαβαν την ηγεσία της άνθρωποι που δεν είχαν ζήσει τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ένα από τα υπαρξιακά της ερείσματα. Ο δεύτερος είναι ότι απεμπόλησε τον συνεκτικό δεσμό του πολιτισμού της, την κλασική παιδεία. Και διαμόρφωσε τις ελίτ της με οικονομικοπολιτικά εγχειρίδια τα οποία γερνούν πριν ωριμάσουν. Η Ευρώπη ξέχασε τον Θουκυδίδη.

Πασιφισμός ή αντισημιτισμός;

kathimerini.gr

Του ΑΝΤΩΝΗ ΛΙΑΚΟΥ

Η εκδήλωση της Διεθνούς Εκθέσεως Βιβλίου Θεσσαλονίκης που είχε διοργανώσει η πρεσβεία του Ισραήλ στην Ελλάδα ματαιώθηκε. Ο κριτικός λογοτεχνίας Οντέντ Βολκστάιν –επικριτής της κυβέρνησης Νετανιάχου– δεν μίλησε. Οι διαδηλωτές επιβλήθηκαν. Πού τελειώνει η διαμαρτυρία και πού αρχίζουν η λογοκρισία και ο αντισημιτισμός; Η «Κ» έθεσε το ερώτημα σε δύο ιστορικούς

Διαδηλωτές με παλαιστινιακές σημαίες κατόρθωσαν να ματαιώσουν την εκδήλωση που είχε προγραμματίσει η πρεσβεία του Ισραήλ στη Διεθνή Εκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης το Σάββατο 10 Μαΐου.

Σε ποιον ανήκει το «Ποτέ ξανά»;

Η ελληνική δικτατορία καταδίκαζε ως ανθελληνικές τις αντιδράσεις εναντίον της στο εξωτερικό. Η αμερικανική κυβέρνηση θεωρούσε αντιαμερικανισμό την εναντίωση στο Βιετνάμ, όπως και η πάλαι ποτέ Σοβιετική Ενωση θεωρούσε αντικομμουνισμό κάθε κριτική. Και η Εκκλησία θεωρούσε αντίχριστους τους επικριτές της.

Τώρα, η ισραηλινή κυβέρνηση θεωρεί αντισημιτισμό οτιδήποτε εναντιώνεται στην καταστροφική πολιτική της στη Γάζα και στους Παλαιστινίους. Ανθελληνισμός, αντιαμερικανισμός, αντικομμουνισμός, αντιχριστιανισμός, αντισημιτισμός είναι πολεμικές σημαίες για να συσπειρώνουν τους δικούς μας και για να φοβίζουν ή να απαξιώνουν την κριτική των άλλων.

Έχουν το ίδιο βάρος; Αν και όλες έστειλαν αρκετό κόσμο στον θάνατο, εκείνη η κατηγορία που έχει τη μεγαλύτερη εμβέλεια στον δυτικό κόσμο, είναι ο αντισημιτισμός. Γιατί; Πρώτον, γιατί δεν αφορά ένα κράτος αλλά ένα λαό που ζει στη διασπορά, δεύτερον, γιατί κορύφωσή του ήταν το Ολοκαύτωμα και, τρίτον, γιατί αποτελεί τη μήτρα κάθε ρατσισμού, κάθε ιδεολογίας που θεωρεί έναν πληθυσμό απειλή, κατώτερους ανθρώπους, ανάξιους να ζουν.

Πολεμική σημαία – Ανθελληνισμός, αντιαμερικανισμός, αντικομμουνισμός, αντιχριστιανισμός, αντισημιτισμός είναι πολεμικές σημαίες για να συσπειρώνουν τους δικούς μας και για να φοβίζουν ή να απαξι-ώνουν την κριτική των άλλων.

Αυτή η βαριά κληρονομιά είναι που εργαλειοποιείται τώρα από την κυβέρνηση του Ισραήλ, για να δικαιολογήσει ό,τι ακριβώς περιγράφει ο όρος αντισημιτισμός, στη Γάζα. Και πράγματι, πολλοί άνθρωποι και θεσμοί κλείνουν τα μάτια τους, αυτολογοκρίνονται, δεν εκδηλώνουν την αντίθεσή τους στο έγκλημα που συντελείται μπρος στα μάτια μας εκεί, υπό τον φόβο ότι θα επισύρουν αυτή τη βαριά κατηγορία.

Και βλέπουμε κάθε φορά πώς ευτελίζεται ο όρος, όταν χρησιμοποιείται από τις ΗΠΑ εναντίον των αμερικανικών πανεπιστημίων ως νέος μακαρθισμός έως μια συμβολική εκδήλωση εναντίον της παρουσίας μιας ισραηλινής πρεσβείας σε ένα χώρο βιβλίων, εκδοτικών οίκων και συζητήσεων – όπου όμως γίνονται εκδηλώσεις εβραϊκού ενδιαφέροντος, κυκλοφορούν βιβλία εκτίθενται βιβλία Eβραίων συγγραφέων κ.λπ.

Ας ανοίξουμε μια παρένθεση για την εκδήλωση της Θεσσαλονίκης. Ποια σκοπιμότητα εξυπηρετούσε η παρεμβολή της πρεσβείας του Ισραήλ, σε μια εποχή που η γενοκτονία στη Γάζα έχει ξεσηκώσει παγκόσμια κατακραυγή και, ταυτόχρονα, όπου οποιοσδήποτε Ισραηλινός συγγραφέας θα μπορούσε να συμμετάσχει με πρωτοβουλία θεσμών όπως εκείνων που οργάνωσαν τις 300 εκδηλώσεις της Εκθεσης (δηλαδή εκδοτικών οίκων, πνευματικών ιδρυμάτων, πανεπιστημίων κ.λπ.);

Μήπως και οι οργανωτές της έκθεσης χρησιμοποιήθηκαν κυνικά από την προπαγάνδα ενός εμπόλεμου κράτους; (Δεν μπορώ να φανταστώ, λ.χ., πώς ένας Ελληνας αντιφρονών διανοούμενος την περίοδο της δικτατορίας θα πήγαινε σε μια εκδήλωση στο εξωτερικό, οργανωμένη από ελληνική πρεσβεία, και θα παραπονιόταν για φίμωση, αν φοιτητές τη ματαίωναν). Κλείνει η παρένθεση.

Το ζήτημα που αξίζει να συζητήσουμε είναι ο ευτελισμός της έννοιας του αντισημιτισμού. Είναι ένα ζήτημα που δεν αφορά μόνο τους Ισραηλινούς, ούτε τους όπου γης Εβραίους. Είναι ένα ζήτημα καθολικό. Γιατί; Διότι στον δυτικό κόσμο ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, που ήταν αποφασιστικός όχι μόνο γιατί διευθέτησε τη μεταπολεμική τάξη, αλλά προπαντός γιατί καθόρισε το ηθικό μέτρο των πολιτικών αξιών, είχε στην καρδιά του το Ολοκαύτωμα. Την αδίστακτη και μεθοδευμένη εξόντωση ενός ολόκληρου λαού. Δεν ήταν μόνον οι Εβραίοι της Ευρώπης που εξοντώθηκαν σε αυτόν τον πόλεμο, ούτε η μόνη γενοκτονία που διεπράχθη στον πλανήτη.

Αλλά το Ολοκαύτωμα, με τις δίκες που διεξήχθησαν, με τις μαρτυρίες που είδαν το φως, με τη διανοητική επεξεργασία που έγινε, ανάχθηκε στο αρχέτυπο του τραύματος με το οποίο σκεφτόμαστε όχι μόνο τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά και την πορεία του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Το Ολοκαύτωμα κλόνισε την εμπιστοσύνη στην αέναη πρόοδο και μας είπε «κοιτάξτε και επανεξετάσετε τις αξίες σας, τις πολιτικές αξίες, τον τρόπο που σκέφτεστε τους άλλους και τους διαφορετικούς, για να μην καταλήξετε πάλι σε καινούργια ολοκαυτώματα».

Οικουμενικό σύνθημα – Το «Ποτέ ξανά», που φώναξε όλος ο κόσμος όταν έγινε γνωστή η φρίκη του Ολοκαυτώματος ισχύει για όλους τους λαούς, δεν είναι ιδιοκτησία ενός συγκεκριμένου, ακόμη κι αν έχει πληρώσει με πόνο και δάκρυα.

Το Ολοκαύτωμα δεν ήταν μόνο το κορυφαίο των εγκλημάτων, αλλά η στιγμή του αναστοχασμού της ευρωπαϊκής ιστορίας. Και άλλα παρόμοια εγκλήματα είχε κάνει η αποικιοκρατία, αλλά πάνω σε τούτο στάθηκε ο μεταπολεμικός ευρωπαϊκός πολιτισμός για να σκεφθεί να αλλάξει ρότα.

Θα ήταν αδιανόητο για τους στοχαστές του Ολοκαυτώματος, για τον Πρίμο Λέβι, τη Χάνα Αρεντ, τον Αντόρνο κ.ά., ότι το Ολοκαύτωμα θα χρησιμοποιείτο για τη γενοκτονία ενός άλλου λαού. Αδιανόητη, αδίστακτη, κυνική χρησιμοποίηση που καταδικάστηκε από διεθνείς οργανισμούς, αλλά κουρελιάζει το διεθνές δίκαιο και ό,τι έχει απομείνει από τη διεθνή ηθική.

Το «Ποτέ ξανά», που φώναξε όλος ο κόσμος όταν έγινε γνωστή η φρίκη του Ολοκαυτώματος, ισχύει για όλους τους λαούς, δεν είναι ιδιοκτησία ενός συγκεκριμένου, ακόμη κι αν έχει πληρώσει με πόνο και δάκρυα. Και κυρίως, η οικουμενική ισχύς του πρέπει να διαφυλαχθεί ως κόρην οφθαλμού.

*Ο κ. Αντώνης Λιάκος είναι ομότιμος καθηγητής Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Το πολιτισμικό μας έλλειμμα

kathimerini.gr
Τάκης Θεοδωρόπουλος

Το Ισραήλ το έχω επισκεφθεί μία μόνο φορά. Ήταν το 1999 και ήμουν προσκεκλημένος στην Έκθεση Βιβλίου στην Ιερουσαλήμ. Περίοδος ειρήνης. Περνούσες χωρίς πρόβλημα στον παλαιστινιακό τομέα. Ο οδηγός του ταξί σε άφηνε στο όριο και από κει σε παρελάμβανε ένας Παλαιστίνιος συνεργάτης του για να πας στη Βηθλεέμ. Τότε συνεργαζόμουν με τον Α. Β. Γεοσούα. Είχα εκδώσει ως υπεύθυνος στον Καστανιώτη το αριστούργημά του, τον «κ. Μάνι». Μου τον είχε γνωρίσει η αγαπημένη φίλη και μεταφράστριά του Μάγκυ Κοέν, η οποία είχε υπάρξει και μαθήτριά του. Του τηλεφώνησα και του άφησα μήνυμα. Όταν επέστρεψα στο ξενοδοχείο, η κοπέλα στην Υποδοχή, εικοσάρα κατ’ εκτίμηση, με κοίταξε έμπλεη θαυμασμού και μου είπε: «You must be a VIP, sir». Αφού κοίταξα πίσω απ’ την πλάτη μου για να βεβαιωθώ ότι δεν απευθυνόταν σε κάποιον άλλον, τη ρώτησα τι εννοεί. Μου απάντησε ότι με είχε ζητήσει ο κ. Γεοσούα και μου είχε αφήσει το κινητό του. Σκέφτηκα ποιος συγγραφέας στη χώρα μου θα απολάμβανε τέτοιο σεβασμό και θαυμασμό από μια κοπέλα στην ηλικία της. Μου ήρθαν στον νου ονόματα μεγαλοεπιχειρηματιών, πολιτικών, τραγουδιστών, πάντως δεν σκέφτηκα κανέναν συγγραφέα. Είχα ρωτήσει τον ίδιο τον Γεοσούα πού οφείλεται αυτή η δημοφιλία των συγγραφέων στο Ισραήλ. Μου είχε απαντήσει απλά: Τους συγγραφείς μας τους σεβόμαστε γιατί έχουμε τη μεγάλη παράδοση των Προφητών της Βίβλου. Γι’ αυτό και οι συγγραφείς έχουν δικαίωμα να μιλούν ελεύθερα, ακόμη και να κατακρίνουν την πολιτική του κράτους κι ας είναι σε κατάσταση πολέμου. Πώς να μη σκεφθώ αυτό που έγραψε ο Αξελός: Οι Εβραίοι άκουσαν τους Προφήτες τους, εμείς γιατί δεν ακούσαμε τους ποιητές μας;

Χρόνια αργότερα, στην Εκθεση Βιβλίου της Θεσσαλονίκης καθόμουν δίπλα στον Νταβίντ Γκρόσμαν. Η Ελλάδα μόλις είχε κηρύξει πτώχευση και το Ισραήλ ήταν τιμώμενη χώρα. Ο Γκρόσμαν είχε χάσει τον γιο του στον πρόσφατο πόλεμο στον Λίβανο. Κάποια στιγμή με ρώτησε: «Ποιος εχθρός σας σάς έφερε σ’ αυτήν την κατάσταση;». Χωρίς να το πολυσκεφτώ του απάντησα: «Ο εαυτός μας». Κούνησε το κεφάλι του με κατανόηση. Τότε κανείς δεν μπορούσε να φαντασθεί ότι κάποια μέρα στο κοντινό μέλλον κάποιοι θα ακύρωναν μια εκδήλωση Ισραηλινού συγγραφέα στην ίδια έκθεση. Ας σημειώσω ότι ο «κ. Μάνι» του Γεοσούα είναι η ιστορία μιας οικογένειας σεφαραδιτών Εβραίων από τη Θεσσαλονίκη. Ομως το θέμα δεν είναι εκεί. Ή μάλλον δεν είναι μόνον εκεί. Το τσούρμο που όρμησε φωνασκώντας στην αίθουσα όπου θα μιλούσε ο Οντέντ Βολκστάιν δεν κρίνεται μόνον από τις πολιτικές απόψεις του. Είναι ενεργούμενα που δεν έχουν καμία αντίληψη της πολιτισμικής αξίας της λογοτεχνίας. Κοινώς, το μόνο που τους χαρακτηρίζει είναι το έλλειμμα πολιτισμού. Ανερμάτιστοι, αμόρφωτοι και ανιστόρητοι. Κυρίως, όμως, πολίτες μιας πνευματικής επαρχίας όπου η αξία της δημιουργίας κρίνεται από την πολιτική ένταξη των δημιουργών της. Ο καφενόβιος πιστεύει ότι οι πολιτικές απόψεις του είναι ικανές για να κρίνουν το οποιοδήποτε έργο δημιουργίας.

Υπάρχει παράδοση, βέβαια. Ας θυμίσω την ακύρωση της ομιλίας του Στεφάν Κουρτουά στη Θεσσαλονίκη, από την ΚΝΕ. Ο αμαρτωλός ήταν εκ των συγγραφέων ιστορικών της «Μαύρης Βίβλου του Κομμουνισμού». Ας θυμίσω και την επίθεση της παρ’ ημίν αλητείας στην ομιλία του καθηγητή Ουότσον στην Πάτρα. Ο αμαρτωλός είχε αποκρυπτογραφήσει το DNA και είχε το θράσος να υποστηρίξει ότι αυτό των Αφρικανών διαφέρει απ’ αυτό των Ευρωπαίων. Οι αχαρακτήριστοι δεν τον άφησαν να μιλήσει στους φοιτητές του Πανεπιστημίου Πατρών. Σε άλλες γενιές, παλαιότερες ημών, οι απαίδευτοι αντιμετώπιζαν με σεβασμό τους μορφωμένους. Κι έτσι προχώρησε η ελληνική κοινωνία. Σήμερα ζούμε την τυραννία των απαίδευτων. Αυτών που είναι υπερήφανοι για τα πέντε τσιτάτα που έχουν ακούσει απ’ τους καφενόβιους ινστρούχτορες.

Είμαστε υπερήφανοι για τα δύο Νομπέλ μας, τον Σεφέρη και τον Ελύτη. Δύο μεγάλοι ποιητές οι οποίοι διαμόρφωσαν, ο καθένας με τον τρόπο του, την ευαισθησία μας. Μη μου ζητήσετε να περιγράψω τι κρύβεται πίσω απ’ αυτόν τον πρώτο πληθυντικό διότι θα σας απογοητεύσω. Μια φενάκη είναι. Και αυτό είναι το πρόβλημα της Ελλάδας μας, η κοινότητα του αισθήματος. Την αντιμετωπίζουμε ως τουρίστες που θέλουν να απολαύσουν το ανυπέρβλητο φυσικό της κάλλος. Και αντιμετωπίζουμε ως διακοσμητική λεπτομέρεια στο μπιτσόμπαρο τις λέξεις των ποιητών μας. Δεν έχουμε καν θεσμούς για να τις υπερασπίζονται. Η δειλία με την οποία αντιμετώπισαν οι υπεύθυνοι την τραμπούκικη επίθεση κατά της ομιλίας του Βολκστάιν είναι ντροπή για όλους μας. Και δείχνει, αν μη τι άλλο, το μέτρο του πολιτισμικού μας ελλείμματος.

Καλησπέρα

• Το περιεχόμενο μου
• Newsletters
• Παιχνίδια
• Ιστορικό Αρχείο
• Ο Λογαριασμός μου
• Συνδρομές

Αποσύνδεση

leconomidis@gmail.

Υπουργείο Υγείας: Ξεκίνησε το νέο σύστημα ηλεκτρονικής ιχνηλάτησης ασθενών

Ο Υπουργός Υγείας Άδωνις Γεωργιάδης σε συνέντευξή του τοποθετήθηκε επί των δράσεων του Υπουργείο Υγείας σε ό,τι αφορά, το νέο σύστημα ηλεκτρονικής ιχνηλάτησης ασθενών, τις προγραμματισμένες προσλήψεις μονίμου προσωπικού στο ΕΣΥ για το 2025, αλλά και την καινοτομία του myHealth app. Αναλυτικότερα, ο κ. Γεωργιάδης δήλωσε:

• Το νέο σύστημα ηλεκτρονικής ιχνηλάτησης ασθενών ξεκίνησε πιλοτικά στον Ευαγγελισμό που είναι ένα πολύ δύσκολο νοσοκομείο, για να το τεστάρουμε πριν το επεκτείνουμε.
• Όταν θα επεκταθεί, τέλος Ιουλίου, και στα υπόλοιπα νοσοκομεία, θα μπορεί ένας ασθενής όταν ξεκινάει να πάει σε μια εφημερία να γνωρίζει το μέσο χρόνο αναμονής σε ένα νοσοσκομείο.
• Το νέο σύστημα θα δώσει στη διοίκηση του νοσοκομείου την πραγματική εικόνα της εφημερία, αλλάζοντας την ευρύτερη εμπειρία της εφημερίας στην Ελλάδα στο 100%.
• Μέχρι τώρα έχουν προσληφθεί μόνο για τα ΤΕΠ 75 γιατροί, περίπου 100 νοσηλευτές και 500 τραυματιοφορείς.
• Για το έτος 2025, είναι περίπου 4.500 οι προγραμματισμένες προσλήψεις μονίμου προσωπικού στο ΕΣΥ. Περίπου 6.000 ήταν οι προσλήψεις του 2024. Στο σύνολο των δύο ετών έχουμε πάνω από 10.000 προσλήψεις.
• Αυτή τη στιγμή είναι στον αέρα η πρόσκλησή μας για πρόσληψη μονίμου ιατρικού προσωπικού στις λεγόμενες άγονες περιοχές, δηλαδή στα περιφερειακά νοσοκομεία.
• Όλοι όσοι έχουν έξυπνο κινητό τηλέφωνο, μπορούν να κατεβάσουντο “myHealth app”, το οποίο ουσιαστικά καταρτεί έναν εθνικό ηλεκτρονικό φάκελο υγείας, και περιέχει το ιατριδκό ιστορικό του ασθενούς.
• Σε λίγες μέρες το Υπουργείο θα δώσει πρόσβαση στα επείγοντα, απλοποιώντας τη διαδικασία λήψης ιστορικού από τους θεράποντες ιατρούς.

Δεν νοείται δημόσιος υπάλληλος να αρνείται την αξιολόγηση

Από τη συνέντευξη του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στον ραδιοφωνικό σταθμό ΣΚΑΪ 100,3 και στους δημοσιογράφους Βασίλη Χιώτη και Νότη Παπαδόπουλο:

• Δεν νοείται κάποιος δημόσιος υπάλληλος να αρνείται την αξιολόγηση, άρα θα υπάρχουν κυρώσεις γι’ αυτούς οι οποίοι αρνούνται σε πρώτη φάση την αξιολόγηση - Η Νέα Δημοκρατία θα εισηγηθεί την αναθεώρηση του άρθρου 103.

- Πριν πάμε να δούμε τι θα κάνουμε με τον υπάλληλο ο οποίος δεν κάνει καλά τη δουλειά του, επιμένω πάρα πολύ στην ανάγκη να αναγνωρίζουμε τον υπάλληλο ο οποίος κάνει καλά τη δουλειά του.

- Αυτή η κυβέρνηση είναι η πρώτη η οποία θεσμοθέτησε μπόνους δημοσίων υπαλλήλων. Έχουμε 40 εκατομμύρια φέτος, τα οποία πληρώνονται ανάλογα με την απόδοση των δημοσίων υπαλλήλων ή και των οργανικών μονάδων στις οποίες εντάσσονται.

- Όλα αυτά συμβαίνουν σήμερα στη δημόσια διοίκηση. Θα πάρει καιρό για να ριζώσει αυτό το σύστημα; Ναι, θα πάρει κάποιο καιρό. Αλλά κανείς δεν μπορεί να μας κατηγορήσει ότι αυτή η κυβέρνηση δεν επιδιώκει και δεν εφαρμόζει μια ουσιαστική αξιολόγηση.

- Αυτή τη στιγμή το Σύνταγμα στο άρθρο 103 κατοχυρώνει τη μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων. Θεωρώ ότι έχει έρθει η ώρα να συζητήσουμε την αναθεώρηση του άρθρου 103.

- Και σε καμία περίπτωση, ξέρετε, η μονιμότητα δεν μπορεί να λειτουργεί ως μια δύναμη αδράνειας. Διότι αυτό μπορεί να συμβαίνει σήμερα.

• Αυτή η κυβέρνηση έχει προχωρήσει ίσως τη μεγαλύτερη «σιωπηλή» μεταρρύθμιση η οποία έχει γίνει σε ζητήματα χωροταξίας τον τελευταίο αιώνα. Και αυτή δεν είναι άλλη από τη σταδιακή εκπόνηση των Ειδικών Πολεοδομικών Σχεδίων σε επίπεδο Δήμου.

- Ο κάθε Δήμος, δηλαδή, πρέπει να οργανώνει τον χώρο του με τον δικό του τρόπο, διότι το Συμβούλιο της Επικρατείας έρχεται και μας λέει ότι δεν πρέπει να υπάρχουν γενικά πολλοί οριζόντιοι κανόνες, διότι άλλες οι ιδιαιτερότητες της Λέσβου και άλλες οι ιδιαιτερότητες ενός αστικού Δήμου. Αυτό είναι κάτι το οποίο επί της αρχής είναι σωστό και κινούμαστε σε αυτή την κατεύθυνση.

- Από τη μία το Σύνταγμά μας λέει ότι άμα θέλεις να επεκτείνεις έναν οικισμό πρέπει να κάνεις πολεοδόμηση. Από την άλλη, όμως, το ίδιο το Σύνταγμα κατοχυρώνει τη δικαιολογημένη εμπιστοσύνη του πολίτη: «αγόρασα ένα οικόπεδο, ήξερα ότι μπορούσα να χτίσω. Δεν μπορείς να έρχεσαι εκ των υστέρων να μου το αλλάζεις». Το ίδιο το Σύνταγμα κατοχυρώνει την προστασία της ιδιοκτησίας. Το ίδιο το Σύνταγμα μιλάει για τη στήριξη της αποκέντρωσης, μιλάει για τα δημογραφικά προβλήματα τα οποία αντιμετωπίζουμε.

- Άρα, θέλω να είμαι ξεκάθαρος. Έχω δώσει μία εντολή στο Υπουργείο Περιβάλλοντος να έρθει με εναλλακτικές ρυθμίσεις, οι οποίες θα αντιμετωπίζουν το ζήτημα αυτό μέσα από ένα συνολικό πρίσμα, που θα λαμβάνονται υπόψη και αυτές οι παράμετροι.

• Το 2027 θα παρουσιάσουμε το σχέδιό μας για την Ελλάδα του 2031. Έτσι γίνεται πάντα. Δεν ψηφίζει ποτέ κανείς για αυτά τα οποία έκανες. Σε ψηφίζει κανείς για αυτά τα οποία θα κάνεις. Όμως, αν ήσουν αξιόπιστος και έκανες αυτά τα οποία είπες στους πολίτες ότι θα κάνεις, έχεις μεγαλύτερες πιθανότητες να τους πείσεις ότι θα υλοποιήσεις και το σχέδιό σου το μελλοντικό. Είναι πολύ μακριά…

- Δεν θα αλλάξει η Ελλάδα στα πάντα μέσα σε δύο τετραετίες. Προφανώς υπάρχουν δομικές αλλαγές, μία εκ των οποίων είναι η συνταγματική αναθεώρηση, στην οποία θα ήθελα κι εγώ να βάλω τη δική μου σφραγίδα.

- Είναι πάρα πολύ νωρίς για να πει κανείς πώς θα είναι το πολιτικό τοπίο το 2027.

Ποιος πετάει € 1.000 στα σκουπίδια;

kathimerini.gr

Γιούλη Επτακοίλη

Οι παλιές νοικοκυρές δεν είχαν πρόσβαση σε επιστημονικές πληροφορίες για τις πρώτες ύλες και τις ιδιότητές τους, ούτε μπορούσαν να επιλέξουν ανάμεσα σε δεκάδες τηλεοπτικές εκπομπές και εκατοντάδες βιβλία γύρω από τη μαγειρική και τη διατροφή. Δεν γνώριζαν τίποτα για την τεχνολογία τροφίμων, και ό,τι έκαναν σε σχέση με τη συντήρηση και την επεξεργασία της πρώτης ύλης, ήταν βασισμένο στην εμπειρία και στις λιγοστές τεχνικές που τους είχε παραδώσει η προηγούμενη γενιά. Παρ’ όλα αυτά, ακολουθούσαν τις εποχές, προγραμμάτιζαν σωστά τα γεύματα και τις προμήθειές τους, αξιοποιούσαν τα πάντα στην κουζίνα, και, κυρίως, δεν σπαταλούσαν τρόφιμα, σκέφτονταν με όρους οικιακής οικονομίας.

Σήμερα που η πληροφορία είναι ένας ωκεανός και μπορεί κανείς να λύσει οποιαδήποτε απορία έχει μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, καταλήγει στα σκουπίδια των ελληνικών νοικοκυριών φαγητό αξίας περίπου 1.000 ευρώ τον χρόνο, όπως αναφέρουν τα πιο πρόσφατα στοιχεία.

Μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης βρισκόμαστε στην τρίτη θέση στη σπατάλη τροφίμων και είναι πραγματικά εντυπωσιακή η τόσο κακή επίδοση σε μια περίοδο μεγάλης ακρίβειας στα σούπερ μάρκετ, με τον οικογενειακό προϋπολογισμό να έχει πάρει φωτιά. Το να μειώσουμε τη σπατάλη τροφίμων δεν είναι μόνο πράξη υπευθυνότητας για το περιβάλλον, είναι στάση ζωής και έξυπνη οικονομική στρατηγική.

Ωστόσο, το πρόβλημα οφείλεται κυρίως στην άγνοια, στην έλλειψη εκπαίδευσης, τη ρίζα όλων των κακών. Οι νέες γενιές δεν γνωρίζουν ή έχουν ξεχάσει ότι πολλές από τις συνταγές που υπάρχουν στην ελληνική κουζίνα προέκυψαν από την ανάγκη να μην πεταχτεί τίποτα. Με το φαγητό της προηγούμενης ημέρας, γεννιόταν ένα καινούργιο πιάτο. Έτσι, λ.χ., παντρεύτηκαν τα όσπρια με το ρύζι και γεννήθηκε το φακόρυζο, έτσι σήμερα υπάρχουν καταγεγραμμένες δεκάδες συνταγές με φάβα Σαντορίνης, γιατί οι μαγείρισσες του νησιού έπρεπε να διαθέτουν μεγάλη επινοητικότητα για να παρουσιάζουν την πρώτη ύλη που είχαν στα χέρια τους με πολλούς τρόπους στο καθημερινό τραπέζι.

Τις τελευταίες δεκαετίες της αφθονίας, οπότε τα πάντα είναι διαθέσιμα και δεδομένα, έχουμε απομακρυνθεί από τη φιλοσοφία της οικιακής οικονομίας. Ειδικά οι νέοι έχουν αποκοπεί τελείως από τη λογική της cucina povera, της απλότητας και του μέτρου. Το ένα μηνιάτικο που πετιέται στα σκουπίδια κάθε χρόνο δείχνει το μέγεθος του προβλήματος.

Ο Στάθης Καλύβας για το λογισμικό ενός ουσιαστικού Ελληνισμού

ΠΗΓΗ fb

Ο Στάθης Ν. Καλύβας είναι διακεκριμένος Έλληνας πολιτικός επιστήμων, συγγραφέας και καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης

Πρόσφατα μάθαμε πως το 2024 είχαμε 62.624 γεννήσεις. Καταγράφεται δηλαδή μια σημαντική πτώση από το 2023 και τις 71.455 γεννήσεις του. Δύο χρόνια πιο πριν, οι γεννήσεις ήταν 85.346, ενώ το 2009, 119.500. Η πτωτική τάση ήταν γνωστή. Εκείνο που εκπλήσσει είναι η επιτάχυνσή της. Ταυτόχρονα, οι θάνατοι είναι διπλάσιοι –κυμαίνονται από 124.538 το 2019 έως 143.668 το 2021. Το συμπέρασμα είναι προφανές: Η χώρα συρρικνώνεται ταχύτατα.

Είναι κάτι για το οποίο πολλές μελέτες προειδοποιούσαν εδώ και καιρό. Αρκεί μια βόλτα στην πόλη για να το διαπιστώσει κανείς: τα φροντιστήρια στις κεντρικές λεωφόρους αντικαθίστανται με ιατρικές υπηρεσίες, ενώ στα ράφια των σούπερ μάρκετ οι πάνες ακράτειας καταλαμβάνουν τον χώρο που είχαν οι πάνες για μωρά. Σύντομα θα αρχίζουν να κλείνουν σχολεία και πανεπιστημιακές σχολές, ενώ μεγάλες περιοχές της επαρχίας ήδη ερημώνουν. Οι τεράστιες οικονομικές συνέπειες θα φανούν κι αυτές πολύ γρήγορα.

Και τι κάνουμε εμείς; Όπως συνήθως, σφυρίζουμε αδιάφορα. Όταν ο σπουδαίος στιχουργός Μάνος Ελευθερίου ρωτήθηκε για το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967 έδωσε την παρακάτω απάντηση: «Βρεθήκαμε απροετοίμαστοι, όπως είμαστε απροετοίμαστοι πάντα και παντού, συνεχώς και για όλα τα πράγματα». Στον βαθμό που έχει ξεκινήσει κάποια συζήτηση, αυτή γίνεται με όρους επιδομάτων. Όπως όμως δείχνει η διεθνής εμπειρία, πουθενά δεν έγινε κατορθωτή η αντιστροφή της δημογραφικής κατάρρευσης. Ορισμένες χώρες, όπως η Γαλλία, κατάφεραν με πλουσιοπάροχες οικονομικές παροχές να μειώσουν την πτωτική δημογραφική τάση, αλλά δεν μπόρεσαν να την αναστρέψουν. Μέρος της μεγάλης δημόσιας συζήτησης που εκκρεμεί είναι και η συνειδητοποίηση αυτής της πραγματικότητας: όσο ταχύτερα εγκαταλείψουμε τις ψευδαισθήσεις μας, τόσο το καλύτερο για εμάς.

Και μετά; Η απάντηση είναι προφανής: Το δημογραφικό κενό θα καλυφθεί με τον ίδιο τρόπο που γινόταν πάντοτε, δηλαδή με τις μετακινήσεις πληθυσμών. Ενας τρόπος είναι να γίνει αυτό διά μέσου της μαζικής και ανεξέλεγκτης μετακίνησης, δηλαδή των λεγόμενων μεταναστευτικών και προσφυγικών ροών, που όμως γίνεται με τρόπο που δημιουργεί πολλά προβλήματα. Το ανθρώπινο κόστος των πολεμικών συγκρούσεων και κυρίως της κλιματικής αλλαγής, αναμφίβολα θα οδηγήσει στην αύξηση αυτών των ροών, όμως ακόμη και αυτές κατευθύνονται κυρίως εκεί όπου υπάρχουν οι μεγαλύτερες οικονομικές ευκαιρίες, δηλαδή όχι στην Ελλάδα.

Ενας άλλος, εναλλακτικός ή και συμπληρωματικός, τρόπος είναι μια οργανωμένη και σαφής πολιτική μετανάστευσης που θα στοχεύσει πληθυσμούς νεαρής ηλικίας και με μεγαλύτερο ανθρώπινο κεφάλαιο. Δεν είναι κάτι εύκολο, γιατί όλες οι ανεπτυγμένες χώρες που υποφέρουν από δημογραφική παρακμή θα ανταγωνιστούν για την ίδια πίτα. Προς το παρόν, αυτό δεν συμβαίνει λόγω της αντίδρασης ντόπιων πληθυσμών χαμηλής μόρφωσης και δεξιοτήτων που τροφοδοτούν την άνοδο των ακροδεξιών κομμάτων. Σύντομα όμως η πλειοψηφία θα αντιληφθεί πως αυτή η στάση ισοδυναμεί με το ροκάνισμα του κλαδιού πάνω στο οποίο καθόμαστε. Αυτό σημαίνει πως υπάρχει ακόμη ένα πλεονέκτημα για τις χώρες που θα κινηθούν εγκαίρως προς την κατεύθυνση αυτή. Αρκεί μόνο να το συνειδητοποιήσουμε άμεσα, δηλαδή χθες.

Τι σημαίνει αυτό; Δύο πράγματα κυρίως: Πρώτον, τη διατύπωση, στη βάση ευρείας συναίνεσης, μιας επιθετικής πολιτικής προσέλκυσης πληθυσμιακών ομάδων με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που θα συμβάλουν με τον δυναμισμό τους στην οικονομική ανάπτυξη και στην αναζωογόνηση της χώρας. Αυτό που πρέπει να γίνει άμεσα κατανοητό είναι πως εμείς τις έχουμε μεγαλύτερη ανάγκη από ό,τι αυτές εμάς και άρα πρέπει να κάνουμε το παν για να τις προσελκύσουμε και να τις υποδεχθούμε θερμά. Δεύτερον, τη δημιουργία δομών υποδοχής, κυρίως σχολείων και προγραμμάτων για τα παιδιά τους. Και το σημαντικότερο: Ένα ελκυστικό αφήγημα που θα συνδέσει τους ανθρώπους αυτούς με τον τόπο μας και θα τους μεταγγίσει τη μοναδική του ιστορία – ή, για να το πούμε αλλιώς, το λογισμικό ενός ουσιαστικού ελληνισμού.

Μέτρα για τον περιορισμό της βίας στα Πανεπιστήμια

Παραλείψατε κυρία υπουργέ, το διαχρονικό και πάγιο αίτημα όλων των Ελλήνων: Περισσότερη αξιοκρατία και διαφάνεια στις προσλήψεις μελών ΔΕΠ, ώστε να εξαλειφθεί εντελώς η ευνοιοκρατία, η παρεοκρατία, η οικογενειοκρατία και η κομματοκρατία, στα Πανεπιστήμιά μας!

Λεωνίδας Ι. Οικονομίδης

Δάσκαλος

Μέτρα για τον περιορισμό της βίας στα Πανεπιστήμια παρουσίασε η Υπουργός, κα. Σοφία Ζαχαράκη, την Παρασκευή στην Σύνοδο Πρυτάνεων. Αναλυτικότερα:

• Πρώτον: Κάθε ΑΕΙ έχει την υποχρέωση να συγκροτήσει, εντός συγκεκριμένης προθεσμίας, ένα και μόνο Πειθαρχικό Συμβούλιο, την άμεση έναρξη της πειθαρχικής δίωξης χωρίς περιθώρια καθυστέρησης και την ολοκλήρωση της διαδικασίας εντός δύο μηνών, με δυνατότητα παράτασης μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις.
• Δεύτερον: Αυτοδίκαιη αναστολή της φοιτητικής ιδιότητας για δύο χρόνια σε περιπτώσεις ποινικής δίωξης για πράξεις βίας κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας μελών της πανεπιστημιακής κοινότητας ή για σημαντική καταστροφή εγκαταστάσεων, καθώς και αυτοδίκαιη διαγραφή σε περίπτωση αμετάκλητης ποινικής καταδίκης.
• Τρίτον: Προβλέπονται πειθαρχικές και διοικητικές κυρώσεις για Πρυτάνεις και μέλη ΔΕΠ που δεν ασκούν τις υποχρεώσεις τους, καθώς και αυτόματες συνέπειες όταν παραβιάζονται θεσμοθετημένες προθεσμίες.
• Τέταρτον: Προβλέπεται η υποχρέωση άμεσης κατάρτισης και επικαιροποίησης, έως το τέλος Ιουλίου, όλων των Σχεδίων Ασφαλείας με έγκριση από αρμόδια επιτροπή. Επιπλέον, άμεσα θα καταρτιστούν εσωτερικοί κανονισμοί και θα δημιουργηθεί Παρατηρητήριο Φαινομένων Βίας στο Υπουργείο, ενώ θα ενεργοποιηθεί και θα στελεχωθεί πλήρως η Μονάδα Ασφαλείας και Προστασίας κάθε ΑΕΙ.
• Πέμπτον: Προβλέπεται η υποχρεωτική χρήση της ακαδημαϊκής ταυτότητας ως μέσου ελέγχου εισόδου και εξόδου κατά προτεραιότητα στους πανεπιστημιακούς χώρους των ΑΕΙ στα μεγάλα αστικά κέντρα. Επίσης, προβλέπεται εγκατάσταση και λειτουργία κατάλληλων τεχνολογικών συστημάτων καταγραφής πρόσβασης, ως αναπόσπαστο τμήμα του συνολικού πλαισίου πρόληψης.
• Έκτον: Θεσπίζεται ειδικό ποινικό πλαίσιο για την πανεπιστημιακή βία, κατά τα πρότυπα της αθλητικής και της ενδοοικογενειακής βίας, με εκδίκαση των σχετικών υποθέσεων κατά απόλυτη προτεραιότητα.
• Έβδομον: Σε περίπτωση αποδεδειγμένης φθοράς ή καταστροφής πανεπιστημιακής περιουσίας από φοιτητή, ο δράστης θα καλείται να αποκαταστήσει τη ζημία και σε περίπτωση μη καταβολής, η οφειλή βεβαιώνεται και θα διαβιβάζεται για είσπραξη στην Εφορία.

Η ομιλία του Γ. Καραμπελιά στη συζήτηση: «Η πολιτική τυμβωρυχία των Τεμπών»

Πηγή:ardin-rixi.gr

Λεξικά Lidel Scott και Δημητράκου:

τυμβωρυχῶ, -έω, ΝΜΑ τυμβωρύχος

ανασκάπτω τάφο για να τον συλήσω, διαπράττω τυμβωρυχία

νεοελλ. μτφ. διασύρω την φήμη νεκρού για προσωπικό μου όφελος

μσν. μτφ. (κατά τον Συν.) «ἀποθανόντων λόγους κλέπτειν ἢ θοιμάτια ὃ καλεῖται τυμβωρυχεῖν» αρχ. (για ύαινα) ανοίγω τα μνήματα πρόσφατα θαμμένων και κατατρώγω τις σάρκες τους.

Αριστοτέλης ΖΙ 8,5, τυμβωρυχείν δε εφιέμενον της σαρκοφαγίας των ανθρώπων.

Πάνω στην τραγική ιστορία του αναίτιου και εγκληματικού θανάτου 57 ανθρώπων, νέων στην πλειοψηφία τους, στήθηκε η μεγαλύτερη πολιτική απάτη η οποία, ακριβώς επειδή αφορά στο θάνατο ανθρώπων, αποτελεί ένα εγχείρημα σκύλευσης και τυμβωρυχίας των νεκρών, εκμετάλλευσης του πόνου και της θλίψης των συγγενών τους, παραπλάνησης ολόκληρου του ελληνικού λαού.

Και αυτό το εγχείρημα συμπεριέλαβε την πλειοψηφία του πολιτικού κόσμου, τους ολιγάρχες, τα ελεγχόμενα μέσα μαζικής επικοινωνίας, επιστήμονες ή υποτιθέμενους επιστήμονες, μυστικές υπηρεσίες εχθρικών χωρών και άλλα ιδιωτικά συμφέροντα εγχώρια και ευρωπαϊκά, και κατόρθωσε να συνταράξει όλη τη χώρα και να κάνει και την ίδια την κυβέρνηση να δειλιάσει.

Και αυτό μπόρεσε να γίνει διότι το δυστύχημα υπήρξε συνέπεια της διάλυσης του κρατικού μηχανισμού σε έναν νευραλγικό τομέα όπως ο σιδηρόδρομος.

Ακριβώς διότι, διαχρονικά, οι σιδηρόδρομοι αποτελούν τον φτωχό συγγενή των ελληνικών μεταφορών – μια και, στο παρασιτικού χαρακτήρα οικονομικό μοντέλο της χώρας, τα ιδιωτικά μεταφορικά συμφέροντα, αυτοκίνητα, δρόμοι, ασφάλειες κ.λπ., έβλεπαν πάντα ανταγωνιστικά τον σιδηρόδρομο.

Με συνέπεια, εκτός από ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις, όπως με τον Αλέξανδρο Κουμουνδούρο και τον Ελευθέριο Βενιζέλο, ο σιδηρόδρομος να μπαίνει πάντοτε σε δεύτερη μοίρα. Συνέπεια αυτής ακριβώς της λογικής υπήρξαν και όλες οι τραγικές και κάποτε εγκληματικές αβελτηρίες που οδήγησαν στο φοβερό δυστύχημα των Τεμπών.

Επειδή, παρόλα ταύτα, οι σιδηρόδρομοι αποτελούν ένα μέσο μαζικής μεταφοράς, ιδιαίτερα για τον νεανικό πληθυσμό, και μάλιστα στη μόνη ουσιαστικά υπαρκτή σιδηροδρομική γραμμή Αθήνας-Θεσσαλονίκης, αυτή η καταστροφή εισπράχτηκε από τον ελληνικό λαό σαν ένα πλήγμα που αφορούσε όλους και τον καθένα ξεχωριστά.

Προφανείς και αδιαμφισβήτητες είναι και οι ευθύνες της παρούσας κυβέρνησης, τόσο για τις καθυστερήσεις στην ολοκλήρωση του ηλεκτρονικού ελέγχου όσο και για την εγκατάλειψη του ΟΣΕ στα χέρια των κολλητών και ενός μικροκομματικού συνδικαλισμού – με αποκορύφωμα την εμμονή στην επανεκλογή του Κώστα Καραμανλή στις εκλογές του 2023. Έτσι, το ζήτημα μεταβλήθηκε στο προνομιακό πεδίο πάνω στο οποίο μπορούσαν να επενδύσουν όλες οι δυνάμεις που προαναφέραμε μεταβαλλόμενες σε τυμβωρύχους και σκυλευτές τόσο των νεκρών σωμάτων όσο και των χαροκαμένων μανάδων και των τραγικών πατεράδων και συγγενών, τους οποίους μετέβαλαν σε πολιορκητικό κριό και πρόσχημα για την υλοποίηση των κυριολεκτικά ανόσιων σχεδίων τους.

Και βέβαια, τα σχέδια τους δεν κατατείνουν στην ανόρθωση της χώρας κριτικάροντας τα υπαρκτά κακώς κείμενα αλλά στοχεύουν σε μια γενικευμένη διάλυση και αποσύνθεσή της, με ευρύτερες γεωπολιτικές διαστάσεις, ενώ ταυτόχρονα, μέσα από την πλέον αισχρή συνωμοσιολογία, οδηγούν στο ναδίρ τον πολιτικό και κοινωνικό διάλογο και υποβαθμίζουν το επίπεδο της χώρας.

Και καθόλου τυχαία, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, είναι οι ίδιοι που πλειοδοτούσαν για το πέρασμα στη δραχμή και την έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση, οι ίδιοι που έστειλαν χιλιάδες συμπολίτες μας στον θάνατο μέσα από την αισχρή αντι-εμβολιαστική τους προπαγάνδα, οι ίδιοι που υποστηρίζουν με όλα τα μέσα τον Πούτιν.

Όμως, παρότι το κύμα της παραπλάνησης απόκτησε σχεδόν πλειοψηφικά χαρακτηριστικά και παρότι χρησιμοποιούνταν με τον πιο αισχρό τρόπο οι συγγενείς των θυμάτων, την τελευταία περίοδο, μέσα από μια σειρά αποκαλύψεις, άρχισε να διαφαίνεται η αλήθεια, παρά την κυβερνητική αφασία, που έφτασε να χρησιμοποιεί ένα υποτίθεται κυβερνητικό πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ με στοιχεία του Λακαφώση.

Εξαιτίας του περιορισμένου χρόνου, θα παρουσιάσω εν τάχει ορισμένα στοιχεία γι’ αυτή την αισχρή απόπειρα αποπροσανατολισμού και θα αναφερθώ σε εκείνους τους ανθρώπους που, ενάντια στο ρεύμα, κατόρθωσαν να φωτίσουν τα γεγονότα και να αναδείξουν την αλήθεια.

Ως προς τους αρνητικούς ήρωες της τελευταίας περιόδου, θα πρέπει να αναγνωρίσουμε στον εκπαιδευμένο, ακόμα και σε επικοινωνία, κύριο Κυριάκο Βελόπουλο πως, τέσσερις μέρες μετά το συμβάν, ήταν ο πρώτος που μίλησε στη Βουλή για ύποπτο υλικό, ενώ, στις 16/3/23 και στις 18/11/23, και πάλι στη Βουλή, όχι μόνο επέμεινε στη μεταφορά του παράνομου υλικού σε κρυμμένα βαγόνια, αλλά ότι υπάρχουν και δεκάδες κρυμμένοι νεκροί αλλά και, όπως ανέφερε εκείνη την εποχή, «το παράνομο υλικό μετέφερε ο Ιταλός διευθυντής της ΤΡΑΙΝΟΣΕ ο οποίος δικάζεται στο Παλέρμο ως εμπλεκόμενος με τη μαφία» και πως «μέσω των τρένων γίνεται λαθρεμπόριο παράνομων ουσιών».

Μάλιστα, η κυρία Καρυστιανού, σε επιτροπή της Βουλής, στις 24 Ιανουαρίου του 2024, αναγνώρισε ότι και η ίδια αφυπνίστηκε από τον κύριο Βελόπουλο.

Στη συνέχεια, ο Βελόπουλος, για να μην αφήσει καμία αμφιβολία για τους εντολοδόχους του, αλλάζει το τροπάριο στις 7 Μαρτίου 2024:

«Γιατί οι πρώτοι που πήγαν στο σημείο ήταν κλιμάκιο της Αεροπορίας; Δεν ήταν ούτε η Αστυνομία ούτε η Πυροσβεστική. Αληθεύει ότι έκανε έλεγχο η ειδική ομάδα βιολογικού πολέμου και, αν ναι, γιατί;» «Στην Λάρισα σταθμεύουν 8 drones των Αμερικανών; Τα μεγάλα drones χρησιμοποιούν AVIATION JET FUEL. Το εν λόγω καύσιμο έρχεται από το εξωτερικό. Είναι 100 οκτανίων. Αυτά τα drones πετούν στην Μαύρη Θάλασσα, για να κατασκοπεύουν τους Ρώσους. Το καύσιμο αυτό περιέχει: ξυλόλιο, βενζόλιο και τολουόλιο. Δηλαδή, ό,τι εντόπισαν στον χώρο του δυστυχήματος! Είναι συμπτωματικό αυτό; Ναι ή όχι;».

Και όλα αυτά προτού ξυπνήσει το ΚΚΕ και αρχίσει να μιλάει για παράνομα νατοϊκά καύσιμα.

Το αφήγημα του Βελόπουλου ανέλαβε να κοινωνικοποιήσει στην Αριστερά κατ’ εξοχήν η Ζωή Κωνσταντοπούλου και έτσι αυτό μπόρεσε να διαχυθεί και στο μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας, που δύσκολα μπορούσε να τα δεχθεί πρωτογενώς από τον Βελόπουλο.

Ως προς τους πραγματογνώμονες, άλλους ήρωες της περιόδου:

Ο Αχιλλέας Μιχόπουλος κάνει λόγο για «έως 19 τόνους υδρογονανθράκων που βρίσκονταν, στην πρώτη πλατφόρμα σε πλαστικά δοχεία (IBCs) χωρητικότητας 1m3 εκάστου».

Ο Βασίλειος Κοκοτσάκης εικάζει, στην τεχνική του έκθεση (σελ. 41), ότι το παράνομο φορτίο είναι της τάξης των 12-15 τόνων και πάνω στο 4ο βαγόνι της εμπορικής (κάτω αριστερά), ενώ, σε μεταγενέστερες δηλώσεις του, τοποθετούσε το εύφλεκτο υλικό κάπου «στο πρώτο ή δεύτερο βαγόνι μετά τη μηχανή».

Τέλος, ο κ. Κώστας Λακαφώσης εικάζει ότι στην εμπορική αμαξοστοιχία μεταφερόταν άγνωστη καύσιμη ύλη, η οποία δεν ξεπερνά τους 3,5 με 4 τόνους (όπως δήλωσε στις 27.1.2025 στο LIVE NEWS) ή κυμαίνεται έως 5 τόνους.

Επειδή ο κ. Λακαφώσης πρωτοστάτησε μηντιακά στην υπόθεση αλλά υπήρξε και ο αφανής σύμβουλος του ΕΟΔΑΣΑΑΜ, ας ακούσουμε τη συζήτησή του με τον Νίκο Ευαγγελάτο στις 30/1/2025:

Λακαφώσης – Ευαγγελάτος:

Λέει ο Λακαφώσης: «Στις τρεις πρώτες πλατφόρμες, οι λαμαρίνες καλύπτουν 14,7 από τα 20 μέτρα που είναι το σύνολο της πλατφόρμας· κάθε μία πλατφόρμα λοιπόν έχει ένα κενό 2,5 μέτρων και το σημείο που υποπτευόμαστε περισσότερο είναι το μπροστινό, αυτό είναι το σημείο που μας δημιουργεί τις περισσότερες υποψίες».

Και απαντάει ο Ευαγγελάτος: «από την εικόνα της σύγκρουσης και της έκρηξης την οποία έχουμε φαίνεται ότι είναι πιθανό το όποιο ύποπτο φορτίο [ ] να είχε πακτωθεί ακριβώς στην ένωση της δεύτερης μηχανής και της πλατφόρμας που μεταφέρει τη λαμαρίνα και το κενό αυτό δικαιολογεί μία δεξαμενή που μεταφέρει αυτά τα περίπου 5.000» l Ευαγγελάτος: «εδώ λοιπόν χωράει μία τέτοια δεξαμενή… το κλειδί είναι εδώ».

Εκτός από τον Νίκο Ευαγγελάτο, το άλλο δημοσιογραφικό στέλεχος του ίδιου ομίλου, ο Βασίλης Λαμπρόπουλος, διαδραματίζει επίσης πρωταγωνιστικό ρόλο.

Όπως «αποκαλύπτει» ο Βασίλης Λαμπρόπουλος, τον Δεκέμβριο του 2024 (MEGA 21.12.2024 ), «το πόρισμα που συνέταξε ο καθηγητής της Σχολής Χημικών Μηχανικών ΕΜΠ, με γνωστικό αντικείμενο Τεχνολογία Καυσίμων και Λιπαντικών, κ. Δημήτρης Καρώνης, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι σε καμιά περίπτωση η εν λόγω έκρηξη δεν οφείλεται στην διάχυση των ελαίων σιλικόνης.

Με την τελική απόρριψη αυτής της θεωρίας…, ουσιαστικά, σύμφωνα με νομικούς και πραγματογνώμονες, οδηγεί μονοσήμαντα στο τελικό συμπέρασμα ότι «το φονικό μανιτάρι»» οφείλεται σε ύποπτο παράνομο φορτίο που μετέφερε η εμπορική αμαξοστοιχία».

Mega 25.01.2025, 17:56:

«Ωστόσο, όπως αποκάλυψε ο αστυνομικός συντάκτης των «Νέων» και του «Βήματος», Βασίλης Λαμπρόπουλος, το συγκεκριμένο πόρισμα καταλήγει στο συμπέρασμα πως… τα βαγόνια της εμπορικής αμαξοστοιχίας δεν ήταν αθώα, αλλά αντίθετα ενδέχεται να μετέφεραν παράνομο φορτίο».

Δηλαδή, ουσιαστικά, ο Λαμπρόπουλος εκβιάζει τον κύριο Καρώνη σχετικά με την έκθεσή του, η οποία ακόμα δεν έχει δημοσιευτεί.

Ωστόσο, αφού εμφανίστηκαν και πιστοποιήθηκαν τα βίντεο Καπερνάρου, που αποδεικνύουν πως δεν υπήρχε δεξαμενή στα βαγόνια, το τροπάριο αλλάζει.

Ο Λαμπρόπουλος στον Ευαγγελάτο, 4 Μαρτίου 2025, προσχωρεί στη θεωρία της παράνομης ουσίας στην ατμομηχανή πλέον!

Λαμπρόπουλος: «Με τη χωρητικότητα του cockpit παρατηρούμε ότι είναι μικρό, κάνει περίπου 15 κυβικά μέτρα … αυτό που αναφέρεται πλέον, Νίκο, είναι ότι εκφράζεται υπόθεση ότι μπορεί να ήταν αιθυλική αλκοόλη που να σχετίζεται με νοθεία καυσίμων».

Και ο Ευαγγελάτος τον διορθώνει:

«Βασίλη, εννοούμε μεθανόλη για διάλυση για ποτά…», λέει λοιπόν, στη δεύτερη μηχανή, αλλά εκεί θα μπορούσε να χωρέσει ένα υλικό που το χρησιμοποιούν για τη νόθευση των ποτών. Βέβαια, ο Ευαγγελάτος, βλέποντας πως το επιχείρημα μπάζει από πολλές πλευρές, κρατάει τις επιφυλάξεις του: «μοιάζει περίπλοκο Βασίλη».

Ας δούμε και τις άλλες εφημερίδες

«Τέμπη: Τα μυστικά του πρώτου βαγονιού – Το αποκαλυπτικό πρωτοσέλιδο δημοσίευμα της Realnews», 03/02/2025:

«Οι Βέλγοι επιστήμονες φέρονται να έχουν καταλήξει στα εξής:

Το πρώτο βαγόνι της εμπορικής αμαξοστοιχίας μετέφερε φορτίο με πτητικούς υδρογονάνθρακες που δεν είχαν δηλωθεί. μέσα σε δεξαμενή διαστάσεων ενός επί δυόμισι μέτρων (1 μ. x 2,5 μ.)». (Δηλαδή η αναφορά Λακαφώση Γ.Κ.) – βάρους μεταξύ 3,5 και 4 τόνων».

Από αυτό το πρωτοσέλιδο της Real News θα παρασυρθούν και άλλα έντυπα και ενημερωτικά σάιτ:

«Τέμπη – Πανεπιστήμιο Γάνδης: Αδήλωτο φορτίο 3,5 τόνων εύφλεκτων υγρών στο πρώτο βαγόνι της εμπορικής αμαξοστοιχίας», LIFO Newsroom, 2.2.2025.

Capital, Κυριακή, 02 Φεβ 2025, 08:00 π.μ.

«Επιστήμονες Πανεπιστημίου Γάνδης: Δεξαμενή με τουλάχιστον 3,5 τόνους εύφλεκτων υγρών».

Για να μην αναφερθώ στη Δημοκρατία και το Μακελειό.

Η αντιστροφή

Ποιοι όμως αντέστρεψαν το κλίμα της απάτης; Δυστυχώς, όχι η πολιτεία και η κυβέρνηση, ως καθ’ ύλην αρμόδιοι, αλλά οι εμπειρογνώμονες και ορισμένοι θαρραλέοι άνθρωποι. Πρώτος ο Νίκος Πλακιάς, που έχασε στο δυστύχημα τις δύο κόρες του και την ανιψιά του, ο οποίος, με τους συνηγόρους του, τους εμπειρογνώμονες και τη θαρραλέα στάση του, κατεδάφισε όλη την πολιτική συνωμοσιολογική μυθολογία και επέμεινε στο ζήτημα της εγκληματικής παραμέλησης και των κρατικών ευθυνών. Ο ρόλος του υπήρξε καθοριστικός διότι έσπασε το αφήγημα πως δήθεν πίσω από τους συνωμοσιολόγους βρίσκονται σύσσωμοι οι συγγενείς των θυμάτων.

Παράλληλα, αποφασιστικό ρόλο έπαιξαν ερευνητές και εμπειρογνώμονες όπως οι κύριοι Κάπος, Λιόλιος, Δέδες και άλλοι που πρωτοστάτησαν στην επιστημονική κατεδάφιση των ανυπόστατων ισχυρισμών, δικηγόροι όπως ο κύριος Γαλλής και ο κύριος Κουμπούρας, καθώς και ορισμένοι δημοσιογράφοι, που με θάρρος έδωσαν βήμα σε αυτούς τους ανθρώπους και άρχισε σταδιακά να μεταστρέφεται το κλίμα.

Και τους δυο τελευταίους μήνες, οι εξελίξεις υπήρξαν καταιγιστικές. Αρχικώς η –παραδόξως τόσο καθυστερημένη– εμφάνιση των τριών βίντεο που παρουσιάζουν την εμπορική αμαξοστοιχία λίγο πριν το ατύχημα, κονιορτοποίησε τα περί δεξαμενής στα βαγόνια και υποχρέωσε τους ποντικούς της παραπληροφόρησης να χωθούν στο κόκπιτ της αμαξοστοιχίας!

Μέσα σε δύο μήνες, οι τυμβωρύχοι και οι συνωμότες, από το ζενίθ, θα περάσουν στο ναδίρ όπου όλοι πλέον αναγνωρίζουν, άμεσα ή έμμεσα, την αποτυχία του εγχειρήματος, εκτός βέβαια από τη Ζωή Κωνσταντοπούλου που έκανε την πολιτική της τύχη μέσα από αυτή τη σκύλευση. Έτσι, ακόμα και στις 6 Απριλίου, δήλωνε πως:

«Για την υπόθεση του λαθρεμπορίου που είναι πρόδηλη οφείλουν να εξηγήσουν … Δεν έχει καμία σοβαρότητα αυτό που λέει ο κ. Δέδες. Όσοι ισχυρίζονται ότι δεν υπήρχε παράνομο φορτίο να εξηγήσουν γιατί το ισχυρίζονται».

Τελικώς, ένα ολόκληρο σύστημα –που περιλαμβάνει ολιγάρχες και μίσθαρνα όργανα ξένων δυνάμεων, μηδενιστικές πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις της άκρας δεξιάς και της άκρας αριστεράς, ψεκασμένους κάθε είδους και κάθε μορφής, εμπόρους της ορθοδοξίας, ελεγχόμενα από συμφέροντα ΜΜΕ και ανέντιμους, ή έστω ευήθεις, δημοσιογράφους, ανερμάτιστους πολιτικούς της κεντροαριστεράς που είδαν το φως της πυρόσφαιρας που δημιούργησαν ο Βελόπουλος και η Ζωή και μπήκαν μέσα σ’ αυτήν για να τσουρουφλιστούν τελικά– επιχείρησε ένα σάλτο μορτάλε προς την εξουσία ακόμα και με τίμημα τη συνακόλουθη διάλυση της χώρας. Και σε αυτό τους το εγχείρημα δεν δίστασαν να εκμεταλλευτούν ασύστολα τους συγγενείς, να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη και να σκυλευόσουν τους νεκρούς ως τυμβωρύχοι.

Αλλά, δυστυχώς, σε αυτό το εγχείρημα είχαν την αθέλητη συνενοχή της κυβέρνησης, που τους άφηνε ανενόχλητους. Δεν μπόρεσε να αντιτάξει έναν σοβαρό λόγο, παρουσίασε μια ανεκδιήγητη επιτροπή ΕΟΔΑΣΑΑΜ και έναν ανεκδιήγητο επικεφαλής. Μήπως από τύψεις για τα λάθη και τις παραλήψεις της; Μήπως από ανικανότητα; Ίσως και από τα δύο μαζί. Και έφθασε να βγει ο πρωθυπουργός στον Σρόιτερ να ρίχνει νερό στο μύλο της συνωμοσιολογίας. Και άφηνε τους τυμβωρύχους να κορυβαντιούν ανενόχλητοι, έχοντας μεταθέσει το κέντρο βάρος από τη ριζική αναμόρφωση των σιδηροδρόμων στα τολουόλια.

Και αυτό το νόημα έχει και η σημερινή συζήτηση. Να τεθεί τέλος στην τυμβωρυχία και να έλθουμε επιτέλους στα σοβαρά. Πώς δηλαδή ο σιδηρόδρομος θα μεταβληθεί σε κεντρικό άξονα της αναπτυξιακής πολιτικής της χώρας, που θα μπορούν άφοβα να χρησιμοποιούν οι πολίτες της χώρας, και να αποτελεί βασικό μεταφορικό μέσο αντί για τις ρυπογόνες και κοστοβόρες νταλίκες.

Και μέρες που είναι, με το δραματικό ατύχημα στην Εγνατία, μήπως είναι καιρός να ξαναθυμηθούν τη σιδηροδρομική Εγνατία, που τόσα χρόνια πάλευε να δημιουργηθεί ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης; Μόνο τότε, εκτός από τη δικαιοσύνη που πρέπει να αποδοθεί με την επιτάχυνση των διαδικασιών της δίκης, ο θάνατος αυτών των τραγικών νεκρών θα έχει προσθέσει ένα λιθαράκι για να σηκωθεί αυτή χώρα πιο ψηλά.

Αιωνία τους η μνήμη.